Энталома

	Энталома
	; Entoloma sinuatum — тыпавы від роду
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Грыбы
Падцарства:	Вышэйшыя грыбы
Аддзел:	Базідыяльныя грыбы
Пададдзел:	Agaricomycotina
Клас:	Агарыкаміцэты
Падклас:	Agaricomycetidae
Парадак:	Агарыкальныя
Сямейства:	Энталомавыя
Род:	Энталома
Міжнародная навуковая назва
	Entoloma (Fr. ex Rabenh.) P. Kumm. 1871
Сінонімы
	Agaricus trF. Eccilia Fr. 1821; Agaricus trF. Entoloma Fr. ex Rabenh. 1844basionym; Agaricus trF. Leptonia Fr. 1821; Agaricus trF. Nolanea Fr. 1821; Alboleptonia Largent & R.G. Benedict 1970; Arenicola Velen. 1947; Calliderma (Romagn.) Largent 1994; Claudopus Gillet 1876; Clitopiloidea (Romagn.) Largent 1994; Clitopilopsis Maire 1937; Eccilia (Fr.) P. Kumm. 1871; Fibropilus (Noordel.) Largent 1994; Inocephalus (Noordel.) P.D. Orton 1991; Inopilus (Romagn.) Pegler 1983; Lanolea Nieuwl. 1916, nom. superfl.; Latzinaea Kuntze 1891, nom. superfl.; Leptonia (Fr.) P. Kumm. 1871; Leptoniella Earle 1909, nom. superfl.; Nolanea (Fr.) P. Kumm. 1871; Omphaliopsis (Noordel.) P.D. Orton 1991; Paraeccilia Largent 1994; Paraleptonia (Romagn. ex Noordel.) P.D. Orton 1991; Pouzarella Mazzer 1976; Pouzaromyces Pilát 1953; Rhodogaster E. Horak 1964; Rhodophyllus Quél. 1886; Rhodophyllus subgen. Inopilus Romagn. 1974; Richoniella Costantin & L.M. Dufour 1916; Trichopilus (Romagn.) P.D. Orton 1991;
Тыпавы від
	Entoloma sinuatum (Bull. ex Pers.) P. Kumm. 1871
NCBI	71937
EOL	16689
MB	17553

Энтало́ма, Ружовапласціннік, Ружавянка^[1] (Entoloma) — род базідыяльных грыбоў сямейства энталомавыя, або ружовапласціннікавыя (Entolomataceae).

Апісанне правіць

Шапка пукатая з бугарком, часам увагнутая. Можа быць гладкая або з лускавінкамі, сухая, слізкая або клейкая. Мякаць белая або бураватая, крохкая. Ножка суцэльная або полая, можа адсутнічаць. Пласцінкі прырослыя з гладкім або зубчастым краем. Споры круглаватыя, ружовая ў масе.

Віды і экалогія правіць

Налічваецца каля 200 відаў, пашыраных паўсюдна. На тэрыторыі Беларусі больш за 10 відаў: у парках і лясах трапляюцца неядомыя і ядавітыя энталома веснавая (Entoloma vernum), дымчатая (Entoloma rhodopolium), выемчатапласціністая (Entoloma sinuatum); таксама ў парках і садах пашыраны ядомыя энталома садовая, або шчытападобная (Entoloma clypeatum) і слівавая (Entoloma prunuloides).

Сапратрофы^[2]. Растуць на глебе ў лясах, на лугах, пашах, тарфяных балотах, зрэдку на пнях і апалым лісці^[2]. Пладовыя целы з’яўляюцца ў канцы ліпеня — верасні, у некаторых відаў у красавіку—маі^[2].

Значэнне правіць

Ядомыя віды звычайна не спажываюцца.

Зноскі

↑ Грыбы і грыбная кулінарыя : папулярны энцыклапедычны даведнік / Галіна Сяржаніна, Іван Яшкін. — Мінск : Беларуская асацыяцыя кулінараў, 2005. — 387с., [24] л. каляр. іл. ; 24 см. — На вокладцы аўтары не паказаны. — Бібліяграфія: с. 343—350. — Алфавітныя паказчыкі: с. 351—385. — 1000 экз. — ISBN 985-6081-34-3.
↑ ^а ^б ^в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.

Літаратура правіць

Бельская С. І. Энталома // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — С. 132. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).
Сяржаніна Г. І. Ружовапласціннік // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 383.

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Энталома

[1] Грыбы і грыбная кулінарыя : папулярны энцыклапедычны даведнік / Галіна Сяржаніна, Іван Яшкін. — Мінск : Беларуская асацыяцыя кулінараў, 2005. — 387с., [24] л. каляр. іл. ; 24 см. — На вокладцы аўтары не паказаны. — Бібліяграфія: с. 343—350. — Алфавітныя паказчыкі: с. 351—385. — 1000 экз. — ISBN 985-6081-34-3.

[ЭПБ4-2] а ^б ^в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.

[1]

[2]