Вікіпедыя

German Masters 2014 (снукер)


German Masters 2014 — прафесійны рэйтынгавы турнір па снукеры, які праходзіў з 29 студзеня па 2 лютага 2014 года на арэне Тэмпадром, у Берліне, Германія. Турнір стаў восьмым розыгрышам German Masters, заснаванага ў 1995 годзе і адноўленага ў 2011 годзе. Прызавы фонд турніру склаў €335,000 (на €35,000 больш, чым у мінулым годзе), з якіх €80,000 атрымаў пераможца (на €20,000 больш, чым у мінулым годзе).

German Masters 2014
Фота
Сезон 2013/2014
Тэрміны 29 студзеня — 2 лютага 2014
Арэна Тэмпадром
Горад Берлін
Краіна Германія
Арганізацыя WPBSA
Фармат Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд €335,000
Прызавыя пераможцы €80,000
Мінулы чэмпіён Сцяг Англіі Алістэр Картэр
Фінал
Пераможца Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй
Фіналіст Сцяг Англіі Джад Трамп
Лік 9:5
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў 64 (+64)
Колькасць матчаў 62 (+64)
Колькасць фрэймаў 446 (+448)
Колькасць соценных серый 30 (+23)
Найвышэйшая серыя 143 (Майкл Холт)

(кваліфікацыя: 147 (Дэчават Пумджаенг,
Гэры Уілсан))

←2013 ● German Masters ● 2015→
Снукерны сезон 2013/2014
←Shoot-Out Адкрыты чэмпіянат Гдыні→

Турнір уключаў у сябе адзін кваліфікацыйны раўнд, які праходзіў на працягу двух дзён 11 і 12 снежня 2013 года (за паўтара месяцы да асноўнай стадыі) і ў якім гулялі ўсе 128 удзельнікаў (64 матчы). Пераможцы аўтаматычна траплялі ў асноўную стадыю, дзе, пачынаючы з 1/32 фіналу, гулялі на выбыванне. Турнір стаў першым розыгрышам German Masters, дзе ў асноўнай стадыі выступалі 64 удзельнікі (да гэтага асноўная стадыя заўсёды складалася з 32 гульцоў). Па гэтай прычыне ў першых раўндах (аж да чвэрцьфінальных паядынкаў) выкарыстоўвалася 8 гульнявых сталоў: 7 на «Вялікай арэне» і 1 на «Малой арэне».

У кваліфікацыйным раўндзе турніру было выканана два максімальныя брэйкі: Дэчават Пумджаенг зрабіў 101-ю серыю ў 147 ачкоў у гісторыі снукера ў матчы супраць Зака Сурэці, а на наступны дзень гэты вынік паўтарыў Гэры Уілсан, чыім праціўнікам быў Рыкі Уолдэн. Леташні чэмпіён турніру Алістэр Картэр уступіў у першым жа раўндзе тайскаму снукерысту Дэчавату Пумджаенгу з лікам 4:5, таксама як і фіналіст German Masters 2013 Марка Фу, які прайграў у першым матчы асноўнай стадыі Полу Дэвісану — 2:5. Шэсць з васьмі першых нумароў пасеву выбылі да трэцяга раўнда, уключаючы аўстралійца Ніла Робертсана (прайграў Цяню Пэнфэю — 1:5) і Марка Сэлбі (прайграў Курту Мэфліну — 3:5), якія займалі першыя месцы ў сусветным рэйтынгу і выбылі ў 1/16 фіналу, а таксама дзеючага чэмпіёна свету Роні О'Салівана, які ў кваліфікацыі саступіў тайцу Цепчае Ун-Нуху з лікам 4:5. Таксама ў другім крузе вылецеў двухразовы пераможца турніру Джон Хігінс, прайграўшы Дамініку Дэйлу — 3:5. Два гульца з топ-8 сеяных, якія прайшлі ў 1/8 фінала, Дзін Цзюньхуэй і Джад Трамп, дайшлі да фіналу першынства. Найвышэйшую серыю ў асноўнай стадыі турніру, 143 ачкі, зрабіў Майкл Холт у матчы 1/8 фіналу супраць Алана МакМануса з Шатландыі.

Пераможцам турніру стаў кітайскі снукерыст Дзін Цзюньхуэй, які абыграў на сваім шляху да тытула Кірэна Уілсана ў кваліфікацыі (5:2), Майка Дана (5:1), валійцаў Марка Уільямса і Дамініка Дэйла (5:1 і 5:3 адпаведна), Джо Пэры (5:2), Раяна Дэя (6:5) і Джада Трампа ў фінальным паядынку з лікам 9:5. Гэтая перамога стала дзясятым рэйтынгавым поспехам Дзіна, а таксама чацвёртым рэйтынгавым тытулам кітайца ў сезоне. Такім чынам, ён стаў першым гульцом, які выйграў больш за тры рэйтынгавыя першынствы, з сезона 1990/1991, калі сяміразовы чэмпіён свету шатландзец Стывен Хендры выйграў пяць турніраў рэйтынгавага ўзроўню.

Турнір правіць

 
Від на асноўную арэну з сямю сталамі падчас першага гульнявога дня
 
«Малая арэна» з восьмым сталом, якая выкарыстоўвалася да стадыі 1/8 фіналу.

German Masters 2014 стаў восьмым розыгрышам турніру, які быў заснаваны ў 1995 годзе пад назвай адкрытага чэмпіянату Германіі (англ.: German Open) і праходзіў да 1998 года. У 2011 годзе першынства было адноўлена і з таго часу праходзіць штогод. German Masters 2014 праходзіў на арэне Тэмпадром, у Берліне, Германія.[1][2]

German Masters 2014 праходзіў пад эгідай сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (англ.: World Professional Billiards and Snooker Association) і ўваходзіў у каляндар мэйн-тура, а таксама з’яўляўся сёмым рэйтынгавым турнірам снукернага сезона 2013/2014.[3]

Матчы турніру гуляліся на васьмі сталах арэны Тэмпадром, уключаючы 7 сталоў на «Вялікай арэне» і 1 — на «Малой арэне», а кваліфікацыя спаборніцтва праходзіла амаль за паўтара месяцы да гэтага на арэне Метрадром у Барнслі, Англія.

Прызавыя грошы правіць

Прызавы фонд турніру склаў €335,000, г.зн. на €35,000 больш, чым у мінулым годзе. Таксама на €20,000 у параўнанні з German Masters 2013 атрымаў пераможца турніру — €80,000. Акрамя таго, Дэчават Пумджаенг і Гэры Уілсан, якія зрабілі па максімальным брэйку ў кваліфікацыі, падзялілі паміж сабой £2,500[4][5]. Па правілах прыза за серыю ў 147 ачкоў абавязацельствы па выплаце прызавых за максімум бярэ на сябе турнір, у рамках якога была аформлена гэтая серыя.

[6]

Дасягненне Прызавыя
Пераможца
€80,000
Фіналіст
€35,000
Паўфіналісты
€20,000
Чвэрцьфіналісты
€10,000
1/8 фіналу
€5,000
1/16 фіналу
€3,000
1/32 фіналу
€1,500
Вышэйшы брэйк
€4,000
Агульны прызавы фонд
€335,000

Рэйтынгавыя ачкі правіць

German Masters 2014 меў мінімальна магчымае сярод паўнавартасных рэйтынгавых турніраў размеркаванне рэйтынгавых ачкоў, пры якім пераможца атрымаў 5000 балаў. Аналагічнае размеркаванне ачкоў было толькі на адкрытых чэмпіянатах Аўстраліі, Індыі і Уэльса.[7]

Дасягненне Ачкі
Пераможца
5.000
Фіналіст
4.000
Паўфіналісты
3.200
Чвэрцьфіналісты
2.500
1/8 фіналу
1.900
1/16 фіналу
1.400
1/32 фіналу
900
1/64 фіналу (квал.)
400

Фармат турніру правіць

 
Арэна Тэмпадром, Берлін

На German Masters 2014 прыняло ўдзел 128 гульцоў, з якіх 118 — удзельнікі мэйн-тура і 10 — аматары. Усе гульцы пачалі турнір з адзінага кваліфікацыйнага раўнда ў фармаце матча на выбыванне, які праходзіў на працягу двух дзён 11 і 12 снежня 2013 года (за паўтара месяцы да асноўнай стадыі) на арэне Метрадром у Барнслі, Англія. Першыя 64 сеяныя снукерысты гулялі супраць астатніх удзельнікаў. Такім чынам, у асноўную стадыю выйшла 64 гульцы (упершыню на German Masters).

64 пераможцы кваліфікацыйнага этапа гулялі ў асноўнай стадыі на выбыванне, пачынаючы з 1/32 фіналу. Лёсаванне турніру прадвызначала немагчымасць сустрэчы гульцоў топ-32 раней за 1/16 фіналу, гульцоў топ-16 раней за 1/8 фіналу, гульцоў топ-8 раней чвэрцьфіналаў, гульцоў з першай чацвёркі сеяных раней паўфіналу і двух першых сеяных раней фіналу German Masters. Шэсць раўндаў асноўнай стадыі праходзілі на працягу пяці дзён (1/8 фіналу і чвэрцьфіналы ў адзін дзень) на арэне Тэмпадром у Берліне, Германія.

[8][9]

Стадыя Тэрміны КФ НДП
Кваліфікацыйны раўнд 11—12 снежня 9 5
1/32 фіналу 29—30 студзеня 9 5
1/16 фіналу 30 студзеня 9 5
1/8 фіналу 31 студзеня 9 5
1/4 фіналу 31 студзеня 9 5
1/2 фіналу 1 лютага 11 6
Фінал 2 лютага 17 9

Кваліфікацыя правіць

Кваліфікацыйныя матчы правіць

Пасеў гульцоў на German Masters 2014 быў утвораны паводле афiцыйнага рэйтынгу на 9 снежня 2013 года (пасля чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013 года)[10]. Першы і другі нумары пасеву атрымалі дзеючы чэмпіён (Алістэр Картэр) і чэмпіён свету (Роні О’Саліван) адпаведна.

[8]

