Франсуаза Саган
Франсуаза Сага́н, сапр.: Куарэ́ (фр.: Françoise Sagan (Quoirez); 21 чэрвеня 1935 — 24 верасня 2004) — французская пісьменніца.
Франсуаза Саган | |
---|---|
фр.: Françoise Sagan | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | фр.: Françoise Marie Anne Quoirez[1] |
Псеўданімы | Françoise Sagan[2] |
Дата нараджэння | 21 чэрвеня 1935[3][4][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 24 верасня 2004[6][7][…] (69 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Муж | Guy Schoeller[d], Robert Westhoff[d], Peggy Roche[d] і Ingrid Mechoulam[d] |
Дзеці | Дэні Вестгоф[d] |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | драматург, раманіст, сцэнарыст, біёграф, кінарэжысёр, паэтка |
Гады творчасці | з 1954 |
Жанр | раман, эсэ, тэатр і паэзія |
Мова твораў | французская |
Прэміі |
Prix des Critiques[d] (1954) |
Узнагароды | |
Подпіс | |
francoisesagan.fr (фр.) | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Біяграфія
правіцьВучылася ў Сарбонскім універсітэце, але не скончыла яго. Першы раман «Вітаю цябе, сум» (Bonjour Tristesse) напісала у 18 гадоў, раман надрукаваны ў 1954 і адразу зрабіў Ф. Саган вядомай, перакладзены на 22 мовы і выдадзены агульным накладам больш за 5 млн асобнікаў. Ф. Саган з'яўляецца аўтаркай больш як 50 кніг (раманы, п'есы, аповесці), значная колькасць якіх экранізаваная. З нагоды смерці Ф. Саган прэзідэнт Францыі Жак Шырак адзначыў, што яна была «вядучай прадстаўніцай свайго пакалення» і дапамагла вызваленню французскай жанчыны.
Раманы
правіць- Bonjour Tristesse (Вітаю цябе, сум) (1954)
- Un Certain Sourire (Пэўная ўсмешка) (1956)
- Un Gigolo (…) (1957)
- Dans un Mois, Dans un An (…) (1958)
- Aimez-Vous Brahms? (Ці вы любіце Брамса?) (1959)
- Château en Suède (…) (1960)
- Les Merveilleux Nuages (Цудоўныя аблокі) (1962)
- Les Violons Parfois (…) (1965)
- La Chamade (Удары сэрца) (1966)
- La Cheval Evanoui (…) (1968)
- Le Garde de Coeur (Абаронца сэрца) (1969)
- Un Peu de Soleil Dans l'Eau Froide (Трохі сонца ў халоднай вадзе) (1970)
- Des Bleus à l’Âme (…) (1973)
- Un Profil Perdu (…) (1975)
- Des Yeux de Soie (Ядвабныя вочы) (1977)
- Le Lit Défait (Непрыбраны ложак) (1978)
- La Femme Fardée (…) (1983)
- Un Orage Immobile (…) (1985)
- Le Chat de Casino (…) (1985)
- Avec mon Meilleur Souvenir (…) (1985)
- De Guerre Lasse (…) (1986)
- Sarah Bernhardt (…) (1986?)
- Un Sang d'Aquarelle (…) (1987)
- A Reluctant Hero (…) (1987)
- Musiques de Scènes (…) (1989)
- La Laisse (…) (1990)
- Les Faux-fuyants (…) (1992)
- La Maison de Raquel Vega (…) (1992)
- Le Chien Couchant (…) (1993)
- Le Robe Mauve de Valentine (…) (1993)
- Un Chagrin de Passage (…) (1994)
- Le Miroir égaré (…) (1998)
Беларускія пераклады
правіць- Італійскае неба // Французская навела XX ст. Мн., 1992.
Зноскі
- ↑ а б в Fichier des personnes décédées Праверана 1 чэрвеня 2022.
- ↑ https://www.crfashionbook.com/culture/a21778305/cr-muse-francoise-sagan-iconic-french-author/
- ↑ Саган Франсуаза // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Itaú Cultural Françoise Sagan // Enciclopédia Itaú Cultural — São Paulo: Itaú Cultural, 2001. — ISBN 978-85-7979-060-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Anguera J. E. Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana — Editorial Espasa, 1905. — Vol. Suplemento 1961-1962. — P. 300–301. — ISBN 978-84-239-4500-9
- ↑ Françoise Sagan // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Françoise Sagan // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ SEUZAC (46) : cimetière
Літаратура
правіць- Лявонава Е. А. Саган Франсуаза // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 74. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).