Уільям Айтан

(Пасля перасылкі з Ait.)

Уі́льям А́йтан[6] (англ.: William Aiton, 1731, каля Гамільтана, Шатландыя2 лютага 1793, К'ю, Лондан, Англія) — шатландскі батанік і садоўнік.

Уільям Айтан
William Aiton
Дата нараджэння 1731[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 лютага 1793(1793-02-02)[3][4][…]
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Уільям Таўнсенд Айтан[5]
Род дзейнасці памолаг, батанік, птэрыдолаг
Навуковая сфера батаніка
Месца працы Каралеўскія батанічныя сады К’ю
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Aiton».
Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI
Персанальная старонка на сайце IPNI

Раней замест выкарыстоўвалася пазначэнне: Ait.

William Aiton на Віківідах
Старонка на Віківідах
William Aiton на Вікісховішчы
Выявы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1731 годзе, у маленькай вёсачцы недалёка ад шатландскага горада Гамільтан. У 1754 годзе пераехаў у Лондан, дзе стаў памочнікам Філіпа Мілера, дырэктара Саду ў Чэлсі.

У 1759 годзе стаў дырэктарам толькі што адкрытага Каралеўскага батанічнага саду ў К'ю, які пад яго кіраваннем стаў самым багатым на свеце. Заставаўся дырэктарам да самай сваёй смерці.

Бацька батаніка Уільяма Таўнсенда Айтана, які атрымаў у спадчыну пост дырэктара батанічнага саду ў К'ю.

Друкаваныя працы правіць

  • Hortus Kewensis (3 volumes, London, 1789); каталог раслін саду ў К'ю, утрымлівае апісанне да 5 600, часткай датуль яшчэ невядомых, відаў раслін.

Зноскі

  1. William Aiton // Union List of Artist Names Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. William Aiton // British Museum person-institution thesaurus Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  4. William Aiton // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Union List of Artist Names — 2004. Праверана 22 мая 2021.
  6. Айтон // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

Літаратура правіць

Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).