Шанхай Мастэрс 2011 (снукер)

	Шанхай Мастэрс 2011
Сезон	2011/2012
Тэрміны	5 — 11 верасня 2011
Арэна	Шанхайская гранд-сцэна
Горад	Шанхай
Краіна	Кітай
Арганізацыя	WPBSA
Спонсар	Bank of Communications
Фармат	Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд	£350,000
Прызавыя пераможцы	£65,000
Мінулы чэмпіён	Алістэр Картэр
Фінал
Пераможца	Марк Сэлбі
Фіналіст	Марк Уільямс
Лік	10:9
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў	40 (+66)
Колькасць матчаў	39 (+64)
Колькасць соценных серый	25 (+14)
Найвышэйшая серыя	143 (Шон Мёрфі) ; (кваліфікацыя: 145 (Майкл Уайт))
←2010 ● Шанхай Мастэрс ● 2012→;
Снукерны сезон 2011/2012

Шанха́й Ма́стэрс 2011 (англ.: Shanghai Masters 2011, таксама вядомы як Bank of Communications Shanghai Masters 2011 — ад назвы спонсара) — прафесійны рэйтынгавы турнір па снукеры, які праходзіў з 5 па 11 верасня 2011 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай. Турнір стаў пятым розыгрышам Шанхай Мастэрс, які праходзіць штогод з 2007 года. Bank of Communications упершыню спансіраваў Шанхай Мастэрс. Прызавы фонд турніру склаў £350,000 (на £25,000 больш, чым у мінулым годзе), з якіх £65,000 атрымаў пераможца (на £5,000 больш, чым у мінулым годзе).

Турнір уключаў у сябе пяць кваліфікацыйных раўндаў, якія праходзілі на працягу пяці дзён з 31 ліпеня па 4 жніўня 2011 года ў Акадэміі Сусветнага снукера ў Шэфілдзе, Англія, і ў якіх гулялі 82 удзельнікі. 16 пераможцаў апошняга кваліфікацыйнага раўнда трапілі ў асноўную стадыю, дзе да іх далучыліся 16 першых сеяных ігракоў і 8 уладальнікаў уайлдкард, якія гулялі ў папярэднім раўндзе супраць васьмярых гульцоў, якія прайшлі кваліфікацыю. Пасля гэтага, 32 снукерысты гулялі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу. У ўайлдкард раўндзе і першых двух раўндах асноўнай сетцы на шанхайскай гранд-сцэне выкарыстоўваліся чатыры гульнявыя сталы, у чвэрцьфіналах — два, а ў паўфіналах і фінале — адзін.

Фіналіст леташняга розыгрышу Джэймі Бёрнэт не патрапіў у асноўную стадыю турніру, саступіўшы ў кваліфікацыі Дамініку Дэйлу з лікам 3:5. Усе восем азіяцкіх аматараў, якія атрымалі ўайлдкард, прайгралі матчы папярэдняга раўнда, а прафесіяналы з Кітая, Дзін Цзюньхуэй і Лян Вэньбо, і Джэймс Уатана з Тайланда вылецелі з турніру ў 1/16 фіналу. Пераможца Шанхай Мастэрс 2010 года Алістэр Картэр таксама прайграў ужо ў першым раўндзе Марку Кінгу з лікам 4:5. Сяміразовы чэмпіён свету Стывен Хендры, саступіўшы ў першым раўндзе турніру, упершыню з 1988 года вылецеў з топ-16 сусветнага рэйтынгу. Марк Кінг упершыню з 2005 года выйшаў у паўфінал рэйтынгавага турніру, дзе саступіў другому нумару суветнага рэйтынгу Марку Сэлбі з лікам 0:6. Другім фіналістам стаў лідар рэйтынгу Марк Уільямс з Уэльса, які ў драматычным паўфінале перамог Ніла Робертсана з лікам 6:5. Найвышэйшую серыю ў асноўнай стадыі турніру, 143 ачкі, зрабіў Шон Мёрфі ў матчы 1/8 фіналу супраць Марка Алена.

Пераможцам турніру стаў Марк Сэлбі, які ішоў наперадзе ў фінальным матчы супраць Марка Уільямса з лікам 6:4 і 7:5, а пазней саступаў з лікам 7:9 і быў у кроку ад паражэння, аднак выйграў тры фрэймы запар і здабыў перамогу. Сэлбі перайграў на сваім шляху да тытула Найджэла Бонда (5:3), Джэймі Коўпа (5:0), Шона Мёрфі (5:4), Марка Кінга ў паўфінальным матчы (6:0), і Марка Уільямса ў напружаным фінальным паядынку (10:9). Гэтая перамога стала сёмым прафесійным і другім рэйтынгавым тытулам у кар'еры англічаніна і першым спаборніцтвам рэйтынгавага ўзроўню, выйграным Сэлбі пасля адкрытага чэмпіянату Уэльса 2008 года, а таксама яна паспрыяла яго ўздыму на першую пазіцыю сусветнага рэйтынгу ўпершыню ў кар'еры.

Турнір

Раён Сюйхой, Шанхай.

Шанхай Мастэрс 2011 года стаў пятым розыгрышам Шанхай Мастэрс (англ.: Shanghai Masters), які праходзіць штогод з 2007 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай^[1]^[2].

Шанхай Мастэрс 2011 праходзіў пад эгідай сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (англ.: World Professional Billiards and Snooker Association)^[3] і ўваходзіў у каляндар мэйн-тура, а таксама з'яўляўся другім рэйтынгавым турнірам снукернага сезона 2011/2012^[4].

Матчы асноўнай стадыі турніру (39 паядынкаў) гуляліся за чатырма сталамі на шанхайскай гранд-сцэне ў шанхайскім раёне Сюйхой, а кваліфікацыя спаборніцтва праходзіла за месяц да гэтага ў Акадэміі Сусветнага снукера ў Шэфілдзе, Англія^[5]^[6].

Прызавыя грошы

Bank of Communications упершыню спансіраваў Шанхай Мастэрс^[7]. Прызавы фонд турніру павысіўся ў параўнанні з мінулым годам на £25,000 і склаў £350,000, стаўшы рэкордным прызавым фондам гэтага турніру. Таксама на £5,000 больш у параўнанні з розыгрышам 2010 года атрымаў пераможца турніру — £65,000^[8].

Дасягненне	Прызавыя
Пераможца	£65,000
Фіналіст	£32,000
Паўфіналісты	£15,000
Чвэрцьфіналісты	£10,000
1/8 фіналу	£7,000
1/16 фіналу	£4,000
1/24 фіналу	£2,300
1/32 фіналу	£1,500
Найвышэйшы брэйк у кваліфікацыі	£200
Найвышэйшы брэйк у асноўнай стадыі	£2,000
Агульны прызавы фонд	£350,000

Рэйтынгавыя ачкі

Шанхай Мастэрс 2011 меў такое ж размеркаванне рэйтынгавых ачкоў, як і на астатніх турнірах, якія праходзілі ў Кітаі (World Open і Адкрыты чэмпіянат Кітая). Пераможца турніру атрымаў 7000 рэйтынгавых ачкоў. Больш каштоўнымі турнірамі (у плане рэйтынгу) былі толькі чэмпіянат Вялікабрытаніі (пераможца атрымаў 8000 ачкоў) і чэмпіянат свету (пераможца атрымаў 10000 балаў)^[9].

Дасягненне	Ачкі	Ачкі (СГ)^{[ра 1]}
Пераможца	7,000
Фіналіст	5,600
Паўфіналісты	4,480
Чвэрцьфіналісты	3,500
1/8 фіналу	2,660
1/16 фіналу	1,960	980
1/24 фіналу (квал.)	1,610	805
1/32 фіналу (квал.)	1,260	630
1/40 фіналу (квал.)	910	455
1/48 фіналу (квал.)	560	280

↑ Ачкі, якія зарабляюць гульцы ў выпадку паражэння ў першым жа матчы на чэмпіянаце.

Фармат турніру

Шанхайскі крыты стадыён — месца праведзення Шанхай Мастэрс.

На Шанхай Мастэрс 2011 прыняло ўдзел 106 снукерыстаў, з якіх 98 — удзельнікі мэйн-тура і 8 — аматары. 4 удзельнікі з нізкім рэйтынгам пачалі турнір з папярэдняга кваліфікацыйнага раўнда ў фармаце матча на выбыванне (2 гульні), які праходзіў 31 ліпеня 2011 года (больш, чым за месяц да асноўнай стадыі). 2 пераможцы папярэдняга раўнда прыядналіся да 30 іншых снукерыстаў, якія не ўваходзілі ў топ-64 сеяных гульцоў, і разам з імі ўдзельнічалі ў першым кваліфікацыйным раўндзе (16 гульняў), які праходзіў 1 жніўня 2011 года. 16 пераможцаў матчаў першага раўнда выходзілі ў другі кваліфікацыйны раўнд, у якім гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 49 па 64 (16 гульняў). Другі круг праходзіў 2 жніўня 2011 года. 16 пераможцаў матчаў другога раўнда выходзілі ў трэціі кваліфікацыйны раўнд, у якім гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 33 па 48 (16 гульняў). Трэці круг праходзіў 3 жніўня 2011 года. Затым 16 пераможцаў матчаў трэцяга раўнда выходзілі ў заключны чацвёрты кваліфікацыйны раўнд, дзе гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 17 па 32 (16 гульняў). Чацвёрты круг кваліфікацыі праходзіў 4 жніўня 2011 года. Кваліфікацыя Шанхай Мастэрс праходзіла ў Акадэміі Сусветнага снукера ў Шэфілдзе, Англія. Такім чынам, у асноўную стадыю спаборніцтва выйшлі 16 ігракоў, якія далучыліся да 16 снукерыстаў з нумарамі пасеву з 1 па 16 і 8 уладальнікаў уайлдкард. Васьмёра ўладальнікаў уайлдкард гулялі ў папярэднім уайлдкард раўндзе супраць васьмярых гульцоў з самымі нізкімі нумарамі пасеву, якія прайшлі кваліфікацыю^[6]^[10].

Такім чынам, 8 пераможцаў чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, якія не гулялі ў уайлдкард раўндзе, 8 пераможцаў матчаў уайлдкард раўнда і 16 ігракоў, якія трапілі на чэмпіянат без кваліфікацыі, гулялі ў асноўнай стадыі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу, дзе топ-16 сеяных гульцоў сустракаліся з астатнімі гульцамі. Лёсаванне турніру прадвызначала немагчымасць сустрэчы ігракоў топ-16 раней за 1/8 фіналу, ігракоў топ-8 раней чвэрцьфіналаў, ігракоў з першай чацвёркі сеяных раней паўфіналу і двух першых сеяных раней фіналу Шанхай Мастэрс. Пяць раўндаў асноўнай стадыі (а таксама ўайлдкард раўнд) праходзілі на працягу сямі дзён (гульні 1/16 фіналу былі расцягнутыя на два дні) на шанхайскай гранд-сцэне ў Шанхаі, Кітай^[11]^[12].

Стадыя	Тэрміны	КФ	НДП
Папярэдні кваліфікацыйны раўнд	31 ліпеня	9	5
Першы кваліфікацыйны раўнд	1 жніўня	9	5
Другі кваліфікацыйны раўнд	2 жніўня	9	5
Трэці кваліфікацыйны раўнд	3 жніўня	9	5
Чацвёрты кваліфікацыйны раўнд	4 жніўня	9	5
Уайлдкард раўнд	5 верасня	9	5
1/16 фіналу	6—7 верасня	9	5
1/8 фіналу	8 верасня	9	5
1/4 фіналу	9 верасня	9	5
1/2 фіналу	10 верасня	11	6
Фінал	11 верасня	19	10

Кваліфікацыя

Папярэдні раўнд

^[10]^[6]^[13]

Першы гулец	Лік	Другі гулец
Лакі Ватнані	А-П	Дэвід Хоган
Лука Брэсэль	4-5	Адам Дафі

Кваліфікацыйная сетка

^[10]^[6]^[13]

Першы раўнд да 5 перамог			Другі раўнд да 5 перамог			Трэці раўнд да 5 перамог			Чацвёрты раўнд да 5 перамог

	Дэчават Пумджаенг	3	62	Лю Сун	5	46	Тоні Дрэга	1	26	Марк Кінг	5
	Цянь Пэнфэй	5		Цянь Пэнфэй	4	62	Лю Сун	5	62	Лю Сун	4

	Майкл Уайт	5	57	Альфрэд Бёрдэн	2	37	Фергал О’Браен	5	20	Рыкі Уолдэн	1
	Сайман Бэдфард	1		Майкл Уайт	5		Майкл Уайт	2	37	Фергал О’Браен	5

	Мэцью Коўч	1	61	Эндзі Хікс	2	48	Дэйв Харальд	2	27	Джо Пэры	1
	Джэймс Уатана	5		Джэймс Уатана	5		Джэймс Уатана	5		Джэймс Уатана	5

	Б’ёрн Ханевір	А	51	Алан Мак-Манус	5	36	Энтані Хэмілтан	5	29	Кен Доэрці	2
	Дэвід Хоган	П		Дэвід Хоган	0	51	Алан Мак-Манус	3	36	Энтані Хэмілтан	5

	Пол Дэвісан	2	60	Лю Чуан	5	39	Джэймі Бёрнэт	5	31	Дамінік Дэйл	5
	Лі Янь	5		Лі Янь	4	60	Лю Чуан	1	39	Джэймі Бёрнэт	3

	Адыт’я Мехта	5	58	Род Лоўлер	4	47	Джэймі Джонс	4	28	Раян Дэй	5
	Сцюарт Кэрынгтан	0		Адыт’я Мехта	5		Адыт’я Мехта	5		Адыт’я Мехта	2

	Дэніэл Уэлс	1	52	Джэк Лісоўскі	5	38	Майк Дан	0	23	Марка Фу	1
	Дэвід Грэйс	5		Дэвід Грэйс	0	52	Джэк Лісоўскі	5	52	Джэк Лісоўскі	5

	Скот Мак-Кензі	0	55	Джымі Уайт	5	40	Найджэл Бонд	5	24	Маркус Кэмбэл	0
	Адам Уічэрд	5		Адам Уічэрд	3	55	Джымі Уайт	0	40	Найджэл Бонд	5

	Эндру Пэджэт	3	50	Пітэр Лайнс	5	41	Бары Пінчэс	5	25	Эндру Хігінсан	5
	Робін Хал	5		Робін Хал	3	50	Пітэр Лайнс	4	41	Бары Пінчэс	4

	Кацпер Філіпяк	0	54	Джо Свэйл	4	33	Роберт Мілкінс	5	32	Джэрард Грын	4
	Эндру Норман	5		Эндру Норман	5		Эндру Норман	4	33	Роберт Мілкінс	5

	Пасакорн Суванават	5	53	Джымі Робертсан	2	44	Стыў Дэвіс	1	18	Стывен Лі	5
	Адам Дафі	2		Пасакорн Суванават	5		Пасакорн Суванават	5		Пасакорн Суванават	1

	Сэм Бэйрд	1	63	Ян Мак-Калах	5	43	Мэцью Сэлт	5	21	Мартын Гоўлд	5
	Юй Дэлу	5		Юй Дэлу	1	63	Ян Мак-Калах	1	43	Мэцью Сэлт	2

	Сэм Крэйгі	2	49	Джо Джогія	3	42	Марк Джойс	0	30	Лян Вэньбо	5
	Курт Мэфлін	5		Курт Мэфлін	5		Курт Мэфлін	5		Курт Мэфлін	2

	Джо Міра	4	64	Сяа Гадун	4	45	Майкл Холт	5	22	Бары Хокінс	4
	Цаа Юйпэн	5		Цаа Юйпэн	5		Цаа Юйпэн	3	45	Майкл Холт	5

	Бен Вуластан	5	59	Энтані Мак-Гіл	5	34	Том Форд	5	17	Сцюарт Бінэм	5
	Дэвід Гілберт	3		Бен Вуластан	2	59	Энтані Мак-Гіл	1	34	Том Форд	1

	Ліам Хайфілд	3	56	Эдрыян Ганэл	5	35	Роры Мак-Лаўд	4	19	Марк Дэвіс	5
	Дэвід Морыс	5		Дэвід Морыс	2	56	Эдрыян Ганэл	5	56	Эдрыян Ганэл	4

Соценныя серыі

У 64 матчах кваліфікацыйнай стадыі было выканана 36 соценных серый. Курт Мэфлін і Сцюарт Бінэм былі адзінымі снукерыстамі, якія здзейснілі па тры сэнчуры. Майкл Уайт выканаў найвышэйшы брэйк кваліфікацыі ў 145 ачкоў у матчы другога кваліфікацыйнага раўнда супраць Альфрэда Бёрдэна. Такім чынам, ён атрымаў узнагароду ў £200 за найвышэйшы брэйк у кваліфікацыі.

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя брэйкі кожнага гульца^[13]^[14].

Гулец	100+	Усе серыі 100+
Майкл Уайт	2	145, 100
Джэймс Уатана	2	138, 107
Фергал О’Браен	2	136, 104
Том Форд	1	136
Джэймі Бёрнэт	1	129
Энтані Хэмілтан	1	129
Робін Хал	1	127
Курт Мэфлін	3	123, 123, 100
Бен Вуластан	1	123
Найджэл Бонд	1	120
Пасакорн Суванават	2	119, 110
Адам Дафі	1	118
Бары Пінчэс	2	117, 100
Марк Дэвіс	1	115
Лю Чуан	2	114, 100
Адыт’я Мехта	1	114
Сцюарт Бінэм	3	111, 107, 103
Энтані Мак-Гіл	1	111
Цаа Юйпэн	1	110
Альфрэд Бёрдэн	1	107
Джэк Лісоўскі	2	104, 104
Адам Уічэрд	2	104, 100
Дамінік Дэйл	1	102
Джо Джогія	1	101
Увогуле	36	Найвышэйшы брэйк: 145 (Майкл Уайт)

Удзельнікі

Леташні пераможца Алістэр Картэр.

У асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2011 прынялі ўдзел 16 гульцоў, якія мелі найвышэйшыя нумары пасеву, 16 снукерыстаў, якія перамаглі ў матчах чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, а таксама 8 уладальнікаў уайлдкард.

12 снукерыстаў: Алістэр Картэр^[15], Марк Уільямс^[16], Марк Сэлбі^[17], Дзін Цзюньхуэй^[18], Ніл Робертсан^[19], Шон Мёрфі^[20], Пітэр Эбдан^[21], Мэцью Стывенс^[22], Джэймі Коўп^[23], Стывен Хендры^[24], Сцюарт Бінэм^[25] і Раян Дэй^[26] прымалі ўдзел у пятым розыгрышы Шанхай Мастэрс запар, не прапусціўшы, такім чынам, ніводнага турніру з самога заснавання ў 2007 годзе.

8 азіяцкіх аматараў атрымалі ўайлдкард ад арганізатараў турніру: Цзінь Лун і Цаа Сіньлун, якія ўжо па два разы ўдзельнічалі на турніры ў якасці аматараў^[27]^[28], Лі Хан, Жоўцзы Маймайці і Тан Цзюнь, якія таксама ўжо атрымлівалі гэты прывілей^[29]^[30]^[31], а таксама навічкі турніру Хусэйн Вафаі Аюры, Танават Тырапонгпайбун і Цай Цзяньчжун.

У 2011 годзе на шанхайскую гранд-сцэну патрапіла 5 дэбютантаў: Джэк Лісоўскі^[32], Джэймс Уатана^[33], Хусэйн Вафаі Аюры^[34], Танават Тырапонгпайбун^[35] і Цай Цзяньчжун^[36].

Да гэтага ніводны гулец не здолеў выйграць тытул Шанхай Мастэрс два разы. Тры ўдзельнікі розыгрышу 2011 года станавіліся пераможцамі спаборніцтва: Дамінік Дэйл (2007), Роні О’Саліван (2009) і Алістэр Картэр (2010)^[1].

Самым узроставым удзельнікам асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2011 года стаў 45-гадовы Найджэл Бонд. Стывену Хендры падчас турніру было 42 гады, а Джэймсу Уатане і Пітэру Эбдану — па 41. Самым маладым іграком, які патрапіў на турнір стаў 16-гадовы Хусэйн Вафаі Аюры. Танавату Тырапонгпайбуну было 17 гадоў, а Джэку Лісоўскі і Лі Хану — па 20.

