Пчалярства: Розніца паміж версіямі

 

==Гісторыя==

Найстаражытнейшыя выявы зборшчыкаў [[мёд]]у былі знойдзены ў [[пячора]]х на тэрыторыі [[Афрыка|Афрыкі]] і [[Іспанія|Іспаніі]]. Іх адносяць прыкладна да 7 тысячагоддзя да н. э. Трэба меркаваць, што здабыча мёду дзікіх [[пчолы|пчол]] з'явілася яшчэ раней, шырока практыкавалася ва ўсім свеце, але месцам узнікнення пчалярства лічыцца [[Міжземнае мора|Міжземнамор'е]]. Гэта часткова падцвярджаецца тым, што з 20 тысяч відаў пчол пчаляры выкарыстоўваюць толькі некалькі дзесяткаў, прычым найбольш распаўсюджаны меданосныя пчолы з [[Еўропа|Еўрапейскага кантынента]], [[Блізкі Усход|Блізкага Усходу]] і Паўночнай [[Афрыка|Афрыкі]]. Важным з'яўляецца падцверджанне [[археалогія|археалагічнымі]] матэрыяламі.

 

У Старажытнай Еўропе пчалярства актыўна развівалася на [[Кіклады|Кікладскіх астравах]] (3 тысячагоддзе да н. э.), [[мінойцы|мінойскім]] [[востраў Крыт|Крыце]] (3 - 2 тысячагоддзі да н. э.), [[ахейцы|ахейскім]] [[Пелапанес]]е (2 тысячагоддзе да н. э.). У [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]] і [[Старажытны Рым|Рыме]] здабыча мёду лічылася пачэснай справай. Згодна [[старажытнагрэчаская міфалогія|старажытнагрэчаскай міфалогіі]], [[нектар]] быў напоем [[бог|багоў]].

 

 

==Спасылкі==