Ян Міхал Салагуб
Ян Міхал Салагуб (? — 8 мая 1748) — дзяржаўны дзеяч Вялікага княства Літоўскага. Вялікі лоўчы літоўскі ў 1724—1731, вялікі падскарбі літоўскі ў 1731—1746, ваявода берасцейскі ў 1746—1748, маршалак Трыбунала Літоўскага ў 1730 i ў 1747.
| Ян Міхал Салагуб | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ян Міхал Салагуб | |||||||
 Герб «Праўдзіц» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Панятоўскі | ||||||
| Пераемнік | Ян Ежы Флемінг | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Адам Тадэвуш Хадкевіч | ||||||
| Пераемнік | Караль Юзаф Сапега | ||||||
| Нараджэнне | 1697 | ||||||
| Смерць |
8 мая 1748[1] |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Салагубы | ||||||
| Бацька | Геранім Салагуб[d] | ||||||
| Маці | Кацярына з Гротгусаў[d] | ||||||
| Жонка | Алена з Шамоўскіх[d], Канстанцыя з Крышпінаў-Кіршэнштэйнаў[d] і Тэрэза з Агінскіх[d][2] | ||||||
| Дзеці |
ад першага шлюбу: Юзаф Антоні, Антоні Юзаф, Кацярына, Ганна |
||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія Правіць
Прадстаўнік шляхецкага рода Салагубаў герба «Праўдзіц», сын Гераніма, чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротусаў.
У 1713 атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у 1722 — падкаморыя гастынінскага. Пазней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасад. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў 1724, маршалкам Галоўнага трыбунала ў 1729 і 1747[3].
У 1732 годзе быў узнагароджаны Ордэнам Белага Арла.
Памёр 8 мая 1748 года ў Саве Аршанскага павета. Пахаваны 5 мая 1749 года ў Мінску ў касцёле езуітаў[4].
Сям’я Правіць
._%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B0_%D0%A1%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D1%83%D0%B1_(%D0%A8%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F)_(XVIII).jpg)
У 1706 ажаніўся з Аленай Шамоўскай (да 1685—1727), дачкой Яна Шамоўскага, кашталяна гастынінскага. Меў з ёй дачок Кацярыну і Ганну, а таксама сыноў Юзафа Антонія, ваяводу віцебскага і Антонія Юзафа, генерала літоўскай артылерыі.
Пасля смерці першай жонкі 28 лютага 1728 года ажаніўся з Канстанцыяй Крышпін-Кіршэнштэйн (памерла ў 1751), дачкой віцебскага ваяводы Андрэя Казіміра Крышпін-Кіршэнштэйна. У ліпені 1739 года трэцяй яго жонкай стала Тэрэза Агінская (1720—1773), дачка віленскага ваяводы Казіміра Дамініка Агінскага. Ад гэтых двух шлюбаў дзяцей не меў[5].
Зноскі
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 204. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 203. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта. Салагубы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.. — Мн. : БелЭн С. 209.
- ↑ Portret Jana Michała Sołłohuba
- ↑ Генеалогія Яна Міхала Салагуба
Літаратура Правіць
- Przemysław P. Romaniuk, Jan Michał Sołłohub w: Polski Słownik Biograficzny, t. XL, str. 309—315
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008, 2008.