Ян Іскра
Ян Іскра з Брандзіса (чэшск.: Jan Jiskra z Brandýsa, славацк.: Ján Jiskra z Brandýsa, венг.: János Giskra, ням.: Johann Giskra von Brandeis; каля 1400 — каля 1469) — славацкі дзяржаўны дзеяч. Адзін з правадыроў табарытаў. У 1437 на чале наёмнага войска з былых табарытаў здзейсніў паход супраць туркаў. У 1440—1452 вярхоўны гетман венгерскага караля ў Славакіі. У 1454 узначаліў барацьбу славацкіх феадалаў супраць антыфеадальнага руху, так званага руху брацікаў. У 1462 заключыў дагавор з венгерскім каралём Мацьяшам Хуньядзі і за адмову ад улады ў Славакіі атрымаў землі ў Трансільваніі.
| Ян Іскра | |
|---|---|
| чэшск.: Jan Jiskra z Brandýsa | |
 | |
 | |
| Нараджэнне |
каля 1400[1] |
| Смерць | 1469[2] |
| Дзейнасць | ваенная справа[3] і дыпламатыя[3] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #136659446 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 19 сакавіка 2015.
- ↑ z Brandýsa Jan JISKRA // http://biography.hiu.cas.cz/Personal/index.php?curid=49116
- ↑ а б Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.
Літаратура
правіць- Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. 1969—1978.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ян Іскра
