Леанід Уладзіміравіч Буткевіч

Леанід Уладзіміравіч Буткевіч (31 снежня 1918 у в. Хотліна, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць — 12 лістапада 1985) — лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Польскага паходу РСЧА і Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943)[1].

Леанід Уладзіміравіч Буткевіч
Дата нараджэння 25 сакавіка 1918(1918-03-25)
Месца нараджэння
Дата смерці 12 лістапада 1985(1985-11-12) (67 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік
Род войскаў пяхота
Гады службы 19371945
Званне
Лейтэнант
Лейтэнант
Бітвы/войны Польскі паход РСЧА,
Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна  — 1943 Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Айчыннай вайны I ступені

Біяграфія правіць

Леанід Буткевіч нарадзіўся ў рабочай сям’і. У 1935 годзе ён скончыў тэхнікум чыгуначнага транспарту ў Оршы, пасля чаго працаваў начальнікам чыгуначнай станцыі Калодна (цяпер — у рысе Смаленска). У 1937 годзе быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Удзельнічаў у 1939 г. у вызваленні Заходняй Украіны[1]. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на яе франтах[1]. Прымаў удзел у баях на Паўднёва-Заходнім, Паўднёвым, Закаўказскім, Паўночна-Каўказскім франтах. Удзельнічаў у абароне Наварасійска, бітве за Каўказ, баях за Крым. У 1942 годзе ўступіў у ВКП(б). Да ліпеня 1943 года лейтэнант Леанід Буткевіч камандаваў узводам 1331-га стралковага палка 318-й стралковай дывізіі 18-й арміі Паўночна-Каўказскага фронту[2].

Да ліпеня 1943 г. снайперскім агнём Буткевіч знішчыў 315 варожых салдат і афіцэраў, а таксама навучыў снайперскай справе больш за 50 байцоў[2]. За вайну знішчыў 327 гітлераўцаў, з супрацьтанкавай зброі задавіў 22 кулямётныя кропкі праціўніка, падрыхтаваў 125 снайпераў[1].

У снежні 1945 года Буткевіч быў звольнены ў запас. Пражываў і працаваў загадчыкам фотацэха ў горадзе Есентукі Стаўрапольскага края. Памёр 12 лістапада 1985 года[2].

Узнагароды правіць

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 25 кастрычніка 1943 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» лейтэнант Леанід Буткевіч быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» пад нумарам 1159[2].

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга і Айчыннай вайны 1-й ступені, а таксама шэрагам медалёў[2].

Зноскі

  1. а б в г Буткевич Леонид Владимирович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 93. — 737 с.
  2. а б в г д Леанід Уладзіміравіч Буткевіч на сайце «Героі краіны»

Літаратура правіць

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Герои боёв за Крым. — Симферополь: Таврия, 1972.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.
  • Буткевіч Леанід Уладзіміравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 360. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
  • Буткевіч Леанід Уладзіміравіч // Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — С. 57—58. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.