Хоўрына (станцыя метро)
«Хоўрына» — станцыя Маскоўскага метрапалітэна, паўночная канечная Замаскварэцкай лініі. Размешчана ў аднайменным раёне (ПАА), па якім атрымала назву. Адкрыта 31 снежня 2017 года ў складзе пляцоўкі «Рачны вакзал» — «Хоўрына». Калонная двухпралётная станцыя мелкага залажэння з адной астраўной платформай. Увод станцыі мяркуецца ў два этапы — на першым была адкрыта сама станцыя, на другім адкрыюць усе выхады паўночнага вестыбюля і транспартна-перасадкавы вузел.
«Хоўрына» | |
---|---|
Маскоўскі метрапалітэн | |
Дата адкрыцця | 31 снежня 2017 года[1] |
Праектная назва | «Вуліца Дыбенкі»[2] |
Раён | Хоўрына |
Акруга | ПАА |
Тып | калонная двухпралётная мелкага залажэння[3] |
Глыбіня залажэння, м | 12[4]., 14[5] або 16[6] |
Тып платформаў | астраўная |
Шырыня платформаў, м | 12 |
Архітэктары | Г. Ламаносаў[4] |
Узведзена |
СГК-Аўтастрада (генпадрадчык) і Мостаатрад-114 (субпадрад) |
Выхад да вуліц | Дыбенкі, Зеленаграцкая, Узбярэжны праезд |
Пераходы на станцыі | Khovrino[d] |
Наземны транспарт | А: 65, 138, 188, 200, 400Э, 559, 673, 739, 745, 958, 344, 344да, 344З, 368 |
Код станцыі | Хв |
Суседнія станцыі | Беламорская |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Замаскварэцкая лінія
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Назва
правіцьНа стадыі праектавання і будаўніцтва аб'ект насіў назва «Вуліца Дыбенкі». 24 верасня 2013 года на пасяджэнні Урада Масквы станцыя атрымала цяперашнюю назву[7].
Гісторыя
правіцьРаннія праекты
правіцьПадаўжэнне Горкаўскага радыуса ад станцыі метро «Сокал» планавалася яшчэ ў 1938 годзе, калі ў складзе другой чаргі метрапалітэна была адкрыта яго першая пляцоўка. Праўда, тады не агадвалася адхіленне лініі ад Ленінградскай шашы, то бок планаваная пляцоўка ішла ўздоўж шашы да праектаванай станцыі «Хімкі». Агадвалася тры станцыі пасля «Сокала» — «Братцава», «Паўночны Рачны Вакзал» і «Хімкі». Станцыя «Хоўрына» не планавалася, бо вуліцы Дыбенкі яшчэ не існавала, а раён Хоўрына, дзе яна цяпер размяшчаецца, быў далёкім маскоўскім прыгарадам. У 1947 годзе былі пацверджаны планы 1938 года адносна падаўжэння Горкаўскага радыуса[8].
У планах 1957 года ўпершыню з'яўляецца станцыя пад назвай «Беламорская вуліца»[9]. Падаўжэнне далей «Беламорскай» не планавалася. У 1959 годзе Савет Міністраў СССР зацвердзіў план будаўніцтва ліній Маскоўскага метрапалітэна на сямігодку (1959—1965)[9]. Па ім Горкаўскі радыус планавалася завяршыць станцыяй «Рачны вакзал». У 1964 годзе Горкаўска-Замаскварэцкая лінія была падоўжана на поўнач з трыма станцыямі — «Войкаўская», «Водны стадыён» і «Рачны вакзал»[10].
Па планах 1970 года планавалася ў перспектыве падоўжыць Замаскварэцкую лінію да платформы «Левабярэжная». У 1973 годзе з'явілася перспектыўная схема, на якой былі адзначаны станцыя «Вуліца Дыбенкі» і наступная за ёй «Левабярэжная»[11].
Зноскі
- ↑ "Как в Ховрино пришло метро / Новости города / Сайт Москвы". Сайт Москвы(руск.). 2017-12-31. Праверана 2017-12-31. Архіўная копія . Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2018. Праверана 28 красавіка 2018.
- ↑ Да 2013 года
- ↑ Суриков А.. Ховрино(недаступная спасылка). Метрострой. Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2018. Праверана 28 снежня 2017.
- ↑ а б Станция «Ховрино» Московского метрополитена. Досье . tass.ru. ТАСС (31 снежня 2017). Праверана 12 студзеня 2018.
- ↑ Станция метро «Ховрино» обретает окончательный вид . YouTube. Россия-24 (1 лютага 2017). Праверана 28 снежня 2017.
- ↑ Евгений Осипов. Международный автовокзал в Ховрино откроется в 2018 году — Хуснуллин(недаступная спасылка). stroi.mos.ru. Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы (25 лістапада 2017). Архівавана з першакрыніцы 26 лістапада 2017. Праверана 26 лістапада 2017.
- ↑ Строящаяся станция метро «Ул. Дыбенко» переименована в «Ховрино» (Москва) . regnum.ru. Regnum (24 верасня 2013). Праверана 28 снежня 2017.
- ↑ Лисов И.. Проектирование и первые очереди строительства . metro.molot.ru. Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2011. Праверана 15 лістапада 2011.
- ↑ а б Лисов И.. Московский метрополитен хрущёвской эпохи . metro.molot.ru. Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2012. Праверана 15 лістапада 2011.
- ↑ Замоскворецкая линия(недаступная спасылка). Официальный сайт Московского метрополитена. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2016. Праверана 9 студзеня 2012.
- ↑ Болбот Ю.К. и др. Столичный транспорт в Генеральном плане развития Москвы // Знание: Новое в жизни, науке, технике. Серия Транспорт, 1973, № 4. — М.: Знание, 1973.
Спасылкі
правіць- Пусконаладочные работы на станции метро «Ховрино»(недаступная спасылка). stroi.mos.ru. Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы (24 снежня 2017). Архівавана з першакрыніцы 26 снежня 2017. Праверана 25 снежня 2017.
- Ольга Зеневич. Станция «Ховрино» Замоскворецкой линии метро готова на 95%(недаступная спасылка). stroi.mos.ru. Комплекс градостроительной политики и строительства города Москвы (28 жніўня 2017). Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2017. Праверана 28 жніўня 2017.