ФК Пары Сен-Жэрмен
«Пары Сен-Жэрмен» (фр.: Paris Saint-Germain) — французскі футбольны клуб з горада Парыж. Заснаваны ў 1970 годзе. Дзесяціразовы чэмпіён Францыі (1986, 1994, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020, 2022), 14-разовы ўладальнік Кубка Францыі, дзевяціразовы ўладальнік Кубка французскай лігі і 11-разовы ўладальнік Суперкубка Францыі. Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў (1996).
| Пары Сен-Жэрмен | |||
|---|---|---|---|
| Поўная назва | Paris Saint-Germain Football Club | ||
| Заснаваны | 12 жніўня 1970 | ||
| Горад | Парыж, Францыя | ||
| Стадыён |
Парк-дэ-Прэнс Умяшчальнасць: 48 713 |
||
| Уладальнік | Qatar Sports Investments[d] | ||
| Прэзідэнт | Насер аль-Хелаіфі[d] | ||
| Галоўны трэнер | |||
| Чэмпіянат | Ліга 1 | ||
| 2021/22 | 1 месца | ||
| Сайт | Афіцыйны сайт | ||
| |||
У 1991 годзе клуб быў набыты каналам французскага тэлебачання — Canal+, але з прычыны аддзялення спартыўнага падраздзялення, у 2006 годзе ПСЖ быў набыты дзвюма інвестыцыйнымі фондамі: «Калонія Кэпітал» з ЗША, «Батлер Капіталь» з Францыі і амерыканскім банкам — «Морган Стэнлі». 30 чэрвеня 2009 года «Калонія Кэпітал» выкупіў частку «Морган Стэнлі» і стаў акцыянерам, які валодае большай часткай акцый.
31 мая 2011 года фонд «Катар Спорт Інвестментс» выкупіў 70 % акцый «ПСЖ». Катарцам прыйшлося паўгады весці перамовы аб угодзе, уключаючы атрыманне ўхвалення дзейнага прэзідэнта Францыі.
ГісторыяПравіць
Першыя гадыПравіць
Крызіс сталічнага футбола ў Францыі прывёў гарадскія ўлады і шэраг уплывовых энтузіястаў да думкі аб стварэнні новага футбольнага клуба ў Парыжы, на змену некалі прыстойным камандам «Расінг» і «Стад Франсэ». Лёсавызначальнае рашэнне было прынята 20 мая 1970 года, і ўжо 12 жніўня таго ж года адбылося зліццё адмыслова створанага клуба «Парыж» з камандай «Стад Сен-Жэрмен» (фр.: Stade Saint-Germain) з прыгараду Парыжа. «Стад Сен-Жэрмен», які існаваў аж з 1904 года, у той год выйшаў з трэцяга французскага дывізіёна ў другі. Новы футбольны клуб «Пары Сен-Жэрмен» узначалілі Гі Крэсан і П’ер-Эцьен Гюё. Па выніках сезона 1970/71 ПСЖ з першай жа спробы выйшаў у вышэйшы дывізіён разам з «Манака» і «Лілем». Аднак справы ў эліце ў «Пары Сен-Жэрмен» пайшлі не зусім удала. У сезоне 1971/72 клуб заняў 16 месца, прычым да канца сезона рушыла ўслед фінансавы крызіс і звязаныя з ёй рознагалоссі ў кіраўніцтве, якія прывялі да хуткага падзелу клуба на «Парыж» і «Пары Сен-Жэрмен». Вось толькі «Парыж» застаўся ў вышэйшым дывізіёне, а ПСЖ стаў аматарскай камандай, і быў адпраўлены назад у трэці дывізіён. Ізноў клуб адразу падняўся вышэй, а ў наступным сезоне 1973/74 дайшоў да 1/4 фіналу Кубка Францыі, паралельна выканаўшы асноўную задачу: «ПСЖ» вярнуўся ў эліту і больш яе ніколі не пакідае. Хоць у далейшым тройчы паўставала сітуацыя пагрозы вылету.
1974—1978Правіць
Клуб паступова набіраў магутнасць. Аднак правальваліся спробы па запрашэнні вядомых футбалістаў. Так знакаміты Пеле не гарэў жаданнем гуляць за еўрапейскі клуб, «Барселона» не адпусціла ў Парыж Ёхана Кройфа, а асабісты фінансавы апетыт Франца Бекенбаўэра астудзіў цікавасць да яго з боку парыжскага кіраўніцтва. Перыяд запомніўся з’яўленнем у камандзе шэрагу па-сапраўднаму гістарычных для клуба ігракоў. У 1974 годзе з «Седана» быў набыты алжырац Мустафа Далеб, які правёў у клубе наступныя дзесяць гадоў, і такім жа стажам з ім можа пацягацца толькі дамарослы ігрок Эрык Рэно. З 1975 года на поле з’яўляецца выхаванец клуба, абаронца Жан-Марк Піларжэ, чый лёс будзе звязаны з роднай камандай рэкордныя чатырнацаць гадоў — да 1989 года. Ветэран «Бенфікі» партугалец Умберту Каэлью правёў у складзе парыжанаў два сезоны, пакуль яго не змяніў у 1977 годзе такі ж вопытны ігрок апорнай зоны «Сент-Эцьена» Жан-Мішэль Лярке. Тады ж, у 1977 годзе, з «Рэймса» быў набыты аргенцінскі нападаючы Карлас Арманда Б’янкі. Паўфінал Кубка Францыі 1975 парыжане прайгралі. Нічога больш прыкметнага ў плане спартыўных дасягненняў з імі на той момант не здарылася. Скандал з падвойнымі квіткамі на стадыён сканчаецца пакараннем у двухгадовую забарону на ўдзел у еўрапейскіх кубкавых турнірах, і вымушанай зменай уладальніка прэзідэнцкага крэсла. Даніэль Эштэр сышоў у адстаўку, і са студзеня 1978 года «Пары Сен-Жэрмен» на цэлых 13 гадоў узначаліў Франсіс Барэлі.
ДасягненніПравіць
- Чэмпіён Францыі: 10
- Уладальнік Кубка Францыі: 14
- 1982, 1983, 1993, 1995, 1998, 2004, 2006, 2010, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020, 2021
- Уладальнік Кубка французскай лігі: 9
- 1995, 1998, 2008, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020
- Уладальнік Суперкубка Францыі: 11
- 1995, 1998, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022
- Уладальнік Кубка ўладальнікаў Кубкаў: 1
- 1996
- Уладальнік Кубка Інтэртота: 1
- 2002
СкладПравіць
Станам на студзень 2023 года.
|
|
Зноскі
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Пары Сен-Жэрмен- Афіцыйны сайт (фр.)
