Глыбакаводны жолаб
Глыбакаводны жолаб або акіянічны жолаб — глыбокая і доўгая ўпадзіна на дне акіяна — 5000-7000 метраў і болей. Утвараецца працісканнем адной пліты акіянічнай кары пад другую пліту акіянічнай або кантынентальнай кары (сыходжанне пліт). Геалагічна акіянічныя жалабы ёсць сучаснымі геасінклінальнымі структурамі.[1] З гэтай прычыны раёны жалабоў часта бываюць эпіцэнтрамі землетрасенняў, а іх дно асновай многіх вулканаў.
Акіянічныя жалабы ёсць ва ўсіх акіянах, самыя глыбокія — у Ціхім, дзе і знаходзіцца самая глыбокая кропка Зямлі ў Марыянскай упадзіне. Па розных даных, глыбіня Марыянскага жолаба — 10911 м[2], 11022 м[1] або блізкіх значэнняў. Перуанскі Чылійскі жолаб — самы доўгі ў свеце, каля 5900 км.
Найбольш вядомыя жалабы правіць
Зноскі
- ↑ а б Даныя з ВСЭ
- ↑ Results of «Kaiko»'s Final Field Test(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 лютага 2009. Праверана 7 ліпеня 2013.
Спасылкі правіць
- БСЭ. Желоба глубоководные океанические(недаступная спасылка)