Зеніт (станцыя метро)

«Зеніт»
руск.: Зенит
«Зеніт»; руск.: Зенит
	Неўска-Васілеастроўская лінія
	Пецярбургскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	26 мая 2018
Код станцыі	НК
Суседнія станцыі	Прыморская і Бегавая
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зеніт (руск.: Зенит) — станцыя Неўска-Васілеастроўскай лініі Пецярбурскага метрапалітэна.

Неўска-Васілеастроўская лінія

умоўныя абазначэнні

Размешчана на заходнім узбярэжжы вострава Крос, недалёка ад футбольнага стадыёна. Станцыя стала першай станцыяй метро ў Санкт-Пецярбургу, размешчанай непасрэдна на беразе Неўскай губы.

Гісторыя правіць

26 мая 2018 года станцыя была адкрыта разам са станцыяй метро «Бегавая» як працяг Неўска-Васілеастроўскай лініі.^[2] «Зеніт» стаў другой станцыяй Санкт-Пецярбурга, якая абсталявана травалатарамі, але ў адрозненне ад станцыі метро «Спорт», тут выкарыстоўваецца абсталяванне айчыннай вытворчасці, распрацаванае і вырабленае будаўнікамі метро Санкт-Пецярбурга.

14 жніўня 2020 года станцыя атрымала цяперашнюю назву на падставе рэкамендацыйнага рашэння Санкт-Пецярбургскай тапанімічнай камісіі, якое было выдадзена 10 ліпеня 2020 года, праз некалькі дзён пасля таго, як мясцовы футбольны клуб «Зеніт» заваяваў тытул чэмпіёна Расіі ў год 95-годдзя клуба.

Праблемы з пасажырапатокам правіць

Станцыя «Зеніт» з’яўляецца важнай часткай інфраструктуры, неабходнай для правядзення матчаў Чэмпіянату свету па футболе 2018 года ў Санкт-Пецярбургу, яе прапускная здольнасць складзе 30-35 тысяч пасажыраў у гадзіну^[3], але па патрабаванні транспартнай міліцыі падчас матчаў яна будзе зачынена на ўваход^[4]. Вакол станцыі няма жылых кварталаў.

Канструкцыя правіць

Калона трохпрагонная неглыбокага залажэння (глыбіня закладкі — 23 м), тыпу гарызантальны ліфт з двума берагавымі платформамі.

Каляіннае развіццё правіць

Станцыя без развіцця каляін.

Асаблівасці правіць

«Зеніт» — першая станцыя метро Санкт-Пецярбурга, якая была пабудавана на штучна створаным працягу берага Фінскага заліва.

Будаўнічая пляцоўка станцыі была ўзнята да праектнай адзнакі +3,2 м над узроўнем Неўскай губы, закладзена 1200 аэрадромных пліт на плошчы 14400 м². Для забеспячэння гідраізаляцыі будучай станцыі па перыметры зроблена сцяна ў зямлі глыбінёй 32 м і шырынёй 1 м. Контур станцыі мае даўжыню 174 м і шырыню 37 м. Падмурак станцыі зроблены метадам струйнай цэментацыі. Такім чынам, бетонная заслона з усіх бакоў утрымлівае прыток грунтавых вод.

Станцыя пабудавана па тэхналогіі «top-down» («зверху-ўніз»). Спачатку была выканана прыладжванне верхняй пліты, якая ў далейшым стане дахам вестыбюля станцыі. Глыбіня станцыі складзе 21 метр, і будаўнікі метро паступова апускаюцца да гэтай адзнакі. Для спуску ў вестыбюль з двух бакоў станцыі выкарыстаны травалатары.

Выхад у горад правіць

На Паўночную і Паўднёвую дарогі.
На стадыён на Крастоўскім востраве.

Аздабленне правіць

Архітэктурнае аздабленне станцыйнага комплексу звязана з сучаснымі высокатэхналагічнымі аб’ектамі навакольных будынкаў, у тым ліку перш за ўсё са стадыёнам на Крастоўскім востраве і пуцеправодам хуткаснай шашы. Раён Навахрэстаўскага намыву прадугледжвае размяшчэнне сучасных будынкаў па аналогіі з намыўнымі тэрыторыямі «Марскі фасад» на Васілеўскім востраве і комплексам «Лахта-цэнтр» у Прыморскім раёне. Раскрыццё гэтай тэмы забяспечваецца за рахунак выкарыстання сучасных форм і матэрыялаў. Асвятленне станцыі вырашана з дапамогай кропкавых убудаваных у столь свяцілень, якія накіраваны ўніз на платформы.

З улікам ландшафту і панарамных відаў Крастоўскага вострава праектам прадугледжана прымяненне на дахах павільёнаў азелянення. На парапетах светлавых ліхтароў таксама ўжыта контурнае азеляненне.

Дэкор станцыі ўключае ў сябе абліцоўкі сцен і круглых калон панэлямі з металакерамікі і нержавеючай сталі.

Фрызавыя ўчасткі сцен станцыі з’яўляюцца кампазіцыяй з прамавугольных металакерамічных касет, якія могуць служыць асновай для арганізацыі фотавыстаў і экспазіцый іншых твораў сучаснага мастацтва, якія выконваюцца па ўзгадненні з эксплуатуючымі арганізацыямі.

Падшыўныя столі станцыі выкананы з алюмініевых і сталёвых панэляў белага і серабрыстага колеру тыпу Hunter Doulas. Бэлькі над касавымі заламі вестыбюляў упрыгожаны з ужываннем матэрыялаў з люстранымі паверхнямі.

Падлога станцыі выканана з паліраванага граніту ў шэрых і карычневых колерах. Шуцлінія выканана з паліраванага граніту светла-шэрага колеру. Па краях платформы ў адпаведнасці з тэхнічнымі патрабаваннямі метрапалітэна для забеспячэння арыентацыі слабавідушчых пасажыраў прадугледжана паласа з бучардаванага граніту.

Ля эскалатараў на кожнай платформе размешчаны лаўкі для пасажыраў, аформленыя ў выглядзе прасторавых кампазіцый — «трыбун», выкананых з металаканструкцый з перыметральнай агароджай 1,2 м. На кожнай платформе арганізаваны па дзве групы «трыбун» плошчай па 23 м². Дэкаратыўныя прасторавыя кампазіцыі, размешчаныя перад эскалатарамі, з’яўляюцца галоўнымі мастацкімі акцэнтамі інтэр’еру станцыі, пры іх афармленні выкарыстаны кантрасныя колеры і дэкаратыўная падсветка, што акцэнтуе іх у прасторы. Таксама ў дадзеных зонах могуць размяшчацца тэматычныя інсталяцыі, прысвечаныя мерапрыемствам, праведзеным на стадыёне Санкт-Пецярбург.