Эгіль Скалагрымсан
Эгіль Скалагрымсан (ісл.: Egill Skallagrímsson — сын Лысага Грыма; каля 910, Боргарнес (паводле паданняў) — каля 990) — вялікі ісландскі скальд, жыццё якога апісанае ў «Сазе пра Эгіля» (мяркуюць, што яна напісана каля 1220). Згодна з сагай, скальд, сын аднаго з першапасяленцаў Ісландыі, бясстрашна змагаўся з каралямі Нарвегіі Харальдам і Эйрыкам, здзяйсняў ваярскія подзвігі і быў верны сябрам, горача любіў сына. Адначасова ён быў агідны, сквапны, люты, сеяў раздор дзеля пацехі.
| Эгіль Скалагрымсан | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 910[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 990 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Skalla-Grímr[d] |
| Дзеці | Þorsteinn Egilsson[d] |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | падарожнік-даследчык, ваяр, скальд, пісьменнік |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эгіль Скалагрымсан