Ніжэй прадстаўлена табліца, якая дэманструе статыстыку выступленняў удзельнікаў спаборніцтва на ўсіх папярэдніх турнірах Шанхай Мастэрс^[37]^[38]^[39]^[40].

Леташні пераможца
Чэмпіён свету
Дэбютант турніру

П	Р	Гулец	ДН	Дэбют	Найлепшы вынік	АС	М	В	П	%М	Ф	ВФ	ПФ	%Ф	50+^{[у 1]}	100+^{[у 1]}	НС^{[у 1]}	Ф/50+^{[у 1]}	Ф/100+^{[у 1]}	ПГ (£)^{[у 2]}
1	7	Алістэр Картэр	25.07.1979	2007	Перамога (2010)	4	9	6	3	66,7%	76	39	37	51,3%	19	2	129	4	38	71570
2	3	Джон Хігінс	18.05.1975	2007	Паўфінал (2009)	3	8	5	3	62,5%	58	32	26	55,2%	16	2	136	3,63	29	23275
3	1	Марк Уільямс	21.03.1975	2007	Чвэрцьфінал (2008)	4	8	4	4	50%	60	30	30	50%	15	2	128	4	30	20770
4	2	Марк Сэлбі	19.06.1983	2007	Паўфінал (2007, 2008, 2010)	4	13	9	4	69,2%	95	57	38	60%	25	5	131	3,8	19	43140
5	4	Дзін Цзюньхуэй	01.04.1987	2007	Чвэрцьфінал (2009)	4	8	4	4	50%	58	28	30	48,3%	19	2	132	3,05	29	21175
6	5	Ніл Робертсан	11.02.1982	2007	1/8 фіналу (2008)	4	5	1	4	20%	39	17	22	43,6%	10	0	79	3,9	—	15390
7	6	Шон Мёрфі	10.08.1982	2007	Паўфінал (2009)	4	8	4	4	50%	55	30	25	54,5%	21	5	133	2,62	11	26125
8	8	Стывен Магуайр	13.03.1981	2007	Паўфінал (2008)	3	8	5	3	62,5%	67	37	30	55,2%	24	5	124	2,79	13,4	22700
9	9	Джад Трамп	20.08.1989	2008	1/16 фіналу (2008, 2010)	2	3	1	2	33,3%	23	9	14	39,1%	7	2	135	3,29	11,5	10825
10	11	Грэм Дот	12.05.1977	2007	Паўфінал (2007)	3	9	6	3	66,7%	70	34	36	48,6%	19	1	102	3,68	70	23640
11	10	Роні О’Саліван	05.12.1975	2007	Перамога (2009)	2	10	9	1	90%	94	60	34	63,8%	44	8	145	2,14	11,75	80000
12	13	Марк Ален	22.02.1986	2009	1/16 фіналу (2009, 2010)	2	2	0	2	0%	14	4	10	28,6%	2	0	78	7	—	11415
13	19	Пітэр Эбдан	27.08.1970	2007	1/8 фіналу (2010)	4	5	1	4	20%	39	15	24	38,5%	6	1	114	6,5	39	15765
14	14	Мэцью Стывенс	11.09.1977	2007	Чвэрцьфінал (2007, 2010)	4	9	5	4	55,6%	66	35	31	53%	13	2	120	5,08	33	23320
15	18	Джэймі Коўп	12.09.1985	2007	Паўфінал (2010)	4	8	4	4	50%	56	25	31	44,6%	10	2	147	5,6	28	25620
16	16	Стывен Хендры	13.01.1969	2007	1/8 фіналу (2007, 2009)	4	6	2	4	33,3%	46	20	26	43,5%	12	0	88	3,83	—	17095
17	12	Сцюарт Бінэм	21.05.1976	2007	Чвэрцьфінал (2007)	4	9	5	4	55,6%	67	33	34	49,3%	17	4	142	3,94	16,75	22795
18	17	Стывен Лі	12.10.1974	2007	Чвэрцьфінал (2007)	3	5	2	3	40%	41	19	22	46,3%	9	0	85	4,56	—	16190
19	15	Марк Дэвіс	12.08.1972	2010	Чвэрцьфінал (2010)	1	3	2	1	66,7%	26	14	12	53,8%	8	2	105	3,25	13	12775
21	20	Мартын Гоўлд	14.09.1981	2010	1/8 фіналу (2010)	1	3	2	1	66,7%	24	14	10	58,3%	4	1	101	6	24	7975
25	25	Эндру Хігінсан	13.12.1977	2009	1/8 фіналу (2010)	2	4	2	2	50%	26	11	15	42,3%	4	0	59	6,5	—	12290
26	30	Марк Кінг	28.03.1974	2008	Чвэрцьфінал (2010)	3	6	3	3	50%	42	17	25	40,5%	10	1	100	4,2	42	18365
28	29	Раян Дэй	23.03.1980	2007	Фінал (2007)	4	12	8	4	66,7%	97	55	42	56,7%	40	6	135	2,43	16,17	40750
30	31	Лян Вэньбо	05.03.1987	2008	Фінал (2009)	3	7	4	3	57,1%	58	29	29	50%	14	2	118	4,14	29	37175
31	28	Дамінік Дэйл	29.12.1971	2007	Перамога (2007)	2	7	6	1	85,7%	60	40	20	66,7%	21	5	143	2,86	12	55000
33	36	Роберт Мілкінс	06.03.1976	2010	Уайлдкард раўнд (2010)	1	1	0	1	0%	8	3	5	37,5%	2	0	71	4	—	6725
36	39	Энтані Хэмілтан	29.06.1971	2008	1/16 фіналу (2008)	1	2	1	1	50%	13	7	6	53,8%	1	0	55	13	—	9025
37	35	Фергал О’Браен	08.03.1972	2007	1/16 фіналу (2007, 2008)	2	3	1	2	33,3%	22	11	11	50%	6	0	69	3,67	—	10450
40	41	Найджэл Бонд	15.11.1965	2007	1/16 фіналу (2007, 2009)	2	3	1	2	33,3%	25	11	14	44%	6	0	85	4,17	—	9540
45	45	Майкл Холт	07.08.1978	2007	1/16 фіналу (2007, 2009)	2	2	0	2	0%	15	5	10	33,3%	2	1	102	7,5	15	10640
52	51	Джэк Лісоўскі	25.06.1991	2011	—	0	0	0	0	—	0	0	0	—	—	—	—	—	—	0
	65	Джэймс Уатана	17.01.1970	2011	—	0	0	0	0	—	0	0	0	—	—	—	—	—	—	2425
УК	А^{[у 3]}	Хусэйн Вафаі Аюры	14.09.1994	2011	—	0	0	0	0	—	0	0	0	—	—	—	—	—	—	0
УК	А^{[у 3]}	Цзінь Лун	23.05.1981	2007	1/16 фіналу (2010)	2	3	1	2	33,3%	24	11	13	45,8%	3	0	61	8	—	0
УК	А^{[у 3]}	Лі Хан	04.10.1990	2010	Уайлдкард раўнд (2010)	1	1	0	1	0%	8	3	5	37,5%	2	0	55	4	—	0
УК	А^{[у 3]}	Цаа Сіньлун	16.08.1981	2007	Уайлдкард раўнд (2007, 2008)	2	2	0	2	0%	12	2	10	16,7%	2	0	83	6	—	0
УК	А^{[у 3]}	Жоўцзы Маймайці	04.07.1983	2010	Уайлдкард раўнд (2010)	1	1	0	1	0%	7	2	5	28,6%	2	0	57	3,5	—	0
УК	А^{[у 3]}	Танават Тырапонгпайбун	14.12.1993	2011	—	0	0	0	0	—	0	0	0	—	—	—	—	—	—	2200
УК	А^{[у 3]}	Тан Цзюнь	21.09.1978	2009	Уайлдкард раўнд (2009)	1	1	0	1	0%	6	1	5	16,7%	0	0	36	—	—	0
УК	А^{[у 3]}	Цай Цзяньчжун	20.08.1976	2011	—	0	0	0	0	—	0	0	0	—	—	—	—	—	—	0

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру
↑ Лічацца без уліку бонусных прызавых за найлепшы брэйк турніру
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Падчас турніру гулец з'яўляўся аматарам і не ўваходзіў у сусветны рэйтынг

Рэферы

Рэферы фінальнага матча Эйрыян Уільямс

Матчы асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2011 абслугоўвалі 11 рэферы, з якіх сямёра былі кітайскімі^[3].

Рэферы	Матчы, якія абслугоўваў
Эйрыян Уільямс	Фінал, чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу
Аліўе Мартэл	Паўфінал, чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 2 матчы 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Пол Кольер	Паўфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 3 матчы 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Пітэр Уільямсан	Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 2 матчы 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Чжу Ін	Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 2 матчы 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Дэн Юэюань	1 матч 1/8 фіналу, 2 матча 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Чжэн Вэйлі	1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Лу Канмін	1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Го Цзюнь	1 матч 1/16 фіналу і 1 матч уайлдкард раўнда
Цянь Мінхуэй	1 матч 1/16 фіналу
Шэн Чуню	1 матч 1/16 фіналу

Ход турніру

Першы дзень (5 верасня)

Фергал О’Браен

Выбылі: Лі Хан, Жоўцзы Маймайці, Цзінь Лун, Хусэйн Вафаі Аюры, Тан Цзюнь, Цай Цзяньчжун, Танават Тырапонгпайбун, Цаа Сіньлун

Асноўная стадыя Шанхай Мастэрс 2011 пачалася 5 верасня на шанхайскай гранд-сцэне, калі на працягу дзвюх сесій за чатырма сталамі былі згуляны матчы ўайлдкард раўнда. 40-гадовы Энтані Хэмілтан сустракаўся з кітайскім аматарам Лі Ханам. З серыямі ў 123, 75, 60, 57 і 52 ачкі 36-ы сеяны турніру разграміў 20-гадовага азіята, дазволіўшы яму набраць толькі 20 балаў за ўвесь матч, і выйшаў у 1/16 фіналу на Стывена Магуайра^[41]. 51-ы нумар рэйтынгу Джэк Лісоўскі, які прайграў толькі адзін фрэйм у трох кваліфікацыйных паядынках, гуляў супраць 28-гадовага Жоўцзы Маймайці. Пры ліку 40:63 і двух каляровых шарах на стале ў стартавай партыі 20-гадовы англічанін здзейсніў два выніковыя снукеры на ружовым, атрымаўшы 12 штрафных балаў пасля памылак апанента, а таксама забіў ружовы і чорны шары, адкрыўшы лік у матчы. Пасля гэтага ён дамінаваў у дзвюх наступных партыях, павялічыўшы адрыў да ліку 3:0, аднак азіяцкі аматар пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм на каляровых шарах і выканаў серыю ў 91 бал у пятай партыі, скараціўшы адставанне да аднаго ачка. Лісоўскі, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю Шанхай Мастэрс^[32], дамінаваў у наступным фрэйме і з вышэйшай серыяй у 53 балы выйграў сёмую партыю, скончыўшы матч з лікам 5:2 на сваю карысць^[42] і выйшаўшы ў 1/16 фіналу на Джэймі Коўпа. 41-гадовы Джэймс Уатана, які тройчы перамагаў на рэйтынгавых турнірах у 1990-х гадах^[43], сустракаўся з Цзінем Лунам, які дайшоў да 1/16 фіналу леташняга розыгрышу^[40]. Снукерыст з Тайланда выйграў першы фрэйм на каляровых шарах, а яго 30-гадовы апанент пакінуў за сабой другую партыю з пераможным брэйкам у 70 балаў. Уатана, які ў першы раз прайшоў кваліфікацыю да Шанхай Мастэрс^[33], выканаў серыю ў 79 ачкоў у трэцім фрэйме, пасля чаго ўзяў верх у чацвёртай партыі на апошнім ружовым шары і выйграў пяты фрэйм на каляровых шарах, атрымаўшы ў ім 31 штрафны бал і зрабіўшы лік 4:1, а серыя ў 75 ачкоў у шостай партыі прынесла яму перамогу з лікам 5:1 і выхад у 1/16 фіналу на Роні О’Салівана^[44]. 39-гадовы Фергал О’Браен з Ірландыі гуляў супраць Іранскага аматара Хусэйна Вафаі Аюры. 35-ы нумар рэйтынгу, які гуляў у 1/16 фіналу двух першых розыгрышаў Шанхай Мастэрс^[45], выйграў першы фрэйм з падыходамі ў 37 і 25 балаў і другую партыю з падыходамі ў 39 і 21 ачко, пасля чаго аформіў серыю ў 60 балаў і зрабіў лік 3:0 на сваю карысць, дазволіўшы праціўніку набраць толькі 24 ачкі. 16-гадовы іранскі снукерыст дамінаваў у чацвёртай партыі, а О'Браен узяў верх у пятым фрэйме з брэйкам у 71 бал, а таксама дамінаваў у шостай партыі і з лікам 5:1 выйшаў у 1/16 фіналу спаборніцтва на Пітэра Эбдана^[46]^[47].

Роберт Мілкінс

У другой сесіі першага гульнявога дня Шанхай Мастэрс 2011 33-ці сеяны Роберт Мілкінс гуляў супраць кітайскага гульца Тана Цзюня. З пяцю паўсоценнымі серыямі ў 70, 60, 109, 74 і 89 ачкоў 35-гадовы англічанін, які саступіў у ўайлдкард раўндзе леташняга турніру^[40], выйграў матч з лікам 5:0, дазволіўшы праціўніку набраць толькі 37 балаў, і выйшаў у 1/16 фіналу на Стывена Хендры^[48]. 45-ы сеяны Майкл Холт сустракаўся з 35-гадовым аматарам Цаем Цзяньчжунем. Англічанін узяў першы фрэйм на каляровых шарах, пасля чаго падвоіў сваю перавагу з брэйкам у 72 балы, а азіят выйграў трэцюю партыю з серыяй у 68 ачкоў і зраўняў лік у матчы, перамогшы ў чацвёртым фрэйме. 33-гадовы Холт зрабіў серыю ў 94 ачкі ў пятай партыі, пасля чаго Цай зрабіў лік 3:3, пакінуўшы за сабой шосты фрэйм, аднак з пераможнымі брэйкамі ў 63 і 100 балаў снукерыст з Англіі выйграў дзве апошнія партыі і з лікам 5:3 выйшаў у 1/16 фіналу на Грэма Дота^[49]. Самы ўзроставы ўдзельнік турніру 45-гадовы Найджэл Бонд гуляў супраць Танавата Тырапонгпайбуна з Тайланда. Брытанскі снукерыст адкрыў лік у матчы, дзякуючы некалькім выніковым падыходам у стартавай партыі, пасля чаго другі фрэйм застаўся за 17-гадовым азіятам, а серыя ў 84 ачкі зноў вывела Бонда наперад — 2:1. Танават выйграў чацвёрты фрэйм з серыяй у 55 балаў, пасля чаго пераможца Shoot-Out 2011 года выканаў серыю ў 76 ачкоў у пятым фрэйме і дамінаваў у дзвюх наступных партыях, скончыўшы паядынак з лікам 5:2 на сваю карысць^[50] і выйшаўшы ў 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2011 на Марка Сэлбі. Пераможца Шанхай Мастэрс 2007 года^[37] Дамінік Дэйл з Уэльса гуляў супраць 30-гадовага Цаа Сіньлуна. Кітайскі снукерыст, які гуляў у ўайлдкард раўндах Шанхай Мастэрс у 2007 і 2008 гадах, але не праходзіў далей^[28], аформіў брэйк у 92 балы ў першым фрэйме, пасля чаго падвоіў лік з серыяй у 49 ачкоў у другой партыі. Ён таксама лідыраваў з лікам 40:5 у трэцяй партыі, але 39-гадовы валіец пакінуў фрэйм за сабой з клірэнсам у 36 ачкоў. Дэйл зрабіў лік 2:2 з серыяй у 93 балы, пасля чаго выйшаў наперад у матчы, забіўшы апошнія сіні і ружовы шары ў пятым фрэйме. З падыходам у 42 ачкі кітайскі аматар зраўняў лік, а яго апанент аформіў першы сэнчуры-брэйк у матчы, 102 балы, пакінуўшы за сабой сёмую партыю. У восьмым фрэйме Цаа быў блізкі да перамогі, але пры ліку 45:29 памыліўся на простым чорным шары пры адным чырвоным на стале, пасля чаго Дэйл паставіў на ім складаны снукер і, атрымаўшы магчымасць павесці атаку, выйграў восьмую партыю падыходам у 26 балаў і з лікам 5:3 выйшаў у 1/16 фіналу на Шона Мёрфі^[51]. Такім чынам, ва ўсіх васьмі матчах уайлдкард раўнда перамогі атрымалі прафесійныя снукерысты^[52]^[53].

Уайлдкард раўнд
Энтані Хэмілтан (36) Англія	5-0	Лі Хан Кітай
63-11, 123-0 (123), 123-8 (75), 117-1 (60, 57), 83-0 (52)^{[хт 1]}
Джэк Лісоўскі (52) Англія	5-2	Жоўцзы Маймайці Кітай
65-63, 72-47, 60-7, 40-57, 0-91 (91), 76-22, 72-29 (53)
Джэймс Уатана Тайланд	5-1	Цзінь Лун Кітай
56-36, 22-92 (70), 79-1 (79), 58-46, 81-71, 75-12 (75)
Фергал О’Браен (37) Ірландыя	5-1	Хусэйн Вафаі Аюры Іран
63-9, 73-2, 79-13 (60), 15-68, 72-1 (71), 75-12
Роберт Мілкінс (33) Англія	5-0	Тан Цзюнь Кітай
117-6 (70), 66-18 (60), 109-0 (109), 74-6 (74), 89-7 (89)
Майкл Холт (45) Англія	5-3	Цай Цзяньчжун Кітай
73-49, 77-0 (72), 31-71 (68), 23-60, 94-0 (94), 7-58, 81-16 (63), 130-0 (100)
Найджэл Бонд (40) Англія	5-2	Танават Тырапонгпайбун Тайланд
58-13, 26-67, 94-0 (84), 38-68 (55), 83-0 (76), 65-15, 77-40
Дамінік Дэйл (31) Уэльс	5-3	Цаа Сіньлун Кітай
4-92, 39-89, 55-41, 93-0 (93), 59-45, 21-78, 102-0 (102), 63-45

Другі дзень (6 верасня)

Марк Ален

Выбылі: Раян Дэй (28), Дамінік Дэйл (31), Алістэр Картэр (1), Пітэр Эбдан (13), Джэймс Уатана, Джэк Лісоўскі (52), Стывен Магуайр (8), Найджэл Бонд (40)