Першы гулец Лік Другі гулец Першы гулец Лік Другі гулец
  Алістэр Картэр (1) 5-3   Эліят Слесар (104)   Ніл Робертсан (3) 5-2   Ян Бэрнс (68)
  Дэчават Пумджаенг (60) 5-3   Зак Сурэці   Лю Чуан (48) 5-1   Энтані Пэрсанс
  Джымі Уайт (58) 5-4   Віні Калабрэзэ (105)   Цянь Пэнфэй (61) 5-4   Майкл Уослі (76)
  Сяа Гадун (26) 5-4   Робін Хал (113)   Эндру Хігінсан (28) 5-3   Сэм Бэйрд (77)
  Мартын Гоўлд (30) 4-5   Рачаёцін Ятарак (110)   Маркус Кэмбэл (31) 5-1   Джон Эстлі (94)
  Джэймі Бёрнэт (40) 5-3   Раян Кларк (107)   Род Лоўлер (49) 5-1   Мічэл Трэвіс
  Адыт'я Мехта (62) 5-0   Лі Янь (82)   Джэймі Джонс (38) 3-5   Пол Дэвісан (73)
  Роберт Мілкінс (15) 0-5   Джоэль Уолкер (85)   Марка Фу (11) 5-2   Адам Дафі (67)
  Сцюарт Бінэм (9) 5-1   Хамад Міа (101)   Марк Дэвіс (16) 5-0   Бары Пінчэс (69)
  Пітэр Лайнс (54) 5-4   Мартын О'Донэл (86)   Дэвід Гілберт (36) 5-2   Чжан Аньда (74)
  Энтані Хэмілтан (42) 5-3   Рос М'юр (100)   Бэн Вуластан (34) 5-3   Ліам Хайфілд (72)
  Майкл Уайт (32) 5-3   Джэймс Кэхіл (111)   Грэм Дот (18) 5-0   Эндру Пэджэт (98)
  Раян Дэй (22) 5-0   Тоні Драга (80)   Лян Вэньбо (24) 5-4   Алан Тэйлар (109)
  Альфрэд Бёрдэн (44) 4-5   Цаа Сіньлун (114)   Цаа Юйпэн (56) 5-3   Крыс Уэйкелін (102)
  Мэцью Сэлт (55) 2-5   Лі Хан (92)   Марк Джойс (39) 5-2   Сідні Уілсан
  Бары Хокінс (8) 5-1   Чэнь Чжэ (79)   Стывен Магуайр (7) 5-1   Сцюарт Кэрынгтан (93)
  Дзін Цзюньхуэй (5) 5-2   Кірэн Уілсан (89)   Джад Трамп (6) 5-3   Сандэрсан Лэм
  Майк Дан (63) 5-0   Крыстафер Кеоган   Джэймі Коўп (45) 1-5   Напон Саенхам (99)
  Роры Мак-Лаўд (47) 2-5   Дэвід Морыс (88)   Дэйв Харальд (53) 5-4   Аляксандр Урсенбахер (117)
  Марк Уільямс (19) 5-1   Фрэйзер Патрык (112)   Марк Кінг (25) 5-3   Алекс Борг (116)
  Дамінік Дэйл (29) 5-4   Танават Тырапонгпайбун (78)   Мэцью Стывенс (20) 5-2   Алекс Дэйвіс (95)
  Стыў Дэвіс (57) 5-0   Дылан Мічэл   Фергал О'Браен (35) 5-0   Лі Пэйдж (108)
  Джэрард Грын (60) 5-3   Шэйн Кэсл   Кен Доэрці (33) 5-2   Дэвід Грэйс (83)
  Джон Хігінс (14) 5-3   Джо Свэйл (96)   Шон Мёрфі (10) 5-0   Майкл Лэслі (90)
  Марк Ален (12) 5-3   Крэйг Стэдмэн (81)   Рыкі Уолдэн (13) 3-5   Гэры Уілсан (87)
  Энтані Мак-Гіл (41) 5-0   Крыс Норбэры (106)   Найджэл Бонд (52) 1-5   Дэніэл Уэлс (84)
  Джэймс Уотана (64) 3-5   Лука Брэсэль (71)   Юй Дэлу (46) 3-5   Джэймі О'Ніл (91)
  Джо Пэры (17) 5-0   Скот Дональдсан (75)   Майкл Холт (21) 5-3   Лю Хаацян (97)
  Том Форд (27) 5-1   Адам Уічэрд   Пітэр Эбдан (23) 5-3   Дуэйн Джонс
  Курт Мэфлін (50) 5-1   Робі Уільямс (66)   Алан МакМанус (43) 5-1   Джэк Джонс (115)
  Джымі Робертсан (51) 5-0   Эндру Норман (103)   Джэк Лісоўскі (37) 5-0   Халід Бэлаід
  Марк Сэлбі (4) 5-1   Панкай Адвані (65)   Роні О’Саліван (2) 4-5   Цепчая Ун-Нух (70)

Соценныя серыі правіць

У кваліфікацыі было выканана два максімальныя брэйкі. 11 снежня Дэчават Пумджаенг з Тайланда аформіў свой першы максімум у матчы супраць Зака Сурэці. На наступны дзень, 12 снежня, свой першы максімальны брэйк зрабіў англічанін Гэры Уілсан у паядынку супраць Рыкі Уолдэна. Гэтая серыя Уілсана стала 102-й максімальнай серыяй ў гісторыі снукера, а таксама пятай у сезоне 2013/2014 і шостай у 2013 годзе, уключаючы максімум Пумджаенга.[4][5]

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя брэйкі кожнага гульца[11].

Гулец 100+ Усе серыі 100+
  Гэры Уілсан 2 147, 135
  Дэчават Пумджаенг 1 147
  Алан МакМанус 1 141
  Сяа Гадун 1 122
  Дамінік Дэйл 1 120
  Мэцью Стывенс 1 118
  Напон Саенхам 1 115
  Марк Сэлбі 1 115
  Пітэр Эбдан 1 113
  Майкл Холт 1 111
  Ніл Робертсан 1 111
  Джад Трамп 1 110
  Джо Пэры 1 109
  Бары Хокінс 1 107
  Марк Кінг 1 107
  Энтані МакГіл 1 106
  Дэйв Харальд 1 105
  Робін Хал 1 103
  Рос М’юр 1 102
  Сэм Бэйрд 1 101
  Майкл Уайт 1 100
  Марка Фу 1 100
Увогуле 23 Найвышэйшы брэйк: 147
(Гэры Уілсан, Дэчават Пумджаенг)

Удзельнікі правіць

У асноўнай стадыі German Masters упершыню прыняло ўдзел 64 удзельнікі, што выйгралі матчы кваліфікацыйнага раўнда. Тры гульцы з першых шаснаццаці сеяных не патрапілі на турнір: Роні О’Саліван (2), Рыкі Уолдэн (13) і Роберт Мілкінс (15).[8]

Пераможца German Masters 2011 году Марк Уільямс з Уэльса прыняў удзел у восьмым (з васьмі) розыгрышы турніру, абнавіўшы такім чынам свой рэкордны паказчык.

Павелічэнне колькасці ўдзельнікаў выклікала таксама вялікую колькасць дэбютантаў турніру. У 2014 годзе на German Masters удзельнічаў 21 дэбютант: Лян Вэньбо (24), Майкл Уайт (32), Бэн Вуластан (34), Фергал О’Браен (35), Дэвід Гілберт (36), Марк Джойс (39), Лю Чуан (48), Джымі Робертсан (51), Цаа Юйпэн (56), Джэрард Грын (60), Цянь Пэнфэй (61), Адыт’я Мехта (62), Цепчая Ун-Нух (70), Джоэль Уолкер (85), Гэры Уілсан (87), Дэвід Морыс (88), Джэймі О’Ніл (91), Лі Хан (92), Напон Саенхам (99), Рачаёцін Ятарак (110) і Цаа Сіньлун (114).

Джон Хігінс з Шатландыі два разы станавіўся пераможцам турніру, які тады называўся адкрытым чэмпіянатам Германіі, у 1995 і 1997 гадах. Апроч яго, сярод удзельнікаў розыгрышу 2014 года чэмпіёнамі спаборніцтва былі Марк Уільямс у 2011 годзе і Алістэр Картэр у 2013 годзе.

Самым узроставым удзельнікам асноўнай стадыі German Masters 2014 года стаў 56-гадовы Стыў Дэвіс. Джымі Уайту падчас турніру быў 51 год, а Дэйву Харальду — 47. Самымі маладымі ўдзельнікамі German Masters 2014 сталі 18-гадовыя Рачаёцін Ятарук і Лука Брэсэль. Джоэлю Уолкеру падчас спаборніцтва было 19 гадоў, а Напону Саенхаму — 21.

Ніжэй прадстаўлена табліца, якая дэманструе статыстыку выступленняў удзельнікаў спаборніцтва на ўсіх папярэдніх турнірах German Masters.

[12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25]

Леташні пераможца
Чэмпіён свету
Дэбютант турніру
П Р Гулец ДН Дэбют Найлепшы вынік АС М В П %М Ф ВФ ПФ %Ф 50+[у 1] 100+[у 1] НС[у 1] Ф/50+[у 1] Ф/100+[у 1] ПГ (£)[у 2]
1 17   Алістэр Картэр 25.07.1979 2011 Перамога (2013) 3 8 6 2 75 % 69 40 29 58 % 23 3 129 3 23 60,341
3 1   Ніл Робертсан 11.02.1982 2011 Паўфінал (2013) 3 7 4 3 57,1 % 51 27 24 52,9 % 11 1 141 4,64 51 22,064
4 2   Марк Сэлбі 19.06.1983 2011 Фінал (2011) 3 11 8 3 72,7 % 88 52 36 59,1 % 26 4 114 3,38 22 40,563
5 3   Дзін Цзюньхуэй 01.04.1987 2011 Чвэрцьфінал (2011) 3 6 3 3 50 % 41 22 19 53,7 % 19 3 124 2,16 13,67 14,601
6 4   Джад Трамп 20.08.1989 2011 Чвэрцьфінал (2012) 3 5 2 3 40 % 38 20 18 52,6 % 12 1 111 3,17 38 13,042
7 5   Стывен Магуайр 13.03.1981 2011 Фінал (2012) 3 9 6 3 66,6 % 66 40 26 60,6 % 27 5 130 2,44 13,2 34,954
8 6   Бары Хокінс 23.04.1979 2012 Паўфінал (2013) 2 5 3 2 60 % 38 23 15 60,5 % 15 4 122 2,53 9,5 18,299
9 7   Сцюарт Бінэм 21.05.1976 2012 1/8 фіналу (2012) 2 3 1 2 33,3 % 21 8 13 38,1 % 7 1 128 3 21 8,652
10 8   Шон Мёрфі 10.08.1982 2011 Паўфінал (2012) 3 9 6 3 66,6 % 71 36 35 50,7 % 24 5 133 2,96 14,2 25,369
11 9   Марка Фу 08.01.1978 2011 Фінал (2013) 2 8 6 2 75 % 70 40 30 57,1 % 23 6 142 3,04 11,67 41,681
12 10   Марк Ален 22.02.1986 2011 1/8 фіналу (2012, 2013) 3 5 2 3 40 % 37 16 21 43,2 % 11 1 100 3,36 37 12,064
14 12   Джон Хігінс 18.05.1975 1995 Перамога (1995, 1997) 6 18 15 3 83,3 % 148 92 56 62,2 % 51 6 143 2,9 24,67 114,554
16 14   Марк Дэвіс 12.08.1972 1996 Чвэрцьфінал (1996) 2 4 2 2 50 % 24 12 12 50 % 3 0 97 8 — 13,685
17 15   Джо Пэры 13.08.1974 2011 Чвэрцьфінал (2011) 3 6 3 3 50 % 42 19 23 45,2 % 11 3 103 3,82 14 16,454
18 16   Грэм Дот 12.05.1977 1997 Паўфінал (2011) 4 9 5 4 55,6 % 67 38 29 56,7 % 27 3 140 2,48 22,33 26,143
19 18   Марк Уільямс 21.03.1975 1995 Перамога (2011) 7 17 11 6 64,7 % 127 73 54 57,5 % 43 6 140 2,95 21,17 79,133
20 19   Мэцью Стывенс 11.09.1977 2011 Чвэрцьфінал (2012, 2013) 3 7 4 3 57,1 % 50 28 22 56 % 14 0 89 3,57 — 20,257
21 20   Майкл Холт 07.08.1978 2013 Чвэрцьфінал (2013) 1 3 2 1 66,6 % 21 12 9 57,1 % 5 1 144 4,2 21 7,826
22 21   Раян Дэй 23.03.1980 2011 1/16 фіналу (2011, 2012) 2 2 0 2 0 % 14 4 10 28,6 % 2 1 142 7 14 7,580
23 22   Пітэр Эбдан 27.08.1970 1995 1/8 фіналу (1995, 2011) 6 8 2 6 25 % 59 24 35 40,7 % 10 2 110 5,9 29,5 22,571
24 23   Лян Вэньбо 05.03.1987 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 2,565
25 25   Марк Кінг 28.03.1974 1995 1/8 фіналу (1995, 2013) 3 5 2 3 40 % 36 18 18 50 % 6 1 105 6 36 14,569
26 26   Сяа Гадун 10.02.1989 2013 1/16 фіналу (2013) 1 1 0 1 0 % 9 4 5 44,4 % 1 0 65 9 — 2,391
27 27   Том Форд 17.08.1983 2012 1/16 фіналу (2012) 1 2 1 1 50 % 15 9 6 60 % 6 1 100 2,5 15 5,690
28 28   Эндру Хігінсан 13.12.1977 2011 1/8 фіналу (2013) 3 4 1 3 25 % 29 13 16 44,8 % 6 1 140 4,83 29 10,189
29 29   Дамінік Дэйл 29.12.1971 2011 1/8 фіналу (2011) 2 2 0 2 0 % 14 4 10 28,6 % 3 0 98 4,67 — 9,483
31 31   Маркус Кэмбэл 22.09.1972 2012 1/16 фіналу (2012, 2013) 2 2 0 2 0 % 12 2 10 16,7 % 1 0 58 12 — 8,522
32 32   Майкл Уайт 05.07.1991 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,250
33 33   Кен Доэрці 17.09.1969 1995 Фінал (1995) 6 16 10 6 62,5 % 125 64 61 51,2 % 37 4 127 3,38 31,25 55,457
34 34   Бэн Вуластан 14.05.1987 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,304
35 35   Фергал О’Браен 08.03.1972 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 6,184
36 36   Дэвід Гілберт 12.06.1981 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
37 37   Джэк Лісоўскі 25.06.1991 2011 1/16 фіналу (2011) 1 2 1 1 50 % 14 7 7 50 % 5 0 70 2,8 — 3,151
39 39   Марк Джойс 11.08.1983 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,304
40 40   Джэймі Бёрнэт 16.09.1975 1996 Чвэрцьфінал (1997) 3 5 2 3 40 % 38 18 20 47,4 % 8 0 94 4,75 — 12,561
41 41   Энтані МакГіл 05.02.1991 2011 1/16 фіналу (2011) 1 1 0 1 0 % 6 1 5 16,7 % 1 0 52 6 — 4,401
42 42   Энтані Хэмілтан 29.06.1971 1996 Чвэрцьфінал (1997) 5 10 5 5 50 % 74 35 39 47,3 % 15 4 127 4,93 18,5 25,910
43 43   Алан МакМанус 21.01.1971 1995 Паўфінал (1995) 4 8 4 4 50 % 60 31 29 51,7 % 15 0 78 4 — 25,790
48 49   Лю Чуан 06.06.1990 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 2,554
49 50   Род Лоўлер 12.07.1971 1995 Чвэрцьфінал (1995) 1 3 2 1 66,6 % 20 13 7 65 % 4 0 77 5 — 10,184
50 51   Курт Мэфлін 08.08.1983 2013 1/8 фіналу (2013) 1 2 1 1 50 % 17 8 9 47,1 % 6 1 115 2,83 17 3,913
51 52   Джымі Робертсан 03.03.1986 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,261
53 54   Дэйв Харальд 09.12.1966 1995 Чвэрцьфінал (1996) 4 6 2 4 33,3 % 47 22 25 46,8 % 12 3 122 3,92 15,67 14,877
54 55   Пітэр Лайнс 11.12.1969 2013 1/8 фіналу (2013) 1 2 1 1 50 % 16 8 8 50 % 3 0 56 5,33 — 7,793
56 57   Цаа Юйпэн 27.10.1990 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
57 58   Стыў Дэвіс 22.08.1957 1995 1/8 фіналу (1995, 1996) 4 6 2 4 33,3 % 43 19 24 44,2 % 5 1 121 8,6 43 15,466
58 59   Джымі Уайт 02.05.1962 1995 1/8 фіналу (1997) 4 5 1 4 20 % 34 12 22 35,3 % 3 0 97 11,33 — 15,404
59 60   Дэчават Пумджаенг 11.07.1978 2013 1/16 фіналу (2013) 1 1 0 1 0 % 7 2 5 28,6 % 0 0 40 — — 2,391
60 61   Джэрард Грын 12.11.1973 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 2,726
61 62   Цянь Пэнфэй 16.08.1987 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,304
62 63   Адыт’я Мехта 31.10.1985 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
63 64   Майк Дан 20.11.1971 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0 % 8 3 5 37,5 % 2 1 102 4 8 3,790
70 71   Цепчая Ун-Нух 18.04.1985 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 1,304
71 72   Лука Брэсэль 08.03.1995 2011 Уайлдкард раўнд (2011) 1 1 0 1 0 % 7 2 5 28,6 % 0 0 — — — 0
73 74   Пол Дэвісан 01.10.1971 2012 1/16 фіналу (2012) 1 2 1 1 50 % 13 6 7 46,2 % 2 0 78 6,5 — 3,125
84 85   Дэніэл Уэлс 21.07.1988 2011 1/16 фіналу (2011) 1 2 1 1 50 % 14 7 7 50 % 5 0 96 2,8 — 1,304
85 86   Джоэль Уолкер 16.03.1994 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
87 89   Гэры Уілсан 11.08.1985 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
88 90   Дэвід Морыс 27.11.1988 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
91 95   Джэймі О’Ніл 19.08.1986 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
92 96   Лі Хан 04.10.1990 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
99 104   Напон Саенхам 15.07.1992 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
110 116   Рачаёцін Ятарак 13.12.1995 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
114 121   Цаа Сіньлун 16.08.1981 2014 — 0 0 0 0 — 0 0 0 — — — — — — 0
  1. ↑ а б в г д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру
  2. ↑ Лічацца без уліку бонусных прызавых за самы лепшы брэйк турніру

