Яўген Адольфавіч Левінсон

Яўген Адольфавіч Левінсон (7(19).10.1894, Адэса — 21 сакавіка 1968, Ленінград) — савецкі архітэктар.

Яўген Адольфавіч Левінсон
Род дзейнасці архітэктар, рэстаўратар
Дата нараджэння 19 (31) кастрычніка 1894
Месца нараджэння
Дата смерці 21 сакавіка 1968(1968-03-21)[2][3] (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Сталінская прэмія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Скончыў ленінградскі Вхутеин (1927). Выкладаў у Ленінградскім інжынерна-будаўнічым інстытуце (1932—1945) і ў Інстытуце жывапісу, скульптуры і архітэктуры ім. І. Я. Рэпіна (1945—1968, з 1947 прафесар). Буйныя працы Левінсона, выкананыя ў 1930≈40-х гг. у духу мадэрнізаванай класікі, адрозніваюцца тонкай графічнасцю архітэктурных формаў і дэкаратыўных дэталяў (жылыя кварталы ў раёне Шчымілаўкі, 1937-40, дом Неўскага райсавета, 1937≈40, — ўсё сумесна з архітэктарам І. І. Фаміным, у Ленінградзе; чыгуначны вакзал у г. Пушкіне, 1948-50, сумесна з архітэктарам А. А. Грушко, Сталінская прэмія, 1951). У 1950-60-х гг. Левінсон — сааўтар забудовы шэрагу кварталаў на Шчымілаўцы (1958—1964), архітэктурныя часткі мемарыяльнага комплексу на Піскароўскіх могілках (1960) і гасцініцы «Савецкая» (1-я чарга — 1968) у Ленінградзе. Узнагароджаны 2 ордэнамі, а таксама медалямі.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1. (руск.)