Ян Мікалай Хадкевіч
Ян Мікалай Хадкевіч (14 снежня 1738 — 2 лютага 1781) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч ВКЛ і Рэчы Паспалітай. Генерал-ад'ютант (з 1764), адначасова кашталян і староста генеральны жамойцкі (з 1765).
| Ян Мікалай Хадкевіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Jan Mikołaj Chodkiewicz | |||||||
.jpg) | |||||||
 Герб «Касцеша» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Юзаф Тышкевіч | ||||||
| Пераемнік | Антоні Гелгуд | ||||||
| Нараджэнне |
14 снежня 1738
|
||||||
| Смерць |
2 лютага 1781 (42 гады) |
||||||
| Месца пахавання | Супрасльскі манастыр, Гарадзенскі павет, Вялікае Княства Літоўскае | ||||||
| Род | Хадкевічы | ||||||
| Бацька | граф Адам Тадэвуш Хадкевіч | ||||||
| Маці | графіня Ева Чапская | ||||||
| Жонка | графіня Марыя Людвіка Жавуская. Шлюб у 1766 г. | ||||||
| Дзеці | 1) Вацлаў Хадкевіч, 2) Юзаф Хадкевіч, 3) Ксаверый Хадкевіч, 4) Аляксандр Францішак Хадкевіч, 5) Ганна Хадкевіч, 6) Разалія Хадкевіч (жонка Аляксанд), 7) Альжбета Хадкевіч (жонка Мацея Радзівіла) (1749-1800)) | ||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | ваенны | ||||||
| Званне | генерал-лейтэнант | ||||||
| Узнагароды |
|
||||||
Паходжанне і сям'яПравіць
З магнацкага роду Хадкевічаў герба «Касцеша», сын Адама Тадэвуша, ваяводы берасцейскага і графіні Евы Чапскай (памерла ў 1769 годзе)[1].
У 1766 г. узяў шлюб з графіняй Марыяй Людвікай Жавускай, з якой меў дзяцей:
- Вацлаў Хадкевіч
- Юзаф Хадкевіч (памёр у дзяцінстве)
- Ксаверый Хадкевіч (памёр у дзяцінстве)
- Аляксандр Францішак Хадкевіч
- Ганна Хадкевіч
- Разалія Хадкевіч — жонка князя Аляксандра Любамірскага (1749—1808)
- Альжбета Хадкевіч — жонка князя Мацея Радзівіла (1749—1800)
Ад бацькі атрымаў у спадчыну графскі тытул на Шклове і Мышы.
АдукацыяПравіць
У 1757 г. скончыў Віленскую акадэмію. Пэўны час жыў у маёнтку Турэц на Новагародскім ваяводстве[1].
СлужбаПравіць
У 1764 г. выбіраўся паслом на канвакацыйны сойм. Падтрымаў абранне Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Атрымаў ад караля і вялікага князя шэраг урадаў.
У час Барскай канфедэрацыі заняў неадназначную пазіцыю. Афіцыйна шкадаваў пра стан краіны, што аднак не перашкаджала яму падтрымліваць камандзіраў расійскага і прускага войскаў, якія баранілі яго зямельную ўласнасць. У 1778 г. атрымаў званне генерал-лейтэнанта арміі Расійскай Імперыі.
Смерць і пахаваннеПравіць
Памёр 2 лютага 1781 года ў Чарнобылі, пахаваны ў Супрасльскім манастыры.