Рэферы правіць

 
Нямецкі рэферы Марсэль Экарт

Матчы асноўнай стадыі German Masters 2014 абслугоўвала 15 рэферы. Упершыню ў гісторыі снукера ўсе чвэрцьфінальныя матчы прафесійнага турніру абслугоўваліся нямецкімі рэферы: Тэа Сэлбярцінгерам, Торстэнам Мюлерам, Інгам Шмітам і Майке Кеслер.

[3]

Рэферы Матчы, якія абслугоўваў
  Ян Вярхаас Фінал
  Марсэль Экарт Паўфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Эйрыян Уільямс Паўфінал
  Майке Кеслер Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Інга Шміт Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 2 матча 1/32 фіналу
  Торстэн Мюлер Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 2 матча 1/16 фіналу і 1 матч 1/32 фіналу
  Тэа Сэлбярцінгер Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу, 2 матча 1/16 фіналу і 1 матч 1/32 фіналу
  Юрген Грусон 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 1 матч 1/32 фіналу
  Алекс Крыжан 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Хільдэ Моэнс 1 матч 1/8 фіналу, 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Ніка Дэ Вос 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Ян Шырс 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Аліўе Мартэль 2 матча 1/16 фіналу і 2 матча 1/32 фіналу
  Бэн Уільямс 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу
  Грэг Канілья 1 матч 1/16 фіналу і 3 матча 1/32 фіналу

Ход турніру правіць

Зняўся:   Цаа Сіньлун (114)

Яшчэ да пачатку гульняў асноўнай стадыі German Masters стаў вядомы першы ўдзельнік другога круга: ім стаў валіец Раян Дэй, супернік якога, кітайскі снукерыст Цаа Сіньлун, зняўся з турніру.

[8]

Першы дзень (29 студзеня) правіць

 
Дэчават Пумджаенг падчас матча першага раўнда супраць Алістэра Картэра

Выбылі:   Джымі Уайт (58),   Лі Хан (92),   Рачаёцін Ятарак (110),   Марка Фу (11),   Алістэр Картэр (1),   Маркус Кэмбэл (31),   Адыт’я Мехта (62),   Бэн Вуластан (34),   Том Форд (27),   Майк Дан (63),   Джымі Робертсан (51),   Дэвід Морыс (88),   Майкл Уайт (32),   Дэвід Гілберт (36),   Сцюарт Бінэм (9),   Цепчая Ун-Нух (70),   Лю Чуан (48),   Джэрард Грын (60),   Лука Брэсэль (71),   Эндру Хігінсан (28),   Марк Ален (12),   Стыў Дэвіс (57),   Пітэр Эбдан (23)

29 студзеня ў Берліне на арэне «Тэмпадром» прайшло 23 матчы (з 31) першага раўнда German Masters. Гульні праходзілі за васьмю сталамі на працягу трох сесій. Першым завершаным паядынкам стала знішчальнае паражэнне шасціразовага фіналіста чэмпіянату свету 51-гадовага Джымі Уайта, які саступіў кітайцу Сяа Гадуну з лікам 1:5. Акрамя таго, у першай жа сесіі адбылося дзве сенсацыі — з турніру выбылі леташнія фіналісты: Алістэр Картэр і Марка Фу. Ганконгец саступіў Полу Дэвісану з лікам 2:5, а дзеючы чэмпіён турніру прайграў у вырашальнай партыі тайцу Дэчавату Пумджаенгу — 4:5. Дзевятнадцацігадовы англічанін Джоэль Уолкер вырваў перамогу ў індыйскага гульца Адыт'і Мехты, саступаючы па ходу матча 0:3 і 2:4. У другой сесіі ўпэўненыя перамогі атрымалі фаварыты турніру — Марк Сэлбі і Дзін Цзюньхуэй, якія займалі другі і трэці радкі сусветнага рэйтынга адпаведна. Марк абыграў Джымі Робертсана, а Дзін — Майка Дана (абодва з лікам 5:1). Пераможца турніру 2011 года Марк Уільямс таксама прайшоў у другі круг, перайграўшы ірландца Дэвіда Морыса — 5:1. А ў матчы, які завяршыўся апошнім у сесіі, сёмы нумар рэйтынга Сцюарт Бінэм саступіў Пітэру Лайнсу з лікам 3:5. У трэцяй сесіі пуцёўкі ў другі раўнд атрымалі лідар сусветнага рэйтынга Ніл Робертсан з Аўстраліі, які перамог кітайца Лю Чуана з лікам 5:1, зрабіўшы свой 78-ы сэнчуры брэйк у сезоне, і двухразовы пераможца турніру Джон Хігінс, які атрымаў перамогу над паўночнаірландцам Джэрардам Грынам — 5:2. Суайчыннік Грына Марк Ален, які займаў дзясяты радок у рэйтынга, саступіў 22-гадоваму шатландцу Энтані МакГілу з лікам 3:5[8][26][27].


Другі дзень (30 студзеня) правіць

 
Кітайскі снукерыст Цянь Пэнфэй

Выбылі:   Дэніэл Уэлс (84),   Напон Саенхам (99),   Кен Доэрці (33),   Джэймі О’Ніл (91),   Фергал О’Браен (35),   Марк Джойс (39),   Цаа Юйпэн (56),   Дэйв Харальд (53),   Марк Уільямс (19),   Ніл Робертсан (3),   Джэк Лісоўскі (37),   Пітэр Лайнс (54),   Джоэль Уолкер (85),   Бары Хокінс (8),   Дэчават Пумджаенг (59),   Марк Кінг (25),   Энтані МакГіл (41),   Грэм Дот (18),   Гэры Уілсан (87),   Джон Хігінс (14),   Марк Сэлбі (4),   Стывен Магуайр (7),   Пол Дэвісан (73),   Мэцью Стывенс (20)

