Яраслаў Святаполчыч
Яраслаў Святаполчыч (Яраславец; каля 1072 — май 1123) — князь валынскі (1100—1118). Сын князя Святаполка Ізяславіча Кіеўскага ад наложніцы.
| Яраслаў Святаполчыч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Давыд Ігаравіч | ||||||
| Пераемнік | Раман Уладзіміравіч | ||||||
| Нараджэнне | каля 1072 | ||||||
| Смерць |
1123 Уладзімір-Валынскі |
||||||
| Род | Рурыкавічы | ||||||
| Бацька | Святаполк ІІ Тураўскі | ||||||
| Маці | NN[d][1] | ||||||
| Жонка |
(1) Арпада; (2) Юдыт-Марыя; (3) дачка князя Мсціслава Вялікага |
||||||
| Дзеці |
сыны: Вячаслаў, Юрый; дочкі: Соф'я, Прыбыслава |
||||||
| Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
БіяграфіяПравіць
Пасля рашэння Віцічаўскага з'езду князёў аб пазбаўленні Давыда Ігаравіча валынскага ўдзела за асляпленне Васількі Расціславіча Церабоўльскага ў 1100 годзе стаў намеснікам свайго бацькі, вялікага князя кіеўскага, на Валыні. У 1102 годзе Святаполк дасягнуў пагаднення з Уладзімірам Манамахам, тады князем Пераяслаўскім, аб пераходзе Яраслава ў Ноўгарад, а старэйшага сына Уладзіміра Мсціслава на Валынь, але наўгародцы даслалі вялікаму князю кіеўскаму адказ «калі ў твайго сына дзве галовы, дасылай яго да нас».
Пасля смерці Святаполка і ўзыходжання на сталец у Кіеве Уладзіміра Манамаха (1113) Яраслаў чатыры гады працягваў кіраваць Валынню, але ў 1117 годзе Уладзімір Манамах перавёў Мсціслава Уладзіміравіча, які да таго часу ўжо стаў цесцем Яраслава, з Ноўгарада ў кіеўскі Белгарад, у чым гісторыкі бачаць верагодную прычыну канфлікту паміж Яраславам і Манамахам, бо Яраслаў асцерагаўся за свае спадчынныя правы на Кіеў. Яраслаў адправіў сваю жонку да Мсціслава і стаў рыхтавацца да барацьбы. У 1118 годзе Манамах у саюзе з Расціславічамі выгнаў Яраслава з Уладзіміра-Валынскага. Валынскім князем стаў Раман Уладзіміравіч, а пасля яго смерці (1119) Андрэй Уладзіміравіч Добры. Яраслаў спрабаваў вярнуць уладанні з дапамогай венгерскіх і польскіх войскаў, а таксама Расціславічаў, якія перайшлі на яго бок, але беспаспяхова. У 1123 годзе ён загінуў пад сценамі Уладзіміра-Валынскага.
Сям'я і дзеціПравіць
1-я жонка (з 1091) — дачка венгерскага караля Ласла I Арпада.
2-я жонка (з 1106) — Юдыт-Марыя (?), дачка польскага князя Уладзіслава I Германа.
3-я жонка (з 1112) — дачка князя Мсціслава Вялікага (развод 1117—1118).
Дзеці:
- Вячаслаў Яраславіч (пам. пасля 1127) — князь клецкі.
- Юрый Яраславіч (пам. 1167) — князь тураўскі.
- Соф'я (пам. 1158) — замужам за Расціславам Глебавічам, князем менскім.
- Прыбыслава[2] — з каля 1136 года замужам за заходнепаморскім князем Раціборам I.
Зноскі
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003. — ed. size: 683713
- ↑ паводле іншай версіі, дачка Яраслава Ізяславіча
ЛітаратураПравіць
- Ярослав Святополкович // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.