Якаў Навумавіч Мараш
Якаў Навумавіч Мараш (1916 — 1990) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (1973), прафесар (1974).
Якаў Навумавіч Мараш | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 снежня 1917 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 верасня 1990 (72 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | краязнавец, гісторык, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | гісторыя[1], гісторыя хрысціянства[d][1] і regional history[d][1] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
Навуковае званне | прафесар |
Альма-матар |
БіяграфіяПравіць
У 1936—1939 вучыўся ва Універсітэце Стэфана Баторыя ў Вільні, скончыў Львоўскі ўніверсітэт. Працаваў настаўнікам. З 1946 у Гродзенскім педагагічным інстытуце (цяпер Гродзенскі ўніверсітэт імя Купалы), выкладчык, дацэнт, дэкан гістарычнага факультэта, загадчык кафедры гісторыі СССР і БССР. Стварыў навуковую школу гісторыкаў-беларусістаў, якія даследуюць пытанні ранняга новага часу (перыяд Рэчы Паспалітай). Сярод яго вучняў Тамара Барысаўна Блінова, Святлана Валянцінаўна Марозава (Палуцкая), С. В. Дзейкалова, І. А. Фёдараў, Ніна Уладзіміраўна Паўлючэнка.
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. — 345 с. ISBN 985-417-858-7.