Венская канвенцыя аб дарожных знаках і сігналах
Венская канвенцыя аб дарожных знаках і сігналах гэта згода, якая быда прынятая 8 лістапада 1968 года з мэтай уніфікацыі дарожных знакаў і сігналаў.
На канвенцыі прынялі адзіныя стандарты светлавых сігналаў, дарожнай маркіроўкі, і знакаў. Яна была распрацавана падчас канферэнцыі ЮНЕСКА з 7 кастрычніка па 8 лістапада 1968 году ў Вене. Разам з ёй была распрацавана Венская канвецыя аб дарожным руху, якая ўніфікавала правілы дарожнага руху
Краіны правіць
Станам на 2016 год удзельнікамі канвенцыі з'яўляюцца 68 дзяржаў:
- Аўстралія
- Аўстрыя
- Албанія
- Бахрэйн
- Беларусь
- Бельгія
- Балгарыя
- Боснія і Герцагавіна
- В'етнам
- Грэцыя
- Грузія
- Данія
- ДР Конга
- Эстонія
- Індыя
- Ірак
- Іран
- Італія
- Казахстан
- Кыргызстан
- Кіпр
- Кот-д’Івуар
- Куба
- Кувейт
- Латвія
- Літва
- Ліберыя
- Люксембург
- Марока
- Паўночная Македонія
- Манголія
- Нігерыя
- Нідэрланды
- Нарвегія
- Пакістан
- Парагвай
- Паўночная Македонія
- Польшча
- Партугалія
- Румынія
- Расія
- Сан-Марына
- Сенегал
- Сербія
- Сейшэльскія Астравы
- Славакія
- Славенія
- Сурынам
- Сьера-Леонэ
- Таджыкістан
- Туніс
- Туркменістан
- Турцыя
- Венгрыя
- Узбекістан
- Украіна
- Філіпіны
- Фінляндыя
- Францыя
- Харватыя
- Чэхія
- Чылі
- Чарнагорыя
- Швейцарыя
- Швецыя
- Шры-Ланка
Класіфікацыя правіць
Дарожныя знакі падзяляюцца на 8 катэгорыі[1]:
- Раздзел A - папяраджальныя знакі. Маюць трохвугольную ці рамбавідную форму, белы ці жоўты фон, чорны ці цёмна-сіні малюнак, і чырвоны абрыс. Папераджаюць аб небаспецы.
Прыклады:
- Раздзел B - знакі прыярытэту. Маюць розныя формы, выкарыстоўваюць разнастайныя колеры. Рэгулююць парадак праезду на скрыжаваннях і вузкіх месцаў на дарозе.
Прыклады:
- Раздзел C - забараняючыя і абмежавальныя знакі. Маюць круглую форму, белы ці жоўты фон, чорны ці цёмна-сіні малюнак, і чырвоны абрыс. Забараняюць пэўныя дзеянні і рух пэўных транспартных сродкаў.
Прыклады:
- Раздзел D - знакі загаду. Маюць круглую форму, белы, сіні ці жоўты фон, чорны, белы ці цёмна-сіні малюнак, і чырвоны ці белы абрыс. Загадваюць пэўныя дзеянні.
Прыклады:
- Раздзел E - знакі асаблівых загадаў.
- Раздзел F - знакі сервісу, якія абазначаюць аб'екты. Удзельнікі дарожнага руху інфармуюцца аб характары дарогі, размяшчэнні палос руху і інш. Да такіх знакаў адносяцца таксама ўказальнікі напрамку і адлегласці і знакі з назвамі гарадоў і рэк.
Прыклады:
- Раздзел G - Напрамкавыя і інфармацыйныя знакі. Маюць прамавугольную форму і выкарыстоўваюцца разнастайныя колеры. Даюць інфармацыю пра месцазнаходжанне кіроўцы і магчымыя пункты назначэння.
Прыклады:
- Раздзел H - дадатковыя таблічкі. Маюць прамавугольную форму, белы ці жоўты фон, чорны ці цёмна-сіні надпіс, і тонкі чорны абрыс. З'яўляюцца дадатковымі да катэгорый вышэйпералічаных знакаў. Асобна не выкарыстоўваюцца. Удакладняюць дзеянні асноўных знакаў па часе, ці паказваюць адлегласці да дзеяння знака ці яго трываласць.
Прыклады:
Глядзіце таксама правіць
- ↑ (англ.)Convention on Road Traffic, of 8 November 1968 Архівавана 17 кастрычніка 2020., United Nations Economic Commission for Europe