Другі дзень, як і першы, складаўся з трох сесій за васьмю сталамі. У першай сесіі было згуляна восем пакінутых матчаў першага раўнда, сярод якіх 3 паядынкі з удзелам гульцоў топ-16. Хутка завяршылася сустрэча паміж шостым сеяным Джадам Трампам і Напонам Саенхамам з Тайланда: англічанін атрымаў перамогу з лікам 5:1. Не менш упэўнена завяршылі свае матчы сёмы і дзесяты нумары пасеву Стывен Магуайр з Шатландыі і Шон Мёрфі. Магуайр абыграў Марка Джойса, а Мёрфі — фіналіста першага адкрытага чэмпіянату Германіі Кена Доэрці (абодва з лікам 5:1). Чвэрцьфіналіст двух апошніх розыгрышаў турніру — Мэцью Стывенс з Уэльса — таксама прайшоў у другі круг, перайграўшы ірландца Фергала О'Браена — 5:1. У другой і трэцяй сесіях была згуляна стадыя 1/16 фіналу. Першым гульцом, які выйшаў ў трэці раўнд, стаў кітайскі снукерыст Дзін Цзюньхуэй, які выйграў ужо тры рэйтынгавыя турніры ў сезоне 2013/2014. Кітаец адолеў двухразовага чэмпіёна свету 38-гадовага Марка Уільямса з лікам 5:1. У трэцім фрэйме Дзін спрабаваў зрабіць максімальны брэйк, але дапусціў памылку на чорным шары, набраўшы 89 ачкоў. Іншы кітайскі гулец, Цянь Пэнфэй, здолеў здзейсніць сенсацыю, нанёсшы сакрушальнае паражэнне аўстралійцу Нілу Робертсану, які займаў першы радок у рэйтынгу (5:1). 43-гадовы шатландзец Алан МакМанус, саступаючы 0:2, здолеў выйграць пяць фрэймаў запар у маладога англічаніна Джэка Лісоўскі і таксама выйшаў у 1/8 фіналу. Валіец Раян Дэй, саступаючы ў ліку 1:4, выйграў чатыры партыі і нанёс паражэнне шостаму нумару сусветнага рэйтынгу Бары Хокінсу. Чацвёрты нумар сусветнага рэйтынга Джад Трамп, які ўжо выйграў адзін матч у гэты дзень, усухую абыграў свайго суайчынніка Марка Кінга — 5:0. Валійскі снукерыст Дамінік Дэйл, які незадоўга да German Masters выйграў запрашальны турнір Shoot-Out, абгуляў чатырохразовага чэмпіёна свету Джона Хігінса з Шатландыі. Ведучы ў ліку 4:0, Дэйл выпусціў тры фрэймы запар, але здолеў вырваць перамогу ў доўгай пятай партыі і прайсці ў трэці круг. Услед за Нілам Робертсанам з турніру выбыў і другі нумар рэйтынга Марк Сэлбі, які прайграў з лікам 3:5 Курту Мэфліну, які прадстаўляў Нарвегію. Лян Вэньбо з Кітая аказаўся мацнейшым за шатландца Стывена Магуайра — 5:3. Апошнім матчам, які завяршыўся ў другі дзень, стала сустрэча паміж фіналістамі чэмпіянату свету 2005 года — Шонам Мёрфі і Мэцью Стывенсам. Брэйкі ў 92 і 70 ачкоў дапамаглі валійцу выйсці наперад з лікам 4:1, але Мёрфі, здзейсніўшы выдатны камбэк з чатырох партый, давёў матч да перамогі з лікам 5:4 і выйшаў у 1/8 фіналу на Джада Трампа. Такім чынам, пасля двух гульнявых дзён на турніры засталося толькі тры гульцы з топ-8 сусветнага рэйтынга: Дзін Цзюньхуэй ,Джад Трамп і Шон Мёрфі.[28][29][30]



Трэці дзень (31 студзеня) правіць

 
Род Лоўлер падчас матча супраць Маркуса Кэмбэла

Выбылі:   Курт Мэфлін (50),   Лян Вэньбо (24),   Джэймі Бёрнэт (40),   Дамінік Дэйл (29),   Шон Мёрфі (10),   Алан МакМанус (43),   Энтані Хэмілтан (42),   Цянь Пэнфэй (61),   Майкл Холт (21),   Джо Пэры (17),   Сяа Гадун (26),   Марк Дэвіс (16)

Трэці гульнявы ​​дзень на German Masters 2014 уключаў у сябе матчы трэцяга раўнда, якія праходзілі на васьмі сталах у першай сесіі, а таксама чвэрцьфінальныя матчы ў другой сесіі. Курт Мэфлін, які абыграў Марка Сэлбі, не здолеў навязаць барацьбу англічаніну Джо Пэры, выйграўшы толькі адну партыю. Чатырнаццаты нумар сусветнага рэйтынга Марк Дэвіс таксама прайшоў у чвэрцьфінал, абыграўшы кітайскага снукерыста Ляна Вэньбо — 5:2. Пяты сеяны турніру Дзін Цзюньхуэй няўпэўнена пачаў матч супраць валійца Дамініка Дэйла, які здолеў давесці лік да 3:1, але, узяўшы сябе ў рукі, выйграў чатыры партыі адна за адной і пуцёўку ў чвэрцьфінал. Адзіным матчам раўнда, дзе перасекліся два гульцы з топ-16, стаў паядынак паміж англічанамі Шонам Мёрфі і Джадам Трампам. Маладзейшы снукерыст узяў верх з лікам 5:2. У матчы супраць шатландца Алана МакМануса дваццаць першы сеяны Майкл Холт выканаў найвышэйшы брэйк турніру ў 143 ачкі, перасягнуўшы рэзультат кітайца Сяа Гадуна ў 138 балаў, а таксама ўпэўнена атрымаў перамогу — 5:2. Адзіным паядынкам 1/8 фіналу, які звёўся да вырашальнага фрэйма, стала сустрэча паміж 49-м сеяным турніру Родам Лоўлерам і 61-м — Цянем Пэнфэем. Кітайскі гулец, які за дзень да гэтага разграміў лідара сусветнага рэйтынгу Ніла Робертсана, саступіў матч на апошнім ружовым шары і ня здолеў выйсці ў чвэрцьфінальную стадыю. У другой сесіі кожны з гульцоў павінен быў згуляць другі матч за дзень. Першым снукерыстам, які выйшаў у паўфінал, стаў англічанін Джад Трамп, які не аддаў ніводнай партыі свайму суайчынніку дваццатаму нумару рэйтынга Майклу Холту і выйграў матч з лікам 5:0 усяго за 63 хвіліны. Яшчэ адзін гулец з топ-8 Дзін Цзюньхуэй таксама выйшаў у 1/2 фіналу, абыграўшы семнаццатага сеянага Джо Пэры з лікам 5:2 з вышэйшай брэйкам у 107 балаў. 22-і нумар пасеву Раян Дэй з Уэльса выйшаў у свой першы рэйтынгавы паўфінал з 2009 года, атрымаўшы перамогу над кітайцам Сяа Гадунам — 5:2. Апошнім паўфіналістам турніру стаў 42-гадовы Род Лоўлер, які ўпершыню з 1996 года выйшаў у паўфінал рэйтынгавага турніру. У чвэрцьфінальным матчы, які доўжыўся больш за тры з паловай гадзіны, Лоўлер перайграў Марка Дэвіса на апошніх каляровых шарах у вырашальным фрэйме. Род бліскучым ударам забіў апошні руды, да якога дадаў сіні і ружовы шары, і выйшаў у 1/2 фіналу на Джада Трампа.[31][32]

Матчы 1/8 фіналу
Джо Пэры (17)
  Англія 		5:1 Курт Мэфлін (50)
  Нарвегія
21:102 (102), 63:52 (57), 68:55, 79:28 (74), 91:1 (88), 12:0
Марк Дэвіс (16)
  Англія 		5:2 Лян Вэньбо (24)
  Кітай
74:1, 68:24, 60:69 (57 Дэвіс, 55 Лян), 94:28 (88), 106:7 (55, 51), 0:129 (89), 71:1 (71)
Сяа Гадун (26)
  Кітай 		5:1 Джэймі Бёрнэт (40)
  Шатландыя
72:7 (64), 105:8 (67), 0:67 (60), 136:0 (130), 62:47, 127:0 (114)
Дзін Цзюньхуэй (5)
  Кітай 		5:3 Дамінік Дэйл (29)
  Уэльс
0:67 (65), 20:81, 79:20, 40:79 (56), 81:0 (81), 62:53, 68:6, 85:0 (85)
Джад Трамп (6)
  Англія 		5:2 Шон Мёрфі (10)
  Англія
77:28 (63), 40:60, 69:27, 71:33 (56), 5:73, 106:14 (96), 52:34
Майкл Холт (21)
  Англія 		5:2 Алан МакМанус (43)
  Шатландыя
97:0 (97), 62:45, 21:89, 143:0 (143), 67:38 (51), 0:87 (58), 70:29 (59)
Энтані Хэмілтан (42)
  Англія 		3:5 Раян Дэй (22)
  Уэльс
36:86, 0:78 (59), 82:15, 10:66 (50), 4:76 (54), 91:0 (84), 64:19, 26:75 (65)
Цянь Пэнфэй (61)
  Кітай 		4:5 Род Лоўлер (49)
  Англія
0:131 (91), 43:71 (52), 1:70 (52), 51:72, 96:33, 56:9, 136:0 (108), 62:13, 43:67
31 студзеня. Рэферы: Тэа Сэлбертынгер
Джад Трамп (6)
  Англія 		5:0 Майкл Холт (21)
  Англія
59:33, 73:13 (61), 82:0 (69), 72:0 (72), 77:0 (72)
31 студзеня. Рэферы: Інга Шміт
Дзін Цзюньхуэй (5)
  Кітай 		5:2 Джо Пэры (17)
  Англія
111:18 (107), 56:70 (55 Дзін), 81:0 (81), 93:0 (92), 13:113 (91), 74:61 (52 Дзін), 78:28 (70)
Соценныя серыі: Дзін: 107
31 студзеня. Рэферы: Майке Кеслер
Сяа Гадун (26)
  Кітай 		3:5 Раян Дэй (22)
  Уэльс
6:113 (52), 32:67, 29:66 (51), 88:4 (88), 88:0 (71), 29:75 (63), 47:56
31 студзеня. Рэферы: Торстэн Мюлер
Род Лоўлер (49)
  Англія 		5:4 Марк Дэвіс (16)
  Англія
68:6, 39:71, 17:62, 117:4 (57), 59:34, 1:64 (63), 67:7, 57:59, 68:54

Чацвёрты дзень (1 лютага) правіць

 
Джад Трамп падчас паўфінальнага матча супраць Рода Лоўлера

Выбылі:   Раян Дэй (22),   Род Лоўлер (49)

Фармат чацвёртага гульнявога дня на German Masters уключаў у сябе два паўфінальныя матчы ў двух сесіях, якія праходзілі да 6 перамог. У першай сесіі да стала выйшлі кітайскі снукерыст Дзін Цзюньхуэй і валіец Раян Дэй. Да гэтага, гульцы тройчы перасякаліся паміж сабой на рэйтынгавых турнірах, і адзіная перамога кітайца адбылася на чэмпіянаце Вялікабрытаніі ў 2006 годзе. У сваю чаргу Дэй абыгрываў суперніка на двух найбуйнейшых рэйтынгавых турнірах у 2012 годзе: на чэмпіянаце свету і чэмпіянаце Вялікабрытаніі.[33] Аднак, Дзін выйграў ужо тры турніры рэйтынгавага ўзроўню ў сезоне 2013/2014, тады як валійскі гулец не даходзіў да рэйтынгавых фіналаў з Гран-пры 2008 года. Кітайскі снукерыст упэўнена пачаў паядынак, зрабіўшы серыю ў 97 балаў у першым фрэйме. Раян Дэй адказаў брэйкам ў 64 ачкі, які дапамог яму зраўняць лік. Затым, гульцы абмяняліся цяжкімі партыямі, і лік стаў 2:2. Пяты фрэйм застаўся за Дзінам, дзякуючы выніковым падыходам у 44 і 29 ачкоў. Трэці нумар сусветнага рэйтынга меў шанцы на перамогу ў шостай партыі, але дапусціў памылку, набраўшы 39 ачкоў. Дэй зрабіў клірэнс, 77 ачкоў, і зноў зраўняў лік у матчы — 3:3. Валіец мог упершыню выйсці наперад у матчы, калі пры ліку 52:28 выйшаў на фінальную серыю, аднак, набраўшы ўсяго 6 ачкоў, дапусціў недаравальную памылку пры гульні чырвонага шара. Дзін Цзюньхуэй зачысціў стол і выйграў чацвёртае ачко. Ён выйграў і восьмы фрэйм, зрабіўшы першы соценны брэйк у матчы — 121. Раян адказаў сваёй соценнай серыяй ў 109 балаў і звёў адставанне да ліку 4:5. У дзясятай партыі валіец скарыстаўся памылкай суперніка пры гульні ў сярэднюю лузу і, сабраўшы 58 ачкоў, вывеў паядынак у вырашальную партыю — 5:5. У апошнім фрэйме Дэй першым атрымаў магчымасць пачаць серыю, але памыліўся, набраўшы ўсяго 17 балаў. Валійскі снукерыст пайшоў на рызыкоўны ўдар у сярэднюю лузу і дапусціў яшчэ адну памылку, аддаўшы пазіцыю Дзіну. Кітаец скарыстаў сваю магчымасць і, зрабіўшы брэйк у 79 ачкоў, стаў першым паўфіналістам турніру.[34]

