Яўген Віктаравіч Тарле
Яўген Віктаравіч Тарле (27.10(8.11).1875, Кіеў — 5 студзеня 1955, Масква) — савецкі гісторык, акадэмік Акадэміі навук СССР (1927).
| Яўген Віктаравіч Тарле | |
|---|---|
| руск.: Евгений Тарле | |
 | |
| Дата нараджэння | 27 кастрычніка (8 лістапада) 1875[1], 20 лістапада 1874[2] ці 1874[3][4][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 5 студзеня 1955[5][6], 6 студзеня 1955[2] ці 1955[3][4][…] |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, выкладчык універсітэта, навуковы работнік |
| Навуковая сфера | гісторыя[8] |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
| Альма-матар | |
| Навуковы кіраўнік | Ivan Luchitsky[d] |
| Вядомыя вучні | Lev Kertman[d], Boris Piotrovsky[d], Леў Мікалаевіч Гумілёў, Yury Aleksandrov[d], Aleksandr Manusevich[d] і Aleksandr Ivanovich Molok[d] |
| Член у | |
| Узнагароды | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьУ 1896 годзе скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Кіеўскага ўніверсітэта. Вучань І. В. Лучыцкага. У 1903—1917 гадах прыват-дацэнт Пецярбургскага ўніверсітэта. У 1913—1918 гадах прафесар Юр’еўскага ўніверсітэта. З 1917 года прафесар Петраградскага ўніверсітэта, затым ЛДУ і МДУ.
Навуковая і літаратурная дзейнасць
правіцьУ гады перад Рэвалюцыяй 1905—1907 гадоў стварыў галерэю гістарычных партрэтаў: Руае-Калара, Дж. Канінга, Ч. Парнела, Л. Гамбеты, А. Розберы і інш. Магістарскую дысертацыю (абаронена ў 1901 годзе ў Кіеве) прысвяціў аналізу «Утопіі» Т. Мора.
У 1911 годзе абараніў доктарскую дысертацыю «Працоўны клас у Францыі ў эпоху рэвалюцыі» (т. 1-2, 1909—1911). У капітальных працах «Кантынентальная блакада» (1913) і «Эканамічнае жыццё каралеўства Італіі ў валадаранне Напалеона I» (1916) упершыню ўвёў у навуковае абарачэнне шматлікія дакументы парыжскіх, лонданскіх, гаагскіх архіваў.
Вялікае навуковае значэнне мелі працы аб рэвалюцыйнай барацьбе французскага працоўнага класа («Працоўны клас у Францыі ў першыя часы машыннай вытворчасці. Ад канца Імперыі да паўстання рабочых у Ліёне», 1928; «Жэрміналь і прэрыяль», 1937). З 1930-х гадоў Тарле вярнуўся да жанру гістарычных партрэтаў («Напалеон», 1936, «Талейран», 1939). Удзельнічаў таксама ў падрыхтоўцы калектыўных прац: «Французская буржуазная рэвалюцыя 1789—1794», «Гісторыя дыпламатыі», падручнікаў для ВНУ і інш. Напярэдадні і ў гады Вялікай Айчыннай вайны 1941-45 Тарле напісаны працы вялікага патрыятычнага значэння пра нашэсце Напалеона, пра Нахімава, Ушакова, Кутузава; скончана даследаванне «Крымская вайна» (т. 1-2, 1941-43). Вялікую даследчую працу Тарле спалучаў з вялікай публіцыстычнай і прапагандысцкай працай (артыкулы ў прэсе, лекцыі). Сталінская прэмія (1942, 1943, 1946).
Узнагароды
правіцьУзнагароджаны 3 ордэнамі Леніна і 2 іншымі ордэнамі.
Зноскі
правіць- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118801384 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 6 мая 2014.
- ↑ а б в Сотрудники Российской национальной библиотеки
- ↑ а б Swartz A. Open Library — 2007.
- ↑ а б YIVO Encyclopedia of Jews in Eastern Europe — Yale University Press, 2008.
- ↑ а б в Тарле Евгений Викторович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 25. — С. 279. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Jewgeni Wiktorowitsch Tarle // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Catalog of the German National Library Праверана 6 красавіка 2024.
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
Літаратура
правіць- Та́рле Яўген Віктаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 441. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Та́рле Евгений Викторович / Манфред А. З. // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 279. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Та́рле Евгений Викторович // Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник (руск.) / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др.. — М.: Большая Российская Энциклопедия, 1992. — С. 604. — 687 с. — 80 000 экз. — ISBN 5-85270-037-1.