Швейная прамысловасць

Швейная прамысловасць — галіна лёгкай прамысловасці, прадпрыемствы якой займаюцца пашывам верхняга адзення (мужчынскага, жаночага, дзіцячага), бялізны, прадметаў жаночага туалету, галаўных убораў, вырабаў тэхнічнага прызначэння. У сваім размяшчэнні арыентуецца на працоўныя рэсурсы і раёны спажывання прадукцыі (буйныя гарады), з'яўляецца адной з пашыраных галін прамысловасці.

Найбольш развітую швейную прамысловасць маюць ЗША, Японія, Вялікабрытанія, Францыя, Кітай, Італія, Германія, Расія і інш.

Беларусь правіць

Пашыў швейных вырабаў на Беларусі пачаўся ў 17 ст., але пераважала саматужная вытворчасць, асабліва на вёсцы. Толькі ў гарадах, такіх як Мінск, Віцебск, Гомель і інш., існавалі невялікія майстэрні па пашыве швейных вырабаў. Буйная швейная прамысловасць на Беларусі пачала стварацца ў 1930-я гг., калі былі пабудаваны буйныя прадпрыемствы: фабрыкі «Сцяг індустрыялізацыі» ў Віцебску, імя Крупскай у Мінску, імя Валадарскага ў Магілёве, «Камітэрн» у Гомелі і інш.

На 2003 на Беларусі дзейнічала больш за 250 прадпрыемстваў швейнай прамысловасці. Сярод іх ёсць буйныя прадпрыемствы, якія спецыялізуюцца на пэўных швейных вырабах, напрыклад, «Камінтэрн» у Гомелі, «Сцяг індустрыялізацыі» ў Віцебску, «Мілавіца» і «Прагрэс» у Мінску, «Калінка» ў Салігорску, «Эліз» у Дзяржынску, «Вяснянка» ў Магілёве, Бабруйская фабрыка мастацкіх вырабаў, Магілёўская фабрыка мастацкіх вырабаў і інш. Швейныя вырабы выпускаюць таксама некаторыя раённыя камбінаты кааператыўнай прам-сці, швейныя майстэрні ў месцах зняволення, асобныя індывідуальныя прадпрыемствы. Дзейнічаюць сумесныя прадпрыемствы («Джэрсі» ў Брэсце, «Гартэн» у Баранавічах і інш.).

На долю швейнай прамысловасці на Беларусі ў 2001 прыпадала 1,5 % выпуску ўсёй прамысловай прадукцыі, 1 % асноўных вытворчых фондаў і 5,2 % прамыслова-вытворчага персаналу, 33,9 % усяго прыбытку, атрыманага лёгкай прамысловасцю; рэнтабельнасць вытворчасці склала 11,1 %.

Частка швейных вырабаў ідзе на экспарт. У 2001 годзе экспарт верхняга жаночага адзення склаў 62,9 млн дол., у т.л. ў Расію 21,2 млн, у ЗША 14,6 млн, у Германію 7,1 млн, на Віргінскія астравы 6,9 млн, у Нідэрланды 5,3 млн; іншага жаночага адзення — 36,6 млн дол., у т.л. ў ЗША 14,3 млн, у Германію 9,4 млн, у Нідэрланды 5,4 млн, у Расію 3,6 млн дол.

Літаратура правіць