Якаў Навумавіч Мараш
Якаў Навумавіч Мараш (1916 — 1990) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (1973), прафесар (1974).
Якаў Навумавіч Мараш | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 снежня 1917 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 верасня 1990 (72 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | краязнавец, гісторык, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | гісторыя[1], гісторыя хрысціянства[d][1] і рэгіянальная гісторыя[d][1] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
Навуковае званне | прафесар |
Альма-матар |
Біяграфія
правіцьУ 1936—1939 вучыўся ва Універсітэце Стэфана Баторыя ў Вільні, скончыў Львоўскі ўніверсітэт. Працаваў настаўнікам. З 1946 у Гродзенскім педагагічным інстытуце (цяпер Гродзенскі ўніверсітэт імя Купалы), выкладчык, дацэнт, дэкан гістарычнага факультэта, загадчык кафедры гісторыі СССР і БССР. Стварыў навуковую школу гісторыкаў-беларусістаў, якія даследуюць пытанні ранняга новага часу (перыяд Рэчы Паспалітай). Сярод яго вучняў Тамара Барысаўна Блінова, Святлана Валянцінаўна Марозава (Палуцкая), С. В. Дзейкалова, І. А. Фёдараў, Ніна Уладзіміраўна Паўлючэнка.
Зноскі
Літаратура
правіць- Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я. Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. — 345 с. — ISBN 985-417-858-7.