У другім паўфінальным матчы гулялі прадстаўнікі Англіі — 24-гадовы Джад Трамп і 42-гадовы Род Лоўлер. Да гэтага гульцы чатыры разы перасякаліся на рэйтынгавых турнірах і выйгралі па два матчы, але ўсе іх паядынкі праходзілі на стадыях кваліфікацыі, уключаючы апошнюю сустрэчу на адкрытым чэмпіянаце Уэльса ў 2011 годзе, выйграную Лоўлерам з лікам 4:1.[35] Апошні рэйтынгавы поспех Джада прыйшоўся на International Championship ў лістападзе 2012 года, калі ён стаў першым нумарам сусветнага рэйтынга. Але пасля гэтага адбыўся спад у яго гульні, і ён больш не даходзіў да фіналаў рэйтынгавых спаборніцтваў. Аднак, на German Masters Трамп паказаў высакаякасны снукер, прайграўшы ўсяго тры фрэймы ў чатырох згуляных матчах. Род Лоўлер паспяхова пачаў гульню, аформіўшы паўсоценны брэйк у 66 ачкоў, які дазволіў яму адкрыць лік у матчы. Ён таксама атрымаў шанец пачаць серыю ў другой партыі, але памыліўся, набраўшы ўсяго 15 балаў. Рэшта паядынку прайшла пад значным лідарствам Трампа, які дазволіў суперніку набраць усяго 14 ачкоў у астатніх партыях. Сам Джад, у сваю чаргу, паказваў серыйны снукер, набраўшы 66 і 48 ачкоў у другім фрэйме, 127 балаў — у трэцім фрэйме і 122 ачкі — у чацвёртым фрэйме, і выйшаў наперад з лікам 3:1. Пятую партыю Трамп пачаў з чарговага паўсоценнага брэйка, 57 ачкоў, але дапусціў памылку, даўшы, такім чынам, вопытнаму суперніку шанец на працяг барацьбы. Але Лоўлер, які знаходзіўся ў цяжкай псіхалагічнай сітуацыі, не змог наладзіць гульню і выпусціў чарговы фрэйм. Серыя Джада Трампа ў 117 балаў, якую ён аформіў у шостай партыі, дазволіла яму ўмацаваць сваё лідарства ў паядынку, а два падыходы ў 13 і 46 ачкоў у сёмым фрэйме вывелі шостага сеянага ў фінал турніру.[36]

1 лютага. Рэферы: Марсэль Экарт
Раян Дэй (22)
  Уэльс 		5:6 Дзін Цзюньхуэй (5)
  Кітай
0:97 (97), 85:4 (64), 44:58, 63:21, 9:86, 78:39 (77), 58:68, 0:121 (121), 109:0 (109), 74:18 (58), 21:83 (79)
Соценныя серыі: Дэй: 109; Дзін: 121
1 лютага. Рэферы: Эйрыян Уільямс
Род Лоўлер (49)
  Англія 		1:6 Джад Трамп (6)
  Англія
70:22 (61), 15:114 (66), 0:128 (127), 1:125 (122), 7:85 (57), 0:125 (117), 6:59
Соценныя серыі: Трамп: 127, 122, 117

Пяты дзень (2 лютага) правіць

 
Арэна «Тэмпадром» падчас фінальнага матча German Masters.
 
Фінальны матч.
 
Дзін Цзюньхуэй з трафеем German Masters.

Выбыў:   Джад Трамп (6)

Заключны пяты гульнявы дзень на турніры быў прысвечаны фінальнаму паядынку German Masters паміж Дзінам Цзюньхуэем з Кітая, пасеяным пад пятым нумарам, і Джадам Трампам з Англіі, пасеяным пад шостым нумарам. Фінал гуляўся да дзевяці перамог у партыях на працягу дзвюх сесій (8 фрэймаў у першай сесіі і тыя, што засталіся — у другой). Гульцы правялі паміж сабой 10 матчаў, і абодва выйгралі па 5 з іх. На рэйтынгавым узроўні яны гулялі толькі двойчы, прычым іх першы матч адбыўся ў кваліфікацыі да чэмпіянату Вялікабрытаніі 2005 года, у якім шаснаццацігадовы Джад Трамп не змог навязаць барацьбу свайму васемнаццацігадоваму суперніку і саступіў з лікам 2:9. А іх адзіным паядынкам у асноўнай стадыі рэйтынгавага турніру быў паўфінал чэмпіянату свету ў 2011 годзе, дзе англічанін аказаўся мацнейшым — 17:15[37]. Да German Masters Дзін выйграў ужо тры рэйтынгавыя турніры ў сезоне 2013/2014 і можа выйграць свой дзесяты рэйтынгавы тытул у кар’еры. У сваю чаргу Трамп выйграў тры рэйтынгавыя турніры ў сваёй кар’еры, але ўпершыню выйшаў у рэйтынгавы фінал з лістапада 2012 года. Акрамя таго, англічанін прайграў усяго чатыры фрэймы ў пяці матчах, згуляных на German Masters 2014. Абодва гульца ўпэўнена пачалі паядынак абмяняўшыся паўсоценнымі серыямі: 80 ачкоў аформіў Джад у першым фрэйме і 87 балаў набраў Дзін у другім. Англічанін больш паспяхова правёў наступныя фрэймы і выйшаў наперад з лікам 3:1. Кітайскі гулец скараціў адставанне дзякуючы брэйку ў 76 ачкоў. У шостай партыі Трамп атрымаў пазіцыю пры ліку 43:41 і двух чырвоных на стале і змог забіць усе шары да апошняга ружовага, выйграўшы чацвёртае ачко. Кітаец здолеў скарыстаць памылкі суперніка і скараціў адставанне да ліку 3:4, зрабіўшы паўсоценны брэйк — 51. Ён таксама павёў серыю ў заключнай партыі першай сесіі, забіўшы далёкі чырвоны шар, і, набраўшы 81 ачко, зраўняў лік у матчы — 4:4.[38]

Пасля перапынку кітайскі снукерыст цалкам дамінаваў ля стала, выйграўшы тры фрэймы запар з серыямі ў 125, 101 і 72 ачкі, і давёў лік да 7:4. Акрамя таго, да канца адзінаццатай партыі Дзін набраў 460 неўзаемных ачкоў запар (Джад Трамп не забіваў шароў у чатырох фрэймах з восьмага па адзінаццаты). У дванаццатым фрэйме англічанін здолеў перапыніць гегемонію суперніка і пачаць серыю, але дапусціў памылку на чорным шары, набраўшы 38 балаў. Пры ліку 48:23 Трамп зрабіў няўдалы адыгрыш і дазволіў Дзіну аформіць клірэнс ў 39 ачкоў і выйграць шостую партыю запар (чацвёртую пасля перапынку). У наступным фрэйме Джад давёў сваю перавагу да ліку 48:8 і даў кітайцу шанец на брэйк, але Дзін Цзюньхуэй памыліўся пры гульні рудога шара і адным чырвоным на стале. Пазней, кітайскі гулец дапусціў памылку пры выхадзе са снукера і пакінуў Трампу свабодны шар, што дазволіла англічаніну скараціць адставанне да трох ачкоў. У наступнай партыі Дзін павёў з лікам 47:8 і дапусціў памылку пры гульні чырвонага у дальні вугал. Джад атрымаў магчымасць выйграць яшчэ адзін фрэйм, але, забіўшы апошні чырвоны ў сярэднюю лузу, памыліўся пры гульні сіняга шара ў процілеглы і выпусціў апошнюю партыю ў матчы. Забіўшы ўсе каляровыя шары да ружовага, кітайскі гулец выйграў свой чацвёрты рэйтынгавы тытул у сезоне. Фактычна, Дзін Цзюньхуэй выйграў чатыры рэйтынгавых турніру з пяці апошніх, прайграўшы толькі на стадыі 1/8 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі Рыкі Уолдэну.[39]

2 лютага. Рэферы: Ян Верхаас
Дзін Цзюньхуэй (5)
  Кітай 		9:5 Джад Трамп (6)
  Англія
Статыстыка ігракоў і асабістыя сустрэчы падаюцца ніжэй ↓
Дзённая сесія: 0:80 (80), 87:0 (87), 14:65, 31:69, 92:0 (76), 48:76, 71:42 (51), 81:0 (81)
Вячэрняя сесія: 125:0 (125), 101:0 (101), 83:0 (72), 62:48, 31:83, 67:46
Соценныя серыі: Дзін: 125, 101
  1. ↑ У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.
  2. ↑ а б в г д е Статыстыка падаецца з улікам вынікаў бягучага турніру.

Асноўная сетка правіць

[8][40]

  Першы раўнд
да 5 перамог 		Другі раўнд
да 5 перамог 		Трэці раўнд
да 5 перамог 		Чвэрцьфіналы
да 5 перамог 		Паўфіналы
да 6 перамог 		Фінал
да 9 перамог
                                                         
1    Алістэр Картэр 4  
59    Дэчават Пумджаенг 5  
  59    Дэчават Пумджаенг 4  
  26    Сяа Гадун 5  
58    Джымі Уайт 1
26    Сяа Гадун 5  
  26    Сяа Гадун 5  
  40    Джэймі Бёрнэт 1  
110    Рачаёцін Ятарак 2  
40    Джэймі Бёрнэт 5  
  40    Джэймі Бёрнэт 5
  85    Джоэль Уолкер 2  
62    Адыт’я Мехта 4
85    Джоэль Уолкер 5  
  26    Сяа Гадун 2  
  22    Раян Дэй 5  
9    Сцюарт Бінэм 3  
54    Пітэр Лайнс 5  
  54    Пітэр Лайнс 1
  42    Энтані Хэмілтан 5  
42    Энтані Хэмілтан 5
32    Майкл Уайт 2  
  42    Энтані Хэмілтан 3
  22    Раян Дэй 5  
22    Раян Дэй П  
114    Цаа Сіньлун А  
  22    Раян Дэй 5
  8    Бары Хокінс 4  
92    Лі Хан 3
8    Бары Хокінс 5  
22    Раян Дэй 5  
5    Дзін Цзюньхуэй 6  
5    Дзін Цзюньхуэй 5  
63    Майк Дан 1  
  5    Дзін Цзюньхуэй 5  
  19    Марк Уільямс 1  
88    Дэвід Морыс 1
19    Марк Уільямс 5  
  5    Дзін Цзюньхуэй 5  
  29    Дамінік Дэйл 3  
29    Дамінік Дэйл 5  
57    Стыў Дэвіс 2  
  29    Дамінік Дэйл 5
  14    Джон Хігінс 3  
60    Джэрард Грын 2
14    Джон Хігінс 5  
  5    Дзін Цзюньхуэй 5
  17    Джо Пэры 2  
12    Марк Ален 3  
41    Энтані МакГіл 5  
  41    Энтані МакГіл 0
  17    Джо Пэры 5  
71    Лука Брэсэль 2
17    Джо Пэры 5  
  17    Джо Пэры 5
  50    Курт Мэфлін 1  
27    Том Форд 2  
50    Курт Мэфлін 5  
  50    Курт Мэфлін 5
  4    Марк Сэлбі 3  
51    Джымі Робертсан 1
4    Марк Сэлбі 5  
5    Дзін Цзюньхуэй 9
6    Джад Трамп 5
3    Ніл Робертсан 5  
48    Лю Чуан 1  
  3    Ніл Робертсан 1  
  61    Цянь Пэнфэй 5  
61    Цянь Пэнфэй 5
28    Эндру Хігінсан 3  
  61    Цянь Пэнфэй 4  
  49    Род Лоўлер 5  
31    Маркус Кэмбэл 1  
49    Род Лоўлер 5  
  49    Род Лоўлер 5
  73    Пол Дэвісан 4  
73    Пол Дэвісан 5
11    Марка Фу 2  
  49    Род Лоўлер 5  
  16    Марк Дэвіс 4  
16    Марк Дэвіс 5  
36    Дэвід Гілберт 3  
  16    Марк Дэвіс 5
  18    Грэм Дот 1  
34    Бэн Вуластан 1
18    Грэм Дот 5  
  16    Марк Дэвіс 5
  24    Лян Вэньбо 2  
24    Лян Вэньбо 5  
56    Цаа Юйпэн 3  
  24    Лян Вэньбо 5
  7    Стывен Магуайр 3  
39    Марк Джойс 1
7    Стывен Магуайр 5  
49    Род Лоўлер 1
6    Джад Трамп 6  
6    Джад Трамп 5  
99    Напон Саенхам 1  
  6    Джад Трамп 5  
  25    Марк Кінг 0  
53    Дэйв Харальд 4
25    Марк Кінг 5  
  6    Джад Трамп 5  
  10    Шон Мёрфі 2  
20    Мэцью Стывенс 5  
35    Фергал О’Браен 1  
  20    Мэцью Стывенс 4
  10    Шон Мёрфі 5  
33    Кен Доэрці 1
10    Шон Мёрфі 5  
  6    Джад Трамп 5
  21    Майкл Холт 0  
87    Гэры Уілсан 5  
84    Дэніэл Уэлс 1  
  87    Гэры Уілсан 2
  21    Майкл Холт 5  
91    Джэймі О’Ніл 0
21    Майкл Холт 5  
  21    Майкл Холт 5
  43    Алан МакМанус 2  
23    Пітэр Эбдан 2  
43    Алан МакМанус 5  
  43    Алан МакМанус 5
  37    Джэк Лісоўскі 2  
37    Джэк Лісоўскі 5
70    Цепчая Ун-Нух 0  

