Арцём Іванавіч Мікаян
Арцём Іванавіч Мікаян (арм.: Արտեմ Հովհաննեսի Միկոյան; імя пры нараджэнні Анушаван Аванесавіч Мікаян (арм. Անուշավան Հովհաննեսի Միկոյան); 23 ліпеня (5 жніўня) 1905, сяло Санаін, Тыфліская губерня, Расійская імперыя — 9 снежня 1970, Масква, СССР) — савецкі авіяканструктар, генерал-палкоўнік інжынерна-тэхнічнай службы, кіраўнік АКБ-155.
Арцём Іванавіч Мікаян | |
---|---|
арм.: Արտեմ Հովհաննեսի Միկոյան | |
Дата нараджэння | 23 ліпеня (5 жніўня) 1905[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 снежня 1970[3][4][…] (65 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Грамадзянства | |
Род войскаў | Ваенна-паветраныя сілы[2] |
Званне | генерал-палкоўнік інжынерна-тэхнічнай службы[d][2] |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Акадэмік АН СССР (1968), двойчы Герой Сацыялістычнай Працы, шасціразовы лаўрэат Сталінскай прэміі, лаўрэат Ленінскай прэміі (1962). Брат Анастаса Мікаяна. Член КПСС з 1925 года. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 3-8 скліканняў.
Біяграфія правіць
Скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя М. Я. Жукоўскага ў 1936 годзе. З 1940 года галоўны канструктар доследнага канструктарскага бюро па самалётабудаванні, з 1956 года генеральны канструктар. З 1940 года пад кіраўніцтвам Мікаяна (разам з Міхаілам Гурэвічам) спраектаваў знішчальнік МіГ-1, мадыфікаваны варыянт якога МіГ-3 шырока выкарыстоўваўся ў Вялікую Айчынную вайну. Стварыяў шэраг звышгукавых знішчальнікаў, у тым ліку МіГ-21, МіГ-23, МіГ-29. На рэактыўным самалёце Е-266 яго канструкцыі ўстаноўлена некалькі сусветных рэкордаў.
Зноскі
- ↑ а б в Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 30 кастрычніка 2021.
- ↑ а б в г д е ё ж з Հայկական սովետական հանրագիտարան — Երևան: 1981. — Т. 7.
- ↑ Artjom Iwanowitsch Mikojan // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Artem J. Mikojan // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).