Юліянія Іванаўна Гальшанская
Юліянія Іванаўна з Гальшанскіх (пам. 1448?) — дачка князя Івана Гальшанскага.
Юліянія Іванаўна з Гальшанскіх | ||
![]() «Гіпацэнтаўр» | ||
| ||
---|---|---|
Папярэднік | Ганна Святаслаўна | |
Пераемнік | ? | |
Нараджэнне | невядома | |
Смерць | 1448 | |
Дынастыя | Гальшанскія | |
Бацька | Іван Гальшанскі | |
Муж | Іван Карачаўскі Вітаўт |
БіяграфіяПравіць
Жонка Івана Карачаўскага, пазней трэцяя і апошняя жонка вялікага князя Вітаўта, з якім узяла шлюб у 1418 годзе ў Гародні. У 1428 Вітаўт запісаў ёй Навагрудак як вена.
РадаводПравіць
Януш Дубровіцкі | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Фёдар | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Юрый | Уладзімір | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Васіліса | Іван | Анастасія | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Гольша | Андрэй Вязынскі | Соф’я | Васіліса | Багдана | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Марыя | Сямён | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Альгімонт? | Міндоўг | Януш | Андрэй | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Даніл | Юрый | Марыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Альгімонт | Аляксандр? | Павел | Соф'я | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Глеб? | Аляксандр | Ганна | Ганна | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Іван | Васіль | Ядвіга | Фядора | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Сямён «Люты» | Юрый | Ганна | Аляксандра | Алена | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Юліянія | Барбара | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Аляксандр | Ульяна | Юрый | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міхаіл | Андрэй | Сямён | Таццяна | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Барыс? | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Юліянія | Сямён Трабскі | NN дачка | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Wolff, J. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. — Warszawa, 1895. S. 95-96.