Вікіпедыя

Юрый Мікалаевіч Клінскіх

Юрый Мікалаевіч Клінскіх (Хой) (27 ліпеня 1964, Варонеж — 4 ліпеня 2000, Варонеж) — савецкі і расійскі музыкант, аўтар, кампазітар, заснавальнік і нязменны лідар гурта «Сектар Газу».

Юрый Мікалаевіч Клінскіх
руск.: Юрий Николаевич Клинских
Дата нараджэння 27 ліпеня 1964(1964-07-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 4 ліпеня 2000(2000-07-04) (35 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Музычная дзейнасць
Прафесіі спявак, кампазітар, аранжыроўшчык
Пеўчы голас тэнар
Інструменты акустычная гітара, rhythm guitar[d], music sequencer[d] і вакал[d]
Жанры аўтарская песня, Russian rock[d], камедзі-рок[d], хард-рок, панк-рок, фолк-рок, Хорар-панк, melodeclamation[d], рэп-рок, synth-punk[d], тэхна, рэп-метал[d], ню-метал і альтэрнатыўны метал
Аўтограф Аўтограф
sektorgaza.net
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія правіць

Дзяцінства правіць

Юрый Клінскіх нарадзіўся ў Варонежы ў сям'і інжынера Варонежскага авіяцыйнага завода Мікалая Мітрафанавіча Клінскіх і яго жонкі Марыі Кузьмінічны Клінскіх.

У школе Юрый нічым асаблівым не вылучаўся. Вучыўся здавальняюча, аднак у яго быў неадольны запал да музыкі. Запал да вершаскладання яму прывіў бацька, які пісаў вершы і спрабаваў публікавацца. Юра рана даведаўся аб існаванні заходняй рок-культуры, так як у сям'і Клінскіх часта гучаў рок-н-рол. Неўзабаве пасля гэтага ён вырашыў самастойна асвоіць гітару. Бацькоўскія ўрокі не прайшлі дарма, таму Юра пачаў пісаць вершы, з якіх потым складваліся яго першыя песні.

Юнацтва і пачатак кар'еры правіць

Па заканчэнні Варонежскай сярэдняй школы №30[1] (выпуск 1981 года) працаваў на заводзе і паралельна вучыўся ў ДТСААФ на кіроўцу ЗІЛ-130. Да арміі пазнаеміўся з будучай жонкай Галінай. Служыў на Далекім Усходзе (г. Благавешчанск) у танкавых войсках механікам-кіроўцам. Звольніўся ў запас у 1984 годзе. Пасля службы ў арміі Юрый працаваў каля трох гадоў інспектарам ДАІ, а апошнія месяцы кантракту дослуживал у пазаведамаснай ахове, затым працаваў фрэзероўшчыкам, аператарам станка з ЧПУ на варонежскім «Видеофоне» і грузчыкам. У вольны час ён граў на акустычнай гітары і пісаў песні. Захапляўся праглядам фільмаў жахаў, а таксама чытаннем містычнай літаратуры, што стала адным з крыніц натхнення ў далейшым. Сваю творчасць ўспрымаў як хобі, нават не марачы аб вялікай сцэне. Запісаў на магнітафон акустычны альбом у 1981 годзе і часткова перезаписал яго ў 1985 годзе. Пасля адкрыцця ў 1987 годзе варонежскага рок-клуба стаў яго заўседнікам. 5 снежня ў клубе адбыўся канцэрт, на якім Юрый выканаў некалькі песняў уласнага сачынення.

На працягу паўгода ён выступаў сольна пад назвай «Сектар Газу», атрыманым дзякуючы мянушцы часткі Левабярэжнай раена Варонежа, вядомага напружанай экалагічнай сітуацыяй і крымінагеннай абстаноўкай. Першы электрычны склад калектыву сфарміраваўся толькі ў чэрвені 1988 года і ў далейшым часта мяняўся.