На другі гульнявы дзень Шанхай Мастэрс 2011 пачаліся гульні 1/16 фіналу турніру. 25-гадовы Марк Ален з Паўночнай Ірландыі сустракаўся з Раянам Дэем, які дайшоў да фіналу спаборніцтва 2007 года^[37]. 31-гадовы валійскі снукерыст цалкам дамінаваў у пачатку паядынку, пакінуўшы за сабой дзве першыя партыі з серыямі ў 82 і 77 ачкоў, пасля чаго Ален, які да гэтага не праходзіў далей за 1/16 фіналу шанхайскага турніру^[54], пакінуў за сабой трэці фрэйм з падыходамі ў 35 і 26 балаў і чацвёрты з брэйкамі ў 44 і 51 ачко, зраўняўшы лік, а таксама дамінаваў у астатняй частцы паядынку, выйграўшы яшчэ тры партыі з серыямі ў 55, 57 і 49 балаў. Такім чынам, Ален упершыню выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс, перамогшы апанента з лікам 5:2^[55]. 6-ы нумар рэйтынгу^[56] Шон Мёрфі гуляў супраць Дамініка Дэйла з Уэльса, які атрымаў перамогу ў дэбютным розыгрышы Шанхай Мастэрс у 2007 годзе^[37]. 31-ы сеяны турніру выйграў першую партыю з выдатным брэйкам у 128 ачкоў і амаль перамог у другім фрэйме, але дапусціў памылку на простым апошнім чорным шары пры ліку 56:53 і дазволіў апаненту зраўняць лік. Валійскі гулец дамінаваў у трэцяй партыі, пасля чаго з серыяй у 45 балаў пакінуў за сабой і чацвёрты фрэйм у той час, як яго праціўнік дапускаў шмат памылак. Пры ліку 32:45 у пятай партыі Дэйл забіў выпадковы руды шар, што дазволіла яму зачысціць стол і выйграць яшчэ адзін фрэйм, зрабіўшы лік 4:1. Чэмпіён свету 2005 года цалкам дамінаваў у дзвюх наступных партыях, не дазволіўшы апаненту набраць ніводанага ачка і скараціўшы адставанне да аднаго фрэйма, 3:4, пасля чаго зрабіў серыю ў 45 балаў у наступнай партыі, але пры ліку 45:58 і пяці шарах на стале Дамінік атрымаў добрую пазіцыю каляровых шароў і меў магчымасць зачысціць стол. Тым не менш валіец памыліўся на простым рудым шары, пасля чаго 29-гадовы Шон выйграў тактычную барацьбу за сіні шар і, забіўшы сіні і ружовы шары, зраўняў лік у матчы, выйграўшы трэці фрэйм запар. У пачатку вырашальнай партыі Мёрфі, які даходзіў да паўфіналу Шанхай Мастэрс у 2009 годзе^[39], набраў 45 балаў, пасля чаго яго апанент меў дзве добрыя магчымасці пачаць атаку, але набраў толькі 18 ачкоў, пазней аддаўшы англічаніну просты чырвоны шар і дазволіўшы яму скончыць матч з лікам 5:4 на сваю карысць^[57]. Такім чынам, Шон Мёрфі здзейсніў камбэк, выйграўшы 4 фрэймы запар, і ў трэці раз запар выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[20] на Марка Алена. Дзеючы чэмпіён Шанхай Мастэрс^[40] Алістэр Картэр гуляў супраць 30-га нумара рэйтынгу^[56] Марка Кінга. 37-гадовы Кінг выйграў першы фрэйм з пераможным падыходам у 45 балаў, пасля чаго 7-ы нумар сусветнага рэйтынгу зраўняў лік з серыяй у 46 ачкоў у другой партыі і выйграў трэці фрэйм на каляровых шарах. Марк Кінг, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі леташянга розыгрышу^[40], перамог у чацвёртай партыі з падыходамі ў 41 і 29 ачкоў і ў пятым фрэйме з брэйкамі ў 58 і 64 балы, зноў выйшаўшы наперад, а 32-гадовы Картэр прайграваў у шостай партыі з лікам 0:41, але выйграў фрэйм на каляровых шарах, пасля чаго пакінуў за сабой сёмую партыю, забіўшы апошні ружовы шар, і зрабіў лік 4:3 на сваю карысць. У восьмым фрэйме фіналіст чэмпіянату свету 2008 года меў магчымасць скончыць матч, але спыніўся на ліку 35:4, дазволіўшы апаненту выканаць серыю ў 62 балы, пасля чаго паставіў неабходны снукер і, зачысціўшы стол, зраўняў лік у партыі, 66:66, перавёўшы вырашэнне пераможцы ў перагулёўку на чорным шары, які Марк забіў выдатным дальнім ударам і зрабіў лік 4:4. У вырашальным фрэйме Картэр атрымаў магчымасць павесці атаку, але, набраўшы 36 ачкоў, няўдала правёў спліт чырвоных і страціў пазіцыю, а Марк Кінг зрабіў падыходы ў 17 і 44 балы і з лікам 5:4 у трэці раз выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[58]^[59]. У чацвёртым матчы першай сесіі 13-ы сеяны Пітэр Эбдан сустракаўся з Фергалам О'Браенам з Ірландыі. 39-гадовы О'Браен выйграў першы фрэйм з пераможнай серыяй у 62 ачкі, а яго апанент, які дайшоў да 1/8 фіналу турніру ў 2010 годзе^[40], зраўняў лік, пакінуўшы за сабой другую партыю на апошнім рудым шары. У трэцім фрэйме ірландскі снукерыст зрабіў серыю ў 50 балаў, але дазволіў свайму 41-гадоваму праціўніку выдрапаць фрэйм з падыходамі ў 28 і 34 ачкі, пасля чаго пакінуў за сабой дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 64 і 73 балы і выйшаў наперад з лікам 3:2. Чэмпіён свету 2002 года перамог у доўгім шостым фрэйме, забіўшы апошнія ружовы і чорны шары, а 37-ы сеяны турніру, які ніколі не праходзіў далей за 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс^[45], дамінаваў у сёмай партыі і зрабіў лік 4:3 на сваю карысць. О'Браен павёў з лікам 37:4 у восьмым фрэйме, пасля чаго Пітэр выканаў серыю ў 55 ачкоў, але прадстаўнік Ірландыі зачысціў усе каляровыя шары, скончыўшы паядынак, які працягваўся 4 гадзіны і 11 хвілін, з лікам 5:3^[60], і выйшаў у наступны раўнд на Марка Кінга^[61].

Энтані Хэмілтан

У другой сесіі другога гульнявога дня на арэну выйшлі пераможца Шанхай Мастэрс 2009 года^[39] Роні О’Саліван і 65-ы нумар рэйтынгу^[56] Джэймс Уатана з Тайланда. 35-гадовы англічанін выйграў дзве першыя партыі з серыямі ў 76 і 111 балаў, пасля чаго яго 41-гадовы праціўнік, які займаў трэці радок у сусветным рэйтынгу ў 1990-х гадах^[62], пакінуў за сабой трэці фрэйм з падыходамі ў 26 і 44 ачкі. 10-ы нумар сусветнага рэйтынгу, які не выйграваў рэйтынгавых турніраў пасля поспеху ў Шанхаі ў 2009 годзе^[63], дзе ён перамог Ляна Вэньбо ў фінальным матчы^[39], дамінаваў у наступных партыях і з брэйкамі ў 53, 110 і 97 балаў скончыў матч з лікам 5:1 на сваю карысць^{[відэа 1]}^[64] і ў трэці раз выйшаў у 1/8 фіналу спаборніцтва^[65]. 15-ы сеяны турніру Джэймі Коўп гуляў супраць 20-гадовага суайчынніка Джэка Лісоўскі. 25-гадовы Коўп, леташні паўфіналіст Шанхай Мастэрс^[40], адкрыў лік з серыяй у 88 балаў у стартавай партыі і падвоіў сваю перавагу з падыходамі ў 33 і 50 ачкоў у другім фрэйме. 51-ы нумар рэйтынгу скараціў адставанне з серыямі ў 34 і 43 балы ў трэцяй партыі, пасля чаго фіналіст адкрытага чэмпіянату Кітая 2007 года аформіў сэнчуры ў 101 бал у чацвёртым фрэйме, а таксама ўзяў пятую партыю на апошнім чорным шары. Джэк выйграў шосты фрэйм з брэйкам у 60 ачкоў, а таксама дамінаваў у сёмай партыі, скараціўшы адставанне да аднаго фрэйма, аднак серыя ў 77 балаў у восьмым фрэйме прынесла Джэймі Коўпу перамогу з лікам 5:3^[66] і чацвёрты запар выхад у 1/8 фіналу турніру^[23]. 8-ы нумар рэйтынгу^[56] Стывен Магуайр з Шатландыі сустракаўся з 40-гадовым Энтані Хэмілтанам. 36-ы сеяны турніру адкрыў лік у матчы з серыяй у 45 балаў у першым фрэйме, пасля чаго 30-гадовы Магуайр зраўняў лік з пераможным брэйкам у 40 ачкоў у другім фрэйме. Хэмілтан, які ў другі раз патрапіў на Шанхай Мастэрс^[67], аформіў соценную серыю ў 129 балаў у трэцяй партыі, пасля чаго шатландскі снукерыст узяў верх у чацвёртым фрэйме з брэйкам у 70 ачкоў, аднак прадстаўнік Англіі набраў 72 балы за падыход у пачатку пятай партыі і зноў выйшаў наперад — 3:2. Былы другі нумар сусветнага рэйтынгу працягнуў серыю высокаякаснага снукера ў двух наступных фрэймах, выйграўшы іх з брэйкамі ў 73 і 50 балаў і не дазволіўшы апаненту набраць ніводнага ачка, і ўпершыню ў паядынку выйшаў наперад, аднак Энтані, які дайшоў да фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая ў 2002 годзе ў Шанхаі^[68], выдатна правёў дзве апошнія партыі і з соценнымі брэйкамі ў 104 і 112 ачкоў скончыў матч з лікам 5:4 на сваю карысць^[69] і выйшаў у 1/8 фіналу турніру на Роні О’Салівана. У яшчэ адным матчы другой сесіі гулялі 2-гі нумар рэйтынгу^[56] Марк Сэлбі і 45-гадовы Найджэл Бонд. Трохразовы паўфіналіст турніру выйграў стартавую партыю з падыходамі ў 45 і 27 балаў, пасля чаго 40-ы нумар пасеву пакінуў за сабой другі фрэйм на апошнім чорным шары і перамог у пазіцыйнай барацьбе ў трэцяй партыі, выйшаўшы наперад з лікам 2:1. 28-гадовы Сэлбі ўзяў чацвёртую партыю з брэйкам у 51 бал, пасля чаго дамінаваў у пятым фрэйме, аднак фіналіст чэмпіянату свету 1995 года выйграў доўгі шосты фрэйм і зраўняў лік у паядынку. Пасля гэтага Марк Сэлбі дамінаваў у матчы і, пакінуўшы за сабой сёмы фрэйм з брэйкамі ў 46 і 37 балаў і восьмую партыю з трыма выніковымі падыходамі, скончыў матч з лікам 5:3 на сваю карысць^[70] і ў чацвёрты раз выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс на Джэймі Коўпа^[17]^[71]^[72]^[73]^[74].

1/16 фіналу
Марк Ален (12) Паўночная Ірландыя	5-2	Раян Дэй (28) Уэльс
0-86 (82), 1-77 (77), 61-16, 95-0 (51), 69-33 (55), 77-31 (57), 73-10
Шон Мёрфі (7) Англія	5-4	Дамінік Дэйл (31) Уэльс
0-128 (128), 60-56, 20-57, 44-71, 45-54, 82-0, 82-0, 73-53, 68-19
Алістэр Картэр (1) Англія	4-5	Марк Кінг (26) Англія
14-109, 76-27, 66-44, 29-77, 4-129 (58, 64), 72-48, 78-61 (55 Картэр), 66-73 (62 Кінг), 37-67
Пітэр Эбдан (13) Англія	3-5	Фергал О’Браен (37) Ірландыя
4-126 (62), 65-40, 68-50 (50 О'Браен), 0-82 (64), 19-74 (73), 71-63, 14-69, 59-64 (55 Эбдан)
Роні О’Саліван (11) Англія	5-1	Джэймс Уатана Тайланд
110-6 (76), 111-0 (111), 0-70, 89-9 (53), 115-19 (110), 105-26 (97)
Джэймі Коўп (15) Англія	5-3	Джэк Лісоўскі (52) Англія
102-3 (88), 83-14 (50), 6-88, 101-0 (101), 54-47, 27-68 (60), 1-61, 77-29 (77)
Стывен Магуайр (8) Шатландыя	4-5	Энтані Хэмілтан (36) Англія
19-85, 76-21, 0-129 (129), 75-1 (70), 34-78 (72), 79-0 (73), 85-0 (50), 0-104 (104), 0-116 (112)
Марк Сэлбі (4) Англія	5-3	Найджэл Бонд (40) Англія
80-37, 42-51, 63-102, 67-1 (51), 72-26, 43-75, 83-0, 79-1

Трэці дзень (7 верасня)

Сцюарт Бінэм

Выбылі: Эндру Хігінсан (25), Джад Трамп (9), Марк Дэвіс (19), Грэм Дот (10), Стывен Хендры (16), Стывен Лі (18), Дзін Цзюньхуэй (5), Лян Вэньбо (30)

Праграма трэцяга гульнявога дня Шанхай Мастэрс 2011 года ўключала ў сябе 8 астатніх матчаў 1/16 фіналу турніру. У першай сесіі лідар сусветнага рэйтынгу^[56] Марк Уільямс з Уэльса сустракаўся з 33-гадовым Эндру Хігінсанам. 36-гадовы валійскі снукерыст пачаў паядынак з серыі ў 77 балаў, пасля чаго дамінаваў у дзвюх наступных партыях і выйграў чацвёрты фрэйм з выйшэйшым падыходам у 41 ачко. 25-ы сеяны меў магчымасць размачыць лік у пятай партыі, зрабіўшы серыю ў 54 балы, але пры ліку 0:59 Уільямс, які дайшоў да чвэрцьфіналу Шанхай Мастэрс у 2008 годзе^[38], зрабіў падыход у 7 ачкоў і выканаў клірэнс у 54 пункты, разграміўшы апанента з лікам 5:0^[75] і ў чацвёрты раз запар выйшаўшы ў 1/8 фіналу спаборніцтва ў Шанхаі^[16]. 9-ы сеяны Джад Трамп гуляў супраць 35-гадовага Сцюарта Бінэма. 12-ы нумар рэйтынгу, які ў ліпені выйграў свой першы рэйтынгавы тытул на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі^[76], выдатна пачаў паядынак, узяўшы першую партыю з брэйкам у 129 балаў, пасля чаго адставаў у другім фрэйме з лікам 0:68, але паставіў два неабходныя снукеры і выйграў партыю на апошнім чорным шары, павялічыўшы адрыў да ліку 2:0. Бінэм, які ніколі не прайграваў раней за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[25], аформіў яшчэ адзін соценны брэйк, 112 ачкоў, у трэцяй партыі, пасля чаго 22-гадовы Джад пайшоў на максімум у чацвёртым фрэйме, але, забіўшы 12 чырвоных з чорнымі, памыліўся на 13-м чырвоным шары і з серыяй у 96 балаў размачыў лік у матчы — 1:3. Сцюарт дамінаваў у наступных партыях і з серыямі ў 48 і 55 балаў зрабіў лік 5:1^[77] і ў пяты раз запар выйшаў у 1/8 фіналу турніру^[25]. Чэмпіён свету Джон Хігінс з Шатландыі сустракаўся з 19-м сеяным Маркам Дэвісам. 3-ці нумар рэйтынгу выканаў серыю ў 112 балаў у стартавым фрэйме, а таксама набраў 47 ачкоў у пачатаку другой партыі, аднак яго 39-гадовы апанент зрабіў брэйк у 76 балаў і зраўняў лік. 36-гадовы шатландскі снукерыст дамінаваў у трэцім фрэйме, пасля чаго аформіў брэйк у 84 балы ў чацвёртай партыі і ўзяў верх у пятым фрэйме, зрабіўшы лік 4:1 на сваю карысць. Дэвіс, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі леташняга розыгрышу^[40], пакінуў за сабой шостую партыю з падыходамі ў 46 і 42 ачкі, а брэйк у 68 балаў у сёмым фрэйме прынёс Джону Хігінсу перамогу з лікам 5:2^[78] і чацвёрты выхад у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс на Сцюарта Бінэма^[79]. У яшчэ адным матчы першай сесіі трэцяга гульнявога дня сустракаліся 10-ы сеяны Грэм Дот і 33-гадовы Майкл Холт, які ніколі не праходзіў далей за 1/16 фіналу шанхайскага турніру^[80]. 45-ы нумар рэйтынгу выйграў тры першыя партыі з серыямі ў 47, 54 і 83 балы, а 34-гадовы шатландзец, які дайшоў да паўфіналу спаборніцтва 2007 года^[37], узяў два наступныя фрэймы з паўсоценнымі брэйкамі ў 56 і 58 балаў. Англічанін зрабіў серыю ў 72 ачкі ў шостай партыі, пасля чаго скончыў матч з лікам 5:2^[81] перамогай у сёмым фрэйме і ўпершыню выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[80]^[82].

Мэцью Стывенс

16-ы сеяны турніру Стывен Хендры з Шатландыі гуляў супраць 36-га нумара рэйтынгу^[56] Роберта Мілкінса. Англічанін, які ўпершыню гуляў у 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс^[83], узяў першую партыю з серыяй у 73 балы, пасля чаго 42-гадовы Хендры, які сем разоў станавіўся чэмпіёнам свету па снукеры^[84] і выйграў больш за ўсіх рэйтынгавых турніраў у снукернай гісторыі^[85], пакінуў за сабой другі фрэйм з вышэйшым падыходам у 42 ачкі. Шатландскі снукерыст, які два разы даходзіў да 1/8 фіналу спаборніцтва^[24], ішоў наперадзе ў трэцяй партыі з лкам 36:13, аднак 35-гадовы Мілкінс з серыяй у 47 балаў выйшаў наперад з лікам 2:1, пасля чаго выканаў брэйк у 73 балы ў чацвёртым фрэйме і дамінаваў у дзвюх наступных партыях, давёўшы паядынак да перамогі з лікам 5:1^[86] і ўпершыню выйшаўшы ў 1/8 фіналу турніру на Марка Уільямса^[83]. Пасля паразы ў першым крузе спаборніцтва Стывен Хендры, які займаў 16-е месца ў рэйтынгу^[56], сутыкнуўся з небяспекай вылету з топ-16 лепшых снукерыстаў свету ўпершыню з 1988 года. 14-ы сеяны Мэцью Стывенс з Уэльса сустракаўся з Стывенам Лі, які займаў 17-ы радок у сусветным снукерным рэйтынгу^[56]. 33-гадовы валіец адкрыў лік з серыяй у 62 ачкі ў першым фрэйме, пасля чаго падвоіў сваю перавагу, пакінуўшы за сабой другую партыю. Стывен Лі, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі Шанхай Мастэрс 2007 года^[37], пачаў трэцюю партыю з серыі ў 46 балаў, аднак яго апанент аформіў пераможны брэйк у 72 ачкі і зрабіў лік 3:0 на сваю карысць. 36-гадовы прадстаўнік Англіі дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з падыходамі ў 44 і 40 балаў, а Мэцью, чвэрцьфіналіст розыгрышаў 2007 і 2010 гадоў^[22], выйграў шосты і сёмы фрэймы з серыямі ў 52 і 59 балаў, дазволіўшы апаненту набраць у іх толькі 5 ачкоў, і з лікам 5:2^[87] у чацвёрты раз у кар'еры і ў трэці раз запар выйшаў у 1/8 фіналу шанхайскага рэйтынгавага турніру^[22]. 4-ы нумар рэйтынгу^[56] Дзін Цзюньхуэй з Кітая гуляў супраць 29-гадовага англічаніна Мартына Гоўлда. Любімец мясцовай публікі, які дайшоў да чвэрцьфіналу Шанхай Мастэрс у 2009 годзе^[39], дамінаваў у першым фрэйме, пасля чаго выйграў другую партыю з серыяй у 52 ачкі і выканаў брэйк у 70 балаў у пачатку трэцяга фрэйма, пасля чаго давёў яго да перамогі падыходам у 49 балаў, зрабіўшы лік 3:0 на сваю карысць. 21-ы сеяны спаборніцтва размачыў лік з серыяй у 62 ачкі ў чацвёртай партыі, а таксама ішоў на максімальны брэйк у пятым фрэйме, але памыліўся на 12-м чорным шары, набраўшы 89 балаў, пасля чаго ўзяў верх у шостым фрэйме на апошнім ружовым шары, зраўняўшы лік у паядынку — 3:3. Гоўлд, які дайшоў да 1/8 фіналу леташняга турніру^[40], пакінуў за сабой і доўгі сёмы фрэйм, упершыню ў матчы выйшаўшы наперад, а 24-гадовы Дзін ішоў наперадзе ў восьмай партыі з лікам 52:19, але дазволіў апаненту выдрапаць партыю на апошнім чорным шары і выйграць 5 фрэймаў запар. Такім чынам, прадстаўнік Англіі перамог кітайца з лікам 5:3^[88] і ў другі раз запар выйшаў у 1/8 фіналу спаборніцтва на Мэцью Стывенса^[89]. 6-ы нумар пасеву Ніл Робертсан з Аўстраліі гуляў супраць яшчэ аднаго кітайскага снукерыста Ляна Вэньбо, які займаў 31-е месца ў сусветным рэйтынгу^[56]. 29-гадовы Ніл пакінуў за сабой першы фрэйм з падыходамі ў 34 і 37 балаў, пасля чаго выйграў другую партыю з брэйкам у 72 ачкі і трэці фрэйм з серыяй у 63 балы, зрабіўшы лік 3:0, а яго 24-гадовы апанент, які дайшоў да фіналу Шанхай Мастэрс у 2009 годзе^[39], выдрапаў чацвёртую партыю на апошнім ружовым шары. Чэмпіён свету 2010 года, які толькі аднойчы ў 2008 годзе прайшоў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[19], цалкам дамінаваў у пятым фрэйме і, выйграўшы шостую партыю з брэйкам у 59 ачкоў, давёў паядынак да перамогі з лікам 5:1^[90] і ў другі раз выйшаў у 1/8 фіналу спаборніцтва на Майкла Холта^[19]^[91]^[92]^[93]^[94].

