Гравюра Адэльгаўзера-Цюнта: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Гравюра Адэльгаўзэра-Цюндта у Гравюра Адэльгаўзера-Цюнта |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
[[Выява:Гравюра Цюндта.jpg|thumb|550px|Гравюра
'''Гравюра
==Апісанне==
Насценная гравюра {{нп3|Маціяс Цюндт|Маціяса
==Сюжэт гравюры==
Асноўны сюжэт гравюры - сустрэча [[вялікае княства Маскоўскае|маскоўскага пасольства]] на чале з Фёдарам Умным-Колычавым з [[маршалак гаспадарскі|гаспадарскім маршалкам]] ВКЛ [[Астафій Багданавіч Валовіч|Я. Валовічам]], ураднікам [[каралі польскія|караля польскага]] і [[вялікія князі літоўскія|вялікага князя літоўскага]] [[Жыгімонт II Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] ў ліпені [[1567]] ў прадмесці Гародні на левым беразе [[рака Нёман|Нёмана]] - выкананы на на фоне падрабязнай панарамы горада. У левым верхнім куце медзярыта знаходзіцца яго прысвячэнне Жыгімонту Аўгусту, пад назвай гравюры (па цэнтру ўверсе) знаходзіцца герб апошняга [[Ягелоны|Ягелона]], а ў верхнім правым куце змешчаны невялікі тэкст з кароткім апісаннем падзей, адлюстраваных на медзярыце (вядомыя лацінская і нямецкая версіі гэтага тэксту). Найбольш важныя выявы, змешчаныя на гравюры, суправаджаюцца двухмоўнымі надпісамі на [[лацінская мова|лацінскай]] і [[нямецкая мова|нямецкай мовах]].
Радок 8:
Акрамя Маскоўскага на гравюры зафіксаваны яшчэ тры пасольствы, што знаходзіліся ў той час у Гародні, - [[татары|татарскае]], [[Турэцкая імперыя|турэцкае]] і [[Валахія|валашскае]].
==Гісторыя==
Упершыню гравюра
У [[1575]] рэплікацыя гравюры
Існуюць і пазнейшыя варыяцыі гравюры
==Вывучэнне гравюры==
Навуковае вывучэнне гравюры распачалося ў Расійскай імперыі ў канцы ХІХ ст.
[[Выява:Grodna 1575.jpg|thumb|350px|Гравюра ў выданні Брауна-Хохенберга, [[1575]]]]
У [[1879]] [[Расійская нацыянальная бібліятэка|Імператарская публічная бібліятэка]] ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]] набыла за 200 марак экзэмпляр гравюры
У гэты ж час з'яўляюцца копіі арыгінальнай гравюры з каментарыямі. Так, якасныя копіі гравюры былі выдадзены ў альбоме Д. Равінскага «''Достоверные портреты Московских государей Ивана III, Василия Ивановича, Ивана IV и посольства их времени''» і ў даследаванні Тэадора Шымана, прысвечаным палітычнаму развіццю [[Усходняя Еўропа|усходне-еўрапейскага]] рэгіёну да пачатку XVIІ ст.
Радок 22:
У [[1923]] гравюру пачаў вывучаць польскі гісторык [[Юзаф Ядкоўскі|Ю. Ядкоўскі]], які аспрэчваў тэзіс расійскіх навукоўцаў пра спрадвечнасць праваслаўя ў Гародні і звяртаў ўвагу на [[каталіцтва|каталіцкія]] касцёлы, змешчаныя на гравюры.
У другой палове [[ХХ ст.]] з'явіліся спецыяльныя працы, якія абапіраліся на гравюру
Нямецкі гісторык мастацтва літоўскага паходжання П. Реклайціс у артыкуле прысвечаным тыпалагізацыі мяшчан [[ВКЛ]], звяртаў увагу на магчымасць выкарыстання гравюры як этнаграфічнай крыніцы і разглядаў яе як яскравы прыклад [[рэнесанс]]нага мастацтва. Даследчык адзначаў у гравюры вялікую колькасць замалёвак бытавых сцэн, на якіх адлюстроўваліся розныя прафесіі і рамёствы сваёй краіны, а таксама тыпы жыхароў іншых краін, іх адзенне, зброя, знешні выгляд. Реклайціс таксама выказаў меркаванне пра магчымасць існавання альбома
Польскі калекцыянер Т. Неваднічанскі ўвёў у навуковы зварот уласны экзэмпляр гравюры
З канца ХІХ ст. выява гравюры
==Сучасныя беларускія даследаванні==
У сучасны час гравюра стала аб'ектам даследаванняў беларускіх навукоўцаў. Даследчык [[Юрый Кішык|Ю. Кішык]] выкарыстоўваў гравюру як крыніцу па гісторыі забудовы і вызначэнні асаблівасцяў аб'ёмна-прасторавай структуры Гродна, даследчык [[Юры Гардзееў|Ю. Гардзееў]] - для рэканструкцыі архітэктурна-будаўнічай панарамы горада, знешняга выгляду і вызначэння месцазнаходжання асобных будынкаў, а таксама для даследавання прафесійных супольнасцяў горада. Гісторык Н. Сліж у сваім даследаванні па гісторыі царквы і манастыра Св. Барыса і Глеба звяртаўся да гравюры
Гродзенскі краязнавец І.Лапеха на падставе малюнкаў
==Цікавыя факты==
*У [[2008]] гравюра была выстаўлена на аўкцыён у Варшаве. Намер купіць медзярыт выказалі Гродзенскія ўлады, па іх даручэнню на аўкцыён паехаў дырэктар [[Гродзенскі дзяржаўны гісторыка-археалагічны музей|Гродзенскага дзяржаўнага гісторыка-археалагічнага музея]] [[Юры Кітурка]]. Пры пачатковай лічбе ў 40 тыс. [[злоты]]х, кошт гравюры вырас да 90 тыс. злотых і ў беларускіх улад не хапіла грошай яго купіць. Медзярыт застаўся ў [[Польшча|Польшчы]].
Радок 52:
*Сліж, Н. Невядомае пра вядомае: уладанні царквы і манастыра Св. Барыса і Глеба ў XVI - пачатку XX стст. / Н. Сліж // Таямніцы каралеўскай Гародні - пададзена ў друк у 2009 г.
*Памятники дипломатических сношений Московского государства с Польско-Литовским / под ред. Г. Ф. Карпова. - Т.3: 1560-1571 гг. // Сборник Императорского русского исторического общества. - Т. 71. - СПб.: Тип. Моск. ун-та, 1892.
*Салей, С. Гравюра
[[Катэгорыя:Горад Гродна]]
[[Катэгорыя:Славутасці Гродна]]
[[Катэгорыя:Гравюры]]
|