Усеагульную вядомасць група Юрыя Клінскіх атрымала толькі ў 1990 годзе пасля выхаду альбомаў «Злавесныя мерцвякі» і «Ядрена вош». Поспех простага варонежскага хлопца стаў магчымы дзякуючы хвацкі гарбачоўскай перабудове, галоднай да забароненых тэм. Для яго не існавала цэнзуры, ён спяваў пра ўсе і аб усім. З-за багацця ненарматыўнай лексікі ў тэкстах песень «Сектар Газу» на працягу доўгага часу заставаўся ў андэграўндзе. Юрый Клінскіх ў тыя гады працаваў спачатку на заводзе бытавой электронікі, затым грузчыкам; музыка заробку не прыносіла. Да 1991 года за межамі Варонежа канцэртаў гурт не давала (за выключэннем адзінага выступу ў Чарапаўцы ў 1989 годзе). Запісу «Сектара Газа» распаўсюджваліся па краіне намаганнямі прыхільнікаў. Песні Хоя ведаў увесь СССР, прычым прыхільнікі першае час не ўяўлялі як знешне выглядае іх кумір, карыстаючыся гэтым па краіне ездзілі шматлікія двайнікі і давалі канцэрты пад фанаграмы групы.

Што тычыцца псеўданіма, то ён адбыўся ад фірмовага клича Юрыя: «Хой!», — які часта прамаўляў падчас сваіх выступленняў, а таксама выкарыстаў у сваёй творчасці. Але ў апошнія гады жыцця Юра стаў менш ім карыстацца.

Імідж і стыль правіць

На світанку сваёй творчасці Юрый стварыў сабе імідж бунтара-адзіночкі і матарызніка. Вонкава ён выглядаў як тыповы панк, але класічным панкам Хой сябе ніколі не лічыў. На сцэне ён умеў зменьваецца — там ён быў бескампрамісным і жорсткім, а ў жыцці быў добрым і вяселым, чалавекам вялікай душы, але ў сукупнасці валодаў неверагодна магутнай энергетыкай і харызматычнасцю. У асноўным ён рабіў тое, што падабалася асабіста яму, не прывязваючыся да пэўнага стылю. І сапраўды — у музычным плане яго альбомы былі даволі разнастайныя.

З сярэдзіны 90-х паступова адыходзіць ад створанага ім іміджу, некалькі змяняючы стыль групы і кардынальна свой — замест касухі, камізэлькі са скуры, пальчатак без пальцаў (гловелетты), ірваных джынсаў, старых маек, армейскай абутку і іншай рок-атрыбутыкі цяпер паўстаюць погляду дарагія туфлі, штаны, пуловеры і кашулі.

Юрый таксама прызнаваўся, што памякчэе з узростам, злосць і глупства маладосці саступілі месца розуму і сталенню. Прайшоўшы гэты этап, ён імкнуўся прагрэсаваць і ўдасканальвацца.

Адносна свайго іміджу ў Юрыя Хоя была вельмі цікавая пазіцыя — ён стараўся менш апавядаць аб групе, лічачы, што адсутнасць поўнай інфармацыі выклікае ў слухача большы ажыятаж, спрыяючы разрастання чутак і легенд аб «Сектары Газу».

Творчасць правіць

За сваю творчую кар'еру вялікіх грошай Клінскіх так і не запрацаваў з-за росквіту «пірацтва», што адбілася на колькасці прададзеных ліцэнзійных дыскаў, якія складаюць прыкладна 1 % ад усей колькасці. Аднак група і яе лідар сталі вельмі вядомыя ў Расіі і СНД. Нягледзячы на тое, што пазнейшыя тэксты групы былі больш стрыманымі, у большасці прыхільнікаў і прадстаўнікоў музычнай індустрыі «Сектар Газу» асацыяваўся з нецэнзурнай лексікай і похабными песнямі. За час творчай дзейнасці Юрый пабываў з гастролямі ў многіх гарадах Расіі і за яе межамі (Беларусь, Германія, Ізраіль, Казахстан, Латвія, Літва, Малдова, Украіна, Эстонія).

