Шарль Люсьен Банапарт

Шарль Люсьен Банапарт (фр.: Charles Lucien Bonaparte, 24 мая 1803 — 29 ліпеня 1857) — французскі біёлаг, прынц Каніна і Мусіньяна.

Шарль Люсьен Банапарт
фр.: Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte
фр.: Charles Lucien Bonaparte
Дата нараджэння 24 мая 1803(1803-05-24)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 ліпеня 1857(1857-07-29)[1][2][…] (54 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Люсьен Банапарт
Маці Александрына дэ Блешам[d]
Жонка Zénaïde Bonaparte[d][5]
Дзеці Napoléon Charles Grégoire Jacques Philippe Bonaparte[d], Lucien Louis Joseph Napoleon Bonaparte[d][6], Julie Bonaparte[d], Joseph Lucien Bonaparte[d], Augusta Bonaparte Gabrielli[d], Alexandrine Gertrude Zénaïde Bonaparte[d][6], Charlotte Honorine Joséphine Pauline Bonaparte[d][6], Léonie Stéphanie Elise Bonaparte[d][6], Marie Désirée Eugénie Joséphine Philomène Bonaparte[d][6], Bathilde Aloïse Léonie Bonaparte[d][6], Albertine Marie Thérèse Bonaparte[d][6] і Charles Albert Bonaparte[d][6]
Род дзейнасці біёлаг, арнітолаг, заолаг, іхтыолаг
Навуковая сфера арніталогія
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў Парыжы ў сям'і Люсьена Банапарта, быў родным пляменнікам імператара Напалеона I Банапарта. Выхоўваўся ў Італіі. У Рыме атрымаў ад бацькі ў маёмасць рэзідэнцыю.

У 1822 г. у Бруселі заключыў шлюб са стрыечнай сястрой Зенаід, дачкой Жазефа Банапарта. Пасаг жонкі ў некалькі разоў перавышаў кошт маёмасці самога Шарля Люсьена, што выклікала супярэчнасці сярод сваякоў. Пара вырашыла пераехаць у ЗША, дзе ў той перыяд жыў Жазеф Банапарт. Падчас вандроўкі ў Філадэльфію Шарль Люсьен адкрыў новы від буравесніка, які апісаў у публікацыі пасля прыбыцця. Актыўна займаўся амерыканскай арніталогіяй. Гэта прынесла яму вядомасць, аднак канфлікт з мясцовымі калегамі вымусіў яго ў 1826 г. вярнуцца ў Еўропу.

Да 1849 г. жыў пераважна ў Італіі, займаўся заалогіяй, арганізоўваў навуковыя сустрэчы і публікацыі. У 1840 г. атрымаў у спадчыну тытул прынца Каніна і Мусіньяна. У 1848 г. падтрымаў барацьбу італьянцаў супраць Аўстрыі, прымаў удзел у стварэнні рэспубліканскага ўрада ў Рыме. У 1849 г. пасля падзення Рымскай рэспублікі пакінуў Італію. З 1850 г. жыў у Парыжы, займаўся таксаноміяй, быў дырэктарам батанічнага сада.

У шлюбе з Зенаід Банапарт меў 12 дзяцей.

Зноскі

  1. а б Charles-Lucien Bonaparte, prince di Canino e di Musignano // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Lundy D. R. Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte, 2nd Prince de Canino et Musignano // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Bell A. Charles-Lucien Bonaparte, prince di Canino e di MusignanoEncyclopædia Britannica, Inc., 1768. Праверана 26 студзеня 2020.
  4. а б в www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
  5. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. а б в г д е ё ж Lundy D. R. The Peerage
  7. http://www.rac.es/2/2_ficha.php?id=504

Літаратура правіць