Фіта, вялікая Θ, малая θ або ϑ (грэч. Θήτα) — гістарычная назва восьмай літары грэчаскага алфавіту на Русі, а таксама літара старарускай кірыліцы. Этымалагічная назва — Цета, у практычнай транскрыпцыі прынята назва Тэта[1]. У сістэме грэчаскіх лічбаў мае значэнне «9».

Грэчаскі алфавіт
Α α — альфа Β β — бэта
Γ γ — гама Δ δ — дэльта
Ε ε — эпсілон Ζ ζ — дзэта
Η η — эта Θ θ — тэта
Ι ι — іота Κ κ — капа
Λ λ — лямбда Μ μ — мю (мі)
Ν ν — ню (ні) Ξ ξ — ксі
Ο ο — амікрон Π π — пі
Ρ ρ — ро Σ σ ς — сігма
Τ τ — тау Υ υ — іпсілон
Φ φ — фі Χ χ — хі
Ψ ψ — псі Ω ω — амега
Выйшлі з ужывання
Ϝϝ,Ͷͷ — дыгама
(вав)
Ϛϛ — стыгма
Ͱͱ — гета Ϻϻ — сан
Ϟϟ, Ϙϙ — копа Ϡϡ,Ͳͳ — сампі
Ϸϸ — шо
Літара Θ

Вымаўляецца як англійскі глухі гук «th», як у слове «thing»[крыніца?].

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. У адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.5., Мн., 1997, С.510: Грэчаскае пісьмо