Эдзіт Піяф

Эдзіт Піяф (фр.: Édith Piaf, імя пры нараджэнні Édith Giovanna Gassion; 19 снежня 1915, Парыж — 11 кастрычніка 1963) — папулярная французская эстрадная спявачка-шансанье.

Эдзіт Піяф
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя	Эдзіт Джавана Гасьён
Дата нараджэння	19 снежня 1915(1915-12-19)[…]
Месца нараджэння	Парыж, Францыя
Дата смерці	10 кастрычніка 1963(1963-10-10)[…] (47 гадоў)
Месца смерці	Грас, Францыя
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Краіна	Францыя
Бацька	Louis Gassion[d]
Маці	Line Marsa[d]
Муж	Jacques Pills[d] і Theophanis Lamboukas[d]
Дзеці	Marcelle Dupont[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявачка, вулічны артыст, аўтарка-кампазітар, актрыса, студыйны музыкант, шансанье
Пеўчы голас	кантральта[d]
Інструменты	вакал
Жанры	шансон, chanson réaliste[d] і ballade[d]
Псеўданімы	Маля Піяф, Едзіт Піяф
Грамадская дзейнасць
Член у	Ancient Mystical Order Rosae Crucis[d]
Узнагароды	Зала славы прэміі «Грэмі»[d] (1998) silver record[d] (1977) gold record[d] platinum record[d]
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

3 1930 выступала ў кабарэ і эстрадных тэатрах, з 1956 у тэатры «Алімпія» ў Парыжы. Валодала багатым адценнямі голасам. Яе выканальніцкую манеру вылучалі экспрэсія ў спалучэнні з прастатой. Стварыла лірычную песню-споведзь, працягвала традыцыю стылю «песнь французскай вуліцы», у які прыўнесла трагічныя матывы, была аўтарам многіх з іх. Знялася ў фільмах «Безыменная зорка», «Парыж працягвае спяваць», «Фрэнч-канкан» і інш. Найбольш вядомыя песні ў яе выкананні: «La Vie en Rose» (1946), «Hymne à l'Amour» (1949), «Milord» (1959), «Non, Je Ne Regrette Rien» (1960), «l'Accordéoniste» (1955), «Padam… Padam…» (1951), і «La Foule» (1957).

Аўтар мемуараў.

Гл. таксама

• Марыён Каціяр

Спасылкі

• В. Буколік. Эдзіт Джавана Гасьён