Уладзімір Уладзіміравіч Барысенка

Уладзімір Уладзіміравіч Барысенка (нар. 5 студзеня 1949, Фабрычны пасёлак (вёска Якаўлевічы), Аршанскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі журналіст, паэт, публіцыст.

Уладзімір Уладзіміравіч Барысенка
Уладзімір Уладзіміравіч Барысенка
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 студзеня 1949(1949-01-05) (75 гадоў)
Месца нараджэння	Якаўлевічы, Якаўлевіцкі сельсавет, Аршанскі раён, Віцебская вобласць, БССР, СССР
Альма-матар	факультэт журналістыкі БДУ (1975) Інстытут паліталогіі і сацыяльнага кіравання КПБ (1991)
Месца працы	Аршанскі льнокамбінат Знамя юности Сельская газета Беларуская думка Служба спасения 01 Ветеран Чернобыля На страже Дэпартамент аховы МУС РБ
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	журналіст, паэт, публіцыст
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз журналістаў Беларусі Саюз беларускіх пісьменнікаў
Узнагароды	Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2001) Выдатнік друку Беларусі[d] (2001) Ганаровая грамата Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі[d] (2009) Залатое пяро[d] (2017)

Біяграфія

Сярэднюю адукацыю здабыў у Якаўлевіцкай СШ. У 1975 годзе скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, у 1991 г. — з адзнакай Інстытут паліталогіі і сацыяльнага кіравання Кампартыі Беларусі. Пасля школы працаваў памочнікам камбайнёра ў калгасе імя Дзяржынскага Аршанскага раёна, электраманцёрам на Аршанскім льнокамбінаце. У 1968—1970 гадах служыў у Савецкай Арміі (войскі супрацьпаветранай абароны) на тэрыторыі Беларусі і Латвіі.

У 1973 годзе быў дэлегатам Х Сусветнага фестывалю моладзі і студэнтаў у Берліне. Пасля заканчэння БДУ працаваў літаратурным супрацоўнікам газеты «Знамя юности». Удзельнік Усесаюзнай нарады маладых журналістаў у Маскве (1977 г.). З верасня 1975 па люты 1998 г. працаваў у выданні «Сельская газета», дзе прайшоў шлях ад карэспандэнта да адказнага сакратара. У 1998—2000 гадах — у часопісах «Беларуская думка», «Служба спасения 01», рэдагаваў газеты «Пожар», «Охрана», «Ветеран Чернобыля». Адначасова ў 1998—2002 гадах з’яўляўся ўласным карэспандэнтам газеты «Экологический вестник». Са студзеня 2001 па травень 2009 года — літаратурны рэдактар, аглядальнік, намеснік галоўнага рэдактара газеты «На страже». Пазней працаваў літаратурным супрацоўнікам цэнтра культурна-выхаваўчай работы Дэпартамента аховы МУС Рэспублікі Беларусь.

Сябра Беларускага саюза журналістаў з 1977 года, Саюза беларускіх пісьменнікаў з 1998 года.

Творчасць

Дэбютаваў вершам «Живой памятник» у газеце 2-й асобнай Чырванасцяжнай арміі супрацьпаветранай абароны «Воздушный часовой» (1969).

Аўтар кніг:

• «Прописан на этой земле» (1978)
• «Рельсы судьбы» (1994)
• «Запаленне душы» (1996)
• «Вірус адзіноты» (2000)
• «Калінавы лес» (2003)
• «Транспортная милиция. История и современность» (2004)
• «Cлужба охраны столицы» (2017)
• «На варце грамадскага спакою» (2018)
• «Перамовы з жыццём» (2020), Мінск, выд. А. Вараксін
• «Водгук фабрычнага гудка» (2022), Мінск
• «На страже экономической безопасности» (2022), Минск, УП "Издательство «Беларусь»
• «Доверие, оправданное временем» (2022), Минск, изд. «Транспортная безопасность»
• «І колькі б часу ні прайшло…» (2022), Мінск, выд. А. Вараксін

Узнагароды

• 2001 — ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь.
• 2001 — нагрудны знак Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь «Выдатнік друку Беларусі».
• 2003 — падзяка Беларускай Праваслаўнай Царквы.
• 2005 — пераможца Віцебскага абласнога літаратурна-мастацкага конкурсу, прысвечанага 75-годдзю з дня нараджэння У. С. Караткевіча.
• 2006 — грамата Патрыярха Маскоўскага і ўсяе Русі Алексія II.
• 2008 — ганаровае званне «Заслужаны журналіст БСЖ».
• 2009 — ганаровая грамата МУС Рэспублікі Беларусь.
• 2016 — нагрудны знак Дэпартамента аховы МУС Рэспублікі Беларусь «За адзнаку».
• 2017 — лаўрэат творчага конкурсу «Спадчына», прымеркаванага да 500-годдзя беларускага кнігадрукавання, у намінацыі «Лепшы літаратурна-публіцыстычны твор».
• 2017 — лаўрэат прэміі БСЖ «Залатое пяро».
• 2017 — ганаровая грамата Дэпартамента аховы МУС Рэспублікі Беларусь