1/16 фіналу
Марк Уільямс (3) Уэльс	5-0	Эндру Хігінсан (25) Англія
77-30 (77), 71-27, 75-35, 58-33, 61-59 (54 Хігінсан, 54 Уільямс)
Джад Трамп (9) Англія	1-5	Сцюарт Бінэм (17) Англія
0-130 (129), 68-71, 20-120 (112), 96-0 (96), 24-54, 8-92 (55)
Джон Хігінс (2) Шатландыя	5-2	Марк Дэвіс (19) Англія
116-6 (112), 47-76 (76), 74-19, 90-0 (84), 68-34, 1-88, 69-14 (68)
Грэм Дот (10) Шатландыя	2-5	Майкл Холт (45) Англія
32-70, 36-76 (54), 0-83 (83), 65-5 (56), 72-24 (58), 14-73 (72), 31-66
Стывен Хендры (16) Шатландыя	1-5	Роберт Мілкінс (33) Англія
6-80 (73), 83-6, 34-66, 29-74 (73), 0-81, 5-56
Мэцью Стывенс (14) Уэльс	5-2	Стывен Лі (18) Англія
109-0 (62), 71-51, 72-46 (72), 1-69, 12-59, 91-0 (52), 65-5 (59)
Дзін Цзюньхуэй (5) Кітай	3-5	Мартын Гоўлд (21) Англія
81-26, 61-1 (52), 119-14 (70), 27-86 (62), 0-89 (89), 44-61, 26-53, 52-65
Ніл Робертсан (6) Аўстралія	5-1	Лян Вэньбо (30) Кітай
71-24, 72-43 (72), 86-13 (63), 43-67, 102-1, 75-21 (59)

Чацвёрты дзень (8 верасня)

Джон Хігінс

Выбылі: Джэймі Коўп (15), Роберт Мілкінс (33), Сцюарт Бінэм (17), Фергал О’Браен (37), Роні О’Саліван (11), Мартын Гоўлд (21), Марк Ален (12), Майкл Холт (45)

8 верасня на шанхайскай гранд-сцэне праходзілі матчы 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2011. Другі нумар рэйтынгу^[56] Марк Сэлбі сустракаўся з 15-м сеяным спаборніцтва Джэймі Коўпам. Паўфіналіст трох розыгрышаў спаборніцтва выйграў першую партыю з вышэйшым падыходам у 46 балаў, пасля чаго дамінаваў у другім фрэйме і з трыма выдатнымі серыямі ў 64, 110 і 70 ачкоў узяў наступныя партыі і з лікам 5:0 стаў першым чвэрцьфіналістам турніру^[95], у чацвёрты раз дайшоўшы да гэтай стадыі^[17]. У гэты ж час лідар сусветнага рэйтынгу^[56] Марк Уільямс гуляў супраць Роберта Мілкінса. Валійскі снукерыст цалкам дамінаваў у трох першых партыях, выйграўшы іх з серыямі ў 54, 57 і 130 балаў і дазволіўшы праціўніку набраць толькі 15 ачкоў, пасля чаго пры ліку 0:26 у чацвёртым фрэйме выканаў яшчэ адзін паўсоценны брэйк у 82 балы і зрабіў лік 4:0. Фіналіст Shoot-Out 2011 года размачыў лік, узяўшы пяты фрэйм, аднак Уільямс пакінуў за сабой шостую партыю з падыходамі ў 31 і 38 балаў і скончыў паядынак з лікам 5:1 на сваю карысць^[96], у другі раз выйшаўшы ў чвэрцьфінальную стадыю Шанхай Мастэрс^[16]. 12-ы нумар рэйтынгу^[56] Сцюарт Бінэм гуляў супраць чэмпіёна свету Джона Хігінса з Шатландыі. 35-гадовы англічанін, які перамог на першым рэйтынгавым турніры сезона ў Аўстраліі, перайграўшы ў фінале Марка Уільямса з лікам 9:8^[76], саступаў у стартавым фрэйме з лікам 10:63, аднак з клірэнсам у 35 балаў выдрапаў партыю на апошнім чорным, а яго апанент зраўняў лік, выйграўшы другі фрэйм. У канцы трэцяга фрэйма адбылася працяглая пазіцыйная дуэль за каляровыя шары, якая скончылася забітымі Бінэмам ружовым і чорным шарамі, пасля чаго трэці нумар сусветнага рэйтынгу ўзяў чацвёртую партыю з серыяй у 48 ачкоў. Пры ліку 45:54 і чатырох шарах на стале ў пятым фрэйме Сцюарт, які даходзіў да чвэрцьфінальнай стадыі турніру ў 2007 годзе^[37], два разы памыліўся на рудым шары, а з трэцяй спробы аддаў апаненту просты шар у сярэднюю лузу, дазволіўшы Джону зрабіць лік 3:2 і ўпершыню ў матчы выйсці наперад. Пасля гэтага чатырохразовы чэмпіён свету ўзяў шосты фрэйм з падыходамі ў 38 і 26 балаў, а таксама сёмую партыю з найвышэйшай серыяй у матчы ў 69 ачкоў і з лікам 5:2 у другі раз выйшаў у чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс^[97]^[79]. У гэты ж час паміж сабой сышліся 26-ы сеяны Марк Кінг і Фергал О’Браен з Ірландыі. 37-гадовы англічанін, які дайшоў да чвэрцьфіналу леташняга розыгрышу спаборніцтва^[40], выйграў першы фрэйм з серыяй у 49 балаў, пасля чаго перамог у другой партыі на каляровых шарах, а таксама ўзяў трэці фрэйм з брэйкам у 60 балаў і зрабіў лік 3:0 на сваю карысць. Ірландскі снукерыст размачыў лік, зрабіўшы серыю ў 54 ачкі ў чацвёртай партыі, пасля чаго набраў 43 балы ў пачатку пятага фрэйма і пазней давёў яго да перамогі на каляровых шарах, а таксама дамінаваў у наступнай партыі і зраўняў лік у паядынку — 3:3. Пры ліку 28:50 у сёмым фрэйме 39-гадовы О'Браен павёў атаку, але памыліўся на апошнім чырвоным шары, а пазней яго праціўнік зачысціў стол да ружовага шара і зноў выйшаў наперад у матчы. У восьмай партыі ірландзец вёў з лікам 42:17, але серыю ў 47 ачкоў прынесла яшчэ адно ачко Кінгу і перамогу ў матчы з лікам 5:3^[98], а таксама другі выхад у чвэрцьфінал запар^[58]^[99].

Шон Мёрфі

Падчас другой сесіі чацвёртага гульянвога дня на арэну выйшлі трохразовы чэмпіён свету^[100] Роні О’Саліван і яго былы спарынг-партнёр Энтані Хэмілтан, які займаў 39-ы нумар у сусветным рэйтынгу^[56]. 35-гадовы О'Саліван пакінуў за сабой першы фрэйм з пераможным брэйкам у 92 ачкі, а яго апанент, які не даходзіў да чвэрцьфіналаў рэйтынгавых турніраў з адкрытага чэмпіянату Уэльса 2009 года^[101]^[102]^[103]^[104], выйграў дзве наступныя партыі з серыямі ў 49 і 107 балаў, якая стала яго пятым сэнчуры-брэйкам на спаборніцтве. Пераможца розыгрышу 2009 года ўзяў два наступныя фрэймы з серыямі ў 65 і 74 ачкі і зноў выйшаў наперад, зрабіўшы лік 3:2, але Хэмілтан перахапіў ініцыятыву і выйграў шостую і сёмую партыі з брэйкамі ў 94 і 72 балы. Энтані, які займаў 39-ы радок у сусветным рэйтынгу^[56], першым атрымаў магчымасць павесці атаку ў восьмым фрэйме, але не забіў просты чырвоны і спыніўся на 13 ачках, пакінуўшы апаненту толькі дальні шар, пасля чаго О'Саліван памыліўся і дазволіў праціўніку правесці серыю ў 63 балы і перамагчы з лікам 5:3^[105]. Такім чынам, Энтані Хэмілтан упершыню выйшаў у чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс на Марка Кінга^[67]. Двухразовы чвэрцьфіналіст Шанхай Мастэрс^[22] Мэцью Стывенс з Уэльса гуляў супраць Мартына Гоўлда, які займаў 20-е месца ў рэйтынгу^[56]. 14-ы сеяны дамінаваў у першым фрэйме, пасля чаго прайграваў у наступнай партыі з лікам 6:35, але сумеў выдрапаць ачко з двума падыходамі ў 20 балаў і падвоіць перавагу. Валіец выканаў серыю ў 46 ачкоў у трэцім фрэйме і павёў з лікам 55:6, але 29-гадовы Мартын Гоўлд зрабіў падыход у 61 ачко і выйграў фрэйм на каляровых шарах, скараціўшы адставанне да ліку 1:2. Стывенс узяў верх у чацвёртай партыі з падыходамі ў 31 і 30 ачкоў і саступаў у наступным фрэйме з лікам 0:40, але аформіў свой адзіны паўсоценны брэйк у паядынку, 64 балы, а пазней давёў партыю да перамогі на каляровых шарах, пасля чаго дамінаваў у шостым фрэйме і з лікам 5:1^[106] у трэці раз выйшаў у чвэрцьфінальную стадыю шанхайскага рэйтынгавага турніру на свайго суайчынніка Марка Уільямса^[22]. Шосты нумар рэйтынгу^[56] Шон Мёрфі сустракаўся з 25-гадовым Маркам Аленам з Паўночнай Ірландыі. Паўфіналіст Шанхай Мастэрс 2009 года аформіў соценны брэйк у 102 балы ў стартавай партыі, адкрыўшы лік, пасля чаго вёў з лікам 47:14 у другім фрэйме, але 13-ы нумар сусветнага рэйтынгу выканаў серыю ў 53 балы і выйграў фрэйм на каляровых шарах. Пасля гэтага Ален, які давёў сваю нацыянальную каманду да паўфіналу кубку свету ў ліпені гэтага года^[107], пакінуў за сабой яшчэ адну партыю з брэйкам у 58 ачкоў, але Шон выйграў чацвёрты фрэйм з серыяй у 56 балаў і зраўняў лік — 2:2. Доўгі пяты фрэйм, які праходзіў у тактычнай барацьбе, дастаўся прадстаўніку Паўночнай Ірландыі, які забіў апошні ружовы шар пры ліку 61:52, пасля чаго ён атрымаў перамогу ў шостай партыі, выканаўшы сэнчуры-брэйк у 100 балаў і зрабіўшы лік 4:2 на сваю карысць. 29-гадовы Шон Мёрфі, які здзейсніў камбэк у першым матчы на турніры супраць Дамініка Дэйла, дзе саступаў з лікам 1:4^[57], аформіў цудоўны тотал-клірэнс у 143 балы, які стаў найвышэйшым брэйкам на турніры, у сёмым фрэйме, а таксама перамог у восьмай партыі з серыяй у 77 ачкоў. Пасля гэтага англічанін працягваў дамінаваць у вырашальнай партыі і з серыяй у 42 балы выйграў трэці фрэйм запар і давёў матч да перамогі з лікам 5:4^[108], у другі раз выйшаўшы ў чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс на Марка Сэлбі^[20]. 5-ы нумар рэйтынгу^[56] Ніл Робертсан з Аўстраліі гуляў супраць Майкла Холта. Чэмпіён свету 2010 года, які ніколі не праходзіў далей за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[19], узяў перыш фрэйм з серыяй у 52 балы, пасля чаго саступаў у другой партыі з лікам 0:38, але здзейсніў брэйк у 53 ачкі, пасля чаго давёў партыю да перамогі і падвоіў перавагу ў матчы. Аўстраліец пакінуў за сабой і трэці фрэйм з серыяй у 90 ачкоў, зрабіўшы лік 3:0, а 33-гадовы Холт, які займаў 45-е месца ў рэйтынгу^[56], размачыў лік, выйграўшы чацвёртую партыю з серыяй у 73 балы. Робертсан дамінаваў у пятым фрэйме, пасля чаго зрабіў серыю ў 46 балаў у пачатку шостага, але англічанін здолеў адыграцца і выдрапаць фрэйм, забіўшы апошнія ружовы і чорны шары пры ліку 57:60 і скараціўшы адставанне да двух ачкоў – 2:4. Ніл ішоў наперадзе з лікам 57:17 у сёмай партыі, але Майкл Холт, які ніколі не праходзіў далей за чвэрцьфінальную стадыю на рэйтынгавых спаборніцтвах^[80], скараціў адставанне да ліку 54:57 пры двух шарах на стале, пасля чаго дазволіў апаненту згуляць ружовы шар і скончыць паядынак з лікам 5:2 на яго карысць^[109]. Такім чынам, Ніл Робертсан упершыню выйшаў у чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс на Джона Хігінса^[19]^[110]^[111]^[112]^[113]^[114].

1/8 фіналу
Джэймі Коўп (15) Англія	0-5	Марк Сэлбі (4) Англія
20-65, 16-58, 36-65 (64), 23-111 (110), 5-71 (70)
Марк Уільямс (3) Уэльс	5-1	Роберт Мілкінс (33) Англія
91-0 (54), 73-15 (57), 138-0 (130), 82-27 (82), 37-79, 73-5
Сцюарт Бінэм (17) Англія	2-5	Джон Хігінс (2) Шатландыя
64-63, 23-62, 72-58, 15-63, 45-77, 9-64, 0-70 (69)
Марк Кінг (26) Англія	5-3	Фергал О’Браен (37) Ірландыя
74-12, 46-26, 61-7 (60), 5-67 (54), 48-80, 1-62, 85-49, 73-42
Роні О’Саліван (11) Англія	3-5	Энтані Хэмілтан (36) Англія
105-27 (92), 1-59, 0-107 (107), 66-2 (65), 75-0 (74), 22-95 (94), 0-72 (72), 0-76 (63)
Мэцью Стывенс (14) Уэльс	5-1	Мартын Гоўлд (21) Англія
64-24, 53-36, 55-67 (61), 62-37, 87-45 (64), 69-33
Шон Мёрфі (7) Англія	5-4	Марк Ален (12) Паўночная Ірландыя
102-0 (102), 47-67 (53), 23-67 (58), 78-20 (56), 52-67, 30-100 (100), 143-0 (143), 77-4 (77), 68-3
Ніл Робертсан (6) Аўстралія	5-2	Майкл Холт (45) Англія
73-3 (52), 84-38 (53), 104-0 (90), 24-77 (73), 60-16, 60-70, 63-54

Пяты дзень (9 верасня)

Марк Кінг

Выбылі: Шон Мёрфі (7), Энтані Хэмілтан (36), Мэцью Стывенс (14), Джон Хігінс (2)

9 верасня на Шанхай Мастэрс 2011 праходзілі чвэрцьфінальныя матчы спаборніцтва: два падчас дзённай сесіі і два падчас вячэрняй. Такім чынам, колькасць сталоў на арэне была скарочана з чатырох да двух. Шон Мёрфі, які дайшоў да паўфінальнай стадыі Шанхай Мастэрс у 2009 годзе, дзе саступіў Ляну Вэньбо^[39], гуляў супраць свайго суайчынніка Марка Сэлбі, які займаў другі радок у сусветным рэйтынгу^[56]. Да гэтага Шон 9 разоў перамагаў свайго апанента, а Сэлбі — 7, аднак сярод апошніх пяці сустрэч снукерыст з Лестэра атрымаў 4 перамогі і адзін матч скончыў унічыю. На рэйтынгавым узроўні Мёрфі выйграў 3 матчы, уключаючы апошні паядынак у паўфінале адкрытага чэмпіянату Кітая 2008 года, дзе ён перайграў Марка з лікам 6:3, а яго праціўнік толькі аднойчы быў мацней на рэйтынгавых турнірах, перайграўшы Шона ў паўфінале чэмпіянату свету 2007 года ў вырашальным фрэйме — 17:16^[115]^[116]^[117]. 28-гадовы Марк Сэлбі дамінаваў у пазіцыйнай барацьбе ў стартавым фрэйме, пасля чаго Мёрфі пакінуў за сабой другую партыю з брэйкам у 70 ачкоў і выйграў трэці фрэйм на каляровых шарах. 29-гадовы Шон Мёрфі аформіў серыю ў 85 балаў у чацвёртай партыі, зрабіўшы лік 3:1 на сваю карысць, а яго апанент, які тройчы, у 2007, 2008 і 2010 гадах, даходзіў да паўфіналаў на шанхайскім турніры^[17], скараціў адставанне, узяўшы пяты фрэйм з брэйкам у 70 ачкоў. Чэмпіён свету 2005 года пакінуў за сабой яшчэ адзін фрэйм з серыяй у 85 балаў, а Марк Сэлбі зрабіў лік 3:4, выйграўшы сёмую партыю з пераможнай серыяй у 53 балы. Пры ліку 27:53 і адным чырвоным на стале ў восьмым фрэйме Шон, які здзейсніў два ўражальныя камбэкі ў першых матчах спаборніцтва, забіў чырвоны, але пры спробе зрабіць выхад на жоўты пасля сіняга забіў белы шар і аддаў пазіцыю для перамогі свайму апаненту, які зраўняў лік — 4:4. У пачатку вырашальнай партыі Мёрфі няўдала выйшаў з снукера і пакінуў Марку пазіцыю для атакі, якой той скарыстаўся і выканаў соценную серыю ў 117 балаў, скончыўшы паядынак перамогай^[118] і ў чацвёрты раз выйшаўшы ў паўфінал Шанхай Мастэрс^[17]. У гэты ж час за суседнім сталом гулялі 26-ы сеяны турніру Марк Кінг і 39-ы нумар рэйтынгу^[56] Энтані Хэмілтан. Да гэтага снукерысты 6 разоў гулялі паміж сабой, і ў пяці выпадках мацней быў Кінг, уключаючы апошні паядынак у 1/16 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2009 года, дзе Марк атрымаў перамогу з лікам 9:2. Адзіная перамога Энтані адбылася ў 1/16 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2002, дзе ён перайграў праціўніка з лікам 5:3^[119]. 40-гадовы Хэмілтан аступаў у першым фрэйме з лікам 34:36, але здзейсніў два выніковыя падыходы ў 16 і 18 балаў і адкрыў лік у паядынку, а яго апанент, які дайшоў да чвэрцьфіналу леташняга розыгрышу турніру, дзе саступіў Марку Сэлбі з лікам 1:5^[40], дамінаваў у другой партыі і зраўняў лік — 1:1. Хэмілтан зрабіў серыю ў 47 ачкоў у пачатку трэцяга фрэйма, а пазней давёў яго да перамогі, зноў выйшаўшы наперад, але Марк Кінг, які два разы даходзіў да фіналаў рэйтынгавых турніраў^[120], узяў дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 75 і 61 бал. 57-хвілінны шосты фрэйм таксама застаўся за Кінгам, які выйграў пазіцыйную дуэль за апошні руды шар, забіўшы яго ў дальні кут, а пры ліку 23:39 у сёмай партыі ён здзейсніў пераможны падыход у 47 балаў і скончыў матч перамогай з лікам 5:2^[121], упершыню выйшаўшы ў рэйтынгавы паўфінал пасля адкрытага чэмпіянату Уэльса 2005 года^[122]^[123]^[124]^[125]^[126]^[127]^[128]^[129] і ўпершыню выйшаўшы ў паўфінальную стадыю шанхайскага спаборніцтва на Марка Сэлбі^[58]^[130].

