Эрні Крустэн

Э́рні Кру́стэн (эст.: Erni Krusten; 30 красавіка 1900, Мурастэ, павет Хар’ю, Эстонія — 16 чэрвеня 1984) — эстонскі пісьменнік. Заслужаны пісьменнік Эстоніі (1959). Народны пісьменнік Эстоніі (1972). Лаўрэат Літаратурнай прэміі Эстоніі (1970).

Эрні Крустэн
эст.: Erni Krusten
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	30 красавіка 1900(1900-04-30)
Месца нараджэння	Muraste[d], Харку, Хар’юмаа, Эстонія
Дата смерці	16 чэрвеня 1984(1984-06-16) (84 гады)
Месца смерці	Талін, Эстонская ССР, СССР
Пахаванне	Лясныя могілкі
Грамадзянства	Эстонія
Дзеці	Reet Krusten[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт
Узнагароды	Заслужаны пісьменнік Эстонскай ССР[d] (1959) Народны пісьменнік Эстонскай ССР[d] (1972)

Творчасць

Дэбютаваў кнігай апавяданняў «Верас» (1927). Аўтар зборнікаў навел «Сто шэрых валаскоў» (1936), «Сляпое каханне» (1941), «Паваротныя пункты» (1946), «У пошуках вясны» (1960), «Занадта дрэнная ацэнка» (1967), «Акупацыя» (1972), гісторыка-рэвалюцыйных раманаў «Паляванне на мінулае» (1929), «Кніга аб Пексах» (1946), «Сэрцы маладых» (кнігі 1—2, 1954—56), «Нібы кропля ў моры» (1962) і інш. Пісаў вершы і мініяцюры (зборнікі «Юка», 1963; «Люстра на вуліцы», 1978), п'есы, кнігі для дзяцей.

Творы

Апавяданні

• «Mineviku jahil» (1929)
• «Org Mägedi armastus» (1939)
• «Pekside raamat» (1946)
• «Nagu piisake meres» (1962)

Зборнікі кароткай прозы

• «Kanarbik» (1972)
• «Pime armastus» (1941)
• «Rahu nimel» (1951)
• «Piitsa matused» (1957)
• «Õnnetu armastus» (1957)
• «Kevadet otsimas» (1960)
• «Viis lugu» (1968)
• «Rõõmunäljane» (1973)
• «Vurriluu» (1980)
• «Hull pääsuke» (1981)
• «Metalliotsija» (1984)

Паэзія

• «Peegel tänaval» (1978)

Аповесці

• «Vana võrukael» (1966)
• «Väga halb hinne» (1967)
• «Okupatsioon» (1969)

Пераклады

На беларускую мову асобныя творы пераклалі Анатоль Кудравец і Хведар Жычка.

Літаратура

• БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.488