Фінал правіць

Дзін Цзюньхуэй выйшаў у свой чацвёрты фінал рэйтынгавага турніру ў сезоне 2013/2014. Да гэтага ён не прайграў ні аднаго вырашальнага матча, атрымаўшы перамогі на Шанхай Мастэрс, адкрытым чэмпіянаце Індыі і International Championship. Ён таксама быў у фінале пятага этапу еўрапейскага тура міні-рэйтынгавай серыі Players Tour Championship 2013/2014, але саступіў Марку Алену з лікам 1:4[41]. Для Джада Трампа, апошняй буйной перамогай якога быў International Championship у лістападзе 2012 года, гэта быў першы рэйтынгавы фінал у сезоне. Але аналагічна суперніку, ён быў у фінале шостага этапу еўрапейскага тура PTC 2013/2014, дзе таксама прайграў Марку Алену — 1:4[42].

Дзін Цзюньхуэй стаў першым кітайскім гульцом, які выйшаў у фінал турніру German Masters.

Для Дзіна Цзюньхуэя фінал German Masters 2014 стаў дванаццатым рэйтынгавым фіналам у кар’еры, з якіх да гэтага ён прайграў толькі два, выйграўшы дзевяць тытулаў. У прафесійнай кар’еры Джада Трампа гэты фінал стаў шостым вырашальным матчам рэйтынгавага ўзроўню. Да гэтага, ён атрымаў перамогу на трох рэйтынгавых турнірах і двойчы саступаў у фіналах.

[8][37]

Фінал: да 9 перамог. Рэферы: Ян Верхаас.
Тэмпадром, Берлін, Германія, 2 лютага 2014
Дзін Цзюньхуэй (5)
  Кітай 		9:5 Джад Трамп (6)
  Англія
Дзённая сесія: 0:80 (80), 87:0 (87), 14:65, 31:69, 92:0 (76), 48:76, 71:42 (51), 81:0 (81)
Вячэрняя сесія: 125:0 (125), 101:0 (101), 83:0 (72), 62:48, 31:83, 67:46
125 Найвышэйшая серыя 80
2 Соценныя серыі 0
7 Серыі 50+ 1

Серыі, вышэйшыя за 50 ачкоў правіць

Нягледзячы на тое, што колькасць матчаў у асноўнай стадыі турніру павялічылася больш, чым у 2 разы (з 31 да 63) на German Masters 2014 было зроблена 30 соценных серый, што на адну сотню менш, чым у 2013 годзе[25]. Колькасць серый, большых за 50 ачкоў, да канца турніру дасягнула 235 брэйкаў.

Лідарамі па колькасці паўсоценных брэйкаў, выкананых у рамках турніру, сталі фіналісты — Дзін Цзюньхуэй і Джад Трамп, якія зрабілі 45 серый «50+» на дваіх (24 і 21 адпаведна). Па колькасці соценных брэйкаў таксама лідыруюць Трамп і Дзін — на рахунку англічаніна 5 сэнчуры (найвышэйшы — 127), а на рахунку кітайца 4 сотні (найвышэйшая — 125), з якіх дзве ён аформіў у фінальным паядынку. Прыз за найвышэйшы брэйк, зроблены ў асноўнай стадыі турніру, роўны €4000, атрымаў Майкл Холт, які аформіў 143 балы ў матчы 1/8 фіналу супраць шатландца Алана МакМануса.

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя і паўсоценныя брэйкі кожнага гульца.

[11][3]

Гулец 50+ 100+ 50-100 Усе серыі 50+
  Майкл Холт 9 2 7 143, 106; 97, 97, 60, 59, 58, 53, 51
  Сяа Гадун 13 3 10 138, 130, 114; 96, 88, 86, 74, 71, 67, 64, 53, 53, 50
  Шон Мёрфі 4 1 3 128; 97, 95, 66
  Джад Трамп 21 5 16 127, 122, 117, 110, 102; 96, 88, 87, 80, 79, 72, 72, 69, 66, 63, 61, 61, 60, 57, 56, 54
  Дзін Цзюньхуэй 24 4 20 125, 121, 107, 101; 97, 92, 92, 90, 89, 87, 85, 81, 81, 81, 79, 76, 75, 72, 71, 70, 55, 54, 52, 51
  Цянь Пэнфэй 7 2 5 124, 108; 91, 75, 72, 60, 57
  Ніл Робертсан 5 1 4 124; 89, 55, 54, 51
  Гэры Уілсан 5 1 4 123; 79, 72, 72, 66
  Марк Кінг 1 1 0 118
  Марк Сэлбі 5 2 3 113, 105; 80, 68, 50
  Энтані МакГіл 3 1 2 112; 56, 54
  Раян Дэй 14 1 13 109; 77, 72, 65, 64, 63, 59, 59, 58, 57, 54, 52, 51, 50
  Джо Пэры 12 2 10 104, 102; 91, 88, 74, 65, 63, 59, 57, 54, 53, 52
  Джоэль Уолкер 5 1 4 104; 97, 74, 61, 54
  Курт Мэфлін 4 1 3 102; 99, 83, 57
  Стывен Магуайр 4 1 3 100; 71, 68, 54
  Марк Уільямс 1 1 0 100
  Дамінік Дэйл 6 0 6 97, 85, 65, 56, 56, 51
  Лі Хан 2 0 2 97, 81
  Пол Дэвісан 3 0 3 96, 69, 50
  Мэцью Стывенс 3 0 3 92, 70, 57
  Род Лоўлер 7 0 7 91, 62, 61, 58, 57, 52, 52
  Эндру Хігінсан 2 0 2 91, 54
  Лян Вэньбо 8 0 8 89, 81, 74, 74, 72, 69, 55, 51
  Марк Дэвіс 11 0 11 88, 78, 71, 70, 66, 63, 63, 57, 55, 51, 51
  Бары Хокінс 3 0 3 88, 55, 50
  Дэвід Морыс 1 0 1 88
  Грэм Дот 3 0 3 87, 58, 50
  Дэвід Гілберт 3 0 3 86, 75, 63
  Энтані Хэмілтан 5 0 5 84, 83, 70, 69, 58
  Дэчават Пумджаенг 6 0 6 83, 76, 65, 64, 62, 61
  Дэніэл Уэлс 1 0 1 80
  Джэймі Бёрнэт 6 0 6 79, 78, 74, 61, 60, 55
  Майк Дан 1 0 1 77
  Пітэр Лайнс 2 0 2 75, 60
  Пітэр Эбдан 1 0 1 75
  Цаа Юйпэн 1 0 1 75
  Дэйв Харальд 3 0 3 72, 52, 52
  Джэк Лісоўскі 2 0 2 69, 62
  Марк Ален 2 0 2 68, 51
  Адыт’я Мехта 1 0 1 68
  Фергал О’Браен 1 0 1 68
  Алан МакМанус 5 0 5 66, 65, 58, 57, 50
  Алістэр Картэр 1 0 1 64
  Том Форд 1 0 1 64
  Лука Брэсэль 1 0 1 61
  Джэрард Грын 1 0 1 60
  Стыў Дэвіс 1 0 1 60
  Сцюарт Бінэм 1 0 1 57
  Джон Хігінс 1 0 1 54
  Рачаёцін Ятарак 1 0 1 51
  Бэн Вуластан 1 0 1 50
Увогуле 235 30 205 Вышэйшы брэйк: 143 (Майкл Холт)

Статыстыка турніру правіць

Дзін Цзюньхуэй стаў першым кітайскім снукерыстам, атрымаўшым перамогу на турніры German Masters, а таксама шостым пераможцам турніру.

Дзін выйграў свой пятнаццаты прафесійны і дзесяты рэйтынгавы тытул у кар’еры, а таксама чацвёрты — у сезоне 2013/2014. Такім чынам, ён стаў першым гульцом, які выйграў больш за тры рэйтынгавыя турніры за снукерны год, з сезона 1990/1991, калі шатландзец Стывен Хендры выйграў 5 рэйтынгавых спаборніцтваў.

Выйграўшы на German Masters, Дзін Цзюньхуэй абышоў па колькасці рэйтынгавых перамог Джона Пэрата, Пітэра Эбдана і Ніла Робертсана і зраўняўся з Джымі Уайтам. Больш за дзесяць тытулаў рэйтынгавага ўзроўню выйгравалі толькі Стывен Хендры (36), Стыў Дэвіс (28), Роні О’Саліван (25), Джон Хігінс (25) і Марк Уільямс (18).[43]

[11][3]

