Франкфурцкі сабор

Франкфурцкі сабор (Імператарскі сабор святога Варфаламея — ням.: Kaiserdom St. Bartholomäus) — самы вялікі храм Франкфурта-на-Майне, дзе раней праводзіліся цырымоніі каранацыі імператараў Свяшчэннай Рымскай імперыі.

Хрысціянскі сабор
Імператарскі сабор святога Варфаламея
ням.: Kaiserdom St. Bartholomäus
50°06′38″ пн. ш. 8°41′06″ у. д.
Краіна	Германія
Горад	Франкфурт-на-Майне
Канфесія	Каталіцызм
Епархія	Roman Catholic Diocese of Limburg[d]
Тып будынка	сабор
Архітэктурны стыль	готыка
Архітэктар	Madern Gerthener[d]
Дата заснавання	1550
Вышыня	95 м
Стан	Дзеючы сабор
Сайт	dom-frankfurt.de
Медыяфайлы на Вікісховішчы

План сабора

На працягу ўсёй сваёй гісторыі Франкфурцкі сабор быў саборам кайзерскім, а не кафедральным саборам епіскапіі. Яго вялікае значэнне ў якасці нацыянальнага сімвала грунтуецца, больш за ўсё, на палітычна-гістарычнай ролі ў Свяшчэннай Рымскай імперыі. У XIX стагоддзі сабор стаў сімвалам яднання германскай нацыі.

Гісторыя

Зямля пад саборам некалі была востравам паміж дзвюма рэкамі. Гэтая мясцовасць была населена яшчэ ў эпоху неаліту, і бесперапынна была заселена як мінімум пачынаючы з эпохі кельтаў, гэта значыць на працягу апошніх 2500 гадоў.

У эпоху Рымскай імперыі на месцы сабора стаяла капэла (83—260 год), затым сядзіба маёнтка, потым будынкі, якія лічацца папярэднікамі сабора: палацавая капэла Меравінгаў (VI стагоддзе), каралінгская палацавая капэла (VIII—IX стагоддзе) і базіліка выратавальніка — Salvatorbasilika (IX—XIII стагоддзе). У XIII стагоддзі часткі будынка былі перабудаваныя і адбудаваныя наноў, і гэты час можна лічыць пачаткам эпохі сучаснага сабора.

Апошнімі разбурэннямі сабора былі пажар у 1867 годзе, і бамбардзіроўка падчас Другой сусветнай вайны. Кожны раз пасля (частковага) разбурэння сабор аднаўляўся.

У 1990-х гадах была выяўленая магіла шляхетнай дзяўчыны VII стагоддзя. Над магілай усталявалі магільную пліту.

Спасылкі

• Сайт прыходу сабора