Шэршні (Vespa) — род насякомых сямейства сапраўдныя восы.

Шэршні
Vespa crabro germana with prey Richard Bartz.jpg
Шэршань еўрапейскі (Vespa crabro)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Vespa Linnaeus, 1758

Wikispecies-logo.svg
Сістэматыка
на Віківідах
Commons-logo.svg
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  154272
NCBI  7443
EOL  33038
FW  72080

АпісаннеПравіць

Даўжыня цела да 40 мм, шэршня еўрапейскага да 30 мм (матка). Афарбоўка бураватая, ці чырвона-бурая з буравата-жоўтым малюнкам на галаве і брушку. Крылы жаўтаватыя. Ротавы апарат грызуча-ліжучы. Самкі маюць джала і ядавітыя залозы.

ПашырэннеПравіць

Каля 20 відаў. Пашыраны ўсюды, пераважна ў Паўднёва-Усходняй Азіі. На Беларусі трапляецца шэршань еўрапейскі або звычайны (Vespa crabro).

Спосаб жыццяПравіць

Жывуць сем’ямі. Шарападобныя гнёзды-соты, размешчаныя гарызантальна (да 6 слаёў, самыя вялікія да 0,5 м) у дуплах дрэў, шпакоўнях, гарышчах дамоў, будуюць з сапраўднай паперы, якую выпрацоўваюць рабочыя асобіны з раздробненых валокнаў драўніны, змочанай вадой і слінай. Дарослыя асобіны кормяцца нектарам, сокамі дрэў, пладоў і ягад. Лічынак кормяць насякомымі — меданоснымі пчоламі, мухамі, восамі.

Шкодзяць пчалярству, лясным і пладовым гадавальнікам, садам. Укусы шэршняў балючыя.

Зноскі

ЛітаратураПравіць

  • Максімава С. Шэршні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4.