Сёгун: Розніца паміж версіямі

 

Аднак у больш позні час «сёгун» — гэта не проста тытул палкаводца, часова пастаўленага на чале якой-небудзь арміі, а скарачэнне ад больш шматслоўнага тытула - сэйі-тайсёгун (征 夷 大 将军). Слова тайсёгун ("галоўнакамандуючы") першапачаткова азначала палкаводца, камандуючага трыма войскамі, кожнае з іх кіравалася простым сёгунам, але пасля пачало пазначаць любога камандзіра, які стаяў на чале самастойна дзеючай арміі. Што ж тычыцца вызначэння сэйі, то ''сэй'' азначае «біць», «караць», а і (夷) - гэта «чалавек, узброены [[лук]]ам» (у гэтым іерогліфе можна разгледзець чалавека з нацятым лукам), гэта значыць «дзікун», «варвар ». Японцы пазначалі гэтым іерогліфам эдзо (яны ж эмісі або эбісу) - дзікія плямёны, якія жылі на паўночным усходзе Японіі. Паходы супраць паўночна-ўсходніх варвараў пачаліся ў Японіі яшчэ ў глыбокай старажытнасці, пры імператары Кэйко (71-130 гады). У VIII стагоддзі з'явілася афіцыйнае званне сэйі-тайсёгун; яно прысвойвалася палкаводцу, якому даручалася ўзначаліць паход супраць паўночна-усходніх варвараў. Упершыню гэтае званне было прысвоена ў [[794]] годзе Атома но Атамара. Да пачатку X стагоддзя эдзо былі моцна аслабленыя і перасталі пагражаць дзяржаве; паходы супраць іх спыніліся, і прызначаць сэйі-тайсёгунаў перасталі. На працягу некаторага часу гэта званне не выкарыстоўвалася, аднак праз некаторы час яно зноў паўстала, набыўшы зусім іншы сэнс.