Асташкавіцкі сельсавет (Светлагорскі раён)

адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Светлагорскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі

Аста́шкавіцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Светлагорскага раёна Гомельскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2009 г. вёска) Асташкавічы.

Асташкавіцкі сельсавет
Краіна  Беларусь
Статус сельсавет
Уваходзіць у Светлагорскі раён
Уключае 7 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Асташкавічы
Дата ўтварэння 20 жніўня 1924
Старшыня сельсавета Ігар Адамавіч Манько
Насельніцтва (2019) 845
Часавы пояс UTC+03:00
Тэлефонны код +375 2342
Паштовыя індэксы 247403
Код аўтам. нумароў 3
Афіцыйны сайт

Гісторыя

правіць

Утвораны 20 жніўня 1924 года як Карпавіцкі сельсавет у складзе Азарыцкага раёна Мазырскай акругі БССР. Цэнтр — вёска Карпавічы. 5 кастрычніка 1926 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Асташкавічы, сельсавет перайменаваны ў Асташкавіцкі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Азарыцкім раёне БССР, з 8 ліпеня 1931 года ў Мазырскім раёне БССР. З 12 лютага 1935 года ў складзе Даманавіцкага раёна, з 21 чэрвеня 1935 года — Мазырскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Палескай вобласці, з 8 студзеня 1954 года — Гомельскай вобласці. 8 красавіка 1957 года ў склад сельсавета з Давыдаўскага сельсавета перададзена вёска Асінаўка[1]. З 20 студзеня 1960 года ў складзе Парыцкага раёна, які 29 ліпеня 1961 года перайменаваны ў Светлагорскі. 26 верасня 2006 года ў склад Сасноваборскага пассавета перададзена вёска Асінаўка[2].

Геаграфія

правіць

Насельніцтва

правіць

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1334 чалавекі[3], з іх 91,8 % — беларусы, 5,8 % — рускія, 1,5 % — украінцы[4]; паводле перапісу 2019 года — 845 чалавек[5].

Зноскі

Літаратура

правіць
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.