Смерць правіць

4 ліпеня 2000 года ў 12:37 у Варонежы Юрый памер у адным з прыватных дамоў па вуліцы Барнаульской. У гэты дзень ён збіраўся ехаць на здымкі відэакліпа «Ноч страху» на варонежскай студыі «Art Prize». Аператар НТВ Алег Залатароў ў эфіры праграмы «Вежа» на РТР восенню 2000 года ўспамінаў аб сумеснай працы над кліпам «Ноч страху»:

Сяброўка Хоя Вольга Самарын у кнізе «ХОЙ!» Эпітафія рок-раздолбаю» апісвае распарадак апошняга дня Хоя так:

Аб смерці Юрыя ходзіць шмат чутак: па афіцыйнай версіі ён памёр ад сардэчнага прыступу, хоць ніякіх праблем з сэрцам у яго раней не назіралася. Па неафіцыйнай версіі, Юрый прымаў наркотыкі (у сукупнасці з сур'езнай алкагольнай залежнасцю) і пакутаваў ад гепатыту, што і стала прычынай смерці. Хуткая дапамога прыбыла да дому занадта позна[2]. Да гэтага часу сапраўдныя абставіны смерці застаюцца таямніцай[3], а звестак аб якім-небудзь які праводзіўся выкрыцці адсутнічаюць. Міліцыя падрабязнага расследавання не праводзіла[2]. Апошняй студыйнай працай гурта «Сектар Газу» стаў альбом «Паўсталы з Пекла», які выйшаў ужо пасля смерці Юрыя Клінскіх.

Смерці Юрыя папярэднічалі дзіўныя акалічнасці. Так, на сваім апошнім канцэрце ён спрабаваў выканаць песню «Дэмабілізацыя» пад фанаграму, аднак не здолеў гэтага зрабіць і проста сышоў са сцэны. Гэтую ж песню пры запісу апошняга альбома «Паўсталы з Пекла» гукарэжысёр групы Андрэй Дзялкоў парэкамендаваў ўключыць у наступны альбом (яна нібыта не падыходзіла па стылістыцы), але Юрый пераканаў гукарэжысёра не рабіць гэтага, баючыся не дажыць да наступнага альбома[4]. У адной з песень ён таксама спяваў: «Сектар газу — тут не дажыць да сарака», і па збегу абставінаў, ён не дажыў да 36-годдзя 23 дня. У песні «Ўкус вампіра» таксама есць словы, якія апісваюць яго ж смерць, якія сталі пасля прароцкімі:

Са слоў жа Вольгі Самарын, у Юры прама перад смерцю сапраўды пякло ў грудзях — «кроў кіпенем па венах бяжыць», «усё агнём паліць».

Пахаванне адбылося 6 ліпеня 2000 года ў Варонежы. Развітанне праходзіла ў ДК «Луч», куды, нягледзячы на моцны лівень, развітацца з Юрыем прыйшлі многія варонежцы. У Успенскім храме было праведзена адпяванне. Затым цела Юрыя Клінскіх было аддадзена зямлі на Левабярэжнай могілкі (могілкі «на баках»).

Сям'я і асабістае жыццё правіць

Бацька — Мікалай Мітрафанавіч, да пенсіі працаваў інжынерам, памёр 23 жніўня 2005 года, пахаваны недалёка ад сына. Маці — Марыя Кузьмінічна, пенсіянерка, працавала кляпальніцай на заводзе[5]. Жонка — Галіна, пасля смерці Юрыя так і не выйшла замуж, жыве з малодшай дачкой. Дзве дачкі — Ірына (3 жніўня 1986) — псіхолаг, скончыла Варонежскі педінстытут і Лілія (13 студзеня 1995) — студэнтка. У старэйшай дачкі есць сын Мацвей (27 чэрвеня 2011).

У 1991 годзе на сваім канцэрце ў Маскве пазнаеміўся з Вольгай Самарын[6], з якой у далейшым сустракаўся апошнія гады свайго жыцця, не хаваючы гэтага ад сваёй жонкі Галіны. Па словах блізкіх людзей, менавіта Вольга ўцягнула Юрыя да ўжывання наркотыкаў[7].

