Яўген Міхайлавіч Ліфшыц
Яўге́н Міха́йлавіч Лі́фшыц (21 лютага 1915, Харкаў, Украіна — 29 кастрычніка 1985) — савецкі фізік-тэарэтык. Акадэмік АН СССР (1979, член-карэспандэнт 1966). Брат І. М. Ліфшыца.
Яўген Міхайлавіч Ліфшыц | |
---|---|
руск.: Евгений Михайлович Лифшиц | |
Дата нараджэння | 8 (21) лютага 1915[1] ці 21 лютага 1915[2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 кастрычніка 1985[2] (70 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Міхаіл Ільіч Ліфшыц (тэрапеўт) |
Род дзейнасці | фізік, навуковы работнік, выкладчык універсітэта, пісьменнік-дакументаліст, фізік-тэарэтык |
Навуковая сфера | тэарэтычная фізіка, фізіка цвёрдага цела[4], касмалогія[4] і гравітацыя |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар фізіка-матэматычных навук (1939) |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Леў Давідавіч Ландау |
Член у |
|
Прэміі | |
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьСкончыў Харкаўскі політэхнічны інстытут (1933). З 1933 у Харкаўскім фізіка-тэхнічным інстытуце АН Украіны, з 1939 у Інстытуце фізічных праблем АН СССР.
Навуковы ўклад
правіцьНавуковыя працы па тэорыі магнетызму, ядзернай фізіцы, тэорыі фазавых пераходаў, гравітацыі і касмалогіі.
Пабудаваў тэорыю даменаў у ферамагнетыках (1935; разам з Л. Д. Ландау). Зрабіў значны ўклад у тэорыю фазавых пераходаў II роду , прапанаваў тэорыю няўстойлівасцей у Сусвеце, які расшыраецца.
Аўтар шматтомнага выдання «Тэарэтычная фізіка» (разам з Ландау).
Узнагароды
правіць- Ленінская прэмія 1962.
- Дзяржаўная прэмія СССР 1954.
Зноскі
правіць- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ а б MacTutor History of Mathematics archive — 1994. Праверана 22 жніўня 2017.
- ↑ Find a Grave — 1996.
- ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ https://books.google.cat/books?id=TyTwkmk_3twC&pg=PA11 — С. 11.
- ↑ а б в г MacTutor History of Mathematics archive — 1994.
Літаратура
правіць- Ліфшыц Яўген Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. С. 320.