Эміль Лангэ
Эміль Ла́нгэ (ням.: Emil Lange; 15 лістапада 1841, Дармштат — 2 снежня 1926, Мюнхен) — нямецкі архітэктар, сын і вучань Людвіга Лангэ.
Эміль Лангэ | |
---|---|
Дата нараджэння | 15 лістапада 1841[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 снежня 1926[1] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ludwig Lange[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія правіць
Эміль Лангэ вучыўся ў горадзе Мюнхене, затым у Парыжы ў Шарля Агюста Кетэля. З 1868 года выкладаў у Мюнхенскім мастацка-прамысловым вучылішчы, у 1875—1912 гг. быў яго дырэктарам. Па яго ж праекце быў створаны і будынак вучылішча.
Супольна з Ёзефам Бюльманам апублікаваў кнігу «Ужыванне сграфіта ў дэкараванні фасадаў» (ням.: Die Anwendung des Sgraffito für Façaden-Decoration; 1867).
Эміль Лангэ таксама пакінуў пасля сябе шэраг акварэляў пейзажнага зместу.
Літаратура правіць
- Ланге, немецкие художники // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.