Цікавыя факты правіць

  • Юрый Клінскіх ніколі не атрымліваў музычнага адукацыі. Нягледзячы на сцэнічны імідж бунтара і «матарызніка», пры зносінах з журналістамі і прыхільнікамі Юрый паводзіў сябе сціпла і ветліва.
  • Прыкладна ў 1989-1990 годзе Юрый прыняў удзел (у якасці бэк-вакаліста) разам з астатнімі ўдзельнікамі «Сектара» ў запісу песні «15 чалавек на куфар мерцвяка» (якая ўвайшла ў альбом «Пахмелле» 1990 года пад назвай «Куфар і мярцвяк») варонежскага музыканта Андрэя (Баніфацыя) Колтакова.[8]
  • Станоўча ставіўся да рэпу, аб чым неаднаразова казаў у сваіх інтэрв'ю. Ён таксама цікавіўся творчасцю групы «Red Hot Chili Peppers» і ў інтэрв'ю распавядаў, што на гастролях асабіста меў зносіны з барабаншчыкам групы, а ў альбоме «Кашчэй Бессмяротны» выкарыстаў матывы іх песень «Fight Like a Brave» і «Give It Away».
  • Юрый Клінскіх ніколі не быў у партыі, хоць і меў пасведчанне памочніка дэпутата. Нягледзячы на гэта, гурт «Сектар Газу» выступала на канцэртах ЛДПР. Клінскіх пракаментаваў гэта наступным чынам:

На адным з канцэртаў ад ЛДПР быў удастоены дыплома «За развіцце айчыннай культуры».[9]

  • Творчасць групы падабалася нават Юрыю Никулину. Пасля таго, як Юрый (Хой) Клінскіх адыграў канцэрт у цырку Нікуліна, знакаміты артыст запрасіў маладога чалавека да сябе ў грымерку. Пад словы захаплення і падзякі Нікулін дастаў бутэлечку каньяку і прапанаваў Хою пагутарыць. Сам артыст быў так ўсцешаны дадзенымі кампліментамі, што часта расказваў пра гэты выпадак сваім сябрам і сваякам.
  • У 1999 годзе Юры Клінскіх стаў персанажам коміксу «Прыгоды Юры Хоя у царстве зла». Комікс складаецца з казачных прыгод, героем якіх з’яўляецца лідар «Сектар Газу», які зьбірае свае альбомы. Аўтар коміксу — мастак Дзмітрый Самборский.

Дыскаграфія правіць

Сольны альбом правіць

У групе правіць

Іншыя запісы правіць

Памяць правіць

Тэлеперадачы і фільмы правіць

  • У памяць аб Юрыі Клінскіх была створана і знята дакументальная тэлеперадача, паказаная 20 кастрычніка 2000 года на тэлеканале РТР у рамках праекта «Вежа».[10]
  • 30 чэрвеня 2006 года на канале ДТВ ў тэлеперадачы «Як сыходзілі куміры» у эфір выйшаў сюжэт пра творчасць Юрыя Клінскіх.[11]
  • 27 сакавіка 2007 года на тэлеканале НТВ у тэлеперадачы «Чыстасардэчнае прызнанне» у эфір выйшлі сюжэты пра ўдоваў вядомых артыстаў, адзін з якіх быў прысвечаны ўдаве Юрыя Клінскіх Галіне[12].
  • 5 кастрычніка 2008 года памяці Юрыя Клінскіх быў прысвечаны кароткі фільм, паказаны на тэлеканале НТВ у тэлеперадачы «Галоўны герой»[13].
  • У 2014 годзе было абвешчана аб распрацоўцы паўнаметражнага фільма жахаў па матывах песень Юрыя Хоя. Ужо напісаны гатовы сцэнар, аўтарам якога з’яўляецца Леў Шадрын — член Саюза пісьменнікаў Расіі. Так жа распрацавана канцэпцыя і стылістыка будучага фільма, канцэпт-арт асноўных персанажаў і монстраў, выпушчаныя тизерные ролікі[14][15]. Абдумваецца фінансавая і тэхнічная боку будучага фільма, а таксама ідзе пошук акцера, які выканаў бы ролю Юрыя Хоя. Аўтары праекта шукаюць ўсіх тых, хто гатовы дапамагчы ў яго ажыццяўленні, кожны прыхільнік групы можа прыняць удзел у яго развіцці[16]. На дадзены момант праект замарожаны.
  • 18 кастрычніка 2014 года на тэлеканале ТНТ у перадачы «Бітва экстрасэнсаў» (15 сезон 5 эпізод) у эфір выйшаў сюжэт пра Юрыя Клінскіх. На здымачную пляцоўку даставілі спецыяльна фрагмент старой разбітай магільнай пліты з выявай Юрыя Хоя, апазнаць які і трэба было экстрасэнсам. Не ўсе ўдзельнікі шоу здолелі апазнаць прадмет, але многія здолелі апісаць падрабязнасці жыцця Хоя і абставіны яго смерці. Па словах некалькіх удзельніц, з жыхароў дома на вуліцы Барнаульской умиравшему Юрыю ніхто і не спрабаваў аказваць дапамогу[2].

