|
У сучасным беларускім інтэрнэт-супольніцтве вядуцца актыўныя дыскусіі на конт паляпшэння і рэфармавання беларускага лацінскага алфавіту.
Некаторыя аўтары прапануюць адмовіцца ад спецыфічнай літары '''ł''': для цвёрдага '''л''' ужываць літару '''l''', а мяккасць гуку абазначаць як і для астатніх зычных ('''ль''' абазначаць літарай '''ĺ''' па аналогіі з '''ć''', '''ń''', '''ś''' і '''ź'''). Іншыя аўтары прапануюць яшчэ больш радыкальнае скарачэнне: адмовіцца ад усіх літар, якія з дапамогай дыякрытыкаў абазначаюць мяккасць ці цьвердасць ('''ł''', '''ć''', '''ń''', '''ś''' і '''ź'''), перадаючы мяккі знак цераз літару '''j''', а апостраф - цераз старабеларускую літару '''ї'''. Таксама прапануецца адмовіцца ад не вельмі зручнага спалучэння '''ch''', якое адпавядае кірылічнай літары '''х''': для '''х''' ужываць літару '''h''', ці, па меркаванню іншых, '''x'''. Таксама, па меркаванню адных аўтараў, для фрыкатыўнага '''г''' больш падыходзіць '''g''', а не '''h''', для абазначэння ж выбухнога гуку '''ґ''' яны прапануюць увесці у лацінку нейкі новы знак, напрыкладкшталту '''ġ'''.{{крыніца?}} Іншыя аўтары прапануюць у беларускай лацінцы перадаваць літару '''г''' з дапамогай існуючага у міжнародным мовазнаўстве двузнака '''gh''', ужываючы яго выключна у словах і навуковых тэрмінах, займаных з [[Грэчаская мова|грэчаскай мовы]] (для перадачы грэчаскай літары [[Гама, літара|'''Γ, γ''']]), у астатнім захоўваючы традыцыйны ужытак. Нарэшце, сярод некаторых носьбітаў беларускай лацінкавай пісьмовасці існуе тэндэнцыя адмаўляцца ад літары '''ŭ''', ужываючы замест яе літару '''w''', што сведчыць аб уплыве англійскай пісьмовай традыцыі.
У сучасным беларускім мовазнаўстве лацінка разгледжваецца, як неабходная частка сістэмы [[Транслітэрацыя|транслітэрацыі]] з грэчаскай і лацінскай моваў.
|
