Эдзіт Піяф

французская спявачка

Эдзіт Піяф (фр.: Édith Piaf, імя пры нараджэнні Édith Giovanna Gassion; 19 снежня 1915, Парыж — 11 кастрычніка 1963) — папулярная французская эстрадная спявачка-шансанье.

Эдзіт Піяф
фр.: Édith Piaf
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя Эдзіт Джавана Гасьён
Дата нараджэння 19 снежня 1915(1915-12-19)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 кастрычніка 1963(1963-10-10)[1][3][…] (47 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Бацька Louis Gassion[d]
Маці Line Marsa[d]
Муж Jacques Pills[d][8] і Theophanis Lamboukas[d][9]
Дзеці Marcelle Dupont[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі спявачка, актрыса, студыйны музыкант, шансанье, вулічны артыст, аўтарка-кампазітар
Пеўчы голас кантральта[d]
Інструменты вакал
Жанры шансон, chanson réaliste[d] і ballade[d]
Псеўданімы Маля Піяф, Едзіт Піяф
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Аўтограф Аўтограф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

3 1930 выступала ў кабарэ і эстрадных тэатрах, з 1956 у тэатры «Алімпія» ў Парыжы. Валодала багатым адценнямі голасам. Яе выканальніцкую манеру вылучалі экспрэсія ў спалучэнні з прастатой. Стварыла лірычную песню-споведзь, працягвала традыцыю стылю «песнь французскай вуліцы», у які прыўнесла трагічныя матывы, была аўтарам многіх з іх. Знялася ў фільмах «Безыменная зорка», «Парыж працягвае спяваць», «Фрэнч-канкан» і інш. Найбольш вядомыя песні ў яе выкананні: «La Vie en Rose» (1946), «Hymne à l'Amour» (1949), «Milord» (1959), «Non, Je Ne Regrette Rien» (1960), «l'Accordéoniste» (1955), «Padam… Padam…» (1951), і «La Foule» (1957).

Аўтар мемуараў.

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. а б Edith Piaf // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Édith Piaf // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. http://www.parismatch.com/People/Musique/En-images/Edith-Piaf-une-voix-qui-vibre-toujours-Elle-aurait-eu-100-ans-aujourd-hui-La-Mome-anniversaire-100-ans-de-naissance-884389
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118594125 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  5. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père LachaiseVersailles: 2006. — P. 637. — ISBN 978-2-914611-48-0
  6. а б https://www.rosicrucian.org/history Праверана 12 сакавіка 2022.
  7. http://www.cineartistes.com/?page=images&id=715&type=3
  8. https://www.nzz.ch/panorama/buch-raeumt-mit-mythen-um-edith-piaf-auf-ld.715455 Праверана 11 сакавіка 2022.
  9. http://www.knerger.de/html/piafmusiker_11.html Праверана 11 сакавіка 2022.

Спасылкі

правіць