Ніл Робертсан

Падчас вячэрняй сесіі пятага гульнявога дня Шанхай Мастэрс на арэну выйшлі два валійскія снукерысты Марк Уільямс, які займаў першае месца ў сусветным снукерным рэйтынгу^[56], і 14-ы сеяны Мэцью Стывенс. Снукерысты правялі паміж сабой 19 матчаў, і ў 9 з іх мацней быў Стывенс, а па асабістых сустрэчах на рэйтынгавым узроўні лік быў 4:4. Пры гэтым Уільямс перамог праціўніка ў апошнім буйным матчы ў 1/8 фіналу адкрытага чэмпіянату Уэльса 2006 года з лкам 5:1, а таксама быў мацней у фіналах чэмпіянату свету 2000 года (18:16) і чэмпіянату Вялікабрытаніі 1999 года (10:8)^[131]. 33-гадовы Стывенс, які ў трэці раз дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі турніру^[22], павёў у ліку ў стартавай партыі 21:6, але яго апанент узяў фрэйм з серыяй у 47 балаў, пасля чаго цалкам дамінаваў у дзвюх наступных партыях, зрабіўшы лік 3:0 з брэйкамі ў 50 і 129 ачкоў. Двухразовы фіналіст чэмпіянатаў свету вёў у чацвёртым фрэйме з лікам 54:34, але клірэнс у 33 балы дазволіў 36-гадоваму Уільямсу выйграць яшчэ адну партыю і павялічыць адрыў да чатырох фрэймаў, пасля чаго ён дамінаваў у пятай партыі і з серыяй у 47 ачкоў давёў паядынак да перамогі з разгромным лікам 5:0^[132], упершыню выйшаўшы ў паўфінал Шанхай Мастэрс^[16]. За суседнім сталом гулялі чэмпіёны свету двух апошніх гадоў Ніл Робертсан, які займаў пятае месца ў рэйтынгу^[56], і 2-гі сеяны Джон Хігінс, які ў маі выйграў свой чацвёрты тытул на сусветным першынстве^[133]. Робертсан і Хігінс 12 разоў перасякаліся паміж сабой на прафесійных турнірах, з якіх 6 разоў перамогу святкаваў шатландзец, 5 разоў мацней быў аўстралійскі снукерыст і адзін матч скончыўся ўнічыю. У пяці рэйтынгавых паядынках Ніл перамагаў 3 разы, уключаючы два матчы 2009 года ў 1/8 адкрытага чэмпіянату Уэльса (5:4) і ў паўфінале Гран-пры (6:5). У сваю чаргу Хігінс перайграў апанента ў апошнім рэйтынгавым матчы ў 1/8 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2009 з лікам 9:8^[134]. Чэмпіён свету 2010 года, які да гэтага не праходзіў далей за 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс^[19], пакінуў за сабой першую партыю з серыяй у 78 балаў, пасля чаго 36-гадовы Хігінс зрабіў серыю ў 42 ачкі ў другім фрэйме, але дазволіў праціўніку скончыць партыю перамогай з брэйкам у 59 балаў і павесці з лікам 2:0. Шатландскі снукерыст дамінаваў у двух наступных фрэймах, выйграўшы трэцюю партыю з пераможнай серыяй у 64 балы і чацвёртую з падыходамі ў 41 і 31 ачко, і зраўняў лік. Аднак 29-гадовы леварукі гулец перахапіў ініцыятыву і больш не дазволіў апаненту набраць ніводнага бала, узяўшы пяты фрэйм з падыходамі ў 41 і 37 ачкоў, шосты фрэйм з брэйкам у 74 балы і сёмую партыю з серыяй у 69 ачкоў, зрабіўшы лік 5:2^[135] і ўпершыню выйшаўшы ў паўфінал Шанхай Мастэрс на Марка Уільямса^[19]^[136]^[137].

9 верасня. Рэферы: Эйрыян Уільямс

Шон Мёрфі (7)

Англія

4-5

Марк Сэлбі (4)

Англія

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

41-77, 85-6 (70), 68-31, 85-5 (85), 5-70 (70), 113-0 (85), 0-88 (53), 28-78, 0-121 (117)

Соценныя серыі: Сэлбі: 117

9 верасня. Рэферы: Пітэр Уільямсан

Марк Кінг (26)

Англія

5-2

Энтані Хэмілтан (36)

Англія

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

36-68, 68-28, 14-65, 75-0 (75), 105-0 (61), 67-39, 70-39

9 верасня. Рэферы: Чжу Ін

Марк Уільямс (3)

Уэльс

5-0

Мэцью Стывенс (14)

Уэльс

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

77-21, 85-10 (50), 129-0 (129), 67-54, 81-2

Соценныя серыі: Уільямс: 129

9 верасня. Рэферы: Аліўе Мартэл

Ніл Робертсан (6)

Аўстралія

5-2

Джон Хігінс (2)

Шатландыя

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

79-36 (78), 90-42 (59), 5-75 (64), 0-76, 78-0, 78-0 (74), 70-0 (69)

Шосты дзень (10 верасня)

Фіналіст турніру Марк Уільямс.

Выбылі: Марк Кінг (26), Ніл Робертсан (6)

10 верасня на Шанхайскай гранд-сцэне праходзілі два паўфінальныя матчы Шанхай Мастэрс 2011 на працягу дзвюх сесій за адным гульнявым сталом. У адрозненне ад папярэдніх раўндаў матчы 1/2 фіналу гуляліся да 6 перамог у фрэймах. Першымі на арэну выйшлі 26-ы сеяны Марк Кінг, які ўпершыню з 2005 года выйшаў у паўфінал рэйтынгавага спаборніцтва^[122]^[123]^[124]^[125]^[126]^[127]^[128]^[129], і Марк Сэлбі, які займаў другі радок у сусветным рэйтынгу^[56]. Да гэтага гульцы перасякаліся паміж сабой 11 разоў, і ў 7 выпадках мацней быў Сэлбі, а па рэйтынгавых сустрэчах лік быў 4:2 на яго карысць. Пры гэтым Марк Сэлбі перамагаў у чатырох апошніх рэйтынгавых паядынках паміж снукерыстамі, уключаючы 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2008 года і чвэрцьфінал Шанхай Мастэрс 2010 года (5:0 і 5:1 адпаведна), а Кінг абыгрываў апанента ў 1/16 фіналу чэмпіянату свету 2008 года (10:8) і ў 1/8 фіналу Мастэрс 2011 года (6:4)^[146]. Марк Сэлбі, які ў чацвёрты раз дашоў да паўфінальнай стадыі шанхайскага турніру, але ніколі не праходзіў далей^[17], адкрыў лік, пакінуўшы за сабой першую партыю з серыяй у 60 балаў, пасля чаго выйграў другі фрэйм з брэйкам у 49 ачкоў і дамінаваў у трэцім фрэйме, дазволіўшы апаненту набраць толькі 39 балаў у трох першых партыях. З серыямі ў 49 і 36 балаў фіналіст чэмпіянату свету 2007 года, які за тыдзень да пачатку турніру перамог на міні-рэйтынгавым спаборніцтве Пол Хантэр Класік^[147], выйграў яшчэ адзін фрэйм і зрабіў лік 4:0 на сваю карысць, а пры ліку 0:47 у пятай партыі Кінг павёў атаку і набраў 64 ачкі, аднак памыліўся на жоўтым шары пасля апошняга чырвонага і пазней дазволіў праціўніку сабраць усе каляровыя шары і ўзяць верх у фрэйме. Серыя ў 71 бал у шостай партыі прынесла Сэлбі перамогу з лікам 6:0 і першы фінал Шанхай Мастэрс у кар'еры^[17]^[148]. Такім чынам, Марк Сэлбі выйшаў у трэці рэйтынгавы фінал у 2011 годзе, саступіўшы на German Masters Марку Уільямсу (7:9)^[149] і на адкрытым чэмпіянаце Кітая Джаду Трампу (8:10)^[150]^[151].

У вячэрняй сесіі перадапошняга гульнявога дня на турніры гулялі ўдзельнікі другога матча 1/2 фіналу Марк Уільямс з Уэльса, які выйграў 6 рэйтынгавых тытулаў на тэрыторыі Азіі^[152], і аўстраліец Ніл Робертсан. Да гэтага снукерысты правялі паміж сабой 10 паядынкаў, і Марк Уільямс перамог толькі ў апошнім з іх — на турніры Championship League 2011 (2:1). У сваю чаргу Робертсан выйграў абодва рэйтынгавыя матчы паміж снукерыстамі — на кубку Мальты 2005 года (5:1) і ў паўфінале World Open 2010 года (3:2)^[153]. 36-гадовы валіец выйграў доўгі стартавы фрэйм з вышэйшым брэйкам у 37 ачкоў, а яго апанент, які не даходзіў да рэйтынгавых фіналаў пасля World Open у верасні 2010 года^[154]^[155], зраўняў лік, выканаўшы серыю ў 72 ачкі ў другой партыі. Пасля гэтага Марк Уільямс пакінуў за сабой трэцюю партыю з соценнай серыяй у 100 балаў і чацвёрты фрэйм з брэйкам у 52 ачкі і зрабіў лік 3:1 на сваю карысць. У 39-хвілінным пятым фрэйме, у якім снукерысты зарабілі 77 штрафных ачкоў на дваіх, 29-гадовы Ніл Робертсан восем разоў памыліўся пры выхадзе з снукера на апошнім зялёным шары, але пры ліку 82:62 Уільямс не забіў руды шар і дазволіў апаненту зачысціць стол і выйграць партыю. З серыямі ў 47 і 30 ачкоў валійскі снукерыст пакінуў за сабой шосты фрэйм і вярнуў перавагу ў два ачкі, а таксама павёў атаку ў сёмай партыі, але пры ліку 58:0 не забіў чырвоны шар у дальні кут, пасля чаго Ніл аформіў выдатны клірэнс у 74 балы і выйграў фрэйм, зрабіўшы лік 3:4. Пры ліку 0:22 у восьмай партыі двухразовы чэмпіён свету здзейсніў падыход у 46 балаў, але памыліўся на чырвоным шары, пасля чаго праціўнік набраў 31 бал і дапусціў памылку, выпадкова паставіўшы сабе снукер на апошнім зялёным, аднак атрымаў другі шанец і выйграў яшчэ адзін фрэйм, зраўняўшы лік. Робертсан, які стаў чэмпіёнам свету ў 2010 годзе, выйграў трэцюю партыю запар з серыяй у 50 ачкоў і ўпершыню ў паядынку выйшаў наперад, 5:4, а ў дзясятым фрэйме гульня дайшла да каляровых шароў, і пасля таго, як аўстраліец быў вымушаны гуляць жоўты шар з снукера, Марк Уільямс атрымаў магчымасць зачысціць стол да ружовага і зрабіць лік 5:5, перавёўшы вырашэнне пераможцы ў апошнюю адзінаццатую партыю. У вырашальным фрэйме Уільямс першым атрымаў шанец павесці атаку, але дапусціў памылку пры гульне простага ружовага шара ў сярэднюю лузу, а яго апанент, у сваю чаргу, набраў толькі 7 балаў і не забіў сіні шар з пазнакі, пасля чаго пайшоў на дальні чырвоны шар і, дапусціўшы памылку, дазволіў Марку набраць неабходныя для перамогі ачкі і з лікам 6:5 выйсці ў другі рэйтынгавы фінал запар пасля адкрытага чэмпіянату Аўстраліі^[76]^[156]^[157]^[158]^[159].

10 верасня. Рэферы: Аліўе Мартэл

Марк Кінг (26)

Англія

0–6

Марк Сэлбі (4)

Англія

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

15-75 (60), 24-69, 0-70, 42-89, 64-78 (64 Кінг), 4-87 (71)

10 верасня. Рэферы: Пол Кольер

Марк Уільямс (3)

Уэльс

6-5

Ніл Робертсан (6)

Аўстралія

Статыстыка ігракоў

Асабістыя сустрэчы

70-17, 28-72 (72), 100-0 (100), 69-0 (52), 82-84, 87-14, 58-74 (58 Уільямс, 74), 46-71, 14-51 (50), 65-49, 63-12

Соценныя серыі: Уільямс: 100

Сёмы дзень (11 верасня)

Пераможца турніру Марк Сэлбі.

Выбылі: Марк Уільямс (3)

11 верасня 2011 года на Шанхайскай гранд-сцэне адбыўся фінальны паядынак Шанхай Мастэрс 2011 года паміж лідарамі сусветнага рэйтынгу^[56] Маркам Сэлбі з Англіі, які займаў другое месца ў рэйтынгу^[56], і 36-гадовым валійцам Маркам Уільямсам, які займаў першы радок у рэйтынгу^[56]. Пераможца фінальнага матча забяспечваў сабе першае месца ў сусветнай табелі аб рангах пасля турніру, а фіналіст — другое. Уільямс выйграў 18 рэйтынгавых тытулаў у кар'еры, з якіх 3 — у Кітаі і 3 — у Тайландзе^[152]. Марк Сэлбі выйшаў у шосты рэйтынгавы фінал, але да гэтага выйграў толькі адзін тытул рэйтынгавага ўзроўню на адкрытым чэмпіянаце Уэльса 2008 года^[160]^[161]. У пачатку сезона абодва снукерысты паказвалі высокі ўзровень гульні: англічанін выйграў запрашальны турнір Усі Класік^[162] і міні-рэйтынгавы Пол Хантэр Класік^[147], а снукерыст з Уэльса дайшоў да фіналу першага рэйтынгавага турніру ў Аўстраліі^[76] і выйграў другі этап прэм'ер-лігі^[163]. Да гэтага яны 8 разоў гулялі паміж сабой, і ў 7 выпадках перамагаў Марк Уільямс, уключаючы паядынкі 1/32 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 1999 года (9:0), 1/8 фіналу чэмпіянату свету 2006 года (13:8), 1/16 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2008 года (9:7) і фінальны матч German Masters 2011 года (9:7). Адзіную перамогу Сэлбі атрымаў у апошнім рэйтынгавым матчы паміж снукерыстамі ў 1/4 фіналу Гранд-фіналу PTC 2011 года (4:3)^[164].

28-гадовы прадстаўнік Англіі пачаў матч з серыі ў 74 балы ў стартавым фрэйме, але пры ліку 30:74 і толькі адным чырвоным на стале Уільямс паставіў цудоўны снукер, які дазволіў яму атрымаць чатыры штрафныя ачкі і свабодны шар, пасля чаго ён правёў клірэнс у 41 бал і выдрапаў фрэйм, адкрыўшы лік у паядынку. Марк Сэлбі зраўняў лік з вышэйшым брэйкам у 46 ачкоў у другой партыі, а ў трэцім фрэйме аформіў першую соценную серыю ў 113 балаў і выйшаў наперад у матчы — 2:1. Снукерыст з Уэльса пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм з серыяй у 68 балаў, пасля чаго Сэлбі выканаў брэйк у 78 ачкоў, вярнуўшы лідарства, аднак серыяй у 132 балы ў шостай партыі Марк Уільямс зноў зраўняў лік — 3:3. Пры ліку 4:38 у сёмай партыі Уільямс здзейсніў падыход у 51 ачко, але 4-ы сеяны турніру паставіў снукер на апошнім чырвоным, пасля чаго атрымаў свабодны шар і перамог у фрэйме, а ў восьмай партыі аформіў серыю ў 95 балаў і ўпершыню ўсталяваў адрыў у два ачкі. У апошнім фрэйме першай сесіі Сэлбі атрымаў магчымасць давесці перавагу да трох партый, але пры ліку 45:1 памыліўся на простым чорным і дазволіў апаненту выканаць выдатны клірэнс у 67 балаў і скараціць адставанне да перапынку да ліку 4:5^[165].

«Цяпер я магу ўздыхнуць з палёгкай, бо я заваяваў свой другі рэйтынгавы тытул, саступіўшы да гэтага ў некалькіх фіналах. Кожны раз, калі я праходзіў у фінал мне супрацьстаяў моцны гулец. Сёння я не паказаў сваёй лепшай гульні, але мне трохі пашанцавала».

«Я гуляў добра ў першай сесіі і павінен быў выйграваць 6:3. Пазней я зрабіў занадта шмат памылак, але ў рэшце справіўся з нервамі, а Марк не забіў некалькі шароў».

«Прыемнае пачуццё быць першым у рэйтынгу, таму што я заўсёды хацеў падняцца на вяршыню спорту. Але нельга расслабляцца, бо іншыя гульцы жадаюць апярэдзіць мяне».

—Марк Сэлбі^[166]^[167].

У выніку першага фрэйма другой сесіі, які праходзіў пераважна ў тактычнай барацьбе, Марку Сэлбі ўдалося падвоіць сваю перавагу пасля абарончай памылкі праціўніка на чырвоным шары. Уільямс зрабіў серыю ў 46 ачкоў у пачатку адзінаццатага фрэйма, а Сэлбі меў магчымасць выдрапаць партыю, але пры ліку 37:46 двойчы памыліўся на зялёным шары ў добрай пазіцыі і дазволіў апаненту зачысціць стол да ружовага шара. 37-хвілінная дванаццатая партыя дайшла да доўгай пазіцыйная дуэлі за апошнія шары, і пры ліку 42:58 і трох шарах на стале Марк Уільямс пайшоў на рызыкоўны дальні ўдар і памыліўся, дазволіўшы праціўніку забіць сіні і зрабіць лік 7:5 на сваю карысць. Пасля гэтага валійскі спартсмен дамінаваў у трынаццатым фрэйме, выйграўшы яго з падыходамі ў 37 і 25 балаў, а наступная партыя зноў працягвалася 30 хвілін, але Уільямс забіў апошнія пяць чырвоных шароў і зрабіў лік 65:30, вымусіўшы апанента шукаць снукеры і зраўняўшы лік у паядынку — 7:7. У пятнаццатым фрэйме памылка Марка Сэлбі на чырвоным шары пры трох чырвоных на стале дазволіла Уільямсу ўсталяваць адрыў у 26 балаў і паставіць снукер на апошнім чырвоным, а пазней валіец атрымаў магчымасць на атаку і пакінуў за сабой яшчэ адну партыю, выйшаўшы наперад у ліку. У шаснаццатай партыі англічанін памыліўся на дальнім чырвоным шары, дазволіўшы Марку Уільямсу пачаць атаку і набраць 88 балаў, выйграўшы чацвёрты фрэйм запар і павялічыўшы перавагу да ліку 9:7. Уільямс зрабіў серыю ў 46 ачкоў у пачатку семнаццатага фрэйма і ўпэўнена ішоў да перамогі, а пры ліку 48:5 паставіў апаненту складаны снукер, пасля выхаду з якога адбыўся спрэчны эпізод з праглядам запаволенага паўтору і вырашэннем пытання, у які шар патрапіў біток у першую чаргу, у чырвоны ці ў ружовы. Рэферы Эйрыян Уільямс вырашыў спрэчку на карысць Марка Сэлбі, а пазней снукерыст з Уэльса пайшоў на складаны чырвоны шар і памыліўся, дазволіўшы праціўніку набраць 43 ачкі і зрабіць лік 48:48, пасля чаго Сэлбі паставіў снукер на апошнім жоўтым шары і атрымаў магчымасць зачысціць стол і скараціць адставанне да аднаго фрэйма. У васемнаццатай партыі, якая доўжылася 47 хвілін, пры ліку 54:38 Уільямс атрымаў снукер на апошнім чырвоным шары, які быў пастаўлены за чорны, і дапусціў чатыры памылкі, аддаўшы ў суме 22 ачкі, аднак з пятай спробы выканаў цудоўны ўдар, паставіўшы біток на пазіцыю за чорным у зваротным снукеры. Анлічанін выйшаў з снукера з першай спробы, аднак пакінуў праціўніку магчымасць атакаваць, якой Уільямс не скарыстаўся, памыліўшыся на зялёным шары пры ліку 60:60 і дазволіўшы Сэлбі зачысціць стол да ружовага шара і зрабіць лік 9:9. Пасля гэтага Марк Сэлбі дамінаваў у вырашальнай партыі, павёўшы ў ліку 32:0 і паставіўшы снукер за руды шар, а яго апанент, выйшаўшы з снукера, забіў біток і дазволіў англічаніну выйграць трэці фрэйм запар і матч з лікам 10:9^[168]. Такім чынам, Сэлбі выйграў другі рэйтынгавы тытул у сваёй кар'еры^[160], а таксама павялічыў серыю перамог, якая доўжыцца з турніру Пол Хантэр Класік, да 12 матчаў запар. Перамога на спаборніцтве прынесла Марку Сэлбі прыз у £65,000 і ўздым на першае месца ў сусветным рэйтынгу ўпершыню ў кар'еры 28-гадовага снукерыста^[169]^[170]^[171]^[172]^[173]^[174]^[175]^[176].

11 верасня. Рэферы: Эйрыян Уільямс
Марк Сэлбі (4) Англія	10-9	Марк Уільямс (3) Уэльс
Статыстыка ігракоў і асабістыя сустрэчы падаюцца ніжэй↓
Дзённая сесія: 74-75 (74 Сэлбі), 58-42, 115-0 (113), 38-76 (68), 83-1 (78), 0-132 (132), 84-55 (51 Уільямс), 95-0 (95), 45-68 (67) Вячэрняя сесія: 55-25, 37-64, 63-42, 5-69, 39-70, 42-75, 6-88 (88), 83-48, 78-60, 69-0
Соценныя серыі: Сэлбі: 113; Уільямс: 132

↑ У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Статыстыка падаецца з улікам вынікаў бягучага турніру.

