Царква Англіі
Царква Англіі (англ.: Church of England) — дзяржаўная хрысціянская царква ў Англіі (Злучанае Каралеўства), Маці-Царква (англ.: The Mother Church) сусветнай англіканскай супольнасці. Англійская царква адарвалася ад Каталіцкай у 1534 годзе па волі караля Генрыха VIII, прычым першапачатковы разрыў не суправаджаўся значнымі зменамі ў багаслоўі і абраднасці. Пры сыне Генрыха, Эдуардзе VI, у Царкве Англіі набралі сілу ідэі Рэфармацыі, прыхільнікам якіх быў і тагачасны прымас Томас Кранмер. Пасля смерці Эдуарда на трон узышла яго сястра Марыя I, якая на нядоўгі час уз’яднала англійскую царкву з Рымам. Праўленне Марыі доўжылася ўсяго пяць гадоў, а яе малодшая сястра і наступніца Лізавета I у 1558 годзе ўзнавіла разрыў з Рымам і ўсталявала курс на прыняцце асноўных пратэстанцкіх ідэй пры захаванні пэўных элементаў традыцыйнай арганізацыі і богаслужэння. Вынікам далейшага развіцця стала сучасная Царква Англіі, якая часта вызначае сябе як адначасова Каталіцкую і Рэфармаваную.[2]
| |
| Лагатып Царквы Англіі з 1996 года | |
| Канфесія | Англіканства |
|---|---|
| Кіраванне | Епіскапальнае |
| Вярхоўны кіраўнік | Карл III |
| Прымас | Джасцін Уэлбі (з 2013) |
| Пагадненні | Англіканская Супольнасць, Порваская супольнасць |
| Тэрыторыя | Англія, Востраў Мэн, Нармандскія астравы, Гібралтар, Кантынентальная Еўропа |
| Дата заснавання | 1534 (незалежнасць ад рымскага каталіцызму) |
| Адлучыліся ад | Рымска-каталіцкая царква |
| Членаў | 25 млн хрышчаных паслядоўнікаў[1]. |
| Афіцыйны сайт | www.cofe.anglican.org |
Юрысдыкцыя Царквы Англіі распаўсюджваецца таксама на Востраў Мэн праз дыяцэз Садор і Мэн, у той час як Нармандскія астравы з’яўляюцца часткай дыяцэзіі Вінчэстэр. Шэраг англіканскіх суполак на тэрыторыі кантынентальнай Еўропы, былога Савецкага Саюза, Турцыі і Марока аб’яднаны ў дыяцэзіі Гібралтара ў Еўропе.
Гл. таксамаПравіць
Зноскі
- ↑ Gledhill, Ruth. Catholics set to pass Anglicans as leading UK church, The Times (15 February 2007).
- ↑ Sam Wells. What Anglicans Believe. Canterbury Press, 2011. Page 94.