Франсуа Мітэран

Франсуа Марыс Адрыян Мары Мітэран (фр.: François Maurice Adrien Marie Mitterrand; 26 кастрычніка 1916 — 8 студзеня 1996) — французскі палітычны дзеяч, адзін з лідараў сацыялістычнага руху, прэзідэнт Францыі з 1981 па 1995 г. Яго чатырнаццацігадовага прэзідэнцтва (два тэрміны па 7 гадоў) — самае працяглае ў гісторыі Францыі. Як былы першы сакратар Сацыялістычнай партыі, ён быў першым левым палітыкам, які заняў пасаду прэзідэнта ў час Пятай рэспублікі.

Франсуа Мітэран
Прэзідэнт Францыі 21 мая 1981 — 17 мая 1995
Папярэднік	Валеры Жыскар д'Эстэн
Пераемнік	Жак Шырак
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 6 снежня 1962 — 2 красавіка 1967
Папярэднік	Jehan Faulquier[d]
Пераемнік	Франсуа Мітэран
Mayor of Château-Chinon (Ville)[d] 1959 — 1981
Пераемнік	René-Pierre Signé[d]
сенатар Францыі[d] (дэпартамент Ньеўр) 8 ліпеня 1959 — 16 сакавіка 1961
Папярэднік	Jean Doussot[d]
Пераемнік	Daniel Benoîst[d]
французскі сукнязь Андоры[d] 21 мая 1981 — 17 мая 1995
Папярэднік	Валеры Жыскар д'Эстэн
Пераемнік	Жак Шырак
першы сакратар Французскай сацыялістычнай партыі[d] 16 чэрвеня 1971 — 24 студзеня 1981
Папярэднік	Alain Savary[d]
Пераемнік	Ліянель Жаспен
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 3 красавіка 1967 — 30 мая 1968
Папярэднік	Франсуа Мітэран
Пераемнік	Франсуа Мітэран
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 11 ліпеня 1968 — 1 красавіка 1973
Папярэднік	Франсуа Мітэран
Пераемнік	Франсуа Мітэран
député de la Nièvre[d] 2 красавіка 1973 — 2 красавіка 1978
Папярэднік	Франсуа Мітэран
Пераемнік	Франсуа Мітэран
député de la Nièvre[d] 3 красавіка 1978 — 22 мая 1981
Папярэднік	Франсуа Мітэран
Старшыня рады рэгіёна[d] 1964 — 1981
Пераемнік	Noël Berrier[d]
député de la Nièvre[d] 28 лістапада 1946 — 4 ліпеня 1951
député de la Nièvre[d] 5 ліпеня 1951 — 1 снежня 1955
député de la Nièvre[d] 19 студзеня 1956 — 8 снежня 1958
міністр юстыцыі Францыі[d] 22 студзеня 1947 — 22 кастрычніка 1947
Minister of Veterans Affairs[d] 24 лістапада 1947 — 6 ліпеня 1948
Minister for Overseas France[d] 12 ліпеня 1950 — 10 сакавіка 1951
Minister for Overseas France[d] 10 сакавіка 1951 — 11 жніўня 1951
Minister of European Affairs of France[d] 28 чэрвеня 1953 — 4 верасня 1953
міністр унутраных спраў Францыі[d] 19 чэрвеня 1954 — 23 лютага 1955
Папярэднік	Léon Martinaud-Déplat[d]
Пераемнік	Maurice Bourgès-Maunoury
міністр юстыцыі Францыі[d] 1 лютага 1956 — 13 чэрвеня 1957
Папярэднік	Рабер Шуман
Пераемнік	Édouard Corniglion-Molinier[d]
Нараджэнне	26 кастрычніка 1916(1916-10-26)[…] Жарнак, дэпартамент Шаранта, рэгіён Пуату — Шаранта, Францыя
Смерць	8 студзеня 1996(1996-01-08)[…] (79 гадоў) VII акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя або Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Жарнак
Род	Mitterrand family[d]
Імя пры нараджэнні	фр.: François Marie Adrien Maurice Mitterrand
Бацька	Жазеф Мітэран[d]
Маці	Івон Ларэйн[d]
Жонка	Даніэль Мітэран[d]
Дзеці	Жан-Крыстоф Мітэран, Gilbert Mitterrand[d], Mazarine Pingeot[d] і Hravn Forsne[d]
Веравызнанне	агнастыцызм і каталіцтва
Партыя	Democratic and Socialist Union of the Resistance[d] (1964) Сацыялістычная партыя (1996) Federation of the Democratic and Socialist Left[d] (1968) Convention of Republican Institutions[d] (1971)
Член у	Academy of Morvan[d] French Forces of the Interior[d]
Адукацыя	юрыдычны факультэт Парыжскага ўніверсітэта[d] Парыжскі інстытут палітычных даследаванняў[d]
Дзейнасць	палітыка
Аўтограф
Бітвы	Вайна за незалежнасць Алжыра Другая сусветная вайна
Узнагароды	кавалер Вялікага крыжа, дэкараванага Вялікай стужкай ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (5 ліпеня 1982) honorary citizen of Frankfurt am Main[d] ганаровы доктар Нанкінскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Гданьскага ўніверсітэта[d] Honorary doctor of the University of Liège[d] (1992) ганаровы доктар Універсітэта імя Бен-Гурыёна[d] ганаровы доктар Універсітэта Васэда[d] (1982) ганаровы доктар Універсітэта Ка’Фаскары[d] Q110908232? Чалавек года паводле Financial Times[d] (1981)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзякуючы ўплыву сям’і, Мітэран пачаў сваё палітычнае жыццё, грунтуючыся на правым каталіцкім нацыяналізме. Служыў пры рэжыме Вішы ў яго першыя гады існавання. Пасля далучыўся да Супраціву, перайшоў у левы спектр і некалькі разоў займаў пасаду міністра за часам чацвёртай рэспублікі. Мітэран выступаў супраць усталявання Шарлем дэ Голем Пятай рэспублікі. Не зважаючы на тое, што часам быў палітычна ізаляванай асобай, ён пераўзыходзіў канкурэнтаў і быў лідарам левых на прэзідэнцкіх выбарах 1965 і 1974 гадоў, перш чым быў абраны прэзідэнтам краіны на выбарах 1981 года. У 1988 годзе Мітэран быў пераабраны і заставаўся на пасадзе да 1995 года.

Мітэран запрасіў Камуністычную партыю ў свой першы ўрад, што на той час лічылася спрэчным рашэннем. Тым не менш, камуністы былі ўключаны ў якасці малодшых партнёраў і замест таго, каб скарыстацца перавагамі, пабачылі, што іхняя падтрымка паменшылася, і ў рэшце рэшт пакінулі кабінет у 1984 годзе.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Франсуа Мітэран