Хельгэ Маркус Інгстад

Хельгэ Маркус Інгстад (нарв.: Helge Marcus Ingstad; 30 снежня 1899, Меракер — 29 сакавіка 2001, Осла) — нарвежскі падарожнік, археолаг і пісьменнік. Вядомы адкрыццём у 1960-х гадах паселішча вікінгаў у Л'Анс-о-Медаўзе, у Ньюфаўндлендзе, датаванага XI стагоддзем, што даказвала наведванне еўрапейцамі Амерыкі за чатыры стагоддзі да Хрыстафора Калумба.

Хельгэ Маркус Інгстад
Helge Marcus Ingstad
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, археолаг, юрыст, пісьменнік, адвакат, шахматыст
Дата нараджэння	30 снежня 1899(1899-12-30)
Месца нараджэння	Меракер
Дата смерці	29 сакавіка 2001(2001-03-29) (101 год)
Месца смерці	Осла, Oslo Municipality[d], Нарвегія
Жонка	Anne Stine Ingstad[d]
Дзеці	Benedicte Ingstad[d]
Месца працы	Універсітэт Осла Memorial University of Newfoundland[d]
Альма-матар	Bergen Cathedral School[d]
Член у	Нарвежская акадэмія навук
Узнагароды і прэміі	Arts Council Norway Honorary Award[d] (1986) прэмія Фрыцьёфа Нансена за значныя даслеванні ў галіне гісторыі і філасофіі[d] (1985) Gunnerus Medal[d] (1985) Медаль заступнікаў[d] (1991) Q61106806?
Хельгэ Маркус Інгстад на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся Хельгэ Інгстад 30 снежня 1899 года ў Меракеры, горадзе на заходнім узбярэжжы Нур-Трондэлага — у вобласці Ст'ёрадаль — непадалёк ад старажытнай сталіцы Тронхейма. У маладосці вучыўся ў горадзе Левангер на адваката, але ў 1926 годзе нечакана спыніў паспяховую юрыдычную практыку, прадаў утульную кантору ў Левангеры — і адправіўся ў Канаду. На працягу чатырох гадоў ён вандруе ў басейне ракі Мак-Кензі, на паўночны захад ад Вялікага Нявольніцкага возера палюючы на пушнога звера, вывучаючы субарктычную прыроду і этнаграфію мясцовых плямёнаў, празваных «едакамі аленя-карыбу». Вынікам канадскіх прыгод стала першая кніга Інгстада «Жыццё паляўнічага за пушным зверам сярод індзейцаў Паўночнай Канады», якая выйшла ў 1931 г., а пазней — раман «Кландайк Біл», які пабачыў свет у 1941 г.

У 1933—1935 гадах займаў пасаду губернатара Шпіцбергена.

Спасылкі

Некралог па Хельгэ Інгстаду ў The New York Times