Ікат (з малайскай мовы: mengikat = завязваць, заварочваць) — ярка афарбаваная тканіна з недакладнымі контурамі ўзору. Узоры ствараюцца шляхам абкручвання або пакрыцця выбраных частак нітак асновы або ўтку перад фарбаваннем  (чэшск.), каб колер не мог пранікаць у схаваныя месцы[1].

Ікат
Выява
Культура culture of Indonesia[d]
Паходзіць з Інданезія
Краіна паходжання
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вытворчы працэс правіць

Вытворчасць тканіны ў тэхніцы ікату вельмі працаёмкая і патрабуе прафесійнага вопыту, часткова лічыцца мастацкім рамяством  (чэшск.)[2]. Усе этапы робяцца ўручную з шырокім дыяпазонам рэгіянальных варыяцый у тэхнічных дэталях. Агульнапрызнаныя тры тыпы ікату: асноўны, утковы і (поўны) ікат з афарбаваных нітак асновы і ўтку.

Перад фарбаваннем некалькі нітак звязваюць у джгут і абраныя месцы абгортваюць травінкамі ці пакрываюць пластом воску. Струны прапускаюць праз кантэйнеры (у асноўным) з некалькімі колерамі запар і прасоўваюць у рамку для сушкі.

Для ткацтва выкарыстоўваюцца розныя прылады (розныя па рэгіёнах) — ад простых рам (паясны ткацкі станок  (чэшск.)) і спецыяльна прыстасаваных драўляных падставак да ткацкіх станкоў[3].

Гісторыя правіць

Самыя старыя[4] захаваныя рэшткі ікатных тканін былі знойдзены на Блізкім Усходзе ў XX стагоддзі, але малюнкі ікату ў індыйскай пячоры былі створаны яшчэ ў VII стагоддзі. Паходжанне тэхнікі ікат адназначна не даказана, яе выкарыстанне распаўсюдзілася ад Японіі праз Азію[5][6] і Афрыку да Паўднёвай Амерыкі[7]. (У Еўропе вытворчасць ікату вядома толькі на Мальёрцы[8]).

Аб’ём вытворчасці ікату не рэгіструецца ні ў рэгіянальным масштабе, ні ва ўсім свеце.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Rowe/Miller/Meisch: Weaving and Dyeing in Highland Ecuador, University of Texas Press 2009, ISBN 9780292774681