Літаратура

• Федюкович, Н. В разгар исканий, тревог и надежд / Николай Федюкович // Рельсы судьбы / В. Борисенко. — Орша, 1994. — С. 5 — 7.
• Сіпакоў, Я. Хваляванне слова / Янка Сіпакоў // Запаленне душы / У. Барысенка. — Мінск, 1996. — С. 3 — 4.
• Вераб’ёў, П. «З мінус нуля пачынаю» / Павел Вераб’ёў // Мінская праўда. — 1997. — 16 сн. — С. 4.
• Маркевіч, М. Запаленне душы (Кнігі нашых землякоў) // Аршанская газета. — 1997. — 13 лют. — С. 4.
• Маркевіч, М. У пошуках дабра і справядлівасці / Мікалай Маркевіч // Аршанская газета. — 1999. — 5 студз. — С. 4.
• Маркевіч, М. Маці ад сына / Мікалай Маркевіч // Аршанская газета. — 1999. — 4 сн. — С. 4.
• Вёска Якаўлевічы, цэнтр сельсавета // Літаратурныя мясціны Беларусі / Л. Кулажанка, А. Мальдзіс, С. Сачанка. — Мінск, 2000. — С. 137.
• Чыгір, Г. Бліжэй да згубленага раю… / Георгій Чыгір // Народная газета. — 2000. — 25 кастр. — С. 4.
• Вайсёнак, Ю. Вірус адзіноты // Юрась Вайсёнак // Літаратура і Мастацтва — 2000. — 27 кастр. — С. 6
• Кліменценка, С. Згубіўшы памяць — згубіце ўсё! / Святлана Кліменценка // Народная воля. — 2000. — 20 ліст. — С. 3.
• Яршоў, І. Кошык выспелых суніц / І. Яршоў // Вёрсты пройдзеных дарог / І. Яршоў, В. Сіднякова. — Магілёў, 2003. — С. 166—172.
• Кур’яновіч, Ю. Пад зоркай Купалы / Юры Кур’яновіч // Наша слова. — 2019. — 2 студз. — С. 5, 6.
• Часавіціна, Н. «Сельская газета» на 23 гады, родная вёска — на ўсё жыццё / Наталля Часавіціна // Сельская газета. — 2019. — 5 студз. — С. 30.
• Кур’яновіч, Ю. Сусвет, які заўжды з табою / Юры Кур’яновіч // Літаратура і Мастацтва. — 2020. — 19 чэрв. — С. 7.
• Кур’яновіч, Ю. Час і памяць Уладзіміра Барысенкі / Юры Кур’яновіч // Наша слова. — 2020. — 24 чэрв. — С. 7, 8.
• Басікірская, А. Дзе вербалозы цалуюць Друць / Алена Басікірская // Сельская газета — 2020 — 8 кастр. — С. 12
• Барысенка, Уладзімір Уладзіміравіч // Уладзімір Караткевіч : энцыклапедыя / рэдкал.: В. У. Ваніна (гал. рэд.) [і інш.]. — Мінск, 2020. — С. 39.
• Саламаха, У. Сумленне ёсць, пакуль жывы / Уладзімір Саламаха // Сельская газета — 2021 — 20 лют. — С. 22.
• Пячонкін, В. Школьны музей на старонках энцыклапедыі / Валерый Пячонкін // Аршанская газета — 2021 — 6 сак. — С. 6.
• Водгук фабрычнага гудка паклікаў Уладзіміра Барысенку / Яраслаў Грынкевіч // Наша слова № 14, 6 красавіка 2022 — С.5-6
• Саламаха, У. Радзіма ва ўсіх адна / Уладзімір Саламаха // Сельская газета — 2022 — 30 крас. — С. 24.
• Водбліск вечнага святла / Яраслаў Грынкевіч // Наша слова № 51, 21 снежня 2022 — С. 8-10.

Спасылкі

• http://pridvinie.vlib.by/index.php/mtree-lib/pismenniki-paety-litaratary/barysenka-uladzimir-uladzimiravich
• https://lit-bel.org/friends/b/Barisenka-Uladzmr-Uladzmravch-165/ Архівавана 2 ліпеня 2019.
• https://www.sb.by/articles/uladzimir-barysenka-selskaya-gazeta-na-23-gady-rodnaya-vyeska-na-sye-zhytstsye-.html