Эдуард Лімонаў
Эдуард Лімонаў, сапр.: Эдуард Веніямінавіч Савенка (22 лютага 1943, Дзяржынск — 17 сакавіка 2020, Масква) — рускі пісьменнік, публіцыст, палітычны дзеяч, старшыня Нацыянал-бальшавісцкай партыі.
| Эдуард Лімонаў | |
|---|---|
| Эдуард Веніямінавіч Савенка | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | руск.: Эдуард Вениаминович Савенко |
| Псеўданімы | Лимонов і Дед Лимон |
| Дата нараджэння | 22 лютага 1943[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 17 сакавіка 2020[4][3][…] (77 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, дысідэнт, палітык, паэт, праваабаронец, журналіст, публіцыст |
| Гады творчасці | з 1958 |
| Кірунак | постмадэрнізм |
| Жанр | паэзія, раман, публіцыстыка, апавяданне, эсэ і obituary[d] |
| Мова твораў | руская і французская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Партыя |
|
| Член у | |
| Прэміі |
прэмія Андрэя Белага[d] (2002) |
| limonov2012.ru limonow.de |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Біяграфія
правіцьПрацоўную дзейнасць пачаў у 17 гадоў. Вершы пачаў пісаць у 1958 годзе. Хутка стаў вядомы як «альтэрнатыўны» паэт. У 1967—1974 гадах пражываў у Маскве. У 1974 годзе эміграваў у ЗША, дзе пачаў пісаць публіцыстычныя артыкулы супраць капіталістычнай сістэмы і ЗША. У 1980 годзе пераехаў у Францыю. Стаў дзеячом французскага сацыялістычнага руху. У 1992 годзе вярнуўся ў Расію. У 1994 годзе заснаваў Нацыянал-бальшавісцкую партыю і газету «Лімонка». Удзельнічаў у баявых дзеяннях у Кнінскай Крайне, Абхазіі і Прыднястроўі.
У 2003 годзе асуджаны на 4 гады зняволення па абвінавачванні ў набыцці зброі і стварэнні незаконных узброеных фарміраванняў.
Пражываў у Маскве. Меў жонку і сына.
Памёр 17 сакавіка 2020 года[6].
Бібліяграфія
правіць- «Это я, Эдичка» Архівавана 2 чэрвеня 2009., 1979
- «Дневник неудачника» Архівавана 29 жніўня 2007., 1982
- «Подросток Савенко», 1983
- «У нас была великая эпоха»
- «Молодой негодяй» — Париж: Синтаксис, 1986
- «Палач» — Иерусалим, 1986
- «История его слуги»
- «Смерть современных героев»
- «Укрощение тигра в Париже»
- «Девочка-Зверь» Архівавана 23 чэрвеня 2006.
- «Великая мать любви» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
- «Убийство часового»
- «Исчезновение варваров» Архівавана 19 лютага 2006., 1993
- «Американские каникулы» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
- «Лимонов против Жириновского» — М.: «Конец века», 1994
- «Анатомия героя» Архівавана 14 красавіка 2006., 1994
- «В плену у мертвецов» Архівавана 23 чэрвеня 2006.
- «Смерть в автозаке» Архівавана 21 жніўня 2007.
- «Охота на Быкова: расследование Эдуарда Лимонова» — СПб.: Лимбус-Пресс, 2001
- «Книга мёртвых» — СПб.: Лимбус Пресс, 2001
- «Дисциплинарный санаторий» — СПб.: Амфора, 2002
- «Моя политическая биография» Архівавана 25 лістапада 2006. — СПб.: Амфора, 2002
- «316, пункт „В“» — М.: Амфора, 2003
- «Русское психо»
- «Контрольный выстрел» Архівавана 23 чэрвеня 2006. — М.: Ультра. Культура, 2003
- «Другая Россия» Архівавана 13 ліпеня 2012. — М.: Ультра. Культура, 2003
- «Русское. Стихотворения» Архівавана 21 жніўня 2007. — М.: Ультра. Культура, 2003
- «Книга воды» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
- «Священные монстры» Архівавана 23 чэрвеня 2006. — М.: Ad Marginem, 2004
- «По тюрьмам» — М.: Ad Marginem, 2004
- «Торжество метафизики» — М.: Ad Marginem, 2005
- «Такой президент нам не нужен: Лимонов против Путина» — М.: Издание автора, 2006
Зноскі
- ↑ Известия, Izvestiâ — 1917. — 150950 экз. — ISSN 0233-4356; 1563-6313
- ↑ Forbes / S. Forbes — NYC: Forbes, 1917. — ISSN 0015-6914
- ↑ а б L’écrivain et militant russe Edouard Limonov est mort — Le Monde.
- ↑ Умер Эдуард Лимонов — Страна.ua.
- ↑ Умер Эдуард Лимонов — Mail.ru.
- ↑ Памёр Эдуард Лімонаў