Статыстыка гульцоў правіць

Гулец Апошні матч М В П Ф ВФ ПФ %Ф 50+ 100+ ВС Ф/50+ Ф/100+ ПГ (€) РА
  Дзін Цзюньхуэй Фінал:   Джад Трамп 9:5 6 6 0 52 35 17 67,3 % 24 4 125 2,17 13 80,000 5,000
  Джад Трамп Фінал:   Дзін Цзюньхуэй 5:9 6 5 1 44 31 13 70,5 % 21 5 127 2,1 8,8 35,000 4,000
  Раян Дэй 1/2 фіналу:   Дзін Цзюньхуэй 5:6 4 3 1 35 20 15 57,1 % 14 1 109 2,5 35 20,000 3,200
  Род Лоўлер 1/2 фіналу:   Джад Трамп 1:6 5 4 1 40 21 19 52,5 % 7 0 91 5,71 5,71 20,000 3,200
  Джо Пэры 1/4 фіналу:   Дзін Цзюньхуэй 2:5 4 3 1 25 17 8 68 % 12 2 104 2,08 12,5 10,000 2,500
  Марк Дэвіс 1/4 фіналу:   Род Лоўлер 4:5 4 3 1 30 19 11 63,3 % 11 0 88 2,73 — 10,000 2,500
  Майкл Холт 1/4 фіналу:   Джад Трамп 0:5 4 3 1 24 15 9 62,5 % 9 2 143 2,67 12 10,000 2,500
  Сяа Гадун 1/4 фіналу:   Раян Дэй 2:5 4 3 1 28 17 11 60,7 % 13 3 138 2,15 9,33 10,000 2,500
  Энтані Хэмілтан 1/8 фіналу:   Раян Дэй 3:5 3 2 1 21 13 8 61,9 % 5 0 84 4,2 — 5,000 1,900
  Цянь Пэнфэй 1/8 фіналу:   Род Лоўлер 4:5 3 2 1 23 14 9 60,9 % 7 2 124 3,29 11,5 5,000 1,900
  Алан МакМанус 1/8 фіналу:   Майкл Холт 2:5 3 2 1 21 12 9 57,1 % 5 0 66 4,2 — 5,000 1,900
  Дамінік Дэйл 1/8 фіналу:   Дзін Цзюньхуэй 3:5 3 2 1 23 13 10 56,5 % 6 0 97 3,83 — 5,000 1,900
  Джэймі Бёрнэт 1/8 фіналу:   Сяа Гадун 1:5 3 2 1 20 11 9 55 % 6 0 79 3,33 — 5,000 1,900
  Шон Мёрфі 1/8 фіналу:   Джад Трамп 2:5 3 2 1 22 12 10 54,5 % 4 1 128 5,5 22 5,000 1,900
  Курт Мэфлін 1/8 фіналу:   Джо Пэры 1:5 3 2 1 21 11 10 52,4 % 4 1 102 5,25 21 5,000 1,900
  Лян Вэньбо 1/8 фіналу:   Марк Дэвіс 2:5 3 2 1 23 12 11 52,2 % 8 0 89 2,88 — 5,000 1,900
  Мэцью Стывенс 1/16 фіналу:   Шон Мёрфі 4:5 2 1 1 15 9 6 60 % 3 0 92 5 — 3,000 1,400
  Джэк Лісоўскі 1/16 фіналу:   Алан МакМанус 2:5 2 1 1 12 7 5 58,3 % 2 0 69 6 — 3,000 1,400
  Стывен Магуайр 1/16 фіналу:   Лян Вэньбо 3:5 2 1 1 14 8 6 57,1 % 4 1 100 3,5 14 3,000 1,400
  Марк Сэлбі 1/16 фіналу:   Курт Мэфлін 3:5 2 1 1 14 8 6 57,1 % 5 2 113 2,8 7 3,000 1,400
  Пол Дэвісан 1/16 фіналу:   Род Лоўлер 4:5 2 1 1 16 9 7 56,3 % 3 0 96 5,33 — 3,000 1,400
  Гэры Уілсан 1/16 фіналу:   Майкл Холт 2:5 2 1 1 13 7 6 53,8 % 5 1 123 2,6 13 3,000 1,400
  Джон Хігінс 1/16 фіналу:   Дамінік Дэйл 3:5 2 1 1 15 8 7 53,3 % 1 0 54 15 — 3,000 1,400
  Бары Хокінс 1/16 фіналу:   Раян Дэй 4:5 2 1 1 17 9 8 52,9 % 3 0 88 5,67 — 3,000 1,400
  Дэчават Пумджаенг 1/16 фіналу:   Сяа Гадун 4:5 2 1 1 18 9 9 50 % 6 0 83 3 — 3,000 1,400
  Ніл Робертсан 1/16 фіналу:   Цянь Пэнфэй 1:5 2 1 1 12 6 6 50 % 5 1 124 2,4 12 3,000 1,400
  Марк Уільямс 1/16 фіналу:   Дзін Цзюньхуэй 1:5 2 1 1 12 6 6 50 % 1 1 100 12 12 3,000 1,400
  Грэм Дот 1/16 фіналу:   Марк Дэвіс 1:5 2 1 1 12 6 6 50 % 3 0 87 4 — 3,000 1,400
  Джоэль Уолкер 1/16 фіналу:   Джэймі Бёрнэт 2:5 2 1 1 16 7 9 43,8 % 5 1 104 3,2 16 3,000 1,400
  Пітэр Лайнс 1/16 фіналу:   Энтані Хэмілтан 1:5 2 1 1 14 6 8 42,9 % 2 0 75 7 — 3,000 1,400
  Энтані МакГіл 1/16 фіналу:   Джо Пэры 0:5 2 1 1 13 5 8 38,5 % 3 1 112 4,33 13 3,000 1,400
  Марк Кінг 1/16 фіналу:   Джад Трамп 0:5 2 1 1 14 5 9 35,7 % 1 1 118 14 14 3,000 1,400
  Дэйв Харальд 1/32 фіналу:   Марк Кінг 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4 % 3 0 72 3 — 1,500 900
  Адыт’я Мехта 1/32 фіналу:   Джоэль Уолкер 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4 % 1 0 68 9 — 1,500 900
  Алістэр Картэр 1/32 фіналу:   Дэчават Пумджаенг 4:5 1 0 1 9 4 5 44,4 % 1 0 64 9 — 1,500 900
  Дэвід Гілберт 1/32 фіналу:   Марк Дэвіс 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 3 0 86 2,67 — 1,500 900
  Лі Хан 1/32 фіналу:   Бары Хокінс 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 2 0 97 4 — 1,500 900
  Эндру Хігінсан 1/32 фіналу:   Цянь Пэнфэй 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 2 0 91 4 — 1,500 900
  Марк Ален 1/32 фіналу:   Энтані МакГіл 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 2 0 68 4 — 1,500 900
  Цаа Юйпэн 1/32 фіналу:   Лян Вэньбо 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 1 0 75 8 — 1,500 900
  Сцюарт Бінэм 1/32 фіналу:   Пітэр Лайнс 3:5 1 0 1 8 3 5 37,5 % 1 0 57 8 — 1,500 900
  Пітэр Эбдан 1/32 фіналу:   Алан МакМанус 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 75 7 — 1,500 900
  Том Форд 1/32 фіналу:   Курт Мэфлін 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 64 7 — 1,500 900
  Лука Брэсэль 1/32 фіналу:   Джо Пэры 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 61 7 — 1,500 900
  Джэрард Грын 1/32 фіналу:   Джон Хігінс 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 60 7 — 1,500 900
  Стыў Дэвіс 1/32 фіналу:   Дамінік Дэйл 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 60 7 — 1,500 900
  Рачаёцін Ятарак 1/32 фіналу:   Джэймі Бёрнэт 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 1 0 51 7 — 1,500 900
  Майкл Уайт 1/32 фіналу:   Энтані Хэмілтан 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 0 0 48 — — 1,500 900
  Марка Фу 1/32 фіналу:   Пол Дэвісан 2:5 1 0 1 7 2 5 28,6 % 0 0 43 — — 1,500 900
  Дэвід Морыс 1/32 фіналу:   Марк Уільямс 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 1 0 88 6 — 1,500 900
  Дэніэл Уэлс 1/32 фіналу:   Гэры Уілсан 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 1 0 80 6 — 1,500 900
  Майк Дан 1/32 фіналу:   Дзін Цзюньхуэй 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 1 0 77 6 — 1,500 900
  Фергал О’Браен 1/32 фіналу:   Мэцью Стывенс 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 1 0 68 6 — 1,500 900
  Бэн Вуластан 1/32 фіналу:   Грэм Дот 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 1 0 50 6 — 1,500 900
  Маркус Кэмбэл 1/32 фіналу:   Род Лоўлер 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 49 — — 1,500 900
  Марк Джойс 1/32 фіналу:   Стывен Магуайр 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 47 — — 1,500 900
  Джымі Робертсан 1/32 фіналу:   Марк Сэлбі 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 44 — — 1,500 900
  Лю Чуан 1/32 фіналу:   Ніл Робертсан 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 43 — — 1,500 900
  Кен Доэрці 1/32 фіналу:   Шон Мёрфі 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 42 — — 1,500 900
  Джымі Уайт 1/32 фіналу:   Сяа Гадун 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 37 — — 1,500 900
  Напон Саенхам 1/32 фіналу:   Джад Трамп 1:5 1 0 1 6 1 5 16,7 % 0 0 30 — — 1,500 900
  Джэймі О’Ніл 1/32 фіналу:   Майкл Холт 0:5 1 0 1 5 0 5 0 % 0 0 37 — — 1,500 900
  Цепчая Ун-Нух 1/32 фіналу:   Джэк Лісоўскі 0:5 1 0 1 5 0 5 0 % 0 0 36 — — 1,500 900

Статыстыка па краінах правіць

Краіна 1/32 фіналу 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал
КУ %У КУ %У КУ %У КУ %У КУ %У КУ %У
  Англія 29 45,31 15 46,88 7 43,75 5 62,5 2 50 1 50
  Кітай 8 12,5 4 12,5 4 25 2 25 1 25 1 50
  Уэльс 6 9,38 4 12,5 2 12,5 1 12,5 1 25 0 0
  Шатландыя 7 10,94 6 18,75 2 12,5 0 0 0 0 0 0
  Нарвегія 1 1,56 1 3,13 1 6,25 0 0 0 0 0 0
  Тайланд 4 6,25 1 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0
  Аўстралія 1 1,56 1 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0
  Ірландыя 3 4,69 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  Паўночная Ірландыя 2 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  Бельгія 1 1,56 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  Ганконг 1 1,56 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  Індыя 1 1,56 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

Агульная статыстыка правіць

Кваліфікацыя 1/32 фіналу 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал Увогуле
Колькасць гульцоў 128 64 32 16 8 4 2 64
Колькасць матчаў 64 31 16 8 4 2 1 62
Колькасць фрэймаў 448 (576) 213 (279) 115 (144) 58 (72) 28 (36) 18 (22) 14 (17) 446 (570)
Сярэдняя колькасць фрэймаў у матчы 7 6,87 7,19 7,25 7 9 14 —
Самая буйная перамога 5:0 (13) 5:0 (2) 5:0 (2) 5:1 (2) 5:0 (1) 6:1 (1) 9:5 (1) 5:0 (5); 6:1 (1)
Колькасць матчаў з вырашальнымі партыямі 10 3 4 1 1 1 0 10
Колькасць серый 50+ 217 102 57 37 18 13 8 235
Колькасць соценных серый 23 15 2 5 1 5 2 30
Найвышэйшая серыя 147 (Д.Пумджаенг,
Г.Уілсан)		 138 (Сяа Г.) 113 (М.Сэлбі) 143 (М.Холт) 107 (Дзін Цз.) 127 (Дж.Трамп) 125 (Дзін Цз.) 143 (М.Холт)
Сярэдняя колькасць паўсоценных серый у матчы 3,39 3,29 3,56 4,63 4,5 6,5 8 3,79
Сярэдняя колькасць соценных серый у матчы 0,36 0,48 0,13 0,63 0,25 2,5 2 0,48
Ф/50+ 2,06 2,09 2,01 1,57 1,56 1,38 1,75 1,9
Ф/100+ 19,48 14,2 57,5 11,6 28 3,6 7 14,87

Змены ў рэйтынгу правіць

Сітуацыя да турніру правіць

Апошні рэйтынг перад German Masters 2014 быў сфармаваны 9 снежня 2013 года паводле вынікаў апошняга рэйтынгавага турніру — чэмпіянату Вялікабрытаніі. На першых трох радках упэўнена размясціліся Ніл Робертсан, Марк Сэлбі і Дзін Цзюньхуэй адпаведна. Адрыў Дзіна ад Джада Трампа, які займаў чацвёртае месца, складаў больш за 9500 ачкоў. Ззаду Трампа з невялікімі адставаннямі размясціліся Стывен Магуайр (адставанне ад Трампа — 120 ачкоў), Бары Хокінс (адставанне ад Магуайра — 140 ачкоў) і Сцюарт Бінэм (адставанне ад Хокінса — 200 ачкоў). Больш чым на 3000 балаў складала адставанне ад Бінэма Шона Мёрфі, які замыкаў топ-8 сусветнага рэйтынгу. З 9 па 12 месцы займалі Марка Фу (адставанне ад Мёрфі — больш за 1500 ачкоў), Марк Ален (адставанне ад Фу — больш за 900 ачкоў), Рыкі Уолдэн (адставанне ад Алена — больш за 1000 ачкоў) і Джон Хігінс (адставанне ад Уолдэна — 250 ачкоў). За Джонам Хігінсам з адставаннем больш за 2000 балаў знаходзіўся Роберт Мілкінс, за якім размясціліся Марк Дэвіс (адставанне ад Мілкінса — 485 ачкоў), Джо Пэры (адставанне ад Дэвіса — больш за 1400 ачкоў) і Грэм Дот (адставанне ад Пэры — больш за 800 ачкоў), якія замыкалі топ-16. Алістэр Картэр, які займаў 17 месца, адставаў ад Дота на 325 балаў і, такім чынам, меў добрыя шанцы ўклініцца ў 16 наймацнейшых снукерыстаў паводле вынікаў турніру.[10]

Сітуацыя пасля турніру правіць

Паколькі рэйтынг уключае ў сябе ачкі, набраныя гульцамі за два гады, пасля турніру снукерысты, атрымаўшы ачкі за German Masters 2014, страцілі ачкі, набраныя імі ў рамках German Masters 2012[23], а таксама ў рамках 11-га і 12-га этапаў PTC 2011/2012 (у сувязі са зменай раскладу серыі Players Tour Championship), якія праходзілі ў снежні 2011 года (пасля чэмпіянату Вялікабрытаніі 2011) і ў студзені 2012 года адпаведна.[44][45]

