Фронт сігналу

Фронт сігналу ў электроніцы — гэта пераход лічбавага сігналу са стану «нуль» (ніжні ўзровень) у стан «адзінка» (верхні ўзровень) (нарастанне сігналу). Пераход са стану «адзінка» ў стан «нуль» называюць спадам сігналу. Часта фронт сігналу называюць «пярэднім фронтам», а спад сігналу — «заднім фронтам». Таксама фронтам сігналу называюць пераход лагічнага сігналу або пераменнай са стану «FALSE» у стан «TRUE» і зваротны пераход са стану «TRUE» у «FALSE» — спадам лагічнага сігналу. Працягласці фронту (час нарастання) і спаду (час спаду) фізічна рэалізуемых сігналаў займаюць канчатковы час.

1 — нізкі ўзровень сігналу, 2 — высокі ўзровень сігналу, 3 — нарастанне сігналу (пярэдні фронт), 4 — спад сігналу (задні фронт)

Працягласць фронту і спаду электрычнага імпульсу. U0 — ніжні ўзровень сігналу, U1 — верхні ўзровень сігналу, U1-U0 — размах сігналу Tf — працягласць фронту імпульсу, Td — працягласць спаду імпульсу.

Ідэалізаваны фронт сігналу (скарочана — ІФС) робіць пераход з аднаго стану ў іншы без затрымак у часе. На практыцы прынцып ІФС выкарыстоўваецца ў квантавых вылічэннях.

Фронт сігналу з’яўляецца адным з ключавых паняццяў у тэорыі трыгераў у электроніцы. Напрыклад, трыгеры са злічальным уваходам, D-трыгеры, JK-трыгеры змяняюць свой стан, у залежнасці ад рэалізацыі, па фронце ці спаду тактавага сігналу.

Даўжыня фронту і спаду імпульснага сігналу

У электроніцы і радыётэхніцы працягласці фронту і спаду вызначаюць як час змены сігналу ад 0,1 да 0,9 і ад 0,9 да 0,1 «размаху» імпульсу адпаведна. Размах імпульсу вызначаецца як сума амплітудаў у адмоўным і станоўчым боку.