Царства Польскае

Частка Польшчы, якая ўваходзіла ў склад Расійскай імперыі (1815-1918)

Царства Польскае (польск.: Królestwo Polskie) — дзяржаўнае ўтварэнне ў Цэнтральнай Еўропе, якое знаходзілася ў асабістай уніі з Расійскай імперыяй з 1815 па 1917 гады. Пасля Венскага кангрэса, які замацаваў вынікі Напалеонаўскіх войнаў, Расія атрымала Царства Польскае, Прусія — Вялікае княства Пазнаньскае, Аўстрыя — Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі. Царства Польскае займала цэнтральную частку Польшчы: Варшава, Лодзь, Каліш, Сувалкі. Плошча 127 тыс. км², насельніцтва 2,7 млн чал. (1816), 9,5 млн чал (1897).

Асабістая унія, генерал-губернатарства Расійскай імперыі
Царства Польскае
польск.: Królestwo Polskie
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Гімн: Pieśń narodowa za pomyślność króla[d]
< 
 >
1815 — 1915

Сталіца Варшава
Мова(ы) польская мова, руская мова
Афіцыйная мова руская і польская
Рэлігія каталіцызм
Грашовая адзінка Polish rubel[d]
Плошча 127 тыс. км² (1816)
Насельніцтва 2,7 млн чал. (1816 год)
Форма кіравання Асабістая унія
Дынастыя Раманавы
Цар
 • 18151825 Аляксандр I
 • 18251855 Мікалай I
 • 18551881 Аляксандр II
 • 18811894 Аляксандр III
 • 18941917 Мікалай II
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кіраўніком дзяржавы быў кароль Польшчы. Каралямі Польшчы ў гэты перыяд станавіліся імператары Расіі, але, каб заняць трон польскага караля, яны абавязкова павінны былі каранавацца ў Варшаве. На справе, толькі Мікалай I зрабіў гэта ў 1829 годзе.

Зноскі

Глядзі таксама Правіць

Літаратура Правіць