Паводле вынікаў турніру зменаў у рэйтынгу сярод першай чацвёркі не адбылося. Аднак, Дзін Цзюньхуэй, дзякуючы перамозе на German Masters 2014, скараціў сваё адставанне ад Марка Сэлбі да 2640 ачкоў. Фіналіст турніру, Джад Трамп, таксама павялічыў свой ​​адрыў ад найбліжэйшых праследавацеляў. Стывен Магуайр апусціўся ў рэйтынгу на два радкі (з пятага на сёмае месца) з-за адчувальнай страты ачкоў за фінал German Masters 2012 і перамогу на 12-м этапе Players Tour Championship 2011/2012. Пры гэтым, адставанне Магуайра ад Сцюарта Бінэма, які займаў шостае месца, стала роўным 3660 ачкоў, а адрыў ад Шона Мёрфі, які застаўся на восьмым месцы, склаў усяго 60 балаў. На два радкі (з 12 на 10) падняўся ў табелі аб рангах Джон Хігінс, дзякуючы няўдалым выступам на турніры Марка Алена і Рыкі Уолдэна. Марк Дэвіс, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі, апярэдзіў ў рэйтынгу Роберта Мілкінса, які саступіў у кваліфікацыйным раўндзе і апусціўся на 14-ы радок. Грэм Дот, паўфіналіст 11-га этапу PTC 2011/2012, саступіўшы ў другім крузе German Masters 2014, вылецеў з топ-16 сусветнага рэйтынгу, прапусціўшы наперад Алістэра Картэра. На семь радкоў апусціўся пераможца German Masters 2012, Роні О’Саліван, які прайграў у кваліфікацыі турніру. Паўфіналіст German Masters 2014, Род Лоўлер, падняўся на шэсць пунктаў, дзякуючы 3200 атрыманым ачкам. Таксама падняцца на чатыры месцы і патрапіць у топ-48 здолеў нарвежац Курт Мэфлін, які дайшоў да 1/8 фіналу на турніры. Індыйскі снукерыст, Панкай Адвані, здолеў падняцца ў топ-64 на 64-ы радок, а Майк Дан апусціўся на тры радкі, прайграўшы ў 1/32 фіналу турніру, і вылецеў з топ-64.[46]

У табліцы прадстаўлены змены ў сусветным рэйтынгу ў рамках топ-64 пад дзеяннем вынікаў German Masters 2014.

Гулец АДТ МДТ СА НА АПТ МПТ ЗР
  Ніл Робертсан
89,800
1
1,900
1,400
89,300
1
▬
  Марк Сэлбі
87,020
2
3,260
1,400
85,160
2
▬
  Дзін Цзюньхуэй
79,540
3
2,020
5,000
82,520
3
▬
  Джад Трамп
69,960
4
3,500
4,000
70,460
4
▬
  Бары Хокінс
69,700
6
2,120
1,400
68,980
5
 1
  Сцюарт Бінэм
69,500
7
2,260
900
68,140
6
 1
  Стывен Магуайр
69,840
5
6,760
1,400
64,480
7
 2
  Шон Мёрфі
66,440
8
3,920
1,900
64,420
8
▬
  Марка Фу
64,645
9
1,695
900
63,850
9
▬
  Джон Хігінс
62,235
12
2,260
1,400
61,375
10
 2
  Марк Ален
63,700
10
3,260
900
61,340
11
 1
  Рыкі Уолдэн
62,485
11
3,900
400
58,985
12
 1
  Марк Дэвіс
59,440
14
2,960
2,500
58,980
13
 1
  Роберт Мілкінс
59,925
13
1,710
400
58,615
14
 1
  Джо Пэры
57,995
15
3,500
2,500
56,995
15
▬
  Алістэр Картэр
56,815
17
1,260
900
56,455
16
 1
  Грэм Дот
57,140
16
3,540
1,400
55,000
17
 1
  Марк Уільямс
55,065
18
3,420
1,400
53,045
18
▬
  Мэцью Стывенс
55,040
19
3,820
1,400
52,620
19
▬
  Майкл Холт
47,565
20
2,325
2,500
47,740
20
▬
  Раян Дэй
45,795
21
2,320
3,200
46,675
21
▬
  Пітэр Эбдан
45,795
22
1,400
900
45,295
22
▬
  Лян Вэньбо
45,180
23
1,820
1,900
45,260
23
▬
  Марк Кінг
43,585
25
935
1,400
44,050
24
 1
  Сяа Гадун
43,385
26
2,020
2,500
43,865
25
 1
  Дамінік Дэйл
42,360
29
1,135
1,900
43,125
26
 3
  Эндру Хігінсан
42,675
28
2,960
900
40,615
27
 1
  Том Форд
42,830
27
3,400
900
40,330
28
 1
  Маркус Кэмбэл
42,005
31
2,720
900
40,185
29
 2
  Бэн Вуластан
39,715
34
900
900
39,715
30
 4
  Роні О’Саліван
44,300
24
5,000
400
39,700
31
 7
  Марцін Гоўлд
42,295
30
3,580
400
39,115
32
 2
  Майкл Уайт
40,040
32
2,070
900
38,870
33
 1
  Кен Доэрці
39,850
33
1,960
900
38,790
34
 1
  Фергал О’Браен
39,065
35
1,295
900
38,670
35
▬
  Дэвід Гілберт
38,890
36
1,445
900
38,345
36
▬
  Джэк Лісоўскі
35,625
37
885
1,400
36,140
37
▬
  Джэймі Бёрнэт
35,360
40
1,460
1,900
35,800
38
 2
  Марк Джойс
35,535
39
685
900
35,750
39
▬
  Энтані МакГіл
34,730
41
1,510
1,400
34,620
40
 1
  Джэймі Джонс
35,585
38
1,710
400
34,275
41
 3
  Алан МакМанус
34,120
43
1,820
1,900
34,200
42
 1
  Энтані Хэмілтан
34,710
42
2,430
1,900
34,180
43
 1
  Род Лоўлер
30,515
50
0[зр 1]
3,200
33,715
44
 6
  Альфрэд Бёрдэн
34,100
44
900
400
33,600
45
 1
  Джэймі Коўп
33,900
45
1,695
400
32,605
46
 1
  Курт Мэфлін
30,135
51
0[зр 1]
1,900
32,035
47
 4
  Роры МакЛаўд
32,780
48
1,260
400
31,920
48
▬
  Юй Дэлу
33,685
46
2,660
400
31,425
49
 3
  Лю Чуан
31,020
49
1,150
900
30,770
50
 1
  Дэйв Харальд
29,545
54
685
900
29,760
51
 3
  Джымі Робертсан
30,120
52
1,260
900
29,760
52
▬
  Найджэл Бонд
30,060
53
1,245
400
29,215
53
▬
  Стывен Лі
32,960
47
3,760
0[зр 2]
29,200
54
 7
  Цаа Юйпэн
28,090
57
0[зр 1]
900
28,990
55
 2
  Пітэр Лайнс
28,335
55
1,510
1,400
28,225
56
 1
  Мэцью Сэлт
28,245
56
1,045
400
27,600
57
 1
  Дэчават Пумджаенг
25,765
60
0[зр 1]
1,400
27,165
58
 2
  Цянь Пэнфэй
25,000
62
0[зр 1]
1,900
26,900
59
 3
  Стыў Дэвіс
27,710
58
2,020
900
26,590
60
 2
  Джымі Уайт
26,665
59
1,710
900
25,855
61
 2
  Джэрард Грын
25,540
61
685
900
25,755
62
 1
  Адыт’я Мехта
24,850
63
0[зр 1]
900
25,750
63
▬
  Панкай Адвані
23,690
66
0
400
24,090
64
 2
  Майк Дан
24,790
64
2,160
900
23,530
67
 3
  1. ↑ а б в г д е Гулец вылецеў з мэйн-тура паводле вынікаў сезона 2011/2012, апынуўшыся за межамі топ-64. Нягледзячы на тое, што ён вярнуў сабе месца сярод прафесіяналаў, рахунак яго рэйтынгавых ачкоў пачаўся з нуля.
  2. ↑ Стывен Лі атрымаў дыскваліфікацыю на 12 гадоў і быў адхілены ад удзелу ў снукерных і більярдных спаборніцтвах.

Відэа правіць

Кваліфікацыя правіць

Зноскі правіць

  1. ↑ Tournament History - German Open (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  2. ↑ Tournament History - German Masters (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  3. ↑ а б в г 2014 German Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 31 сакавіка 2014.
  4. ↑ а б Poomjaeng Joins 147 Club (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (11 снежня 2013).
  5. ↑ а б Wilson Makes 147 in Barnsley (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (12 снежня 2013).
  6. ↑ Prize Money Breakdowns 2013/14 (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (1 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 кастрычніка 2013.
  7. ↑ The Tour Ranking Points Schedule 2013/2014 Season (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. WPBSA (18 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2013. Праверана 23 верасня 2013.
  8. ↑ а б в г д е ё German Masters (англ.). snooker.org.
  9. ↑ German Masters 2014 Provisional format of play (англ.). worldsnooker.com. WPBSA. Праверана 20 снежня 2013.
  10. ↑ а б World Rankings After UK Championship 2013 (англ.). worldsnooker.com. WPBSA.
  11. ↑ а б в 2014 German Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  12. ↑ 1995 German Open (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  13. ↑ 1995 German Open - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  14. ↑ 1996 German Open (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014.
  15. ↑ 1996 German Open - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  16. ↑ 1997 German Open (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  17. ↑ 1997 German Open - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  18. ↑ 1998 German Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2012.
  19. ↑ 1998 German Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  20. ↑ 2011 German Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 чэрвеня 2012.
  21. ↑ 2011 German Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  22. ↑ 2012 German Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 красавіка 2014.
  23. ↑ а б 2012 German Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  24. ↑ 2013 German Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 14 кастрычніка 2013.
  25. ↑ а б 2013 German Masters - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  26. ↑ Carter Suffers Early Exit In Berlin (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (29 студзеня 2014).
  27. ↑ Strong Start For Robertson (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (29 студзеня 2014).
  28. ↑ Trump / Murphy / Maguire In Form (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (30 студзеня 2014).
  29. ↑ Terrific Tian Shocks Robertson (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (30 студзеня 2014).
  30. ↑ Maflin Knocks Out Selby (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (30 студзеня 2014).
  31. ↑ Ding And Trump Into Quarters (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (31 студзеня 2014).
  32. ↑ Rod Lays Down The Law (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (31 студзеня 2014).
  33. ↑ Head-to-Head for Ding Junhui vs Ryan Day - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 15 жніўня 2012.
  34. ↑ Ding Edges Day To Reach Final (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (1 лютага 2014).
  35. ↑ Head-to-Head for Judd Trump vs Rod Lawler - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2014.
  36. ↑ Trump Thumps Lawler To Earn Ding Final (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (1 лютага 2014).
  37. ↑ а б Head-to-Head for Ding Junhui vs Judd Trump - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  38. ↑ Trump And Ding All Square In Berlin (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (2 лютага 2014).
  39. ↑ Ding The King In Berlin (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (2 лютага 2014).
  40. ↑ German Masters 2014 draw & results (англ.)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. WPBSA (2 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 лютага 2014.
  41. ↑ European Tour Event Five (англ.). snooker.org.
  42. ↑ European Tour Event Six (англ.). snooker.org.
  43. ↑ Titles - All-time, Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015.
  44. ↑ 2011 PTC - Event 11 - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  45. ↑ 2012 PTC - Event 12 - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  46. ↑ World Rankings After German Masters 2014 (англ.). worldsnooker.com. WPBSA (3 лютага 2014).

Памылка ў зносках: тэг <ref>, выкарыстаны ў <references> з імем "ref42", не мае зместу.

Спасылкі правіць

  German Masters 2014 (снукер) на Вікісховішчы


Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=German_Masters_2014_(снукер)&oldid=4576421"