Уайлдкард раўнд

Шэсць кітайскіх аматараў і два аматары з іншых азіятскіх краін атрымалі ўайлдкард ад арганізатараў турніру: Хусэйн Вафаі, Цзінь Лун, Лі Хан, Цаа Сіньлун, Жоўцзы Маймайці, Танават Тырапонгпайбун, Тан Цзюнь і Цай Цзяньчжун^[177]^[178]. Яны гулялі ў папярэднім раўндзе за права выступаць у першым крузе асноўнага турніру супраць васьмярых гульцоў з самымі нізкімі нумарамі пасеву, якія прайшлі кваліфікацыйны раўнд: Фергала О'Браена, Джэймса Уотаны, Энтані Хэмілтана, Дамініка Дэйла, Джэка Лісоўскі, Найджэла Бонда, Роберта Мілкінса і Майкла Холта^[11]^[179].

Першы гулец	Лік	Другі гулец
Фергал О’Браен (37)	5–1	Хусэйн Вафаі
Джэймс Уотана	5–1	Цзінь Лун
Энтані Хэмілтан (36)	5–0	Лі Хан
Дамінік Дэйл (31)	5–3	Цаа Сіньлун
Джэк Лісоўскі (52)	5–2	Жоўцзы Маймайці
Найджэл Бонд (40)	5–2	Танават Тырапонгпайбун
Роберт Мілкінс (33)	5–0	Тан Цзюнь
Майкл Холт (45)	5–3	Цай Цзяньчжун

Асноўная сетка

^[11]^[179]^[180]

Першы раўнд да 5 перамог			Другі раўнд да 5 перамог			Чвэрцьфіналы да 5 перамог			Паўфіналы да 6 перамог			Фінал да 10 перамог

1	Алістэр Картэр	4
26	Марк Кінг	5
			26	Марк Кінг	5

			37	Фергал О’Браен	3
13	Пітэр Эбдан	3

37	Фергал О’Браен	5
						26	Марк Кінг	5

						36	Энтані Хэмілтан	2
11	Роні О’Саліван	5

	Джэймс Уатана	1
			11	Роні О’Саліван	3

			36	Энтані Хэмілтан	5
8	Стывен Магуайр	4

36	Энтані Хэмілтан	5
									26	Марк Кінг	0

									4	Марк Сэлбі	6
7	Шон Мёрфі	5

31	Дамінік Дэйл	4
			7	Шон Мёрфі	5

			12	Марк Ален	4
12	Марк Ален	5

28	Раян Дэй	2
						7	Шон Мёрфі	4

						4	Марк Сэлбі	5
15	Джэймі Коўп	5

52	Джэк Лісоўскі	3
			15	Джэймі Коўп	0

			4	Марк Сэлбі	5
4	Марк Сэлбі	5

40	Найджэл Бонд	3
												4	Марк Сэлбі	10

												3	Марк Уільямс	9
3	Марк Уільямс	5

25	Эндру Хігінсан	0
			3	Марк Уільямс	5

			33	Роберт Мілкінс	1
16	Стывен Хендры	1

33	Роберт Мілкінс	5
						3	Марк Уільямс	5

						14	Мэцью Стывенс	0
14	Мэцью Стывенс	5

18	Стывен Лі	2
			14	Мэцью Стывенс	5

			21	Мартын Гоўлд	1
5	Дзін Цзюньхуэй	3

21	Мартын Гоўлд	5
									3	Марк Уільямс	6

									6	Ніл Робертсан	5
6	Ніл Робертсан	5

30	Лян Вэньбо	1
			6	Ніл Робертсан	5

			45	Майкл Холт	2
10	Грэм Дот	2

45	Майкл Холт	5
						6	Ніл Робертсан	5

						2	Джон Хігінс	2
9	Джад Трамп	1

17	Сцюарт Бінэм	5
			17	Сцюарт Бінэм	2

			2	Джон Хігінс	5
2	Джон Хігінс	5

19	Марк Дэвіс	2

Фінал

Для Марка Сэлбі фінал Шанхай Мастэрс стаў першым рэйтынгавым фіналам у сезоне 2011/2012^[181]. Аднак у пачатку сезона ён перамог на запрашальным турніры Усі Класік, перайграўшы ў фінальным матчы Алістэра Картэра з лікам 9:7^[162], і на міні-рэйтынгавым турніры Пол Хантэр Класік за тыдзень да пачатку шанхайскага спаборніцтва, перайграўшы ў вырашальным паядынку Марка Дэвіса з лікам 4:0^[147]. На першым рэйтынгавым турніры сезона, адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі, англічанін дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі, аднак саступіў Кену Доэрці з лікам 3:5^[182]. Лідар сусветнага рэйтынгу^[56] Марк Уільямс выйшаў у другі рэйтынгавы фінал запар. У фінальным паядынку адкрытага чэмпіянату Аўстраліі ён прайграў Сцюарту Бінэму з лікам 8:9^[76]. Апроч таго, за некалькі дзён да пачатку турніру валійскі снукерыст выйграў другі этап прэм'ер-лігі, перамогшы ў фінальным матчы Шона Мёрфі з лікам 3:1^[163].

У пачатку 2011 года снукерысты ўжо гулялі паміж сабой у фінальным матчы German Masters. Тады Уільямс у напружаным паядынку перамог свайго апанента з лікам 9:7^[149].

Для Марка Сэлбі фінал Шанхай Мастэрс стаў шостым рэйтынгавым фіналам у кар'еры. Да гэтага ён выйграў толькі адзін тытул рэйтынгавага ўзроўню і прайграў у чатырох фіналах^[160]^[161]. У прафесійнай кар'еры Марка Уільямса гэты фінал стаў 28-м на рэйтынгавых турнірах, з якіх да гэтага ён выйграў толькі 18 тытулаў, 9 разоў саступіўшы ў вырашальных паядынках^[152]^[183].

Фінал: да 10 перамог. Рэферы: Эйрыян Уільямс.
Шанхайская гранд-сцэна, Шанхай, Кітай, 11 верасня 2011.

Марк Сэлбі (4)

Англія

10-9

Марк Уільямс (3)

Уэльс

Статыстыка гульцоў

Асабістыя сустрэчы

Дзённая сесія: 74-75 (74 Сэлбі), 58-42, 115-0 (113), 38-76 (68), 83-1 (78), 0-132 (132), 84-55 (51 Уільямс), 95-0 (95), 45-68 (67)
Вячэрняя сесія: 55-25, 37-64, 63-42, 5-69, 39-70, 42-75, 6-88 (88), 83-48, 78-60, 69-0

113

Найвышэйшая серыя

132

1

Соценныя серыі

1

4

Серыі 50+

5

Серыі, вышэйшыя за 50 ачкоў

У 39 матчах Шанхай Мастэрс гульцы аформілі 25 соценных серый, што на 5 сэнчуры больш, чым у 2010 годзе^[184]^[185]. Колькасць серый, большых за 50 ачкоў, дасягнула 153 брэйкаў, што ў сярэднім азначае амаль 4 паўсоценныя серыі ў матчы^[11].

Лідарам па колькасці соценных серый стаў чвэрцьфіналіст турніру Энтані Хэмілтан, які зрабіў 5 сэнчуры-брэйкаў. Фіналіст Марк Уільямс аформіў 4 сотні, а пераможца Марк Сэлбі выканаў 3 соценныя серыі. Па колькасці серый «50+» лідарам стаў фіналіст турніру Марк Уільямс (16 брэйкаў), а Марк Сэлбі, Энтані Хэмілтан і Ніл Робертсан аформілі па 13 паўсоценных брэйкаў. Прыз за найвышэйшы брэйк, зроблены ў асноўнай стадыі турніру, роўны £2000, атрымаў Шон Мёрфі, які аформіў серыю ў 143 балы ў матчы 1/8 фіналу супраць Марка Алена^[3].

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя і паўсоценныя брэйкі кожнага гульца.

Гулец	50+	100+	50-100	Усе серыі 50+
Шон Мёрфі	7	2	5	143, 102; 85, 85, 77, 70, 56
Марк Уільямс	16	4	12	132, 130, 129, 100; 88, 82, 77, 68, 67, 58, 57, 54, 54, 52, 51, 50
Энтані Хэмілтан	13	5	8	129, 123, 112, 107, 104; 94, 75, 72, 72, 63, 60, 57, 52
Сцюарт Бінэм	3	2	1	129, 112; 55
Дамінік Дэйл	3	2	1	128, 102; 93
Марк Сэлбі	13	3	10	117, 113, 110; 95, 78, 74, 71, 70, 70, 64, 60, 53, 51
Джон Хігінс	5	1	4	112; 84, 69, 68, 64
Роні О’Саліван	8	2	6	111, 110; 97, 92, 76, 74, 65, 53
Роберт Мілкінс	7	1	6	109; 89, 74, 73, 73, 70, 60
Джэймі Коўп	4	1	3	101; 88, 77, 50
Майкл Холт	8	1	7	100; 94, 83, 73, 72, 72, 63, 54
Марк Ален	6	1	5	100; 58, 57, 55, 53, 51
Джад Трамп	1	0	1	96
Цаа Сіньлун	1	0	1	92
Жоўцзы Маймаці	1	0	1	91
Ніл Робертсан	13	0	13	90, 78, 74, 74, 72, 72, 69, 63, 59, 59, 53, 52, 50
Мартын Гоўлд	3	0	3	89, 62, 61
Найджэл Бонд	2	0	2	84, 76
Раян Дэй	2	0	2	82, 77
Джэймс Уатана	2	0	2	79, 75
Марк Дэвіс	1	0	1	76
Марк Кінг	7	0	7	75, 64, 64, 62, 61, 60, 58
Фергал О’Браен	7	0	7	73, 71, 64, 62, 60, 54, 50
Стывен Магуайр	3	0	3	73, 70, 50
Мэцью Стывенс	5	0	5	72, 64, 62, 59, 52
Дзін Цзюньхуэй	2	0	2	70, 52
Цзінь Лун	1	0	1	70
Цай Цзяньчжун	1	0	1	68
Джэк Лісоўскі	2	0	2	60, 53
Грэм Дот	2	0	2	58, 56
Алістэр Картэр	1	0	1	55
Пітэр Эбдан	1	0	1	55
Танават Тырапонгпайбун	1	0	1	55
Эндру Хігінсан	1	0	1	54
Увогуле	153	25	128	Найвышэйшы брэйк: 143 (Шон Мёрфі)

Статыстыка турніру

Марк Сэлбі стаў чацвёртым снукерыстам з Англіі (пасля Рыкі Уолдэна, Роні О’Салівана і Алістэра Картэра), які атрымаў перамогу на турніры Шанхай Мастэрс, а таксама пятым пераможцам турніру^[1].

Сэлбі выйграў свой сёмы прафесійны і другі рэйтынгавы тытул у кар'еры. Гэтая перамога стала першым поспехам рэйтынгавага ўзроўню для брытанца за тры з паловай гады (у лютым 2008 года ён атрымаў перамогу на адкрытым чэмпіянаце Уэльса)^[139].

Выйграўшы на Шанхай Мастэрс, Марк Сэлбі стаў 26-м снукерыстам, які выйграў больш за адзін турнір рэйтынгавага ўзроўню ў кар'еры^[85].

Статыстыка гульцоў

Гулец	Апошні матч	М	В	П	Ф	ВФ	ПФ	%Ф	50+	100+	НС	Ф/50+	Ф/100+	ПГ (£)	РА
Марк Сэлбі	Фінал: Марк Уільямс 10:9	5	5	0	47	31	16	66%	13	3	117	3,62	15,67	65,000	7,000
Марк Уільямс	Фінал: Марк Сэлбі 9:10	5	4	1	46	30	16	65,2%	16	4	132	2,88	11,5	32,000	5,600
Ніл Робертсан	1/2 фіналу: Марк Уільямс 5:6	4	3	1	31	20	11	64,5%	13	0	90	2,38	—	15,000	4,480
Марк Кінг	1/2 фіналу: Марк Сэлбі 0:6	4	3	1	30	15	15	50%	7	0	75	4,29	—	15,000	4,480
Энтані Хэмілтан	1/4 фіналу: Марк Кінг 2:5	4	3	1	29	17	12	58,6%	13	5	129	2,23	5,8	10,000	3,500
Джон Хігінс	1/4 фіналу: Ніл Робертсан 2:5	3	2	1	21	12	9	57,1%	5	1	112	4,2	21	10,000	3,500
Мэцью Стывенс	1/4 фіналу: Марк Уільямс 0:5	3	2	1	18	10	8	55,6%	5	0	72	3,6	—	10,000	3,500
Шон Мёрфі	1/4 фіналу: Марк Сэлбі 4:5	3	2	1	27	14	13	51,9%	7	2	143	3,86	13,5	10,000	3,500
Роберт Мілкінс	1/8 фіналу: Марк Уільямс 1:5	3	2	1	17	11	6	64,7%	7	1	109	2,43	17	7,000	2,660
Фергал О’Браен	1/8 фіналу: Марк Кінг 3:5	3	2	1	22	13	9	59,1%	7	0	73	3,14	—	7,000	2,660
Роні О’Саліван	1/8 фіналу: Энтані Хэмілтан 3:5	2	1	1	14	8	6	57,1%	8	2	111	1,75	7	7,000	2,660
Марк Ален	1/8 фіналу: Шон Мёрфі 4:5	2	1	1	16	9	7	56,3%	6	1	100	2,67	16	7,000	2,660
Майкл Холт	1/8 фіналу: Ніл Робертсан 2:5	3	2	1	22	12	10	54,5%	8	1	100	2,75	22	7,000	2,660
Сцюарт Бінэм	1/8 фіналу: Джон Хігінс 2:5	2	1	1	13	7	6	53,8%	3	2	129	4,33	6,5	7,000	2,660
Мартын Гоўлд	1/8 фіналу: Мэцью Стывенс 1:5	2	1	1	14	6	8	42,9%	3	0	89	4,67	—	7,000	2,660
Джэймі Коўп	1/8 фіналу: Марк Сэлбі 0:5	2	1	1	13	5	8	38,5%	4	1	101	3,25	13	7,000	2,660
Найджэл Бонд	1/16 фіналу: Марк Сэлбі 3:5	2	1	1	15	8	7	53,3%	2	0	84	7,5	—	4,000	1,960
Джэк Лісоўскі	1/16 фіналу: Джэймі Коўп 3:5	2	1	1	15	8	7	53,3%	2	0	60	7,5	—	4,000	1,960
Дамінік Дэйл	1/16 фіналу: Шон Мёрфі 4:5	2	1	1	17	9	8	52,9%	3	2	128	5,67	8,5	4,000	1,960
Джэймс Уатана	1/16 фіналу: Роні О’Саліван 1:5	2	1	1	12	6	6	50%	2	0	79	6	—	4,000	1,960
Стывен Магуайр	1/16 фіналу: Энтані Хэмілтан 4:5	1	0	1	9	4	5	44,4%	3	0	73	3	—	4,000	980
Алістэр Картэр	1/16 фіналу: Марк Кінг 4:5	1	0	1	9	4	5	44,4%	1	0	55	9	—	4,000	980
Дзін Цзюньхуэй	1/16 фіналу: Мартын Гоўлд 3:5	1	0	1	8	3	5	37,5%	2	0	70	4	—	4,000	980
Пітэр Эбдан	1/16 фіналу: Фергал О’Браен 3:5	1	0	1	8	3	5	37,5%	1	0	55	8	—	4,000	980
Раян Дэй	1/16 фіналу: Марк Ален 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	2	0	82	3,5	—	4,000	1,960
Грэм Дот	1/16 фіналу: Майкл Холт 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	2	0	58	3,5	—	4,000	980
Марк Дэвіс	1/16 фіналу: Джон Хігінс 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	1	0	76	7	—	4,000	1,960
Стывен Лі	1/16 фіналу: Мэцью Стывенс 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	0	0	46	—	—	4,000	1,960
Джад Трамп	1/16 фіналу: Сцюарт Бінэм 1:5	1	0	1	6	1	5	16,7%	1	0	96	6	—	4,000	980
Стывен Хендры	1/16 фіналу: Роберт Мілкінс 1:5	1	0	1	6	1	5	16,7%	0	0	42	—	—	4,000	980
Лян Вэньбо	1/16 фіналу: Ніл Робертсан 1:5	1	0	1	6	1	5	16,7%	0	0	34	—	—	4,000	1,960
Эндру Хігінсан	1/16 фіналу: Марк Уільямс 0:5	1	0	1	5	0	5	0%	1	0	54	5	—	4,000	1,960
Цаа Сіньлун	Уайлдкард раўнд: Дамінік Дэйл 3:5	1	0	1	8	3	5	37,5%	1	0	92	8	—	0	0
Цай Цзяньчжун	Уайлдкард раўнд: Майкл Холт 3:5	1	0	1	8	3	5	37,5%	1	0	68	8	—	0	0
Жоўцзы Маймаці	Уайлдкард раўнд: Джэк Лісоўскі 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	1	0	91	7	—	0	0
Танават Тырапонгпайбун	Уайлдкард раўнд: Найджэл Бонд 2:5	1	0	1	7	2	5	28,6%	1	0	55	7	—	0	0
Цзінь Лун	Уайлдкард раўнд: Джэймс Уатана 1:5	1	0	1	6	1	5	16,7%	1	0	70	6	—	0	0
Хусэйн Вафаі Аюры	Уайлдкард раўнд: Фергал О’Браен 1:5	1	0	1	6	1	5	16,7%	1	0	27	—	—	0	0
Тан Цзюнь	Уайлдкард раўнд: Роберт Мілкінс 0:5	1	0	1	5	0	5	0%	0	0	12	—	—	0	0
Лі Хан	Уайлдкард раўнд: Энтані Хэмілтан 0:5	1	0	1	5	0	5	0%	0	0	8	—	—	0	0

Статыстыка паводле краін

Краіна	1/16 фіналу		1/8 фіналу		Чвэрцьфіналы		Паўфіналы		Фінал
	КУ	%У	КУ	%У	КУ	%У	КУ	%У	КУ	%У
Англія	18	56,25	10	62,5	4	50	2	50	1	50
Уэльс	4	12,5	2	12,5	2	25	1	25	1	50
Аўстралія	1	3,13	1	6,25	1	12,5	1	25	0	0
Шатландыя	4	12,5	1	6,25	1	12,5	0	0	0	0
Паўночная Ірландыя	1	3,13	1	6,25	0	0	0	0	0	0
Ірландыя	1	3,13	1	6,25	0	0	0	0	0	0
Кітай	2	6,25	0	0	0	0	0	0	0	0
Тайланд	1	3,13	0	0	0	0	0	0	0	0

Агульная статыстыка

	Кваліфікацыя	УК раўнд	1/16 фіналу	1/8 фіналу	Чвэрцьфіналы	Паўфіналы	Фінал	Увогуле
Колькасць гульцоў	82	16	32	16	8	4	2	40
Колькасць матчаў	64	8	16	8	4	2	1	39
Колькасць фрэймаў	457 (576)	52 (72)	116 (144)	56 (72)	28 (36)	17 (22)	19 (19)	288 (365)
Сярэдняя колькасць фрэймаў у матчы	7,14	6,5	7,25	7	7	8,5	19	—
Самая буйная перамога	5:0 (9)	5:0 (2)	5:0 (1)	5:0 (1)	5:0 (1)	6:0 (1)	10:9 (1)	6:0 (1)
Колькасць матчаў з вырашальнымі партыямі	15	0	3	1	1	1	1	7
Колькасць серый 50+	235	28	62	30	15	9	9	153
Колькасць соценных серый	14	4	10	6	2	1	2	25
Найвышэйшая серыя	145 (М. Уайт)	123 (Э. Хэмілтан)	129 (Э. Хэмілтан, С. Бінэм)	143 (Ш. Мёрфі)	129 (М. Уільямс)	100 (М. Уільямс)	132 (М. Уільямс)	143 (Ш. Мёрфі)
Сярэдняя колькасць паўсоценных серый у матчы	3,67	3,5	3,88	3,75	3,75	4,5	9	3,92
Сярэдняя колькасць соценных серый у матчы	0,22	0,5	0,63	0,75	0,5	0,5	2	0,64
Ф/50+	1,94	1,86	1,87	1,87	1,87	1,89	2,11	1,88
Ф/100+	32,64	13	11,6	9,33	14	17	9,5	11,52