Кнігі правіць

  • У кастрычніку 2001 года выйшла кніга Уладзіміра Ціхамірава «Хой!» Эпітафія рок-раздолбаю» — ілюстраваная гісторыя жыцця і творчасці Юрыя Клінскіх і групы «Сектар Газу».
  • У 2004 годзе выйшла кніга «Сектар Газу» вачамі блізкіх». Кніга змяшчае ўспаміны блізкіх Юрыя Клінскіх, артыкулы, інтэрв'ю, малавядомыя факты з жыцця групы «Сектар Газа» і яе лідара, успаміны прыхільнікаў, вершы, прысвечаныя Юрыю Клінскіх.
  • У ліпені 2015 года выйшла электронная кніга Аслана Курбанава «Кажа Хой: Прамая гаворка Юрыя Клінскіх» — сход раней не публікаваліся інтэрв’ю Юрыя Клінскіх.

Музыка правіць

  • У чэрвені 2002 года група «Сектар Газавай Атакі» выпусціла свой дэбютны альбом, які прысвяціла памяці Юрыя.
  • У 2005 годзе гуказапісвальная студыя «Gala Records» выпусціла трыб'ют-альбом гурту «Сектар Газа», у якім удзельнічалі такія групы і выканаўцы, як: «НАИВ», «Цагліны», Сяргей Кагадзееў (ех-«НОМ»), «Мангол Шуудан», «Бахыт-Узвар», Ігар Кущев (ех-«Сектар Газу») і іншыя.
  • Таксама ў 2005 годзе ў адказ на афіцыйны трыб'ют-альбом выйшлі яшчэ два неафіцыйных, названыя «Альтэрнатыўны трыб'ют» і «Фанацкі трыб'ют».
  • У 2009 годзе ў інтэрнэце з’явіўся зборнік, які складаецца з кавер-версій песень і прысвячэнняў, які вядомы пад назвай «Народны трыб'ют «Памяці Юры Хоя».
  • 4 ліпеня 2010 года памяці Юрыя Клінскіх быў прысвечаны канцэрт, які прайшоў у горадзе Екацярынбургу ў клубе «Нірвана» пад назвай «10 гадоў без Хоя».
  • 6 снежня 2012 года ў горадзе Санкт-Пецярбургу прайшоў канцэрт, прысвечаны 25-годдзю гурта «Сектар Газу».
  • 26 ліпеня 2014 года ў горадзе Самары ў рок-бары «Склеп» прайшоў канцэрт пад назвай «Мне — 50!», прысвечаны пяцідзесяцігоддзе лідара легендарнага «Сектар Газу» Юрыя Клінскіх, з удзелам самарскіх груп і выканаўцаў.[17]
  • 27 ліпеня 2014 года да пяцідзесятай гадавіны з дня нараджэння Юрыя Клінскіх прайшоў фестываль памяці пад адкрытым небам[18][19].
  • У 2014 годзе ўдзельнікамі міжнароднага музычнага анлайн-праекта «DAEMONIGHT» быў выпушчаны трыб'ют-альбом да 50-годдзя Юрыя Клінскіх.
  • У Студзені 2015 года група «Лампасы» на альбоме «Бом-Бом,ч. 2» прадставіла песню «Крамяны Кабан».
  • 13 лістапада 2015 года адбыўся рэліз альбома «Вый на Месяц» — зборніка нявыдадзеных песень з ранняга творчасці Юрыя Клінскіх ў новым гучанні і лепшых песень «Сектар Газу».

