Эксцэнтрысітэт
Эксцэнтрысітэт — лікавая характарыстыка канічнага сячэння, якая паказвае ступень яго адхілення ад акружнасці. Звычайна абазначаецца “” ці “”

Эліпс (e = 1/2), парабала (e = 1) и гіпербала (e = 2) з агульнымі фокусам F і дырэктрысай. (|FM| = e |MM'|)
Эксцэнтрысітэт не змяняецца пры рухах плоскасці і пераўтварэннях падобнасці.
АзначэннеПравіць
Усе невыраджаныя канічныя сячэнні, акрамя акружнасці, можна апісаць наступным спосабам:
Выберам на плоскасці пункт F і прамую d і зададзім рэчаісны лік e > 0. Тады геаметрычнае месца пунктаў M, для якіх адносіна адлегласцей да пункта F і да прамой d раўняецца e, з'яўляецца канічным сячэннем. Гэта значыць, калі ёсць праекцыя на , то
Звязаныя азначэнніПравіць
- Кропка называецца фокусам канічнага сячэння.
- Прамая называецца дырэктрысай, лік — эксцэнтрысітэтам.
УласцівасціПравіць
- У залежнасці ад эксцэнтрысітэту выдзяляюцца наступныя віды канічных сячэнняў:
- пры — гіпербала.
- пры — парабала.
- пры — эліпс.
- пры — акружнасць.
- Эксцэнтрысітэт эліпса можна выразіць праз дзель вялікай паўвосі (a) на малую (b):
- Для эліпса (або гіпербалы) эксцэнтрысітэт роўны адносіне адлегласці паміж фокусамі да большай (або, адпаведна, рэчаіснай) восі.
ЛітаратураПравіць
- А. В. Акопян, А. А. Заславский Геометрические свойства кривых второго порядка, — М.: МЦНМО, 2007. — 136с.