Чырвоная Слабада (Салігорскі раён)

гарадскі пасёлак у Беларусі

Чырво́ная Слабада́[2] (трансліт.: Čyrvonaja Slabada, руск.: Красная Слобода, да 1923 года — Вы́зна) — гарадскі пасёлак у Салігорскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Чырвонаслабодскага сельсавета.

Гарадскі пасёлак
Чырвоная Слабада
Герб
Герб
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Ранейшыя назвы
Вызна
Гарадскі пасёлак з
Вышыня цэнтра
156 м
Насельніцтва
  • 3 969 чал. (1 студзеня 2024)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1710
Паштовы індэкс
223723
Аўтамабільны код
5
СААТА
6250857905
Чырвоная Слабада на карце Беларусі ±
Чырвоная Слабада (Салігорскі раён) (Беларусь)
Чырвоная Слабада (Салігорскі раён)
Чырвоная Слабада (Салігорскі раён) (Мінская вобласць)
Чырвоная Слабада (Салігорскі раён)

Знаходзіцца на рацэ Вызенка непадалёк ад Чырвонаслабодскага вадасховішча, за 30 км у напрамку на паўночны захад ад горада Салігорска і чыгуначнай станцыі Салігорск, за 163 км ад Мінска[3]. Аўтамабільнымі дарогамі злучаная з Лунінцам, Слуцкам, Салігорскам.

Гісторыя

правіць

Вядома як вёска Вызна Слуцкага княства Вялікага Княства Літоўскага, затым мястэчка, належала Алелькавічам, з 1612 года — Радзівілам, з 1793 года — Вітгенштэйнам, пазней Гогенлоэ.

З 1793 года ў складзе Расійскай імперыі, мястэчка, цэнтр Вызненскай воласці Слуцкага павета. У 1897 годзе дзейнічалі народнае вучылішча, пачатковая школа, бальніца, царква, капліца.

3 студзеня 1923 года пераназваная ў Чырвоную (Красную) Слабаду. У 1924—1959 гадах — цэнтр Чырвонаслабодскага раёна. З 1938 года — гарадскі пасёлак. З 27 чэрвеня 1941 па 30 чэрвеня 1944 года Чырвоная Слабада знаходзілася пад нямецкай акупацыяй[3]. Акупанты знішчылі тут 420 жыхароў[3]. З 1959 года пасёлак у Старобінскім, з 1962 года — у Любанскім, з 1965 года — у Салігорскім раёне.

Насельніцтва

правіць
  • 1897 год — 1593[3] чал.
  • 1995 год — 5,1 тыс. чал.[4]
  • 2002 год — 4985[3] чал.
  • 2006 год — 4,7 тыс. чал.
  • 2008 год — 4,7 тыс. чал.
  • 2016 год — 3909 чал.[5]
  • 2017 год — 3898 чал.[6]

Эканоміка

правіць

Прадпрыемствы харчовай, лясной і дрэваапрацоўчай прамысловасці.

Славутасці

правіць
 
Мікалаеўская царква ў 1925 годзе

Страчаная спадчына:

  • Свята-Мікалаеўская царква — згарэла ў 1877 годзе, адбудавана ў 1897 годзе, зруйнавана ў 1937 годзе[3].

Вядомыя асобы

правіць

Гл. таксама

правіць

Зноскі

правіць
  1. Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типаБелстат, 2024.
  2. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  3. а б в г д е Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17.
  4. Беларусь 1995.
  5. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.
  6. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.

Літаратура

правіць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
  • Чырвоная Слабада // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 761. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Республика Беларусь. Минская область: Общегеографический атлас / Ред. Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2008. — С. 27. — 48 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-054-2. (руск.)

Спасылкі

правіць