Змены ў рэйтынгу

Сітуацыя да турніру

Апошні рэйтынг перад Шанхай Мастэрс 2011 быў сфармаваны паводле вынікаў чацвёртага этапу PTC (Пол Хантэр Класік 2011). У чацвёрку лідараў з вялікім адрывам уваходзілі Марк Уільямс, Марк Сэлбі (адставанне ад Уільямса — менш за 3000 ачкоў), Джон Хігінс (адставанне ад Сэлбі — менш за 1000 ачкоў) і Дзін Цзюньхуэй (адставанне ад Хігінса — больш за 2000 ачкоў). Сэлбі, які саступіў у першым раўндзе Шанхай Мастэрс 2009 года, меў магчымасць упершыню ў кар'еры падняцца на першае месца ў рэйтынгу, паколькі Уільямс дайшоў да 1/8 фіналу турніру 2009 года і страчваў за той год на 1680 ачкоў больш за англічаніна. Хігінс і Дзін у 2009 годзе дайшлі да паўфіналу і чвэрцьфіналу адпаведна і рызыкавалі адстаць ад Уільямса і Сэлбі ў выпадку няўдалых выступаў. Месцы з пятага па восьмае ў рэйтынгу займалі Ніл Робертсан (адставанне ад Дзіна — больш за 6500 ачкоў), Шон Мёрфі (адставанне ад Робертсана — менш за 2000 ачкоў), Алістэр Картэр (адставанне ад Мёрфі — менш за 1500 ачкоў) і Стывен Магуайр (адставанне ад Картэра — больш за 1500 ачкоў). Робертсан вылецеў у першым раўндзе Шанхай Мастэрс 2009 і меў добрую магчымасць скараціць сваё адставанне ад лідарскай чацвёркі, а яго бліжэйшы праследавальнік Мёрфі, які дайшоў да паўфінальнай стадыі розыгрышу 2009 года, павінен быў паспяхова выступаць на турніры, каб не апусціцца ў табелі аб рангах. Картэр, які дайшоў да 1/8 фіналу шанхайскага турніру 2009 года, мог абысці Шона ў выпадку аднолькавых вынікаў з ім, а Магуайр, які саступіў у першым жа матчы ў 2009 годзе, мог абысці іх абодвух у выпадку паспяховага выступу на турніры. На наступных пазіцыях у сусветным рэйтынгу размяшчаліся Джад Трамп (адставанне ад Магуайра — больш за 2000 ачкоў), Роні О’Саліван (адставанне ад Трампа — 235 ачкоў) і Грэм Дот (адставанне ад О'Салівана — 30 ачкоў). Трамп меў выдатную магчымасць наблізіцца да Мёрфі, Картэра і Магуайра, бо прайграў у кваліфікацыі да спаборніцтва 2009 года, а О'Саліван, які перамог на Шанхай Мастэрс 2009 года і страчваў 7000 балаў, рызыкаваў апусціцца ў рэйтынгу, прапусціўшы наперад праследавальнікаў, уключаючы Дота, які прайграў у 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2009 года. 12-е і 13-е месцы займалі Сцюарт Бінэм (адставанне ад Дота — больш за 3000 ачкоў) і Марк Ален (адставанне ад Бінэма — 910 ачкоў). Ален, які саступіў у першым раўндзе розыгрышу 2009 года, меў шанец абысці Бінэма, які ў 2009 годзе дайшоў да 1/8 фіналу, у выпадку аднолькавых вынікаў на спаборніцтве. Замыкалі топ-16 Мэцью Стывенс (адставанне ад Алена — больш за 2000 ачкоў), Марк Дэвіс (адставанне ад Стывенса — 125 ачкоў) і Стывен Хендры (адставанне ад Дэвіса — 210 ачкоў). Дэвіс меў магчымасць абысці Стывенса і адарвацца ад Хендры ў выпадку аднолькавых вынікаў, бо саступіў у кваліфікацыі турніру 2009 года, у той час як валіец і шатландзец дайшлі да 1/8 фіналу таго спаборніцтва. За межамі топ-16 вялікую колькасць ачкоў трэба было абараняць Ляну Вэньбо, які дайшоў да фіналу Шанхай Мастэрс 2009^[56]^[186].

Сітуацыя пасля турніру

Паколькі рэйтынг уключае ў сябе ачкі, набраныя гульцамі за два гады, пасля турніру снукерысты, атрымаўшы ачкі за Шанхай Мастэрс 2011, страцілі ачкі, набраныя імі ў рамках Шанхай Мастэрс 2009.

Другі нумар сусветнага рэйтынгу Марк Сэлбі, які перайграў у фінальным матчы лідара рэйтынгу Марка Уільямса, заняў яго месца на першым радку табелі аб рангах упершыню ў сваёй прафесійнай кар'еры, апярэдзіўшы валійца на 345 балаў. Пры гэтым два лідары моцна павялічылі адрыў да больш чым 7500 ачкоў ад чвэрцьфіналіста спаборніцтва Джона Хігінса. Пяты нумар рэйтынгу Ніл Робертсан, які дайшоў да паўфіналу турніру, наблізіўся да Дзіна Цзюньхуэя, які вылецеў у першым раўндзе, на адлегласць у 560 балаў, а таксама павялічыў адрыў ад Шона Мёрфі, які дайшоў да стадыі 1/4 фіналу, да 6195 ачкоў. Алістэр Картэр, які прайграў у першым матчы турніру, саступіў сёмую пазіцыю Стывену Магуайру, страціўшы 1680 балаў паводле вынікаў Шанхай Мастэрс. Роні О’Саліван, які перамог на турніры ў 2009 годзе і вылецеў у 1/8 фіналу гэтага розыгрышу, апусціўся на тры пазіцыі і заняў трынаццатае месца, прапусціўшы наперад Грэма Дота, Сцюарта Бінэма і Марка Алена. Ален у сваю чаргу абышоў Бінэма, заняўшы адзінаццатую пазіцыю, дзякуючы выхаду ў 1/8 фіналу турніру. Мэцью Стывенс, які дайшоў да чвэрцьфіналу турніру, наблізіўся да О'Салівана на адлегласць у 1185 балаў. Сяміразовы чэмпіён свету Стывен Хендры, які прайграў у стартавым раўндзе Шанхай Мастэрс 2011, упершыню з 1988 года вылецеў з топ-16 сусветнага рэйтынгу, апусціўшыся на чатыры пазіцыі з шаснаццатай на дваццатую і прапусціўшы наперад Стывена Лі, які ўвайшоў у топ-16 упершыню з сезона 2007/2008, Джэймі Коўпа, Пітэра Эбдана і Мартына Гоўлда. Марк Кінг, які дайшоў да паўфіналу спаборніцтва, падняўся на восем радкоў і заняў 22-ю пазіцыю ў рэйтынгу. Рыкі Уолдэн і Кен Доэрці, якія былі ў 1/4 фіналу Шанхай Мастэрс 2009 года, а ў 2011 годзе не прайшлі кваліфікацыйны бар'ер апусціліся на 4 радкі — з 21-га на 25-ы і з 24-га на 28-ы адпаведна. Таксама на чатыры месцы, з 31-га на 35-е, апусціўся фіналіст Шанхай Мастэрс 2009 Лян Вэньбо, які прайграў у першым раўндзе турніру і вылецеў з топ-32 упершыню з сезона 2008/2009.

У табліцы прадстаўлены змены ў сусветным рэйтынгу ў рамках топ-64 пад дзеяннем вынікаў Шанхай Мастэрс 2011^[56]^[187].

Гулец	АДТ	МДТ	СА	НА	АПТ	МПТ	ЗР
Марк Сэлбі	62345	2	980	7000	68365	1	1
Марк Уільямс	65080	1	2660	5600	68020	2	1
Джон Хігінс	61400	3	4480	3500	60420	3	▬
Дзін Цзюньхуэй	59180	4	3500	980	56660	4	▬
Ніл Робертсан	52600	5	980	4480	56100	5	▬
Шон Мёрфі	50885	6	4480	3500	49905	6	▬
Стывен Магуайр	47880	8	980	980	47880	7	1
Алістэр Картэр	49420	7	2660	980	47740	8	1
Джад Трамп	45535	9	805	980	45710	9	▬
Грэм Дот	45270	11	1960	980	44290	10	1
Марк Ален	41085	13	980	2660	42765	11	2
Сцюарт Бінэм	41995	12	2660	2660	41995	12	▬
Роні О’Саліван	45300	10	7000	2660	40960	13	3
Мэцью Стывенс	38935	14	2660	3500	39775	14	▬
Марк Дэвіс	38810	15	1610	1960	39160	15	▬
Стывен Лі	37915	17	1960	1960	37915	16	1
Джэймі Коўп	37760	18	2660	2660	37760	17	1
Пітэр Эбдан	37180	19	980	980	37180	18	1
Мартын Гоўлд	36030	20	1610	2660	37080	19	1
Стывен Хендры	38600	16	2660	980	36920	20	4
Маркус Кэмбэл	35035	22	1960	805	33880	21	1
Марк Кінг	30705	30	1960	4480	33225	22	8
Эндру Хігінсан	32860	25	1960	1960	32860	23	2
Джо Пэры	32830	26	980	805	32655	24	2
Рыкі Уолдэн	35305	21	3500	805	32610	25	4
Бары Хокінс	33700	23	2660	805	31845	26	3
Дамінік Дэйл	31495	28	1610	1960	31845	27	1
Кен Доэрці	33500	24	3500	805	30805	28	4
Марка Фу	31680	27	2660	805	29825	29	2
Раян Дэй	30945	29	3500	1960	29405	30	1
Том Форд	28125	33	455	1610	29280	31	2
Фергал О’Браен	27335	35	805	2660	29190	32	3
Роберт Мілкінс	27315	36	1260	2660	28715	33	3
Роры Мак-Лаўд	28265	32	630	630	28265	34	2
Лян Вэньбо	30570	31	5600	1960	26930	35	4
Энтані Хэмілтан	24710	39	1610	3500	26600	36	3
Джэрард Грын	27725	34	1960	805	26570	37	3
Майк Дан	25360	38	630	630	25360	38	▬
Мэцью Сэлт	25575	37	1960	1610	25225	39	2
Бары Пінчэс	23280	46	455	1610	24435	40	6
Джэймі Бёрнэт	24400	40	1610	1610	24400	41	1
Найджэл Бонд	24355	41	1960	1960	24355	42	1
Майкл Холт	23420	45	1960	2660	24120	43	2
Марк Джойс	23555	42	455	630	23730	44	2
Джэймі Джонс	23525	43	840	630	23315	45	2
Джэк Лісоўскі	21615	51	840	1960	22735	46	5
Джо Джогія	23435	44	1260	455	22630	47	3
Стыў Дэвіс	22565	47	805	630	22390	48	1
Алан Мак-Манус	21465	52	630	1260	22095	49	3
Тоні Дрэга	22510	48	1260	630	21880	50	2
Дэйв Харальд	21855	49	805	630	21680	51	2
Пітэр Лайнс	21620	50	1260	1260	21620	52	2
Джымі Уайт	20775	54	1260	1260	20775	53	1
Энтані Мак-Гіл	20195	56	840	1260	20615	54	2
Эдрыян Ганэл	20010	57	1610	1610	20010	55	2
Сяа Гадун	20375	55	910	455	19920	56	1
Джэймс Уатана	18065	65	280	1960	19745	57	8
Бен Вуластан	19645	58	910	910	19645	58	▬
Джымі Робертсан	20790	53	1610	455	19635	59	6
Альфрэд Бёрдэн	19285	61	840	455	18900	60	1
Лю Сун	17715	67	455	1610	18870	61	6
Лю Чуан	18335	63	840	1260	18755	62	1
Эндзі Хікс	18700	62	455	455	18700	63	1
Род Лоўлер	19300	60	1260	455	18495	64	4
Джо Свэйл	19450	59	1960	455	17945	66	7
Ліам Хайфілд	18315	64	840	280	17755	68	4

Відэа

↑ Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2011 (Роні О'Саліван - Джэймс Уатана)

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Tournaments - History - Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Hall of Fame (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в 2011 Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 10 жніўня 2015.
↑ Tournament Calendar 2011/2012 (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Results (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2013. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г Bank of Communication Shanghai Masters Qualifiers (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 13 чэрвеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Bank of Communication Sponsor Shanghai Event (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2014. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Prize Money (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 мая 2012. Праверана 5 верасня 2015.
↑ The Tour Provisional Ranking Points Schedule 2011/2012 Season (нявызн.) (DOC)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2012. Праверана 10 July 2011.
↑ ^а ^б ^в Shanghai Masters Qualifiers Draw And Format (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г Bank of Communication Shanghai Masters (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 10 жніўня 2015.
↑ Shanghai Masters Draw And Format (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Shanghai Masters 2011 Qualifying (нявызн.)(недаступная спасылка). Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Century breaks (Qualifying) (нявызн.)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association. Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2011. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Ali Carter in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Tournament Record - Mark Williams in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і Tournament Record - Mark Selby in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Ding Junhui in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Tournament Record - Neil Robertson in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г Tournament Record - Shaun Murphy in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Peter Ebdon in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Tournament Record - Matthew Stevens in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Jamie Cope in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Stephen Hendry in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Tournament Record - Stuart Bingham in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Ryan Day in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Jin Long in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Cao Xinlong in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Li Hang in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Rouzi Maimaiti in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Tang Jun in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Jack Lisowski in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - James Wattana in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Hossein Vafaei Ayouri in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Thanawat Thirapongpaiboon in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Cai Jianzhong in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё 2007 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б 2008 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё 2009 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к 2010 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ANTHONY HAMILTON 05 - 00 LI HANG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ JACK LISOWSKI 05 - 02 ROUZI MAIMAITI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Winner Finishes by James Wattana in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ JAMES WATTANA 05 - 01 JIN LONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Fergal O'Brien in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ FERGAL O'BRIEN 05 - 01 HOSSEIN VAFAEI AYOURI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Thai-Phoon Sets Up Rocket Clash (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ROBERT MILKINS 05 - 00 TANG JUN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MICHAEL HOLT 05 - 03 CAI JIANZHONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ NIGEL BOND 05 - 02 THANAWAT TIRAPONGPAIBOON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ DOMINIC DALE 05 - 03 CAO XIN LONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Dale Hits Back To Defeat Cao (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters: Dale met moeite voorbij wildcard Cao (гал.). http://snooker.blog.nl/ (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Mark Allen in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MARK ALLEN 05 - 02 RYAN DAY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг ^ад ^ае ^аё ^аж ^аз ^аі Rankings before SM 2011 (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 15 кастрычніка 2013. Праверана 18 жніўня 2015.
↑ ^а ^б SHAUN MURPHY 05 - 04 DOMINIC DALE (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Tournament Record - Mark King in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ALLISTER CARTER 04 - 05 MARK KING (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ PETER EBDON 03 - 05 FERGAL O'BRIEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Murphy - I Never Quit (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Career-total Statistics for James Wattana - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Winner Finishes by Ronnie O'Sullivan in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ RONNIE O'SULLIVAN 05 - 01 JAMES WATTANA (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Ronnie O'Sullivan in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ JAMIE COPE 05 - 03 JACK LISOWSKI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Tournament Record - Anthony Hamilton in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ China Open 2002 (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ STEPHEN MAGUIRE 04 - 05 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MARK SELBY 05 - 03 NIGEL BOND (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ O'Sullivan Shines In Shanghai (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011: Carter Crashes, Shaun Survives (англ.). prosnookerblog.com (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 мая 2013. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 2 - Murphy Battles to Last 16 through Comeback (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Rocket Ronnie thrashes sorry Wattana (англ.). http://en.espn.co.uk/ (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ MARK WILLIAMS 05 - 00 ANDREW HIGGINSON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Bingham claims maiden ranking title (нявызн.)(недаступная спасылка). Eurosport UK (24 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.
↑ JUDD TRUMP 01 - 05 STUART BINGHAM (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ JOHN HIGGINS 05 - 02 MARK DAVIS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Tournament Record - John Higgins in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Tournament Record - Michael Holt in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ GRAEME DOTT 02 - 05 MICHAEL HOLT (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Bingham Thumps Trump (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ^а ^б Tournament Record - Robert Milkins in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Stephen Hendry in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Titles Won - All-time - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ STEPHEN HENDRY 01 - 05 ROBERT MILKINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MATTHEW STEVENS 05 - 02 STEPHEN LEE (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ DING JUNHUI 03 - 05 MARTIN GOULD (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Martin Gould in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ NEIL ROBERTSON 05 - 01 LIANG WENBO (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Hendry Crashes To Milkins (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011: Gould Comeback Shocks Local Hero (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 3 - Trump and Ding Crashed Out in First Round (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Defeated Hendry set to miss Masters (англ.). Eurosport (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ JAMIE COPE 00 - 05 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MARK WILLIAMS 05 - 01 ROBERT MILKINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ STUART BINGHAM 02 - 05 JOHN HIGGINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ MARK KING 05 - 03 FERGAL O'BRIEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Top Stars Step Up (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Tournament Record - Ronnie O'Sullivan in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Anthony Hamilton - Season 2008-2009 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Anthony Hamilton - Season 2009-2010 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Anthony Hamilton - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Anthony Hamilton - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ RONNIE O'SULLIVAN 03 - 05 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ MATTHEW STEVENS 05 - 01 MARTIN GOULD (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ "China beat Northern Ireland in World Cup final". BBC Sport. 17 ліпеня 2011. Архівавана з арыгінала 18 ліпеня 2011. Праверана 6 верасня 2015.
↑ SHAUN MURPHY 05 - 04 MARK ALLEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ NEIL ROBERTSON 05 - 02 MICHAEL HOLT (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Hamilton Shocks Rocket (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011: Hamilton Ousts O’Sullivan (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 4 - Unstoppable Hamilton defeated O'Sullivan (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Ronnie O'Sullivan beaten by Anthony Hamilton at Shanghai Masters (англ.). BBC Sport (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ O'Sullivan crashes out of Masters (англ.). http://www.rte.ie/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Shaun Murphy vs Mark Selby (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Paul Hunter Classic 2008 (англ.)(недаступная спасылка). Top-Snooker. Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2009. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Global Snooker Coverage: Grand Final (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 чэрвеня 2009. Праверана 9 мая 2009.
↑ SHAUN MURPHY 04 - 05 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Mark King vs Anthony Hamilton (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Final Finishes by Mark King in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ MARK KING 05 - 02 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2004-2005 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2005-2006 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2006-2007 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2007-2008 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2008-2009 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2009-2010 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Mark King - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Superb Selby Into Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Mark Williams vs Matthew Stevens (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ MARK WILLIAMS 05 - 00 MATTHEW STEVENS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Эшэндэн, Марк (2 мая 2011). "Higgins beats Trump to win fourth title". BBC Sport. Архівавана з арыгінала 3 мая 2011. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Neil Robertson vs John Higgins (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ NEIL ROBERTSON 05 - 02 JOHN HIGGINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Robertson To Meet Williams In Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 5 - Three Marks on the Mark for Semi-Finals (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Career-total Statistics for Shaun Murphy - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в ^г Career-total Statistics for Mark Selby - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Career-total Statistics for Mark King - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Career-total Statistics for Anthony Hamilton - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Career-total Statistics for Mark Williams - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Career-total Statistics for Matthew Stevens - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Career-total Statistics for Neil Robertson - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Career-total Statistics for John Higgins - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Mark King vs Mark Selby (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Superb Selby storms to win in Germany (нявызн.). Eurosport UK. Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2012. Праверана 6 верасня 2015.
↑ MARK KING 00 - 06 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б "Mark Williams edges past Selby to win German Masters". BBC Sport. 6 лютага 2011. Архівавана з арыгінала 7 лютага 2011. Праверана 6 верасня 2015.
↑ "Judd Trump beats Mark Selby in China Open final". BBC Sport. 3 красавіка 2011. Архівавана з арыгінала 4 красавіка 2011. Праверана 6 верасня 2015.
↑ King Hit For Six (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Winner Finishes by Mark Williams in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Mark Williams vs Neil Robertson (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Neil Robertson - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Neil Robertson - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ MARK WILLIAMS 06 - 05 NEIL ROBERTSON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Williams Through In Shanghai Thriller (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011: Selby and Williams Book Final Places (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 6 - Williams and Selby Meet in the Final Again (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Winner Finishes by Mark Selby in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Final Finishes by Mark Selby in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б Wuxi win for Selby (нявызн.). Sky Sports (11 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б PartyCasino.com Premier League week two (нявызн.)(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 20 лістапада 2011. Праверана 6 верасня 2015.
↑ ^а ^б ^в Head-to-Head: Mark Selby vs Mark Williams (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Slender Lead For Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Results (англ.). World Snooker (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2011.
↑ Марк Сэлбі - пераможца Шанхай Мастэрс 2011 (руск.). http://top-snooker.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2011.
↑ MARK SELBY 10 - 09 MARK WILLIAMS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Selby Wins Shanghai Classic (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2011. Праверана 21 жніўня 2015.
↑ Selby Comeback Captures Shanghai Masters (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Day 7 - Selby Grasped Second Ranking Title Under Controversy (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Williams: Joke referee cost me Shanghai title (англ.). https://uk.sports.yahoo.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Mark Selby beats Mark Williams to win Shanghai Masters (англ.). BBC Sport (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 - Selby Stuns Williams in Shanghai (англ.). http://maximumsnooker.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2012. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Selby exploits Williams error to win in Shanghai (англ.). Eurosport (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Selby wins Shanghai Masters (англ.). http://www.rte.ie/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters Wild Cards (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ Last Two Shanghai Wild Cards (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.
↑ ^а ^б Shanghai Masters draw and provisional order of play (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 29 жніўня 2012. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Shanghai Masters 2011 Draw (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2013. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Mark Selby - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Results (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Final Finishes by Mark Williams in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.
↑ Century breaks (нявызн.). worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association=. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2011.
↑ Final Stage Matches and Results (нявызн.)(недаступная спасылка). Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 6 жніўня 2010. Праверана 13 верасня 2015.
↑ 2009 Shanghai Masters - Finishes (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.
↑ 2011 Shanghai Masters - Finishes (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

Спасылкі

Шанхай Мастэрс 2011 на Snooker.org (англ.)
Статыстыка Шанхай Мастэрс 2011 на CueTracker.net (англ.)

