Церуха

вёска ў Гомельскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі

Церуха́[1] (трансліт.: Cierucha, руск.: Терюха) — вёска ў прыгараднай зоне, на рацэ Церуха́[2], за 21 км на поўдзень ад Гомеля, 3 км ад чыгуначнай станцыі Цяруха, на аўтадарозе Гомель — Чарнігаў. Цэнтр Цярухскага сельсавета.

Вёска
Церуха
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Насельніцтва
783 чалавекі (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
23(2)
Паштовы індэкс
247003
Аўтамабільны код
3
СААТА
3210876066
Церуха на карце Беларусі ±
Церуха (Беларусь)
Церуха
Церуха (Гомельская вобласць)
Церуха

Інфраструктура правіць

Сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, медыцынская амбулаторыя, аддзяленне сувязі, кафэ, крама, комплексны прыёмны пункт. Каля вёскі кемпінг для аўтатурыстаў (зачынены), мужчынскі манастыр і дом для састарэлых.

Славутасці правіць

Вуліцы правіць

  • Валогіна
  • Кааператыўная
  • Чырвонаармейская
  • Новая
  • Перамогі
  • Пушкіна
  • Савецкая
  • Стаханаўская

Насельніцтва правіць

  • 1773 — 20 двароў.
  • 1798 — 178 жыхароў.
  • 1816 — 47 двароў, 217 жыхароў.
  • 1834 — 54 двары, 460 жыхароў.
  • 1885 — 112 двароў, 669 жыхароў.
  • 1897 — 147 двароў, 894 жыхары (паводле перапісу).
  • 1909 — 182 двары, 1174 жыхары.
  • 1926 — 239 двароў.
  • 1959 — 834 жыхары (паводле перапісу).
  • 2003 — 272 двары, 809 жыхароў[2].
  • 2004 — 270 двароў, 783 жыхары.

Вядомыя асобы правіць

  • Васіль Ермакоў (1845—1922) — член-карэспандэнт Пецярбургскай Акадэміі навук, з 1899 г. — заслужаны прафесар
  • Валянціна Іванаўна Урублеўская (нар. 1936) — беларуская спецыялістка ў галіне тэхналогіі і абсталявання дрэваапрацоўчых вытворчасцей, матэрыялазнаўства ў машынабудаванні.

Памятныя мясціны правіць

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
  2. а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 107.

Спасылкі правіць