Абдул Фатах Юніс
Абдул Фатах Юніс[2] (араб. عبد الفتاح يونس; 1944, Jebel Akhdar[d] — 28 ліпеня 2011[1], Бенгазі) — былы міністр унутраных спраў Лівіі і генерал, яго часта называлі «нумарам 2» у лівійскай іерархіі. 22 лютага 2011 года перайшоў на бок паўстанцаў, заклікаючы да падобнага пераходу армiю краіны[3]. Затым быў начальнікам штаба войск паўстанцаў. У гутарцы з Джонам Сімпсанам 25 лютага выказаў здагадку, што Муамар Кадафі будзе змагацца да смерці або скончыць жыццё самагубствам.
| Абдул Фатах Юніс | |
|---|---|
| араб. عبد الفتاح يونس | |
.png) | |
| Нараджэнне |
1944 |
| Смерць |
28 ліпеня 2011[1] |
| Дзейнасць | палітык, афіцэр |
| Ваенная служба | |
| Прыналежнасць |
.svg){kind=small} Лівійская Джамахірыя (да 2011) Лівія (з 2011) |
| Род войскаў | Сухапутныя войскі |
| Званне | генерал-маёр |
| Камандаваў | Узброеныя сілы Лівіі i Нацыянальна-вызваленчая армія Лівіі |
| Бітвы | Грамадзянская вайна ў Лівіі (2011) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Існуюць супярэчлівыя дадзеныя аб даце і абставінах яго смерці. Яшчэ 23 ліпеня 2011 года ў расійскіх крыніцах[4], а затым і на арабскай навінавым сайце «Аль-Баваба»[5] была распаўсюджаная інфармацыя пра тое, што 23 ліпеня 2011 г. на сустрэчы з палявымі камандзірамі кіраўнік Пераходнага Нацыянальнага савета М. Джаліль прызнаў, што галоўнакамандуючы т. зв. «Нацыянальна-Вызваленчай Арміяй Лівіі» Абдул Фатах Юніс мёртвы, тым самым пацвердзіўшы чуткі, што ўжо два дні неафіцыйна паведамлялі з Трыпалі. Такім чынам, першыя чуткі пра яго гібель з’явіліся яшчэ 21 ліпеня. Аб дакладным часе і абставінах гібелі галоўнага палявога камандзіра паўстанцаў інфармацыі няма.
Першая афіцыйная ва ўсіх сусветных СМІ інфармацыя пра смерць Юніса з’явілася 29 ліпеня 2011 года, яе агульны сэнс зводзіўся да наступнага: камандуючы загінуў пры нявысветленых абставінах у Бенгазі. Ён быў адкліканы ў Бенгазі з участку баявых дзеянняў у горадзе Брэга. Па словах кіраўніка Нацыянальнага пераходнага савета (НПС) Мустафы Абдэль-Джаліля, Юніс павінен быў далажыць аб бягучай сітуацыі. Па дарозе Юніс і яшчэ два афіцэры былі забітыя. Па чутках, военачальніка везлі ў Бенгазі для допыту па падазрэнні яго ў сувязях з Кадафі. Кіраўнік ПНС заявіў, што смерць Юніса — справа рук наймітаў Кадафі, якія праніклі ў шэрагі паўстанцаў. Аднаго з іх нібыта ўжо арыштавалі, іншых шукаюць[6]. Па версіі Алі Тархуні, Юніса забілі самі лівійскія паўстанцы, якія не змаглі дараваць яму ўдзел у расправах над ісламісцкіх падполлем у часы М. Кадафі[7]. Па іншай інфармацыі, ён быў забіты ў сувязі з катастрафічнымі няўдачамі паўстанцаў пад Брэгай, якія паглыбілі раскол у кіраўніцтве пераходнага Нацыянальнага Савета, выклікалі адцясненне ад кіраўніцтва ПНС свецкага крыла паўстанцаў, прадстаўніком якога з’яўляўся Юніс, і надзвычайнае ўзмацненне ісламістаў і прадстаўнікоў «Аль-Каіды».
Зноскі
- ↑ а б http://english.aljazeera.net/news/africa/2011/07/2011728202129941725.html
- ↑ Часам таксама пішуць Абдэль Фатах Юнез.
- ↑ Институт прикладного востоковедения и африканистики
- ↑ Первый пошёл!
- ↑ Report: Head of rebel forces army in Libya killed
- ↑ Смерть предателям?
- ↑ Генерала Юниса убили бойцы «Бригады мучеников 17 февраля» Архівавана 6 мая 2019.