Марыя Голуб-Бучынская

Марыя Голуб-Бучынская
Марыя Голуб-Бучынская
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Марыя Голуб
Псеўданімы	Сястрыца, Прыхільніца, Hałubka, Niawieryskaja
Дата нараджэння	каля 1893
Месца нараджэння	Няверышкі[d], Lavoriškės Eldership[d], Вільнюскі раён, Літва;
Дата смерці	верасень 1939
Месца смерці	Прага, Пратэктарат Багеміі і Маравіі;
Месца працы	Беларуская крыніца (1917);
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, перакладчык, урач, паэт
Гады творчасці	з 1926
Грамадская дзейнасць
Член у	Беларускі навукова-літаратурны гурток;
	Творы ў Вікікрыніцах

Марыя Голуб-Бучынская (1893, вёска Няверышкі (Невярышкі), Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя — 1939, Прага, Чэхаславакія) — беларуская літаратарка, паэтэса і асветніца.

Біяграфія правіць

Год нараджэння Марыі Голуб прыблізны — лічыцца, што яна нарадзілася каля 1893 года^[1]. У 1913 годзе жыла і настаўнічала ў Варшаве, дзе пазнаёмілася з Зоськай Верас^[2].

У 1914 годзе разам з маці, сястрой і братам пераехала ў Петраград. Працавала ў польскай школе.

З 1920-х гадоў жыла ў Празе, дзе навучалася на доктарку. У 1925 годзе выйшла замуж, змяніўшы прозвішча на падвойнае: Голуб-Бучынская.

Як урач займалася пытаннямі санітарыі і гігіены, лячэннем і прафілактыкай сухотаў. Працавала ў санаторы Альберцінум (Жамберк, Чэхаславакія).

У верасні 1939 года ў Празе, перажываючы пачатак Другой сусветнай вайны, скончыла жыццё самагубствам^[3].

Дзейнасць правіць

Падчас працы ў Пецярбургу была актыўнай удзельніцай Беларускага навукова-літаратурнага гуртка студэнтаў Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта.

Мастацкія творы Марыі Голуб-Бучынскай адрасаваныя пераважна дзецям. У 1926—1927 гг. яна была самай актыўнай аўтарй дзіцячага дадатку «Зорка» ў віленскай газеце «Biełaruskaja Krynica». Друкавала пад псеўданімамі Niawieryskaja i Hałubka, а таксама крыптанімамі N-ja i H-ka вершы і апавяданні — як свае ўласныя, так і перакладзеныя з чэшскай, украінскай і сербскай моў.

У суаўтарстве з З. Верас выдала ў 1927 кнігу «Садок для нашых дзетак», куды ўвайшлі вершы, апавяданні і круцігалоўкі^[4].

Для дарослых пісала артыкулы і брашуры на тэму здароўя, гігіены, таксама фізічнага выхавання.

Таксама перакладала мастацкія творы, якія друкавала ў выданнях «Жаноцкая справа», «Шлях моладзі» і «Biełaruskaja Krynica»^[5].

Працы правіць

Алкаголь і барацьба з ім. — Вільня, 1926.
Садок для нашых дзетак. — Вільня, 1927.
Што такое сухоты (тубэркулёза) і як з імі змагацца? — Вільня, 1932.

Зноскі

↑ Бліскавіцы: анталогія беларускай жаночай паэзіі міжваеннага перыяду / уклад., камент. А. Данільчык, В. Жыбуля. — Мінск: Кнігазбор, 2017, С. 285.
↑ Зоська Верас, Выбраныя творы. Мінск, Беларуская навука, 2015, С. 89.
↑ Бліскавіцы: анталогія беларускай жаночай паэзіі міжваеннага перыяду / уклад., камент. А. Данільчык, В. Жыбуля. — Мінск: Кнігазбор, 2017, С. 285.
↑ Садок для нашых дзетак, Вільня, Выдавецтва «Беларускай Крыніцы», 1927.
↑ В. Ждановіч, «Як блудзячая зорка, пройдзе вобраз чыйсь…»: Лісты Марыі Голуб // Шляхам гадоў, Мінск, Мастацкая літаратура, 1993.

[1] Бліскавіцы: анталогія беларускай жаночай паэзіі міжваеннага перыяду / уклад., камент. А. Данільчык, В. Жыбуля. — Мінск: Кнігазбор, 2017, С. 285.

[2] Зоська Верас, Выбраныя творы. Мінск, Беларуская навука, 2015, С. 89.

[3] Бліскавіцы: анталогія беларускай жаночай паэзіі міжваеннага перыяду / уклад., камент. А. Данільчык, В. Жыбуля. — Мінск: Кнігазбор, 2017, С. 285.

[4] Садок для нашых дзетак, Вільня, Выдавецтва «Беларускай Крыніцы», 1927.

[5] В. Ждановіч, «Як блудзячая зорка, пройдзе вобраз чыйсь…»: Лісты Марыі Голуб // Шляхам гадоў, Мінск, Мастацкая літаратура, 1993.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]