[10] Ачкі, якія зарабляюць гульцы ў выпадку паражэння ў першым жа матчы на чэмпіянаце.

[с-42] а ^б ^в ^г ^д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру

[пг-43] Лічацца без уліку бонусных прызавых за найлепшы брэйк турніру

[а-44] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж Падчас турніру гулец з'яўляўся аматарам і не ўваходзіў у сусветны рэйтынг

[58] У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.

[ку-146] а ^б ^в ^г ^д ^е Статыстыка падаецца з улікам вынікаў бягучага турніру.

[69] Матч 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс 2011 (Роні О'Саліван - Джэймс Уатана)

[smlistct-1] а ^б ^в Tournaments - History - Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[smlist-2] Hall of Fame (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[cuetracker-3] а ^б ^в 2011 Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2015. Праверана 10 жніўня 2015.

[calendar-4] Tournament Calendar 2011/2012 (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 11 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[snookerorgres-5] Results (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2013. Праверана 5 верасня 2015.

[qual-6] а ^б ^в ^г Bank of Communication Shanghai Masters Qualifiers (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 13 чэрвеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[boc-7] Bank of Communication Sponsor Shanghai Event (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2014. Праверана 5 верасня 2015.

[8] Prize Money (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 мая 2012. Праверана 5 верасня 2015.

[9] The Tour Provisional Ranking Points Schedule 2011/2012 Season (нявызн.) (DOC)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2012. Праверана 10 July 2011.

[qualformat-11] а ^б ^в Shanghai Masters Qualifiers Draw And Format (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.

[snookerorg-12] а ^б ^в ^г Bank of Communication Shanghai Masters (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 10 жніўня 2015.

[format-13] Shanghai Masters Draw And Format (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[GS_Qualifying-14] а ^б ^в Shanghai Masters 2011 Qualifying (нявызн.)(недаступная спасылка). Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.

[15] Century breaks (Qualifying) (нявызн.)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association. Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2011. Праверана 5 верасня 2015.

[cartersm-16] Tournament Record - Ali Carter in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[williamssm-17] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Tournament Record - Mark Williams in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[selbysm-18] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і Tournament Record - Mark Selby in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[dingsm-19] Tournament Record - Ding Junhui in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[robertsonsm-20] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Tournament Record - Neil Robertson in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[murphysm-21] а ^б ^в ^г Tournament Record - Shaun Murphy in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[ebdonsm-22] Tournament Record - Peter Ebdon in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[stevenssm-23] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Tournament Record - Matthew Stevens in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[copesm-24] а ^б Tournament Record - Jamie Cope in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hendrysm-25] а ^б Tournament Record - Stephen Hendry in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[binghamsm-26] а ^б ^в Tournament Record - Stuart Bingham in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[daysm-27] Tournament Record - Ryan Day in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[jinsm-28] Tournament Record - Jin Long in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[caosm-29] а ^б Tournament Record - Cao Xinlong in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[lihangsm-30] Tournament Record - Li Hang in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[rouzism-31] Tournament Record - Rouzi Maimaiti in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[tangsm-32] Tournament Record - Tang Jun in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[lisowskism-33] а ^б Tournament Record - Jack Lisowski in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[wattanasm-34] а ^б Tournament Record - James Wattana in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hosseinsm-35] Tournament Record - Hossein Vafaei Ayouri in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[thanawatsm-36] Tournament Record - Thanawat Thirapongpaiboon in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[caism-37] Tournament Record - Cai Jianzhong in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[sm07-38] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё 2007 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[sm08-39] а ^б 2008 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[sm09-40] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё 2009 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[sm10-41] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к 2010 Shanghai Masters (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hamiltonlils-45] ANTHONY HAMILTON 05 - 00 LI HANG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[lisowskirouzils-46] JACK LISOWSKI 05 - 02 ROUZI MAIMAITI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[wattanarw-47] Winner Finishes by James Wattana in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[wattanajinls-48] JAMES WATTANA 05 - 01 JIN LONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[obriensm-49] а ^б Tournament Record - Fergal O'Brien in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[obrienhosseinls-50] FERGAL O'BRIEN 05 - 01 HOSSEIN VAFAEI AYOURI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day1ws1-51] Thai-Phoon Sets Up Rocket Clash (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[milkinstangls-52] ROBERT MILKINS 05 - 00 TANG JUN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[holtcails-53] MICHAEL HOLT 05 - 03 CAI JIANZHONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[bondthanawatls-54] NIGEL BOND 05 - 02 THANAWAT TIRAPONGPAIBOON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[dalecaols-55] DOMINIC DALE 05 - 03 CAO XIN LONG (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day1ws2-56] Dale Hits Back To Defeat Cao (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day1sbnl-57] Shanghai Masters: Dale met moeite voorbij wildcard Cao (гал.). http://snooker.blog.nl/ (5 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2013. Праверана 13 верасня 2015.

[allensm-59] Tournament Record - Mark Allen in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[allendayls-60] MARK ALLEN 05 - 02 RYAN DAY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[rankingsbefore-61] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг ^ад ^ае ^аё ^аж ^аз ^аі Rankings before SM 2011 (нявызн.). World Snooker. Архівавана з першакрыніцы 15 кастрычніка 2013. Праверана 18 жніўня 2015.

[murphydalels-62] а ^б SHAUN MURPHY 05 - 04 DOMINIC DALE (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[kingsm-63] а ^б ^в ^г ^д Tournament Record - Mark King in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[carterkingls-64] ALLISTER CARTER 04 - 05 MARK KING (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[ebdonobrienls-65] PETER EBDON 03 - 05 FERGAL O'BRIEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day2ws1-66] Murphy - I Never Quit (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[wattanatotal-67] Career-total Statistics for James Wattana - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[osullivanrw-68] Winner Finishes by Ronnie O'Sullivan in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[osullivanwattanals-70] RONNIE O'SULLIVAN 05 - 01 JAMES WATTANA (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[osullivansm-71] Tournament Record - Ronnie O'Sullivan in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[copelisowskils-72] JAMIE COPE 05 - 03 JACK LISOWSKI (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hamiltonsm-73] а ^б ^в Tournament Record - Anthony Hamilton in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[chinaopen2002-74] China Open 2002 (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[maguirehamiltonls-75] STEPHEN MAGUIRE 04 - 05 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[selbybondls-76] MARK SELBY 05 - 03 NIGEL BOND (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day2ws2-77] O'Sullivan Shines In Shanghai (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day2psb-78] Shanghai Masters 2011: Carter Crashes, Shaun Survives (англ.). prosnookerblog.com (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 мая 2013. Праверана 13 верасня 2015.

[day2baize-79] Shanghai Masters 2011 Day 2 - Murphy Battles to Last 16 through Comeback (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day2espn-80] Rocket Ronnie thrashes sorry Wattana (англ.). http://en.espn.co.uk/ (6 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[williamshigginsonls-81] MARK WILLIAMS 05 - 00 ANDREW HIGGINSON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[binghamwilliamsao11-82] а ^б ^в ^г ^д Bingham claims maiden ranking title (нявызн.)(недаступная спасылка). Eurosport UK (24 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2012. Праверана 5 верасня 2015.

[trumpbinghamls-83] JUDD TRUMP 01 - 05 STUART BINGHAM (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[higginsdavisls-84] JOHN HIGGINS 05 - 02 MARK DAVIS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[higginssm-85] а ^б ^в Tournament Record - John Higgins in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[holtsm-86] а ^б ^в Tournament Record - Michael Holt in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[dottholtls-87] GRAEME DOTT 02 - 05 MICHAEL HOLT (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day3ws1-88] Bingham Thumps Trump (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[milkinssm-89] а ^б Tournament Record - Robert Milkins in Shanghai Masters (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hendrywsc-90] Tournament Record - Stephen Hendry in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[titles-91] а ^б Titles Won - All-time - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[hendrymilkinsls-92] STEPHEN HENDRY 01 - 05 ROBERT MILKINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[stevensleels-93] MATTHEW STEVENS 05 - 02 STEPHEN LEE (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[dinggouldls-94] DING JUNHUI 03 - 05 MARTIN GOULD (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[gouldsm-95] Tournament Record - Martin Gould in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[robertsonliangls-96] NEIL ROBERTSON 05 - 01 LIANG WENBO (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day3ws2-97] Hendry Crashes To Milkins (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day3psb-98] Shanghai Masters 2011: Gould Comeback Shocks Local Hero (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day3baize-99] Shanghai Masters 2011 Day 3 - Trump and Ding Crashed Out in First Round (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day3es-100] Defeated Hendry set to miss Masters (англ.). Eurosport (7 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[copeselbyls-101] JAMIE COPE 00 - 05 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[williamsmilkinsls-102] MARK WILLIAMS 05 - 01 ROBERT MILKINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[binghamhigginsls-103] STUART BINGHAM 02 - 05 JOHN HIGGINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[kingobrienls-104] MARK KING 05 - 03 FERGAL O'BRIEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[day4ws1-105] Top Stars Step Up (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[osullivanwsc-106] Tournament Record - Ronnie O'Sullivan in World Championship (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[hamilton0809-107] Anthony Hamilton - Season 2008-2009 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[hamilton0910-108] Anthony Hamilton - Season 2009-2010 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[hamilton1011-109] Anthony Hamilton - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[hamilton1112-110] Anthony Hamilton - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[osullivanhamiltonls-111] RONNIE O'SULLIVAN 03 - 05 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[stevensgouldls-112] MATTHEW STEVENS 05 - 01 MARTIN GOULD (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[113] "China beat Northern Ireland in World Cup final". BBC Sport. 17 ліпеня 2011. Архівавана з арыгінала 18 ліпеня 2011. Праверана 6 верасня 2015.

[murphyallenls-114] SHAUN MURPHY 05 - 04 MARK ALLEN (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[robertsonholtls-115] NEIL ROBERTSON 05 - 02 MICHAEL HOLT (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day4ws2-116] Hamilton Shocks Rocket (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day4psb-117] Shanghai Masters 2011: Hamilton Ousts O’Sullivan (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day4baize-118] Shanghai Masters 2011 Day 4 - Unstoppable Hamilton defeated O'Sullivan (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day4bbc-119] Ronnie O'Sullivan beaten by Anthony Hamilton at Shanghai Masters (англ.). BBC Sport (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day4rte-120] O'Sullivan crashes out of Masters (англ.). http://www.rte.ie/ (8 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[murphyselbyh2h-121] а ^б ^в Head-to-Head: Shaun Murphy vs Mark Selby (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[phc2008-122] Paul Hunter Classic 2008 (англ.)(недаступная спасылка). Top-Snooker. Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2009. Праверана 6 верасня 2015.

[wss-gf-123] Global Snooker Coverage: Grand Final (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 чэрвеня 2009. Праверана 9 мая 2009.

[murphyselbyls-124] SHAUN MURPHY 04 - 05 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[kinghamiltonh2h-125] а ^б ^в Head-to-Head: Mark King vs Anthony Hamilton (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[kingrf-126] Final Finishes by Mark King in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[kinghamiltonls-127] MARK KING 05 - 02 ANTHONY HAMILTON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0405-128] а ^б Mark King - Season 2004-2005 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0506-129] а ^б Mark King - Season 2005-2006 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0607-130] а ^б Mark King - Season 2006-2007 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0708-131] а ^б Mark King - Season 2007-2008 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0809-132] а ^б Mark King - Season 2008-2009 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king0910-133] а ^б Mark King - Season 2009-2010 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king1011-134] а ^б Mark King - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[king1112-135] а ^б Mark King - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day5ws1-136] Superb Selby Into Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[williamsstevensh2h-137] а ^б ^в Head-to-Head: Mark Williams vs Matthew Stevens (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[williamsstevensls-138] MARK WILLIAMS 05 - 00 MATTHEW STEVENS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[139] Эшэндэн, Марк (2 мая 2011). "Higgins beats Trump to win fourth title". BBC Sport. Архівавана з арыгінала 3 мая 2011. Праверана 6 верасня 2015.

[robertsonhigginsh2h-140] а ^б ^в Head-to-Head: Neil Robertson vs John Higgins (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[robertsonhigginsls-141] NEIL ROBERTSON 05 - 02 JOHN HIGGINS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day5ws2-142] Robertson To Meet Williams In Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day5baize-143] Shanghai Masters 2011 Day 5 - Three Marks on the Mark for Semi-Finals (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (9 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[murphytotal-144] Career-total Statistics for Shaun Murphy - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[selbytotal-145] а ^б ^в ^г Career-total Statistics for Mark Selby - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[kingtotal-147] а ^б Career-total Statistics for Mark King - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[hamiltontotal-148] Career-total Statistics for Anthony Hamilton - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[williamstotal-149] а ^б ^в Career-total Statistics for Mark Williams - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[stevenstotal-150] Career-total Statistics for Matthew Stevens - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[robertsontotal-151] а ^б Career-total Statistics for Neil Robertson - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 13 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[higginstotal-152] Career-total Statistics for John Higgins - Professional (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[kingselbyh2h-153] а ^б ^в Head-to-Head: Mark King vs Mark Selby (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[phc11final-154] а ^б ^в Superb Selby storms to win in Germany (нявызн.). Eurosport UK. Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2012. Праверана 6 верасня 2015.

[kingselbyls-155] MARK KING 00 - 06 MARK SELBY (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[gm11final-156] а ^б "Mark Williams edges past Selby to win German Masters". BBC Sport. 6 лютага 2011. Архівавана з арыгінала 7 лютага 2011. Праверана 6 верасня 2015.

[157] "Judd Trump beats Mark Selby in China Open final". BBC Sport. 3 красавіка 2011. Архівавана з арыгінала 4 красавіка 2011. Праверана 6 верасня 2015.

[day6ws1-158] King Hit For Six (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[williamsrw-159] а ^б ^в Winner Finishes by Mark Williams in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[williamsrobertsonh2h-160] а ^б ^в Head-to-Head: Mark Williams vs Neil Robertson (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[robertson1011-161] Neil Robertson - Season 2010-2011 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[robertson1112-162] Neil Robertson - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[williamsrobertsonls-163] MARK WILLIAMS 06 - 05 NEIL ROBERTSON (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day6ws2-164] Williams Through In Shanghai Thriller (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day6psb-165] Shanghai Masters 2011: Selby and Williams Book Final Places (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 чэрвеня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day6baize-166] Shanghai Masters 2011 Day 6 - Williams and Selby Meet in the Final Again (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (10 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[selbyrw-167] а ^б ^в Winner Finishes by Mark Selby in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[selbyrf-168] а ^б Final Finishes by Mark Selby in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[wc11final-169] а ^б Wuxi win for Selby (нявызн.). Sky Sports (11 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014. Праверана 6 верасня 2015.

[pl11-2-170] а ^б PartyCasino.com Premier League week two (нявызн.)(недаступная спасылка). premierleaguesnooker.com. Matchroom Sport. Архівавана з першакрыніцы 20 лістапада 2011. Праверана 6 верасня 2015.

[selbywilliamsh2h-171] а ^б ^в Head-to-Head: Mark Selby vs Mark Williams (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day7ws1-172] Slender Lead For Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[finalws-173] Results (англ.). World Snooker (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2011.

[day7ts-174] Марк Сэлбі - пераможца Шанхай Мастэрс 2011 (руск.). http://top-snooker.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2011.

[selbywilliamsls-175] MARK SELBY 10 - 09 MARK WILLIAMS (англ.). love-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[day7ws2-176] Selby Wins Shanghai Classic (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2011. Праверана 21 жніўня 2015.

[day7psb-177] Selby Comeback Captures Shanghai Masters (англ.). http://www.prosnookerblog.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day7baize-178] Shanghai Masters 2011 Day 7 - Selby Grasped Second Ranking Title Under Controversy (англ.). http://snookerbaize.blogspot.com.by/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day7yahoo-179] Williams: Joke referee cost me Shanghai title (англ.). https://uk.sports.yahoo.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day7bbc-180] Mark Selby beats Mark Williams to win Shanghai Masters (англ.). BBC Sport (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day7ms-181] Shanghai Masters 2011 - Selby Stuns Williams in Shanghai (англ.). http://maximumsnooker.com/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2012. Праверана 13 верасня 2015.

[day7es-182] Selby exploits Williams error to win in Shanghai (англ.). Eurosport (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[day7rte-183] Selby wins Shanghai Masters (англ.). http://www.rte.ie/ (11 верасня 2011). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[wc1-184] Shanghai Masters Wild Cards (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[wc2-185] Last Two Shanghai Wild Cards (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 5 верасня 2015. Праверана 5 верасня 2015.

[WPBSA_draw-186] а ^б Shanghai Masters draw and provisional order of play (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 29 жніўня 2012. Праверана 6 верасня 2015.

[draw-187] Shanghai Masters 2011 Draw (нявызн.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2013. Праверана 6 верасня 2015.

[selby1112-188] Mark Selby - Season 2011-2012 (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[results-189] Results (нявызн.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[williamsrf-190] Final Finishes by Mark Williams in All Professional Ranking Events (нявызн.). CueTracker.Net. Архівавана з першакрыніцы 6 верасня 2015. Праверана 6 верасня 2015.

[centuries-191] Century breaks (нявызн.). worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association=. Архівавана з першакрыніцы 11 верасня 2011.

[centuries2010-192] Final Stage Matches and Results (нявызн.)(недаступная спасылка). Global Snooker. Архівавана з першакрыніцы 6 жніўня 2010. Праверана 13 верасня 2015.

[sm09fin-193] 2009 Shanghai Masters - Finishes (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[cuetrackerfin-194] 2011 Shanghai Masters - Finishes (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2015. Праверана 13 верасня 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[ра 1]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[у 1]

[у 2]

[у 3]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[хт 1]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[відэа 1]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

Фінал
Шанхай Мастэрс 2011

Сезон	2011/2012
Тэрміны	5 — 11 верасня 2011
Арэна	Шанхайская гранд-сцэна
Горад	Шанхай
Краіна	Кітай
Арганізацыя	WPBSA
Спонсар	Bank of Communications
Фармат	Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд	£350,000
Прызавыя пераможцы	£65,000
Мінулы чэмпіён	Алістэр Картэр
Пераможца	Марк Сэлбі
Фіналіст	Марк Уільямс
Лік	10:9
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў	40 (+66)
Колькасць матчаў	39 (+64)
Колькасць соценных серый	25 (+14)
Найвышэйшая серыя	143 (Шон Мёрфі) (кваліфікацыя: 145 (Майкл Уайт))
←2010 ● Шанхай Мастэрс ● 2012→
Снукерны сезон 2011/2012
←Пол Хантэр Класік	Мастэрс Бразіліі→