Помнікі правіць

  • 28 чэрвеня 2011 года на магіле Юрыя Клінскіх быў усталяваны надмагільны помнік.[20]
  • У 2012 годзе выраблены віртуальны тур па магіле Юрыя Клінскіх.[21]
  • 27 ліпеня 2014 года, у дзень 50-годдзя з дня нараджэння Юрыя Клінскіх планавалася ўстаноўка помніка ў выглядзе скульптуры ва ўвесь рост[22], але гарадскія ўлады не ўзгаднілі прапанаваны эскіз помніка, таму разгляд дадзенага пытання перанеслі на пазнейшыя тэрміны.

Зноскі правіць

  1. ↑ Воронежская средняя школа №30 (Выпуск 8 «Б» класса). Официальный сайт группы «Сектор Газа» (18 красавіка 1978).
  2. ↑ а б в Сюжет о Юрии Клинских в телепередаче «Битва экстрасенсов» (15-й сезон, 5-й выпуск)(недаступная спасылка). Официальный сайт телеканала ТНТ (18 кастрычніка 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 лістапада 2014. Праверана 11 жніўня 2016.
  3. ↑ Трагические подробности смерти лидера группы «СЕКТОР ГАЗА» (руск.). Официальный сайт. Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2012.
  4. ↑ «Хой!» Эпитафия рок-раздолбаю» 2001, с. 85, Сергей Гузнин (Ким).
  5. ↑ «Хой!» Эпитафия рок-раздолбаю» 2001, с. 19, Родители: Николай Митрофанович и Мария Кузьминична.
  6. ↑ «Хой!» Эпитафия рок-раздолбаю» 2001, с. 114, Воспоминания Ольги Самариной.
  7. ↑ Интервью Галины Клинских(недаступная спасылка). Казанский фан-клуб группы Сектор Газа. Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2013. Праверана 11 жніўня 2016.
  8. ↑ 25 лет группе «Сектор Газа». Официальный сайт группы «Сектор Газа» (6 снежня 2012).
  9. ↑ Фрагмент интервью Юрия Клинских в телепрограмме «Карамболь» белорусского телевидения. Портал YouTube. (?.?.1997).
  10. ↑ Выпуск программы «Башня» о Юрии Клинских. Портал YouTube. (20 кастрычніка 2000).
  11. ↑ «Как уходили кумиры: Юрий Клинских». Портал YouTube. (30 чэрвеня 2006).
  12. ↑ Фрагмент программы «Чистосердечное признание». Звёздные вдовы» с участием Галины Клинских. Портал YouTube (27 сакавіка 2007).
  13. ↑ Фрагмент программы «Главный герой». Мат в три ноты». Портал YouTube (5 кастрычніка 2008).
  14. ↑ Дракула Хой (тизер). Портал YouTube (август 2014).
  15. ↑ Проект полнометражного фильма ужасов по мотивам песен Юрия Хоя. Официальный сайт (10 кастрычніка 2014).
  16. ↑ Поклонники воронежского «Сектора газа» начали поиски актёра для фильма «Дракула Хой». РИА «Воронеж». Новости Воронежа и региона (12 кастрычніка 2014).
  17. ↑ Концертная программа «Мне — 50!» в рок-баре «Подвал». Музыкально-информационный портал Самары.
  18. ↑ Фрагменты выступлений некоторых участников на фестивале «памяти Юрия Хоя». Портал YouTube (27 ліпеня 2014).
  19. ↑ О фестивале «памяти Юрия Хоя». Портал YouTube.
  20. ↑ Надгробный памятник Юрию «Хою» Клинских. Официальный сайт.
  21. ↑ Могила лидера группы «Сектор Газа» Юрия Клинских (Хоя) на Левобережном кладбище г. Воронежа (кладбище «на Баках»). Проект «Виртуальный Кореновск».
  22. ↑ Установка памятника Клинских Юрию Николаевичу в г. Воронеже(недаступная спасылка). Официальный воронежский сайт группы «С.Г.». Архівавана з першакрыніцы 27 жніўня 2016. Праверана 11 жніўня 2016.

Літаратура правіць

Кнігі правіць

Песеннікі правіць

Артыкулы правіць

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Юрый_Мікалаевіч_Клінскіх&oldid=4585476"