Фрыдрых II Штаўфен (ням.: Friedrich II von Hohenstaufen; 26 снежня 1194, Езі, правінцыя Анкона, Папская вобласць, цяпер Італія — 13 снежня 1250, замак Фьёрэнціна каля Лучэры, правінцыя Апулія, Сіцылійскае каралеўства, цяпер Італія) — кароль Германіі (рымскі кароль) з 5 снежня 1212, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі з 22 лістапада 1220 г, кароль Сіцыліі (пад імем Федэрыка I, 1197—1212 і 1217—1250). З дынастыі Штаўфенаў, сын Генрыха VI і Канстанцыі Нарманскай, унук Фрыдрыха I Барбаросы і караля Сіцыліі Ражэра II. Кіраўнік Шостага крыжовага паходу (1228—1229).
Фрыдрых II Штаўфен |
---|
ням.: Friedrich II von Staufen |
|
|
|
Каранацыя |
3 верасня 1198, кафедральны сабор Палерма, Сіцылія |
Сумесна з |
Канстанцыя Нарманская (28 верасня 1197 — 27 лістапада 1198) |
Папярэднік |
Генрых VI |
Пераемнік |
Генрых (VII) |
|
Папярэднік |
Генрых (VII) |
Пераемнік |
Конрад IV |
|
Папярэднік |
Філіп |
Пераемнік |
Генрых II |
|
Каранацыя |
22 лістапада 1220, Сабор Святога Пятра, Рым, Італія |
Папярэднік |
Ота IV |
Пераемнік |
Генрых VII |
|
Каранацыя |
9 снежня 1212, Майнц паўторная каранацыя: 23 ліпеня 1215, Ахен |
Папярэднік |
Ота IV Браўншвайгскі |
Пераемнік |
Конрад IV |
Нараджэнне |
26 снежня 1194[1][2]
|
Смерць |
13 снежня 1250[1] (55 гадоў)
|
Месца пахавання |
|
Род |
Гогенштаўфены |
Бацька |
Генрых VI Гогенштаўфен[4] |
Маці |
Канстанцыя Нарманская[d][4] |
Жонка |
Канстанцыя Арагонская[5][6][…], Іаланта Іерусалімская[4][7], Ізабела Англійская[4][7] і Біянка Ланчыя[d][4] |
Дзеці |
Генрых VII Гогенштаўфен[4], Конрад IV Гогенштаўфен[4], Маргарыта Сіцылійская[d], Ганна Гогенштаўфен[d], Манфрэд Сіцылійскі[4], Enzio of Sardinia[d], Frederick of Antioch[d], Frederick of Pettorano[d], Richard von Chieti[d], Violante di Svevia[d], Henry of Hohenstaufen[d], Jordan of Germany Hohenstaufen[d][8], Agnes of Germany Hohenstaufen[d][8], Margherita de Svevia[d][9], Selvaggia of Staufen[d] і Caterina da Marano[d] |
Веравызнанне |
хрысціянства |
Бітвы |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Зноскі